Παράθεση:
Το μέλος emmanuella στις 29-06-2008 στις 19:25 έγραψε...
Oh GoD !!! Μη μου θυμίζεται αυτό το βιβλίο !! Έπρεπε να το παίζω συνέχεια!!!! Για εξάσκηση λέει !!! Είχα αρχίσει να λεώ στην καθηγήτριά μου ότι προτιμώ να παίζω ασκήσεις Lemoine !! Δηλαδή έλεος !! Άκου σε τι σημείο είχα φτάσει !! ( ενημέρωση : Δεν αντέχω Lemoine !! )
Πάντως, όταν σταμάτησα να πάιζω τον κύριο βλέπεις πόση αξία είχε !!! Εμενα με βοήθησε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ να πίαξω τα τρίφωνα του Bach στη αρχή των σπουδών μου!
|
|
Με αφορμη την τελευταια σου προταση θα πω το εξης, ο Hanon ανηκει σε μια διαφορετικη εποχη παιδαγωγικης αντιληψης του πιανου. Προσωπικα και εχοντας χασει τον χρονο μου με ασκησεις τυπου Pischna, Hanon, Phillipπ ,δεν ειδα καμια ουσιαστικη βελτιωση. Στο θεμα μας τωρα.
Ο λογος οτι σε βοηθησε για να παιξεις τον Bach ειναι επειδη ο ιδιος ο Hanon δανειστηκε τα ποιο κοινοτυπα μοτιβα του Bach (λεγομενα και ως paralle sets) και τα μετετρεψε σε ασκησεις ελπιζωντας να βελτιωσει την δυναμη, αντοχη και ταχυτητα των δακτυλων μας. Μια παρομοια φιλοσοφια που ακολουθησε και ο Czerny με τις σονατες του δασκαλου του Beethoven.
Το αποτελεσμα ειναι οτι απο τη μια κανενα βιβλιο δεν πραγματοποιει αυτο που υποσχεται, χωρις να μας δινει και ουσιαστικες οδηγιες πως θα επρεπε να χρησιμοποιηθουν οι ασκησεις αυτες (χμ, αναρωτιεμαι γιατι..) και απο την αλλη κινδυνευεις να παθεις αρκετες παθησεις που αφορουν το παιξιμο (π.χ. carpal tunnel syndrome, τενοντιτιδα) αλλα και πολλες κακες σηνυθειες που καθυστερουν την μουσικη αναπτυξη μας και ειναι αρκετα δυσκολο να ξεφορτωθουμε αργοτερα.
Χωρις να θελω αποκλειστικα να κατακρινω αυτα τα βιβλια καποιοι μπορει να τα βρουν χρησιμα, απλα καλο θα ειναι πριν τα χρησημοποιησουμε να συμβουλευτουμε τον δασκαλο μας. Θυμηθειτε το παιξιμο πιανου δεν ειναι γραφομηχανη, ειναι τεχνη.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : PsychoKeys στις 01-07-2008 10:12 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : PsychoKeys στις 01-07-2008 10:13 ]