Η διαφορά βρίσκεται στην εκπαίδευση, την τεχνική και το ρεπερτόριο. Σκοπός του λυρικού τραγουδιστη (όπερας) είναι να ακούγεται καθαρά πάνω απο την ορχήστρα χωρίς μικρόφωνο και να μπορεί να εκτελεί όλα όσα εχουν γραφτεί για την κατηγορία της φωνής του. Ήδη απο την Άναγεννηση άρχισε να καλλιεργείται ένα είδος τεχνικής που κορυφώθηκε τη περίοδο του Bel Canto για την όπερα. Η κύρια διαφορά είναι ο όγκος και το τονικό ύψος (οι τραγουδιστές της όπερας δεν έχουν μονο ψηλότερες νότες αλλά και η τεσιτούρα "κορμός" του τραγουδιού ειναι γραμμένος σε πιο ψηλές νότες)
Ωστόσο, το οτι υπάρχει μια τεχνική για όλους δεν σημαίνει οτι υπάρχουν στεγανά και οτι δεν επιδέχεται διαφοροποιήσεις ο ήχος ανάλογα με την ερμηνεία. Η φωνή εχει δύο μηχανισμούς chest voice (ομιλίας) και head voice (μια πιο ελαφρια λειτουργια της φωνής). Στην όπερα γίνεται μια πρόσμιξη των δύο (με εξάσκηση) με σκοπό να διατηρηθεί ενα ομογενές χρώμα σε όλη την έκταση της φωνής.
Στο μοντέρνο τραγούδι το μικρόφωνο τα αλλάζει όλα. Ο τραγουδιστής μπορεί να χρησιμοποιήσει νότες που ενώ της έχει στη φωνή του χωρίς μικρόφωνο (όπερα) δε θα ακούγονταν παρά στο 1 μέτρο! Επίσης στο μοντέρνο καλλιεργειται και το belting μια τεχνική που μοιάζει σαν να φωνάζεις.
Οι διαφορές είναι πολλές. Δεν υπάρχει καλύτερο. Είναι ανάλογα αυτο που θες να τραγουδάς και το πως να εκφράζεσαι. Διατηρώντας την υγεία της φωνής σου με σωστή ζωή, επιλογές και καλή τεχνική μπορείς να ακολουθήσεις όποια απο τις 2 θες. Ίσως η όπερα ειναι λιγο πιο ασφαλης...
Ελπίζω να βοήθησα!
