Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Οι πρωτες αναφορες στη τζαζ μουσικη στν Ελλαδα γινονται σε μια παρτιτουεα του 1924,με τιτλο <<Ο ερως χρονια δεν κοιτα>>.
Ουσιαστικα ομως...η τζαζ εμφανιστηκε στην ελλαδα μετα το 1940 με ηχογρααφησεις ραδιοφωνου και μουσικα συνολα.
Απο το 1946 μεχρι το 1950,η μουσικη τζαζ στην Ελλαδα γνωριζει ανθιση με διασημους μουσικους ενω στα πρωτα κομματια κυριαρχουσε κυριως η τρομπετα και το στυλ ηταν κυριως σουινγκ.Το 1950 κανει την εμφανιση της η λατιν τζαζ με τα μαμπο και τα τσα τσα.
Ολοι ξερουμε πως η τζαζ ειναι ενα μουσικο ειδος που αποτελεσε την εξελιξη της λαικης αμερικανινης μουσικης κατα τον 19ο αιωνα με αφρικανικες καταβολες.
Θεωρειται πως η τζαζ ειναι μια μουσικη την οποια μπορει αριστα να μιμηθει η ελλαδα?Κατα την αποψη μου πιστευω πως απλα η ελλαδα ηθελε να διευρηνει τους οριζοντες της στην μουσικη χωρις ομως καποιο καλο αποτελεσμα..Πιστευω πως απλα θελει να αντιγραψει και να πειραματιστει σε καποια μουσικη καποιου αλλου λαου χωρις καποια ιδιαιτερη επιτυχια.
Ειναι σαν να λες στον Αφρικανο να σου παιξει μπουζουκι.....ΔΕΝ μπορει..
Πειτε μου τις αποψεις σας...
Jazz είναι μουσική στην οποία ο μουσικός εκτελεί μελωδικές παραλλαγές πάνω σε μία δεδομένη αρμονική βάση. Αυτοσχεδιασμός και Jazz είναι συνώνυμα.
Αν και είναι πολύ σπουδαίο ο κάθε μουσικός να αναπτύξει το δικό του στυλ αυτοσχεδιασμού δεν μπορεί να το κάνει σε απομόνωση-εννοώ χωρίς να είναι ενήμερος το τι έχουν κάνει προηγούμενοι απ’ αυτόν μουσικοί.
Είχα και έχω μια απορία μου που προήλθε ακούγοντας τη φράση του Γ. Νταλάρα που εκτελεί σε δρόμο Ουσάκ το ‘’Φύγε κι άσε με’’ με την Στανίση .
Ένα μικρό απόσπασμα από τον αυτοσχεδιασμό των μουσικών εδώ:
Εννοεί ο Νταλάρας ως ‘’Ελληνική Jazz’’ γενικά κάποιους ελληνικούς δρόμους (πχ ουσάκ) , τους αυτοσχεδιασμούς που γίνονται σε τέτοιους δρόμους , κάτι άλλο ή απλά το εκστόμισε χωρίς να σκέφτεται ότι ίσως σχολιαστεί…
Έχω ενδιαφέρον να ακούσω απόψεις.
Πολύ ωραίο θέμα! Δυστυχώς το σπορ το κατέχουν και ακούν ολίγοι, γι αυτό μπήκα στον κόπο και έγραψα μερικά highlights στην ιστορία της τζαζ στην Ελλάδα. Για πηγές χρησιμοποίησα το περιοδικό Jazz n τζαζ, αναζητήσεις από το google, wikipedia και το προσωπικό μου αρχείο.
@agnwsthskilouXD @STEFANOS604 Απαντήσεις και σχόλια στους προβληματισμούς σας στο τέλος :P
1908: Το ελληνικό θέατρο (υπό μορφή κυρίως επιθεώρησης και οπερέττας) ήταν ο κύριος "εισαγωγέας" ξένης μουσικής, ακολουθώντας τις μουσικές τάσεις της εποχής, κυρίως από την βιενέζικη και γαλλική σχολή.
1910: Η τζαζ εισβάλει στο Παρίσι μέσω του φημισμένου "Casino de Paris" με επιτυχία. Η επιρροή στους γάλλους συνθέτες ήταν τεράστια.
1914: Οι ξέφρενοι (για την εποχή) χοροί της τζαζ, όπως foxtrot, black bottom, one step (Ragtime), shimmy, charleston κ.α. έχουν εδραιωθεί σχεδόν σε όλη την Ευρώπη σε μια προσπάθεια του κόσμου να ξεφύγει από την μιζέρια του 1ου παγκόσμιου πολέμου.
1922: Οι πρώτες ελληνικές συνθέσεις με επιρροές από την τζαζ είναι ήδη γεγονός, όπως τα "κοντά φουστάνια" του Θεόφραστου Σακελλαρίδη γραμμένο σε Ragtime και "η βασίλισσα του foxtrot" του Ιωσήφ Ριτσιάρδη.
1927: Αυτή τη χρόνια άρχισαν οι πρώτες επισκέψεις σημαντικών τζαζ καλλιτεχνών στην Αθήνα (Josephine Baker, Harry Flemming, Sidney Bechet) με μεγάλη επιτυχία και αποδοχή από το ελληνικό κοινό. Η τζαζ στην Ελλάδα έχει αρχίσει πλέον και εξαπλώνεται και σε άλλες μορφές διασκέδασης πέρα από το θέατρο. Ακόμα και στο θέατρο σκιών κάποιοι θίασοι άλλαξαν τις παραδοσιακές ορχήστρες με χάλκινα.
1930: Η ορχήστρα του ελαφρού μουσικού θεάτρου στην Αθήνα ονομάζεται πλέον συμφωνική ορχήστρα τζαζ.
1930: Το ελληνικό κοινό είναι διχασμένο σε φανατικούς οπαδούς της τζαζ (μοντέρνοι) και σε αυτούς που την απεχθάνονται (συντηρητικοί). Πιθανή αιτία ίσως είναι η επίθεση των τότε ΜΜΕ κατά της τζαζ με κατηγορίες του τύπου ότι είναι "είδος ξενόφερτο χωρίς κανένα ελληνικό χρώμα". Χαρακτηριστικά η εφημερίδα "Καθημερινή" έγραψε στο άρθρο με τίτλο "Ο μαρασμός της Βιεννέζικης οπερέττας": "Μήπως απέθανε δια παντός; Μήπως τα πολυθόρυβα τζαζ έπνιξαν με τον κακόζηλον θόρυβον την εξιδανικευμένην μελωδίαν της;". Γράφτηκαν παρόμοια κείμενα στον τύπο τότε, με επιχειρήματα αποξένωσης από την παραδοσιακή μας μουσική. Ο συνθέτης Χρίστος Χαιρόπυλος αντέδρασε λέγοντας πως η μουσική είναι μια τέχνη χωρίς πατρίδα και χωρίς εθνικισμούς, αρκεί να είναι καλή και να συγκινεί (σ.σ. σωστός και ωραίος...).
1934: Ο Γιάννης Κυπαρίσης ιδρύει την Συμφωνική Τζαζ Αθηνών με 48 όργανα, αριθμός ρεκόρ για την εποχή στην Ελλάδα. Εκτός από τζαζ ρεπερτόριο η Συμφωνική Τζαζ Αθηνών εκτελούσε και διασκευές από κλασική μουσική(!) με αξιοσημείωτη την διασκευή του Tannhδuser του Βάγκνερ σε foxtrot.
1936: Πραξικόπημα από τον Ιωάννη Μεταξά. Κατά την διακυβέρνηση του θα επιβάλλει τα προσωπικά του μουσικά γούστα και θα απαγορεύσει τα υπόλοιπα μουσικά είδη (συμπεριλαμβανομένης και της τζαζ) ως χυδαίες και ανήθικες μουσικές.
1946: Μετά το τέλος της γερμανικής κατοχής η τζαζ επέστρεψε δυναμικά στην Ελλάδα. Άρχισαν οι πρώτες παραγωγές τζαζ δίσκων 78 στροφών στην Αθήνα (Κώστας Καπνίσης, Ηρακλής Θεοφανίδης, Γιώργος Μουζάκης, Γιώργος Καρδάμης, Μπάμπης Μπερκέτης κ.α.). Η δημοτικότητα της τζαζ ήταν τότε μεγάλη και η ακρόασή της από το ραδιόφωνο καθημερινή. Πολλά κέντρα διασκεδάσεως τότε είχαν τζαζ.
1946: Ιδρύθηκε η "Ρυθμική Λέσχη" στην λεωφόρο Αλεξάνδρας από φίλους της τζαζ.
1956: O Dizzy Gillespie παίζει τζαζ στην Αθήνα. Κατά καιρούς η αμερικάνικη κυβέρνηση έστειλε τζαζ μουσικούς σε διάφορα κράτη ως πολιτισμικούς πρεσβευτές, προκειμένου να βελτιώσει τις σχέσεις της με αυτά τα κράτη. Το 1956 είχε προγραμματίσει μια περιοδεία με τον Dizzy στην Αφρική. Τον Μάιο του ίδιου χρόνου ο ελληνικός λαός βγήκε στους δρόμους της Αθήνας, διαμαρτυρόμενος σχετικά με την στάση της Αμερικής στο κυπριακό, έτσι έκτακτα συμπεριέλαβε και την Αθήνα ως αφετηρία της επίμαχης περιοδείας. Εν το μεταξύ τα τότε ΜΜΕ, αναρωτιόντουσαν γιατί η αμερικάνικη κυβέρνηση στέλνει τζαζ μπάντες, αντί στρατό. (σ.σ. από το blog μου ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΖΑΖ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ))
1957: Η τζαζ αρχίζει να υποβαθμίζεται στην αντίληψη του μέσου έλληνα ακροατή. Άρχισε να την θεωρεί χαμηλής ποιότητας, συγχέοντας τη πολλές φορές με το Rock n roll και την λατινοαμερικάνικη μουσική. (σ.σ. δεν υποβαθμίζω το Rock n roll, απλά τότε στα αυτιά των πιο παλιών ήταν η μουσική των "τετιμπόιδων")
1958: Ιδρύθηκε το Jazz Club Αθηνών και έδωσε μια βάση για την μετέπειτα πορεία της μουσικής αυτής στην Ελλάδα, μέσα σε ένα έντονο αντιαμερικανικό κλίμα που επικρατούσε στον κοινή γνώμη του ελληνικού λαού (κυρίως λόγω του Κυπριακού). Λόγω αυτού του κλίματος, ο σπουδαίος πιανίστας και συνθέτης Μίμης Πλέσσας, τότε δίσταζε να ομολογήσει ότι είχε συνοδεύσει την Sarah Vaughan και ότι το μουσικό περιοδικό Down Beat τον είχε κατατάξει ως Νο 5 στους καλύτερους τζαζ πιανίστες!
1963: Εκδίδεται το πρώτο βιβλίο τζαζ από έλληνα συγγραφέα. "Εισαγωγή στην τζαζ", εκδόσεις Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη 1963. Στο βιβλίο αυτό αναλύονται τα στυλ της εξέλιξης της τζαζ από την γέννησή της έως τα τέλη το '50, η διάδοσή της, οι επαφές με άλλα είδη μουσικής, καθώς και τα κυριότερα όργανα. Τότε ούτε η ξένη βιβλιογραφία σχετικά με την τζαζ ήταν μεγάλη.
Την δεκαετία του '60 άρχισαν δειλά-δειλά τα πρώτα περιοδικά τζαζ στην Ελλάδα τα οποία ασχολήθηκαν και με ξένους αλλά και με Έλληνες μουσικούς της τζαζ. Άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα ελληνικά τζαζογκρουπάκια με δισκογραφία ή χωρίς. Δημιουργήθηκε ένα τζαζορεύμα το οποίο συνεχίζει και υφίσταται μέχρι σήμερα με νέα ονόματα να βγαίνουν κάθε τόσο άλλα στα αυτιά λίγων, μιας και τα ΜΜΕ και οι μεγαλύτερες ελληνικές μουσικές βιομηχανίες τους έχουν όλους αυτούς τους σπουδαίους καλλιτέχνες "γραμμένους" και περιθωριοποιημένους στο βωμό του εύκολου και γρήγορου χρήματος με "καλλιτέχνες" και "μουσικές" "αναλώσιμες" μέχρι την ημερομηνία λήξη τους...
Σας παραθέτω link με την Ελληνική δισκογραφία η οποία είναι ημιτελής δυστυχώς, μόνο μέχρι το 1999, άλλα η λίστα αν ολοκληρωθεί ποτέ θα περιέχει και φετινούς δίσκους. Έχω μια πλήρη λίστα στην διάθεσή μου άλλα δεν είναι σε ψηφιακή μορφή και μου είναι αδύνατον να κάτσω να την δαχτυλογραφήσω εδώ. Δεν θα πω για το 2013 μιας και δεν έχει περάσει ακόμα, άλλα το 2012 βγήκαν 35 ελληνικοί τζαζ δίσκοι, το 2011, 49 δίσκοι και το 2010, 41 δίσκοι!
Παράθεση:
|
Έχοντας στην προσωπική μου συλλογή πάνω από 850 τζαζ δίσκους (ένα μικρό μέρος από ελληνική τζαζ), διαφωνώ μαζί σου. Υπάρχουν (και θα υπάρξουν) λαμπροί έλληνες τζαζ μουσικοί που διάπρεψαν (και θα διαπρέψουν) στο χώρο. Το ότι έχεις αυτήν την λανθασμένη αντίληψη φταίει η άνιση αντιμετώπιση που έχουν από τα ΜΜΕ και τις μεγάλες μουσικές βιομηχανίες γιατί δεν είναι εμπορικοί και δεν "πουλάνε".
Τώρα για το αν ένας αφρικανός (ή οποιοσδήποτε ξένος) μπορεί να παίξει μπουζούκι, εξαρτάται από τα ακούσματα και την μελέτη που έχει αναπτύξει. Τρανό παράδειγμα είναι ο Ross Daly ο οποίος αν και ιρλανδός κατάφερε να διαπρέψει και να ξεχωρίσει στην κρητική μουσική. Αντιστρόφως υπάρχουν και αξιόλογοι έλληνες τζαζ μουσικοί που έχουν ξεχωρίσει στην Αμερική όπως οι Μίμης Πλέσσας και ο Μάρκος Αλεξίου.
Παράθεση:
|
Ο Νταλάρας είπε μεγάλη μ@λ@κία χαρακτηρίζοντας το ταξίμ ως τζαζ. Η τζαζ είναι ένα μουσικό ιδίωμα με ιδιαιτέρα χαρακτηριστικά τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τον Νταλάρα, την μουσική του ή με το επίμαχο ταξίμ που μας παρέθεσες... (Λυπάμαι για την σκληρή γλώσσα αλλά δεν τον χωνεύω καθόλου σε σημείο να βγάζω σπυράκια!)
-----------------
"Κανείς δεν γεννήθηκε σπουδαίος, οι σπουδαίοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά" Jamey Aebersold
[ τροποποιήθηκε από τον/την Jazz-Guitar, 13-09-2013 19:11 ]
Γιώργο καλησπέρα
Ευχαριστούμε για την αναλυτική πληρέστατη περιγραφή.
Κι εγώ στο ρεπερτόριο μου έχω ελάχιστα τραγούδια του Νταλάρα.
Μήπως όμως με τέτοια έκφραση που τον κρίνεις – αρνητικά θα συμφωνούσα – αδικείς τον εαυτό σου; Μήπως τo συνέδεσε ότι τα είδη αυτά έχουν στο ‘’αίμα τους’’ τον αυτοσχεδιασμό και τίποτε άλλο;
Τζαζ χωρίς αυτοσχεδιασμό δε νοείται, αλλά και στο πλαίσιο της με την ευρύτερη έννοια ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, έχουμε πολλά είδη αυτοσχεδιασμού το καθένα με δικούς του κανόνες:
άλλο το ρεμπέτικο ταξίμ, άλλο το μακαμίστικο, άλλο το ταξίμ στον μπάλο….. Κι εγώ πιστεύω ότι δεν πρέπει να ταυτίζουμε τον κάθε παραπάνω αυτοσχεδιασμό με την τζαζ.
Όταν όμως το λέει ένας πασίγνωστος δημοφιλής τραγουδιστής τότε αποκτά άλλη έννοια (εγώ το ‘δεσα κόμπο). Κάποια μέρα , όμως θα του το ρωτήσω προσωπικά και θα τα ξαναπούμε (είμαστε γείτονες – στα 100 μέτρα η βίλα του από το ‘’φτωχικό’’ μου – αλλά δεν έτυχε να συναντηθούμε….)
Από Wikipedia : Δείτε την ενότητα: ‘’ Τα δομικά στοιχεία του τζαζ Αυτοσχεδιασμού ’’ :
‘’Κάθε μουσικός που γνωρίζει την βασική μουσική θεωρία (διαστήματα, κλίμακες, συγχορδίες) και γνωρίζει τα στοιχειώδη στο μουσικό του όργανο, έχει την δυνατότητα να αυτοσχεδιάσει με τα αντίστοιχα, βεβαίως, της τεχνικής του αποτελέσματα. Για να καταφέρει κάτι τέτοιο, σε κάποιο είδος μουσικής που ενδιαφέρεται να αυτοσχεδιάσει, θα πρέπει να γνωρίσει τα βασικά δομικά στοιχεία που αποτελούν τη μουσική του ενδιαφέροντός του. Το ίδιο συμβαίνει είτε πρόκειται για ένα αυτοσχεδιασμένο ταξίμι [<τουρκ. taksim] ως προανάκρουσμα σε κάποιο παραδοσιακό ή λαϊκό τραγούδι, είτε για έναν αυτοσχεδιασμό στη Τζαζ.’’
Ο αυτοσχεδιασμός υπήρχε και πριν την τζαζ όπως θα ξέρεις. Υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες, πως ο Μπαχ ήταν ένας πολύ καλός αυτοσχεδιαστής! Δυστυχώς δεν θα ακούσουμε ποτέ τους αυτοσχεδιασμούς του...
Ο Joe Viera στο βιβλίο του "σχεδιασμός και αυτοσχεδιασμός" έγραψε πως ένα τζαζ κομμάτι μπορεί να είναι είτε 100% προσχεδιασμένο (arranged) με 0% αυτοσχεδιασμό, είτε 100% αυτοσχεδιασμός (free improvisation) με 0% σχεδιασμό είτε σε οποιαδήποτε αναλογία αυτά τα δύο συστατικά (99%-1% έως 1%-99%), θέλω να καταλήξω, πως ναι μεν ο αυτοσχεδιασμός είναι συνδεμένος με την τζαζ, άλλα δεν είναι υποχρεωτικός, τουλάχιστον σε τέτοιο βαθμό που πιστεύουν πολλοί. Υπάρχει άφθονο τζαζ ρεπερτόριο (κυρίως με τραγουδιστές -ριες ή από την δεκαετία το '20) χωρίς αυτοσχεδιασμό.
Η παράγραφος που παρέθεσες από το wikipedia γράφει "σε κάποιο είδος μουσικής που ενδιαφέρεται να αυτοσχεδιάσει" δηλαδή λέει γενικότερα για στην μουσική και όχι μόνο για την τζαζ.
Ακόμα διαφωνώ πως τα διάφορα ταξίμ είτε στο ρεμπέτικο, είτε στο μπάλο, είτε... είτε... μπορεί να βαφτιστεί ελληνική τζαζ...
-----------------
"Κανείς δεν γεννήθηκε σπουδαίος, οι σπουδαίοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά" Jamey Aebersold
[ τροποποιήθηκε από τον/την Jazz-Guitar, 13-09-2013 20:37 ]
festival of improvised music
….performing piano and electronic music in the Jazz, improvisational and creative music scenes…
kinds of improvised music
Γιώργο , πιστεύεις ότι σ’ ένα τέτοιο festival θα ‘’χωρούσε’’ : το ρεμπέτικο ταξίμ, το μακαμίστικο, το αιγαιοπελαγίτικο, ο αμανές, το μοιρολόι…
Ή καλύτερα γνωρίζεις αν λάβαμε ποτέ μέρος σαν Ελλάδα με τέτοια μουσική;
Llamawithhat είχα ξαναθέσει το θέμα πριν 1,5 χρόνο ΕΔΩ : αλλά δεν είχα πάρει καμιά απάντηση. Ίσως σε κάποιο άλλο Thread.
Ευχαριστώ
Παράθεση:
|
Θα συμφωνήσω πλήρως από την εμπειρία μου ότι ενώ πιστεύω ότι είμαι καλός σε δικού μου στυλ αυτοσχεδιασμό σε ΟΥΣΑΚ και Χιτζάζ και λίγο σε Blues όχι όμως με δικό μου στυλ αλλά μιμούμενος όσα έχω μάθει ''απ' έξω'', σε ελάχιστα τραγούδια της Jazz - όπως για το summertime - δεν μπορώ να ''αρθρώσω λέξη'' σε αυτοσχεδιασμό....
κι εγώ ευχαριστώ για όσα έμαθα απ' αυτό το thread.
Θα συμφωνησω απολυτα με τον Γιωργο ασχολουμαι πολλα χρονια με την Jazz και θεωρω πολυ σωστα αυτα που εγραψε ο Γιωργος και πολυ καλες οι πληροφοριες για τα δισκογραφικα μεσα στις δεκαετιες.Απο προσωπικη εμπειρια
θα ηθελα να πω οτι το να παιξει κανεις ενα ειδος μουσικης δεν εχει σχεση με την καταγωγη του αλλα με τα ακουσματα του ετσι σιγουρα μπορει να ειναι πιο ευκολο για καποιον που ειναι πχ απο την Νεα Ορλεανη και η γιαγια
του τον νανουριζε με Blues να κατανοησει καλυτερα την Jazz η καποιος που μεγαλωσε στην κουβα να παιξει Latin αλλα οχι οτι οι υπολοιποι δεν μπορουν να το κανουν απλα πρεπει να ασχοληθουν και να ακουσουν παραλληλα με τις σπουδες τους πιο πολυ να μπουν βαθια στο στυλ της μουσικης που θελουν να παιξουν.Τωρα οι συζητησεις περι Νταλαρα και τετοια νομιζω οτι δεν εχουν καμια σχεση με την Jazz και με τον χωρο αυτης της τεχνης γιατι ειναι μια
καταπληκτικη και μοναδικη τεχνη.Σαφεστατα εχουμε πολυ καλους μουσικους οπως στα διαφορα αλλα στυλ ετσι και στην Jazz!!!
Ευχαριστω παρα πολυ για τον χρονο σας και τις πληροφοριες σας.!
Η γνωμη μου σε αυτο το ειδος μουσικης αλλαξε ριζικα.
Ολα ηταν πολυ καλα αρθρα..Αν εχετε κατι παραπανω να συμπληρωσετε καλο θα ηταν♥
Ευχαριστωωω!
Παράθεση:
|
Δεν τον γνωρίζω τον συγκεκριμένο θεσμό και δεν μπορώ να σου απαντήσω σχετικά...
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτό το έχετε ακούσει;
Sphinx [ACBA 1001]
Μάρκος Αλεξίου : Πιάνο
Γιώργος Φιλιππίδης : Μπάσο ( Κοντραμπάσο , ηλεκτρικό)
Γιώργος Τρανταλίδης : Τύμπανα , Κρουστά
