Με αφορμή κάποιες συζητήσεις και αντιλογίες που λαμβάνουν χώρα στο φόρουμ και καταλήγουν να έχουν τη πασίγνωστη στη χώρα μας πια γεύση της διχόνoιας και τη δυσωδία του μίσους και επειδή πολλές φορές συμβαίνει αυτό σε τόπικς που θα περίμενε κανείς να διαβάζει σχόλια μόνο σχετικά με τη μουσική την οποία φαντάζομαι όλοι εδω μέσα λατρεύουμε. θέλησα να ποστάρω το παρακάτω βίντεο το οποίο μας θυμίζει οτι το πραγματικο μεγαλείο της μουσικής είναι οτι μας ενώνει.
Αυτός που παρουσιάζεται στο βίντεο ήταν προφανώς στρατιώτης που πολέμησε στον εμφύλιο, και διηγείται ενα συγκλονιστικό περιστατικό
Καί δίνανε συνθήματα οί κερατάδες, από τό απυρόβλητο, γιά νά φρονηματήσουν τούς Στρατιώτες, εμάς- πού τρώγαμε τόν θάνατο στή μούρη, Καί θύμωσα -- μά τό Θεό- γιατί νά ρίχνουν όλμους καί νά θέλουν νά σωπάσουν τά τραγούδια, πού οί άλλοι γιά νά τ΄άκούσουν ( καί οί δικοί τους, καί οί άποδώ ) είχανε πάψει νά ρίχνουνε. Διότι ακουγόντουσαν, πλήρης ησυχία καί ακουγόντουσαν τά μεγάφωνα, καί νά λέει ό βλάκας ό δεκανέας. - Νά πής συνθήματα,, - Άντε πνίξου ρέ πού θά πώ συνθήματα. - Καί ΄βαζα τά τραγούδια, καί ξανά τό νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, καί ξανά όσοι αγαπήσαμε, καί άλλα καί διάφορα τέτοια πούξερα ότι τ΄αγαπούσανε. Αραπίνες λάγνες ερωτιάρες καί διάφορα τέτοια.
Έτσι είσαι έ ;; Πήρα καί 'γώ τό μεγάφωνο, κ' είπα : Παιδιά σάς μιλάει κάποιος πού δέ λέει ψέμματα. Ή ώρα είναι δώδεκα παρά πέντε, Παιδιά Τελειώσαμε !!!!!! Ζήσαμε ρέ !!!! Φροντίστε τά τελευταία πέντε λεπτά νά ζήσετε ! Τελειώσαμε σάς λέω, σάς τό λέω, εγώ σάς τό λέω, θά τό δείτε....... Καί λυσάξανε μέ τά πυρά γιατί όταν λές τελειώσαμε , δέν έχει καμμιά όρεξη ό άλλος νά πά νά σκοτωθεί...... Αλλά 'γώ δέν τόλεγα γιά νά μήν πολεμήσει,,,,τόλεγα γιά παρηγοριά τους.. Κι' αυτωνών...κι εμάς,,,,
Έτσι ήμουν τότε.......... Γι' αυτό 'μαι δώ σήμερα..... Τελειώσαμε...Ζήσαμε !!!! Πέντε λεπτά μένουν ακόμα....μιά βδομάδα. Τελείωσε!!!!!
Μπράβο σου φίλε μου... με βρίσκεις 100% σύμφωνο με το σχόλιό σου και την λογική σου...
Δυστυχώς, αν και τα παραδείγματα της ιατορίας των λαών είναι ατελείωτα, πόσο μάλλον της δικής μας χώρας, είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς πως με το μίσος και τη διχόνοια δεν μπορεί ποτέ κανείς να βγει κερδισμένος..
Και εγώ σήμερα δεν θα πω στους δικούς μου και τους φίλους μου, απογοητευμένος
"... άκουσα ένα αρνητικό και ανούσιο σχόλιο.."
αλλα θα πω "...σήμερα κάποιος άγνωστος με έκανε να νιώσω όμορφα με το σχόλιό του και μου θύμισε πως υπάρχει ακόμα ελπίδα..." , χάρις σ'εσένα..
Με αφορμή κάποιες συζητήσεις και αντιλογίες που λαμβάνουν χώρα στο φόρουμ και καταλήγουν να έχουν τη πασίγνωστη στη χώρα μας πια γεύση της διχόνoιας και τη δυσωδία του μίσους και επειδή πολλές φορές συμβαίνει αυτό σε τόπικς που θα περίμενε κανείς να διαβάζει σχόλια μόνο σχετικά με τη μουσική [.............]
Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται στο φόρουμ (το τελευταίο διάστημα λίγο περισσότερο) όταν ένα βαμμένο κομματικά και στενόμυαλα φανατισμένο άτομο ανακαλύψει μια πολυπληθή και ενεργή κοινότητα σαν τη δική μας. Επιλέγει τα threads που έχουν την μεγαλλίτερη ημερήσια κίνηση και ακόμη και στα καθαρά μουσικά θέματα προσπαθεί να προπαγανδίσει να κριτικάρει ή να απαξιώσει κολοσσούς με προκλητικό τρόπο για να τραβήξει την προσοχή επάνω του, να ασχοληθούν μαζί του και λόγο στον λόγο να συνεχίζει το έργο του. Η λύση είναι μόνο μία: Να μην "ταίζουμε" απαντώντας.
Ενα μουσικό θέμα είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατον να κρατηθεί αποκλειστικά μουσικό γιατί πολλές φορές στην εξέλιξη της συζήτησης επεισέρχονται και άλλες παράμετροι που το επεκτείνουν, οποιαδήποτε όμως -έστω και υποψία- διχόνοιας και μίσους είναι απαράδεκτη και κατακριτέα, όχι μόνο επειδή είμαστε μουσικό site αλλά γενικώς.
Πάρα πολύ ενδιαφέρον το βίντεο που έβαλες, και εξαιρετική η πρωτοβουλία σου να δημιουργήσεις αυτό το θέμα συζήτησης, προσωπικά με εξέπληξε ευχάριστα.
Για να επανέλθω στην εθνική μας πληγή, την "διχόνοια" που ανέφερες, θα υπενθυμίσω αναπαράγοντας λίγο παραποιημένα ότι :
""την ώρα που εμείς σφαζόμαστε μεταξύ μας, αυτοί μας έκοβαν το πόδι και μας έβαζαν να διαμαρτυρόμαστε γιατί δεν έκοβαν το χέρι του διπλανού. Στη συνέχεια έκοβαν το χέρι του διπλανού κι εκείνος διαμαρτυρόταν με την σειρά του γιατί εμείς έχουμε ακόμη έστω και ένα πόδι...""
Κι αυτή την φορά, σε ένα θέμα που μας δίνει την ευκαιρία να εντοπίσουμε και να σκεφτούμε λίγο πάνω στον "κακό" εαυτό μας που μας βάζει σε τριπάκι, αγνοείς σκοπίμως την ουσία που τέθηκε από τον νηματοθέτη, απομονώνεις μόνο τον Ρένο Αποστολίδη, βρίσκεις και μεταχειρίζεσαι -επειδή σε βολεύουν- απόψεις του για τον Καζαντζάκη (άσχετος με το θέμα μας) προκειμένου να εδραιώσεις αυτά που έγραψες εσύ γι αυτόν σε άλλο θέμα. Μ΄αυτό τον τρόπο το μόνο που κατάφερες είναι να σταματήσει και να μην αναπτυχθεί η συζήτηση.
Αυτό ήθελες? Ασφαλώς όχι, γιατί σου είναι αδιάφορη. Απλά βρήκες πρόσφορο έδαφος για να μας πεις "βλέπετε? έχω δίκιο για τον Καζαντζάκη"... (ξαναλέω, άσχετος με το θέμα εδώ)
Ο Ρένος Αποστολίδης ήταν εκκεντρικός και αιρετικός στις απόψεις του για πολλούς, πλην όμως τις υποστήριζε σθεναρά ο ίδιος με βαθύ γνωσιακό υπόβαθρο, δεν τις δανειζόταν από άλλον όπως εσύ, και αν μη τι άλλο έθετε τον αναγνώστη/ακροατή του σε διάθεση να σκεφτεί και την άλλη όψη του νομίσματος.
Και κάτι ακόμη. Απειρες φορές έχεις τοποθετηθεί αντικομμουνιστικά με πολύ φανατισμό και μάλιστα σε μουσικά θέματα που δεν είχαν καμμιά σχέση με πολιτική. Τώρα επικαλείσαι -επειδή σε βολεύει- τις απόψεις του Ρένου Αποστολίδη ο οποίος στρατεύτηκε υποχρεωτικά κατά τον εμφύλιο με το χαρακτηρισμό «επικίνδυνος αριστερός ιδεολόγος, ιδιαιτέρωςεύγλωττος». Δηλαδή επικαλείσαι τις απόψεις αριστερού? Εσύ?
Για να κλείσω αυτή την παρέμβαση, επειδή μας προκάλεσες να ακούσουμε με προσοχή τα βιντεάκια που έβαλες έχω να σου απαντήσω δανειζόμενη κι εγώ την άποψη ενός στοχαστή, του Παναγιώτη Κονδύλη :
""Από το θράσος των ημιμαθών, προτιμώ την ματαιοδοξία/αλαζονεία των πεπαιδευμένων""
