Στην αρχή υπήρχε το Χάος, μια ατέλειωτη, βαθιά, σιωπηλή σκοτεινιά.
Ύστερα έγινε η Γη, στερεή κι αθάνατη μάνα των θεών και των ανθρώπων.
Η Γη γέννησε τον Ουρανό, για να τη σκεπάζει με τον έναστρο θόλο του.
Η Γη και ο Ουρανός ήταν οι πρώτοι θεοί του κόσμου.
Από τούς δυο αυτούς θεούς γεννήθηκαν παιδιά αθάνατα, οι Τιτάνες, οι Κύκλωπες και οι Εκατόγχειρες.
Ο Ουρανός γνώριζε, ότι τα παιδιά του θα του έπαιρναν το θρόνο. Γι' αυτό κάθε παιδί, που γεννούσε η Γη, ο Ουρανός το έκρυβε πάλι βαθιά μέσα στα σπλάχνα της (στα έγκατα της Γης).
Η Γη λυπόταν για τα παιδιά της κι αποφάσισε να εκδικηθεί τον Ουρανό. Μια βραδιά, που ο Ουρανός χαμήλωσε και σκέπασε τη Γη με τον έναστρο θόλο του, έβγαλε η Γη από τα σπλάχνα της τον Κρόνο και του έδωσε ένα κοφτερό δρεπάνι, για να πληγώσει τον Ουρανό.
Ο τολμηρός Τιτάνας Κρόνος χτύπησε τον Ουρανό με το δρεπάνι του και τον πλήγωσε. Από την πληγή του χύθηκε πολύ αίμα και ο Ουρανός έχασε τη δύναμή του. Έτσι έγινε θεός και κυβερνήτης του κόσμου ο Κρόνος.
-Το ίδιο θα πάθεις κι εσύ από το παιδί σου, είπε στον Κρόνο ο Ουρανός κι ανέβηκε ψηλά και δεν ξανακατέβηκε χαμηλά στη Γη.
Από το αίμα του Ουρανού, που χύθηκε στην ξηρά, γεννήθηκαν οι Ερινύες, οι γίγαντες και οι Νύμφες. Επίσης έπεσε και μια σταγόνα στον αφρό της θάλασσας απ' αυτή γεννήθηκε η λευκορόδινη και πεντάμορφη θεά Αφροδίτη.
Κρόνος και Δίας
Ο Κρόνος πήρε γυναίκα του την Τιτανίδα Ρέα, έστησε το θρόνο του στο βουνό Όθρη και κυβερνούσε τον κόσμο. Επειδή όμως φοβόταν μην του πάρουν το θρόνο τα παιδιά του, κάθε παιδί που γεννούσε η Ρέα, αυτός το κατάπινε. Έτσι κατάπιε την Εστία, τη Δήμητρα, την Ήρα, τον Άδη και τον Ποσειδώνα.
Η Ρέα λυπόταν για τα παιδιά της και γι' αυτό, το τελευταίο της παιδί, το Δία, πήγε κρυφά και τον γέννησε σε μια σπηλιά της Κρήτης, στο «Δικταίο Άντρο». Σπαργάνωσε ύστερα μια μακρουλή πέτρα για παιδί και γύρισε στην Όθρη. Μόλις το είδε ο Κρόνος, της το πήρε και το κατάπιε. Η Ρέα έκανε πως έκλαιγε.
Το Δία τον μεγάλωσαν γρήγορα οι Νύμφες. Μια κατσίκα, η Αμάλθεια, του έδινε το γάλα της, οι μέλισσες του έφερναν μέλι, τα περιστέρια του έφερναν απ' την άκρη του κόσμου την αμβροσία κι ένας αετός του έφερνε το νέκταρ.
Έτσι ο Δίας έγινε πολύ δυνατός. Όταν μεγάλωσε ο Δίας , του έδωσε η γιαγιά του η Γη ένα βοτάνι, να το δώσει στον πατέρα του τον Κρόνο. Ο Δίας ανέβηκε τότε στην Όθρη, έδωσε το βοτάνι στον Κρόνο κι αυτός ξέρασε τα πέντε παιδιά του. Πρώτα πρώτα έβγαλε τη σπαργανωμένη πέτρα. Τότε ο Δίας και τ'αδέρφια του ανέβηκαν στον Όλυμπο και αποφάσισαν να πολεμήσουν τον Κρόνο και να του πάρουν τη βασιλεία. Μαζί τους πήγαν και τρεις Τιτάνες, ενώ οι άλλοι έμειναν με τον Κρόνο στην Όθρη.
Έτσι άρχισε ένας πόλεμος, που κράτησε δέκα ολόκληρα χρόνια. Έριχναν θεόρατους βράχους από το ένα βουνό στο άλλο και σειόταν η γη κι αντιβοούσε όλος ο κόσμος. Στο τέλος, ο Δίας νίκησε τον Κρόνο και τους Τιτάνες. γιατί τους κατακεραύνωσε και τους έριξε στα Τάρταρα. Αυτός ο πόλεμος ονομάστηκε Τιτανομαχία.
Αργότερα η Γη θύμωσε με το Δία κι έστειλε εναντίον του τους Γίγαντες. Ο πόλεμος ονομάστηκε Γιγαντομαχία, νίκησε πάλι ο Δίας κι έριξε τους Γίγαντες στα Τάρταρα.
Έτσι ο Δίας έμεινε κυρίαρχος στον κόσμο μαζί με τους έντεκα άλλους θεούς.
Οι θεοί του Ολύμπου
Έπειτα κάθισαν οι δώδεκα Ολύμπιοι θεοί και μοίρασαν τον κόσμο.
1. Ο Δίας (Ο Ζευς), ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων, έγινε κυρίαρχος τ' ουρανού κι ήταν προστάτης των αδικημένων.
2. Ο Ποσειδώνας πήρε τη θάλασσα. Όταν θύμωνε την ανατάραζε με την τρίαινά του.
3. Ο Απόλλωνας έγινε ο θεός του ήλιου και της μουσικής.
4. Ο Άρης ήταν ο θεός του πολέμου.
5. Ο Ερμής ήταν αγγελιαφόρος των θεών και θεός του εμπορίου.
6. Ο Ήφαιστος ήταν θεός της φωτιάς και της σιδηρουργίας.
7. Η Ήρα, η γυναίκα του Δία, ήταν η θεά της οικογενειακής ζωής.
8. Η Αθηνά η θεά της σοφίας.
9. Η Αφροδίτη η θεά της ομορφιάς.
10. Η Δήμητρα έγινε θεά της γεωργίας. Αυτή δίδαξε στους ανθρώπους να καλλιεργούν τη γη.
11. Η Εστία , θεά της νοικοκυροσύνης.
12. Η Άρτεμη θεά του κυνηγιού, των δασών και της σελήνης.
Υπήρχαν όμως και μικρότεροι θεοί, που δεν κατοικούσαν στον Όλυμπο. Ο
Διόνυσος ήταν θεός του αμπελιού και του κρασιού. Ο Πλούτωνας θεός του Άδη, ο Aίολος θεός των ανέμων , η Θέτιδα θεά των θαλασσινών βυθών . και πολλοί άλλοι, όπως οι Νύμφες, οι Μούσες, οι Νηρηίδες, οι Χάριτες κ.ά.
Οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, ότι είχαν ανθρώπινες μορφές, ανθρώπινα προτερήματα και ελαττώματα. Τους φαντάζονταν επίσης ότι κατοικούσαν στα λαμπρά θεϊκά παλάτια πάνω στον Όλυμπο. Εκεί ήταν πανευτυχείς, τρέφονταν με αμβροσία και έπιναν το θεϊκό ποτό νέκταρ
Πολλές φορές άλλαζαν μορφή, γίνονταν διαβάτες, ζητιάνοι, γριούλες, βοσκοί, κατέβαιναν από τον Όλυμπο ανάμεσα στους ανθρώπους, για να τιμωρήσουν τους άδικους και να βοηθήσουν τους καλούς.
Οι πρόγονοί μας, οι αρχαίοι Έλληνες, ήταν πολύ ευσεβείς. Έχτιζαν ναούς στους θεούς τους, τους έφτιαναν αγάλματα και τους πρόσφεραν θυσίες επάνω στους βωμούς. Κάθε σπίτι είχε στην αυλή του το δικό του βωμό. Πολλά είναι τα σημερινά ευρήματα στης αρχαιολογικής σκαπάνης που το πιστοποιούν .
Οι άνθρωποι
Πριν από το Δία, οι άνθρωποι και τα ζώα ζούσαν μέσα στις σκοτεινές τρύπες της γης. Οι θεοί αποφάσισαν να τα βγάλουν επάνω στη γη, έξω στο φως. Έδωσαν λοιπόν εντολή στον Επιμηθέα, τον γιο του Τιτάνα Ιαπετού, να τους χαρίσει δυνάμεις, όπλα και χαρίσματα, για να μπορούν να ζήσουν .
Ο Επιμηθέας έδωσε σ' όλα τα ζώα όπλα και χαρίσματα (δόντια, νύχια, φτερά, μαλλιά, πόδια, λέπια) και όρισε πώς να ζει το καθένα. Όλα τα έκανε με σοφία και κανένα ζώο δεν είχε παράπονο.
Ξέχασε όμως τους ανθρώπους και τους άφησε γυμνούς κι αδύνατους. Θα χάνονταν τότε οι άνθρωποι, θα πέθαιναν από την πείνα και το κρύο. Τους λυπήθηκε όμως ο Προμηθέας, ο αδερφός του Επιμηθέα, και τους βοήθησε να ζήσουν.
Οι θεοί κρατούσαν για τον εαυτό τους, τη φωτιά. Ο Προμηθέας, που .ήθελε να κάνει τους ανθρώπους να μοιάζουν με τους θεούς, έκρυψε τη φωτιά μέσα σ' ένα κούφιο ξύλο και την έφερε στους ανθρώπους. Αυτό που έκανε δεν του το συγχώρησε ο Δίας. Γι' αυτό έδεσέ τον Προμηθέα με χοντρές αλυσίδες πάνω στο βουνό Καύκασο. Ένας αετός ερχόταν την ημέρα και του έτρωγε το συκώτι κι αυτό ξαναγινόταν τη νύχτα, γιατί ο Προμηθέας ήταν αθάνατος. Από τα δεσμά του τον έλυσε, ύστερα από αιώνες, ο ήρωας Hρακλής .
Οι άνθρωποι όμως με τη Φωτιά δε φοβούνταν πια το κρύο και σιγά σιγά προόδεψαν πολύ. Αντί να γίνουν καλοί, έγιναν κακοί και άδικοι. Τότε ο Δίας αποφάσισε να χαλάσει αυτό το ανθρώπινο γένος με κατακλυσμό.
Στη Θεσσαλία όμως ζούσε ο γιος του Προμηθέα, ο Δευκαλίωνας με τη γυναίκα του την Πύρρα. Ήταν δυο άνθρωποι καλοί και δίκαιοι και ο Δίας αποφάσισε να τους αφήσει να ζήσουν. Γι' αυτό ειδοποίησε το Δευκαλίωνα να φτιάξει μία κιβωτό. Όταν ο Δευκαλίωνας την έφτιαξε και μπήκε μέσα με τη γυναίκα του, ο Δίας άνοιξε τους ουρανούς και έβρεξε τόσο πολύ νερό, που όλος ο τόπος έγινε σαν θάλασσα. Εννιά μερόνυχτα περιπλανήθηκε η κιβωτός του Δευκαλίωνα και τελικά σταμάτησε στην κορφή του Παρνασσού. Όταν σταμάτησε η βροχή, βγήκε ο Δευκαλίωνας με την Πύρρα από την κιβωτό κι ευχαρίστησαν το Δία που τους έσωσε.
Ήταν όμως πολύ λυπημένοι, κι έκλαιγαν. γιατί ήταν ολομόναχοι στον κόσμο. Τους λυπήθηκε τότε ο Δίας κι έστειλε τον Ερμή να τους ρωτήσει τι ήθελαν. Κι αυτοί τότε ζήτησαν ανθρώπους
- Προχωρήστε και ρίξτε πίσω σας πέτρες τους είπε κι έτσι έκαναν αυτοί. Κι όσες έριχνε ο Δευκαλίωνας γίνονταν άντρες κι όσες η Πύρρα γυναίκες. Έτσι ξανάγινε καινούριος λαός. Το καινούριο γένος των ανθρώπων.
Ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα γέννησαν κι ένα παιδί. Τον Έλληνα.
Από τον Έλληνα γεννήθηκαν ο Δώρος, ο Ξούθος και ο Αίολος. Aπό τον Ξούθο γεννήθηκαν ο Ίωνας και ο Αχαιός.
Από τον Έλληνα και τους απογόνους του καταγόμαστε εμείς οι Έλληνες.
πηγη: Apodimos Hellas
Αναρωτιέμαι τι θα επρεπε να σκεφτουμε σαν παιδια εαν στο σχολειο μας διδαδσκαν Αρχαια Ελληνική Μυθολογία τη μία ωρα και την επόμενη Θρησκετκίκα.
Μηπως καποιος εχει κλεψει απο τον άλλον μερικά μικρα πολυ μικρα πραγματάκια?
