Η .... φλασιά για να ανοίξω το παρόν τόπικ μού ήρθε προχθές, ακούγοντας την εκπομπή του φίλου μου AR-ON, στην οποία είχε για φιλοξενούμενο τον Βασίλη Σαλταγιάννη !!! Ο Βασίλης πήγε στο Αιγάλεω [η .... "έδρα" της εκπομπής του AR-ON !!!!] πλήρως εξοπλισμένος : είχε μαζί του και παλιές κασέτες, στις οποίες έχουν διασωθεί οι ηχογραφήσεις των ροκ γκρουπς, που ο Βασίλης είχε σχηματίσει ως φοιτητής, ντοκουμέντα από τα λαϊβάκια τους κλπ κλπ !!! Και ... η έκπληξη : Ένα από τα τραγούδια που ακούσαμε ήταν το "Άσε με λίγο" του Χρήστου Γιαννόπουλου, ηχογραφημένο από ένα λάιβ της μπάντας του Βασίλη Σαλταγιάννη στις αρχές των 90ς, το οποίο εδόθη ... on the road, στην Αγίας Γλυκερίας στο Γαλάτσι !!! Και το πρώτο που σκέφθηκα : "ναι ρε συυυ ... Χρήστος Γιαννόπουλος .... καταπληκτική περίπτωση τραγουδοποιού !!! Μπορεί να μην έκανε καριέρα π.χ. σαν τους Κατσιμιχαίους [το ντεμπούτο του βγήκε την ίδια χρονιά με τα "Ζεστά Ποτά"] αλλά .... άφησε τραγούδια που "σημάδεψαν" τη γενιά μας, ημών που ζήσαμε την εφηβεία μας στα 80ς !!! Τραγούδια που τα τραγουδήσαμε με τις παρέες μας τα καλοκαιρινά βράδυα στις παραλίες, που τα παίξαμε λάιβ στις φοιτητικές εκδηλώσεις μας [καλή ώρα όπως ο Βασίλης Σαλταγιάννης] κλπ κλπ" !!!!! Κατόπιν τούτου, έκρινα ότι στο φόρουμ μας επιβάλλεται να ανοιχθεί τόπικ γι' αυτήν την ξεχωριστή περίπτωση τραγουδοποιού ......
Ο τραγουδοποιός Χρήστος Γιαννόπουλος, λοιπόν, είχε βγάλει το έτος 1985 ένα καταπληκτικό ντεμπούτο, το "Όταν σβήνει η οθόνη" !!! Ο δίσκος εκινείτο στο ύφος της ροκ, της μπαλάντας κλπ, αλλά, τελικά, αυτό που "επικρατούσε" ήταν το προσωπικό ύφος του τραγουδοποιού !!! Όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι από "αξιοπρεπέστατα" μέχρι "πολύ - πολύ όμορφα" και περιγράφουν με έναν πολύ γλυκό τρόπο, και με μια "υποφώσκουσα παιδικότητα" την καθημερινότητά μας, χωρίς να κλαψουρίζουν [αν και μια "υποδόρια μελαγχολία" είναι διάχυτη σε όλο τον δίσκο] !!! Επίσης, σε πολλά τραγούδια είναι έντονος και ο κοινωνικός προβληματισμός, η "διάθεση φυγής", η σκωπτική διάθεση κλπ κλπ ....
Πολλά από τα τραγούδια αυτού του δίσκου ακούσθηκαν στο ραδιόφωνο και αγαπήθηκαν .... Επίσης, εμείς που ξέρουμε να "γρατζουνάμε" μουσικά όργανα μάθαμε να παίζουμε κάποια από αυτά, προκειμένου, όπως ανέφερα και παραπάνω, να τα "εντάξουμε" στο ρεπερτόριό μας για τις καλοκαιρινές βραδυές που μαζευόμασταν στις παραλίες γύρω από φωτιά και αγκαλιά με μουσικά όργανα !!!
Μερικά τραγούδια από το έξοχο "Όταν σβήνει η οθόνη" [με μεγάλη έκπληξη διαπιστώνω ότι στο YouTube υπάρχουν τραγούδια του αλλά και παλιά βιντεάκια του, από τις τόοοτε τηλεοπτικές εμφανίσεις του στο Κρατικό Κανάλι] :
- Το ομώνυμο [μια ουσιώδης και πολύ τρυφερή περιγραφή της καθημερινότητάς μας στη μεγαλούπολη ... προσωπικά, μού φέρνει στο μυαλό μου εικόνες από τα παλιά θερινά σινεμαδάκια στη γειτονιά μου, που δεν υπάρχουν πια, εικόνες από παρεούλες στα μπαράκια της Βεντήρη κάποιο καλοκαιρινό βράδυ στα τέλη των 80ς κλπ κλπ ] : Link
- "Ακόμα μια μέρα που λέω καλημέρα", με μία ακόμη περιγραφή της καθημερινότητάς μας και με στίχο πολύ ευρηματικό [όταν το είχα πρωτακούσει νόμισα ότι .... το έγραψε ο Κηλαηδόνης !!!]
Παρόλο που ο πρώτος δίσκος του είχε προκαλέσει αίσθηση, η συνέχεια γι' αυτόν τον ταλαντούχο τραγουδοποιό δεν ήταν η ανάλογη !!! Εκεί που θα περίμενες να έχει εξέλιξη π.χ. παρόμοια με τους Κατσιμιχαίους, κινήθηκε στο χώρο της μουσικής διακριτικά, σταδιοδρομώντας στις μικρές μουσικές μουσικές σκηνές [τον θυμάμαι περί το 1995 σε μια μικρή μουσική σκηνή στο Παγκράτι, ονόματι "Οδός Ονείρων", που ευρίσκετο σε μια παλιά μονοκατοικία, να τραγουδά για εμάς τους θαμώνες του μαγαζιού] !!! Το "γιατί συνέβη αυτό" είναι κάτι που δεν μπορώ να απαντήσω !!! Πάντως, το σίγουρο είναι ότι και μετά το "δυνατό" ντεμπούτο του συνέχισε να βγάζει και αξιόλογους δίσκους, αλλά και πολύ όμορφα τραγούδια !!! Να, όπως αυτό, απ' το δίσκο "Προφίλ" του 1988 : Link
Ή και αυτό, το οποίο περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο το "κόλλημα" που είχαμε φάει εκεί στα 80ς με τις βιντεοταινίες [και το επακόλουθό του : παρέες διαλύθηκαν επειδή τα μέλη της ... κλεινόντουσαν στο σπίτι και βλέπανε βιντεοταινίες : πήρα ένα βίντεο κι οι φίλοι μ' έχουν χάσει ... ] : Link
Τελευταία φορά που τον θυμάμαι είναι περί το 1995 να έχει βγάλει έναν πολύ γλυκούλη δίσκο, τον "Όταν θα φύγω" υπό τη σκέπη της μικρής δισκογραφικής EROS [με αφορμή την κηκλοφορία αυτού του δίσκου έδωσε παραστάσεις στη μουσική σκηνή "Οδ'ος Ονείρων" στο Παγκράτι που αναφέρω παραπάνω] !!! Να ένα δείγμα απ' αυτόν το δίσκο [όπου ο Γιαννόπουλος αποδεικνύει ότι μπορεί να κινηθεί άνετα ΚΑΙ σε λαϊκούς δρόμους] :
