ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997

    Λίγα λόγια για το Τρίφωνο

    sakinaEG
    18.09.2007, 02:32
    "Τρίφωνο".......!

    1) Τρίφωνο

    Νίκος Κουρουπάκης, Ερωφίλη, Δημήτρης Υφαντής. Τρεις καταπληκτικές φωνές που ερμηνεύουν με τον καλύτερο τρόπο το έντεχνο ελληνικό τραγούδι, ενώθηκαν αυθόρμητα, φυσικά και απρογραμμάτιστα για να δημιουργήσουν το «ΤΡΙΦΩΝΟ».
    Τα τρία μέλη του σχήματος ακολούθησαν τα προηγούμενα χρόνια τις δικές τους προσωπικές διαδρομές μέχρι που συναντήθηκαν σε ένα κοινό πρόγραμμα και αποφάσισαν να ενωθούν και να προσφέρουν κάτι διαφορετικό. Το αποτέλεσμα που προκύπτει από τη συνύπαρξή τους είναι πραγματικά πολύ αρμονικό.

    «Καράβια μοιάζουν οι ψυχές»
    Ένα χρόνο μετά τις κοινές τους εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές και συναυλίες, έγιναν μία φωνή και στο cd single «Καράβια μοιάζουν οι ψυχές» και μας ταξιδεύουν από Βαμβακάρη μέχρι Θοδωράκη και από Μπομπ Ντίλαν και Σαββόπουλο μέχρι Ο. Περίδη.
    Την ευθύνη παραγωγής του δίσκου φέρει ο Παντελής Θαλασσινός, με τον οποίο εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη, τέλη Οκτώβρη, για σειρά παραστάσεων στο «ΜΥΛΟ» και στην Αθήνα, τον Δεκέμβριο έως μέσα Ιανουαρίου, στον "ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ", με μεγάλη επιτυχία.

    Δίνοντας ένα αληθινό και ποιοτικό στίγμα στο χώρο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, το «ΤΡΙΦΩΝΟ» δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει, αλλά να αγκαλιάσει και να μιλήσει τρυφερά, μα κυρίως να εκμαιεύσει τα θετικά στοιχεία κάθε ακροατή.
    «Είμαστε μια φωνή, μια ψυχή», λέει ο Νίκος Κουρουπάκης, δηλώνοντας ικανοποιημένος για το εγχείρημά τους. «Προσθέτοντας προσωπικό στιλ, το δικό σου ηχόχρωμα και το συναίσθημα σ’ ένα σύνολο, νοιώθεις γεμάτος. Προχωράς ένα βήμα παραπάνω και μαθαίνεις να λειτουργείς για το έργο κι όχι για τον εαυτό σου».

    Το «ΤΡΙΦΩΝΟ» ετοιμάζει την πρώτη του ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, η οποία αναμένεται να είναι έτοιμη την άνοιξη. Πρόκειται να ένα διπλό cd, το οποίο θα περιλαμβάνει καινούρια τραγούδια, αλλά και ζωντανά ηχογραφημένα στιγμιότυπα από τη μουσική παράσταση που μοιράζονται με τον Παντελή Θαλασσινό.

    Ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον διαφαίνεται για το «ΤΡΙΦΩΝΟ» και σύμφωνα με τα λεγόμενα του Νίκου Κουρουπάκη «Το σχήμα θα υπάρχει όσο υπάρχουμε και εμείς. Όσο μας αντέχει και το αντέχουμε θα έχει ζωή. Για μας είναι ο διαφορετικός τρόπος έκφρασης και επειδή τον έχουμε ανάγκη, φιλοδοξώ να μην πάψει ποτέ η λειτουργία του».


    Νίκος Κουρουπάκης

    Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αμερική. Η καταγωγή του είναι από τη Ιεράπετρα της Κρήτης και την Αμοργό. Σπούδασε Οικονομικά στη Νέα Υόρκη. Το Ελληνικό τραγούδι ήταν η μεγάλη του αγάπη.
    Η πρώτη επαγγελματική του συνεργασία ήταν με τον Γιώργο Νταλάρα και τη Δήμητρα Γαλάνη. Το 1996 συνεργάστηκε με τη Χάρις Αλεξίου σε περιοδεία στην Ευρώπη και παραστάσεις στην Αθήνα. Το 1997 συμμετείχε στο δίσκο «Αφήλιο» του Νίκου Ζούδιαρη, απ’ όπου και οι αγαπημένοι σε όλους μας «Χαιρετισμοί», δίσκο στον οποίο συμμετείχε και η Τάνια Τσανακλίδου.
    Το 2000 κυκλοφόρησε ο δίσκος του Μανώλη Γαλιάτσου «Κλεψύδρα» στον οποίο ο Νίκος Κουρουπάκης είναι ο βασικός ερμηνευτής.
    Συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Μητροπάνο, σε συναυλίες και παραστάσεις για 2 χρόνια. Ενώ το φθινόπωρο του 2002 συνεργάστηκε με το Νότη Μαυρουδή και τη Σοφία Σπυράτου για μια σειρά μουσικών παραστάσεων στο θέατρο «Ροές». Εδώ και δυο χρόνια μαζί με τον Δημήτρη Υφαντή και την Ερωφίλη αποτελούν το μουσικό συγκρότημα Τρίφωνο. Το Τρίφωνο αυτή την εποχή συνεργάζεται με τον Παντελή Θαλασσινό.
    Οι πιο πρόσφατες δισκογραφικές του εμφάνισης είναι στο δίσκο «Κάτω από την Ακρόπολη» της Λίνας Νικολακοπούλου και του Νίκου Αντύπα στο δίσκο του Ηλία Λιούγκου «Το φιλί μου ταξιδεύει», στο δίσκο «Στης καρδιάς μου τα ανοιχτά» του Παντελή Θαλασσινού, και στο CD single του συγκροτήματος Τρίφωνο «Καράβια μοιάζουν οι ψυχές».

    Ερωφίλη

    Η Ερωφίλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά. Σαν τέλειωσε το λύκειο ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να συνεχίσει τις σπουδές της. Τέλειωσε φυσιοθεραπεία στα Τ.Ε.Ι. Αθηνών και την ανώτατη επαγγελματική σχολή χορού «Ραλλού Μάνου».

    Ακολούθησαν εμφανίσεις της σε μπουάτ της Αθήνας, καθώς απαρνήθηκε στην πορεία τα δύο πτυχία για να την κερδίσει το τραγούδι.

    Καθοριστική στιγμή για την καριέρα της ήταν η γνωριμία της με τον Γιάννη Σπανό με τον οποίο συνεργάστηκε στενά. Έχει σταθεί δίπλα σε σημαντικούς νέους και παλιούς δημιουργούς και ερμηνευτές όπως η Χαρούλα Αλεξίου, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Μανώλης Λιδάκης, ο Νίκος Παπάζογλου, η Γλυκερία, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Κώστας Παπαδόπουλος, ο Μιχάλης Δημητριάδης, η Κατερίνα Κούκα, ο Στέλιος Βαμβακάρης, ο Κώστας Μακεδώνας, ο Δημήτρης Μπάσης κ.α.

    Ο πρώτος της προσωπικός δίσκος «Πάμε στο Γίαχο Βάχο» που κυκλοφόρησε με επιμέλεια του Κ. Χατζηδουλή, περιέχει τραγούδια των Μ. Σουγιούλ, Κ.Βίρβου, Μπ. Μπακάλη, Χρ. Νικολόπουλου, Κ. Καπνίση, Μ.Τραϊφόρου κ.α.

    Ο δεύτερος προσωπικός της δίσκος περιέχει εννιά καινούργια τραγούδια τη μουσική των οποίων υπογράφουν οι Κ. Παπαδόπουλος, Σπ. Ιωαννίδης, Τάσος Γκρούς, Π. Σπυρογιώτης, Δομένικος Βαμβακάρης και τους στίχους ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου (Θ. Ποάλας), και το χασάπικο «Φίλε γλυκέ μου φίλε» (Χρ. Νικολόπουλος, Αλ. Αλεξάνδρου). Ο Γιάννης Πάριος και ο Μιχάλης Δημητριάδης με την σημαντική τους συμμετοχή ολοκληρώνουν την εικόνα του δεύτερου προσωπικού της δίσκου με τίτλο « Στα Μυστικά σου Βάλε με».

    Ο τρίτος προσωπικός της δίσκος κυκλοφόρησε πρόσφατα σε μουσική Θανάση Βαριεμτζίδη και στίχους Λάζαρου Παριανού με τίτλο «Τραγουδάκι μου».
    Μετράει ακόμη συμμετοχές στους δίσκους «12 Ανέκδοτα Τραγούδια» της Ευτυχίας Παπαγιανοπούλου με τον Μιχάλη Δημητριάδη, «Ένας ναύτης από την Σύρο» με τον Στέλιο Βαμβακάρη και «Οι Έλληνες» σε ένα ντουέτο με τον Λάκη Λαζόπουλο.

    Δημήτρης Υφαντής

    Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιάννενα. Τελείωσε το εκκλησιαστικό λύκειο της Βελάς, όπου σπούδασε βυζαντινή μουσική. Όλα αυτά τα χρόνια της εφηβείας του ασχολούταν με τη μουσική ερασιτεχνικά και τελειώνοντας τη στρατιωτική του θητεία, ασχολήθηκε πλέον επαγγελματικά.

    Δούλεψε σε νυχτερινά κέντρα των Ιωαννίνων ως τραγουδιστής μέχρι τον Οκτώβρη του 1995 οπότε μετακόμισε στην Αθήνα με σκοπό να ασχοληθεί πιο εντατικά με το τραγούδι και τη μεγάλη του αγάπη, το ούτι.

    Ο Haig, καθώς και η γνωριμία του με τον Νίκο Σιδηροκαστρίτη ήταν η αφορμή να γνωρίσει τη Δήμητρα Γαλάνη, η οποία στάθηκε οδηγός και συμπαράστασης σ’ αυτά τα πρώτα του βήματα. Τον φιλοξένησε για ένα χρόνο στη «Μέδουσα» και στο δίσκο τη «Τα Χάρτινα» με το τραγούδι «Καίγομαι και σιγολιώνω», τραγούδι της πατρίδας του.
    Έτσι με την επιμέλεια της Δήμητρας Γαλάνη και την ενορχήστρωση του Haig Yadjian καθώς και τη συμμετοχή πολλών γνωστών μουσικών, δημιουργήθηκε ο πρώτος προσωπικός του δίσκος, με τίτλο «Από χώμα και νερό».

    Στην πρώτη αυτή δισκογραφική δουλειά του Δημήτρη Υφαντή, εκτός από τα τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος ο ερμηνευτής, κάνει το ντεπούτο του ως συνθέτης ο Νίκος Κατσίκης ενώ στίχους σε δύο τραγούδια έχει γράψει και ο Νίκος Μωραϊτης.

    Η δροσιά της φωνής καθώς και οι επιρροές του, κάνουν τον δίσκο να είναι μια πολύ σοβαρή πρόταση στον χώρο της «έθνικ» μουσικής. Σε ένα τραγούδι συμμετέχει η Ελένη Τσαλιγοπούλου κάνοντας ντουέτο με τον Δ. Υφαντή.

    Τον Νοέμβριο του 2000 κυκλοφορεί ο δεύτερος προσωπικός δίσκος του με τίτλο «Η μια ζωή μες την άλλη». Περιλαμβάνει τραγούδια σε μουσική της Ζωής Τηγανούργια και στίχους του Ηλία Κατσούλη.





    2) Αρθρο από το Περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ

    ΕΡΩΦΙΛΗ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ– ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗΣ
    ...ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ ΤΟ ΤΡΙΦΩΝΟ!

    Ο ένας γεννήθηκε στα Γιάννενα, ο άλλος στο Περιστέρι και η κυρία της παρέας στα Χανιά. Οι δρόμοι τους έσμιξαν πριν από ενάμιση χρόνο. Καθένας τους έχει – άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο – την προσωπική του διαδρομή μέχρι τώρα στη μουσική και στο τραγούδι. Τους συνάντησα τον περασμένο Μάιο σε μια μουσική σκηνή κι αυτό που μου μετέφεραν με την παρουσία τους ήταν η πληρότητα ενός αρμονικού αισθήματος που σπανίως μου συμβαίνει. Πέρασα μια βραδιά από αυτές που μάλλον θα θυμάμαι, όχι ως ανάμνηση, αλλά ως βιωματική κατάσταση. Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί το cd single Καράβια Μοιάζουν Οι Ψυχές που περιέχει στιγμές από τις παραστάσεις και που αποτελεί προάγγελο του δίσκου τους. Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζω τον Δημήτρη Υφαντή, την Ερωφίλη, τον Νίκο Κουρουπάκη. Κυρίες και κύριοι, επί σκηνής το Τρίφωνο.

    Ας αρχίσουμε κλασικά. Θα ήθελα να παρουσιάσει ο καθένας τον εαυτό του, την προσωπική του διαδρομή, μέχρι τώρα.
    Δ.Υ.: Γεννήθηκα στα Γιάννενα. Ήρθα στην Αθήνα το 1995 για να κάνω μαθήματα στο ούτι με τον Haig Yazdijian. Μέσω του Haig γνώρισα τη Δήμητρα Γαλάνη, η οποία στάθηκε αφορμή για να βγω στη δισκογραφία. Έχω κάνει δύο προσωπικούς δίσκους. Από πέρυσι άρχισε για μένα μια από τις καλύτερες συνεργασίες μου με την Ερωφίλη και τον Νίκο. Θεωρώ τη συνεύρεσή μας ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί.
    Ερ.: Είμαι από τα Χανιά. Ήρθα στην Αθήνα και σπούδασα ψυχοθεραπεία και χορό. Ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με το τραγούδι, ώσπου στο τέλος αυτό με κέρδισε. Έχω κάνει τρεις προσωπικές δουλειές με παραγωγό τον Κώστα Χατζηδούλη. Θα συμφωνήσω με τον Δημήτρη πως η συνεργασία των τριών μας είναι από τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί όσα χρόνια τραγουδάω.
    Ν.Κ.: Γεννήθηκα στο Περιστέρι, μεγάλωσα όμως στη Νέα Υόρκη. Έπειτα από 25 χρόνια παραμονής εκεί επέστρεψα. Έχω κάνει έναν προσωπικό δίσκο. Η σχέση μου με τα παιδιά με γεμίζει απόλυτα. Και τους τρεις μας γεμίζει, με αποτέλεσμα αυτό που εισπράττουμε από τον κόσμο να επιβεβαιώνει πως είμαστε σε καλό δρόμο.

    Να έρθουμε λοιπόν στη συνεργασία σας, η οποία πότε παίρνει σάρκα και οστά;
    Ερ.: Πρωτοσυναντηθήκαμε πέρυσι τον Μάρτιο. Ήταν μια ιδέα του Χρήστου Παπαμιχάλη, παραγωγού του Μελωδία. Κάναμε τρεις παραστάσεις στο Αερικό σε συνεργασία με την Ομαδική Απόδραση, οι οποίες είχαν χαρακτήρα αναγνωριστικό. Προσπαθήσαμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε και οι τρις μαζί. Είδαμε λοιπόν πως υπήρχαν τα περιθώρια και οι δυνατότητες να κάνουμε πολλά πράγματα από κοινού. Δουλέψαμε πάνω σε τριφωνίες, πράγμα που μέχρι εκείνη τη στιγμή για κανένα από τους τρεις μας δεν είχε συμβεί στις προηγούμενες συνεργασίες μας. Οι φωνές μας ταίριαξαν κι αυτό μας άρεσε. Ταίριαξαν επίσης και τα γούστα μας και είπαμε πως θέλουμε να το συνεχίσουμε. Έτσι λοιπόν, από το περασμένο φθινόπωρο είμαστε συνέχεια σε παραστάσεις.
    Ν.Κ.: Είναι μια ευκαιρία να ευχαριστήσουμε δημόσια τον Χρήστο Παπαμιχάλη που μας έσμιξε…..
    Συνήθως στις συνεργασίες οι τραγουδιστές αρκούνται σε κάποια ντουέτα ή σε από κοινού εμφάνιση σε ένα μέρος του προγράμματος κι από κει και μετά καθένας έχει το δικό του μέρος επί σκηνής. Με εσάς δεν είδα να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, ακόμη κι όταν στη σκηνή έμενε ο ένας από τους τρεις, οι άλλοι ήταν από κάτω και συμμετείχαν. Η ενέργεια όλων σας δηλαδή ήταν κάθε στιγμή παρούσα.
    Ερ.: Έτσι ακριβώς είναι. Τα καμαρίνια είναι σαν να μην υπάρχουν.
    Ν.Κ.: Δεν μου άρεσε ποτέ αυτός ο τρόπος: τέλειωσα το μέρος μου, αποχωρώ από αυτό που συμβαίνει, πάω στα καμαρίνια και επανέρχομαι όταν είναι εγώ να ξανατραγουδήσω. Μου φαίνεται πολύ άχαρο αυτό.
    Δ.Υ.: Ένας φίλος είχε πει το εξής: «Αν σας ρωτήσουν πόσοι είστε, θα πείτε ένας». Κάνουμε κάτι που απευθύνεται στις ψυχές του κόσμου. Αν δεν έχουμε εμείς ψυχική σύνδεση, πώς θα ακουμπήσουμε τις ευαισθησίες των άλλων; Πας στο μαγαζί, σκουπίζεις τα πόδια σου κι αφήνεις τα προβλήματά σου έξω. Αν αρχίσεις να αποσύρεσαι στα καμαρίνια όταν δεν είσαι στη σκηνή, η ψυχική σου σύνδεση χάνεται κι εσύ ξαναγυρίζεις στα δικά σου. Αντε μετά να ξανασυνδεθείς και να επικοινωνήσεις! Η αποκοπή λειτουργεί ψυχοφθόρα και τελικά αρνητικά σε όλο το αίσθημα της παράστασης. Κρατάμε όλοι τη σκυτάλη, ανεξάρτητα από ποιος τρέχει κάθε στιγμή.
    Ν.Κ.: Κάθε παράσταση είναι μια ιστορία που εξελίσσεται για δυόμιση-τρεις ώρες. Αν απουσιάσεις, χάνεις ένα μέρος, οπότε πώς να ξαναμπείς μετά κι αυτό να’ χει τη φυσικότητά του;
    Ερ.: Το πιο βασικό είναι πως δεν λειτουργεί μεταξύ μας ανταγωνισμός. Δεν έχουμε σκέψεις του στιλ, ο άλλος είπε τέσσερα, θα πω κι εγώ τέσσερα ή πέντε για να ισοφαρίσουμε ή για να βγω από πάνω. Αυτό που ενδιαφέρει είναι το συνολικό αποτέλεσμα και η ιστορία που φτιάχνεται μέσα από τα τραγούδια.
    ....................

    Να έρθουμε λοιπόν σε αυτό που κατ’ εξοχήν σας χαρακτηρίζει. Ο λόγος για τις τριφωνίες.
    Ερ.: Ασχολούμαστε πάρα πολύ με αυτό. Το ψάχνουμε συνέχεια. Δουλεύουμε πάνω σε ένα τραγούδι πολλές ώρες, προκειμένου να φτάσουμε στο σημείο να νιώθουμε ψυχικά ενωμένοι.
    Ν.Κ.: Δεν είναι δουλειά, είναι απόλαυση. Να προσπαθούμε να ενώσουμε τρεις φωνητικούς ήχους σε έναν.
    Δ.Υ.: Είμαστε κατ’ αρχήν τυχεροί επειδή οι φωνές μας ηχοχρωματικά ταιριάζουν πολύ, πράγμα που υπάρχει ή δεν υπάρχει. Από την άλλη, έχουμε τη διάθεση αυτό να το αξιοποιήσουμε όσο γίνεται περισσότερο. Ποτέ δεν μας φτάνει, πάντα θέλουμε να το πάμε παραπάνω.

    Αποτέλεσμα της ένωσής σας και των ζωντανών σας εμφανίσεων είναι ένα cd που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Μιλήστε μου γι’ αυτό.
    Ερ.: Διαλέξαμε κάποια τραγούδια που τα λέμε στις παραστάσεις μας. Είναι γνωστά τραγούδια διασκευασμένα και τραγουδισμένα κι από τους τρεις μαζί, όπως για παράδειγμα το Χαράματα η ώρα τρεις του Μάρκου Βαμβακάρη, Το τραγούδι της ξενιτιάς του Μίκη Θεοδωράκη, το Μεταφυσικό του Ορφέα Περίδη.
    Ν.Κ.: Θέλουμε να καταγράψουμε αυτό που κάνουμε και να δώσουμε και δισκογραφικά σε όσους κατά καιρούς πολύ έντονα μας το ζήτησαν ένα δείγμα από τις τριφωνίες μας.
    Δ.Υ.: Ισχύουν και τα δύο. Και ο κόσμος που πολλές φορές μας ηχογραφούσε με κασετοφωνάκια και η δική μας ανάγκη να δούμε αυτό που κάνουμε καταχωρισμένο στη δισκογραφία. Αλλωστε είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Τρεις φωνές ισότιμα σε ένα τραγούδι.
    Ν.Κ.: Εκτός από τα γνωστά διασκευασμένα τραγούδια, υπάρχει κι ένα καινούργιο τραγούδι του Δημήτρη που έχει δώσει και τον τίτλο στο cd.
    Ερ.: Καράβια μοιάζουν οι ψυχές. Την παραγωγή έκανε ο Παντελής Θαλασσινός.
    Δ.Υ.: Ήρθε ο Πάνος Κατσιμίχας κι έπαιξε φυσαρμόνικα. Ήρθε ο Χάρης και μας έλεγε ιστορίες. Τους ευχαριστούμε από καρδίας!
    ....................

    Λοιπόν, τώρα εσείς ως μέλη του Τριφώνου θέλω να μου πείτε πότε θα μας χαρίσετε ένα δίσκο με καινούργια τραγούδια.
    Ν.Κ.: Αυτό είναι το επόμενο βήμα.
    Δ.Υ.: Ήδη έχουμε συζητήσει με δημιουργούς γι’ αυτή την προοπτική και βεβαίως υπάρχουν και τραγούδια που γράφουμε εμείς οι ίδιοι.
    Ερ.: Υπολογίζουμε πως την ερχόμενη άνοιξη θα είμαστε έτοιμοι να παρουσιάσουμε το καινούργιο υλικό.
    Ν.Κ.: Σε αυτό το σημείο θεωρώ υποχρέωσή μας να σταθούμε στην ουσιαστική βοήθεια, όσον αφορά τη έκδοση των cd – και του τωρινού και του ερχόμενου – στον Δημήτρη Κάππο της MBI.

    Θέλω να κλείσουμε τη συνάντησή μας, λέγοντας ο καθένας σας δυο λόγια για τους άλλους δύο.
    Ερ.: Τους αγαπάω και τους εκτιμάω και τους δύο πάρα πολύ. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Ο Νίκος είναι πολύ ευαίσθητος και δημιουργικά φευγάτος. Ο Δημήτρης μας γειώνει και είναι κι αυτός πολύ ευαίσθητος.
    Ν.Κ.: Τους νιώθω σαν κομμάτι του εαυτού μου. Η Ερωφίλη είναι γλυκύτατη, γεμάτη θετική ενέργεια. Ο Δημήτρης είναι αυτός που μέσα στην κάπνα θα βρει τον τρόπο να πιαστεί για όλους μας. Έχει διορατικότητα και βλέπει πιο σφαιρικά. Είναι ο ναυαγοσώστης της παρέας.
    Δ.Υ.: Η Ερωφίλη είναι η ζυγαριά ανάμεσα σε εμάς τους δύο. Είναι το ερωτικό στοιχείο που προσθέτει αυτήν ακριβώς τη μαγική ενέργεια του έρωτα. Είναι η θηλυκή ενέργεια. Θα μιλήσει λίγο αλλά μέσα σε αυτό που θα πει θα βρεις διαμάντια. Κυρίως είναι η ερωτική ενέργεια που μας ενώνει.
    Ν.Κ.: Δηλαδή, άμα θέλω να φιλήσω τον Δημήτρη, ξεσπάω στην Ερωφίλη….(γέλια).
    Δ.Υ.: Ο Νίκος είναι η παρόρμηση της ομάδας. Είναι αυτός που βλέπει μακριά και πάει, πάει και λίγο πριν φτάσει νομίζει ότι έφτασε και το αφήνει. Εγώ βλέπω κοντά και προσπαθώ να πάρω αυτό που βλέπω.
    Ερ.: Ακριβώς, ο Νίκος είναι η παρόρμηση κι ο Δημήτρης είναι η γείωση.
    Δ.Υ.: Και στη μέση ο έρωτας……(γέλια).

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 18-09-2007 11:58 ]


    nefos
    18.09.2007, 15:00




    @ SakinaEG, υπάρχει ήδη ένα topic για το ΤΡΙΦΩΝΟ οπότε κι ας συνεχιστούν εκεί οι πληροφορίες για αυτό το μουσικό σχήμα.