Ο φίλος HP με κάλυψε σχεδόν απόλυτα!
Ένα περιφερειακό φεστιβάλ δεν πρέπει να απευθύνεται μόνο σε ντόπιους και στις 2-3 όμορες περιοχές (χωριά, κωμοπόλεις κτλ) γύρω από αυτό. Πρέπει να λειτουργεί ως κίνητρο που θα προσελκύσει κόσμο ακόμη κι από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Σαφώς όχι με τη λογική της κερδοσκοπίας, αλλά με την προοπτική της γνωριμιάς από την αρχή των ανθρώπων της πόλεως με την επαρχία. Έτσι, θα μπορέσει να δημιουργηθεί μία ενδιαφέρουσα σύζευξη που θεωρώ ότι είναι αναγκαία προκειμένου να αναπτυχθούν δεσμοί κοινωνικοί, καλλιτεχνικοί, ανθρώπινοι.
Δραστηριότητες που θα φέρουν τον επισκέπτη σε επαφή με τον τόπο που φιλοξενεί το φεστιβάλ έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όπως, π.χ. εργαστήρια που θα μαθαίνουν τοπικές συνταγές μαγειρικές. Μία - όσο είναι εφικτό - απόδοση της καθημερινής ζωής στην επαρχία. Διότι, επαρχία δεν είναι μόνο 2ημερο στο Πήλιο με περίπατο στις πρασιές και τα λαγκάδια. Έχει δυσκολίες και μόχθο.
Η λογική του φεστιβάλ με ελεύθερο κάμπινγκ, όπου ο επισκέπτης βλέπει απλώς κάποιους καλλιτέχνες έχει - καλώς ή κακώς - περιορισμένο ενδιαφέρον. Είναι σημαντικό να υπάρχει συμμετοχικό κλίμα από τους παρευρισκόμενους όχι μόνο ως προς τις εκδηλώσεις, οι αυτοσχεδιασμοι που ανέφερε o HP) αλλά και ως προς την ίδια λειτουργία του φεστιβάλ στο χώρο (π.χ. ομάδες καθαριότητας από τους ίδιους τους επισκέπτες. Προσωπικά θα συμμετείχα σε μια τέτοια ομάδα)
Να υπάρχει πρόβλεψη και για την ψυχαγωγία των μικρών φίλων που ποιθανότατα θα έρθουν με τους γονείς τους.
Εν ολίγοις, ένα περιφερειακό μουσικό φεστιβάλ, πρέπει απαραίτητως να έχει συγκεκριμένο πολιστικό πρόσημο σε όλους τους τομείς που τον συνιστούν. Ακόμη και σε επίπεδο συμπεριφοράς.
Ε, αυτά τα λίγα! 