Με μια
φυσαρμόνικα...1985-86 και η μεγάλη αγάπη των παιδικών μας χρόνων βρισκόταν στις μεγάλες δόξες της(Κάντυ-Κάντυ).Ετσι λοιπόν,ακούγοντας τις όμορφες μελωδίες του Τέρρυ,κόλλησα κυριολεκτικά με τη φυσαρμόνικά του και όπως ήταν φυσικό απέκτησα και εγώ τη δική μου!(όχι ότι κατάφερα να παίζω τελικά..έτσι για αποθημένο την είχα
..δύσκολη για έναν 5χρονο...Πάντως δεν τα παράτησα εύκολα..αφού χάλασα την πρώτη πήρα και δεύτερη..μέχρι να έρθει στη ζωή μου το πιάνο.