H επίθεση του Μπομπ Ντίλαν

Το μέλος yiannisyiannis στις 15-07-2005 στις 13:16 έγραψε:

Γιώργο αυτό είναι απόσπασμα ή ολόκληρο το κείμενο; 'Ετσι όπως το διαβάζω, σαν αυτόνομο κείμενο δηλαδή, συμφωνώ με τον χαρακτηρισμό αυτών των συγκροτημάτων. Διαφωνώ στο "δεν θα σκεφτόμουν καν να παίξω μουσική αν είχα γεννηθεί αυτούς τους καιρούς".
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: yiannisyiannis on 15-07-2005 13:17 ]

Το μέλος GL στις 16-07-2005 στις 01:43 έγραψε:

Ολοι ξερουμε το Μεγεθος αυτου του καλλιτεχνη,οτι και να πουμε φανταζει τοσο λιγο μιας και 43 χρονια λιγοι εχουν καταφερει να μεινουν στην επιφανεια.Παντως φιλοι μου πιστευω οτι πλεον ο Bob ειναι απλα μια σκια του εαυτου του....

Τετοιες δηλωσεις γινονται απλως για να γινονται ακομα και απο εναν BOB......
Θα διαφωνισω καθετα με αυτες τις δηλωσεις του,αφου και η μουσικη σαν μερος της ζωης προχωραει και αυτη προς το μελλον.Ολα εξελισονται και μετεξελισονται ακομα και το Rock 'n'roll.

Το παραδειγμα της συνεργασιας του BOB με τα starbucks για την προωθηση του ανεκδοτου υλικου του και οι αιχμηρες δηλωσεις του πριν τις συναυλιες του,μου δινουν την εντυπωση οτι προκειται απλα για ενα επικοινωνιακο τρικ του managment του και της εταιριας του.

Επισης θα διαφωνισω και με το αλλο σκελο.Ακομα και τωρα να γεννιοταν,παλι ο ανατρεπτικος επαναστατης θα ηταν διχως αλλο!

BOB??..Aρχιζεις να εχεις συμπτωματα γεροντικου εγωκεντρισμου??Καλα θα κανεις να αποσυρθεις σαν ο κορυφαιος που εισαι,η αν θες να συνεχισεις να εισαι αυτος χωρις φανφαρες και τυμπανοκρουσιες.

Mister Tamburine man σαν ταπεινο σε μαθαμε τοσα χρονια ετσι θελουμε να σε θυμομαστε........