'' Η μουσική δεν διδάσκεται ,διδάσκει ''
Αυτή είναι μια φιλοσοφική έκφραση των'' αρχαίων Ελλήνων που κάπου την είχα συναντήσει σαν ‘υπογραφή’ στο προφίλ κάποιου μέλους .
Θα επιθυμούσα μια πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση από μουσικούς επαγγελματίες αλλά και απόψεις απλών επισκεπών.
Η δική μου άποψη:
Πιστεύω ότι στις μέρες μας ο άνθρωπος καταναλώνει ''μουσική'' , αφού η εξάπλωση της μέσω των ΜΜΕ, έχει φτάσει σε απόλυτα όρια.
Έχουμε μια τεράστια βιομηχανία τυποποιημένης διασκέδασης που απανθρωπίζει την μουσική .
Μια βιομηχανία που διαπαιδαγώγησε τον λαό με τέτοιο τρόπο ώστε ένα πολύ μεγάλο μέρος της μουσικής τέχνης να μη τον αφορά και ενώ ο λαός μας είναι εξαιρετικά μουσικός και ποιητικός τον διαπαιδαγώγησαν έτσι ώστε να θεωρείται ύψιστη αισθητική κατάκτηση μόνο το λαϊκό τραγούδι.
Σήμερα σε κάθε πόλη και σχεδόν σε κάθε κωμόπολη υπάρχουν μουσικές σχολές και ωδεία αλλά και εικονικές σχολές (Μουσικά Μαθήματα στο διαδίκτυο) που διδάσκουν όμως κανόνες της μουσικής.
Όμως οι κανόνες δεν οδηγούν σ’ αυτό που πρέπει να είναι το νόημα της μουσικής που δίνει ήθος και κάνει τις ψυχές να συνεννοούνται μεταξύ τους απλώς διευκολύνουν τη γνωριμία με τη μουσική έκφραση.
Ειδικά τώρα, την περίοδο της οικονομικής κρίσης, έχει ο Έλληνας τα πνευματικά εφόδια και το χρόνο για ‘’τέτοια’’ ??