The Beatles

Θα ήθελα σε αυτό το θέμα να γράψει όποιος ενδιαφέρεται λίγα λόγια για το μεγάλο αυτό θρύλο της σύγχρονης εποχής. Σίγουρα είναι ένα συγκρότημα που έχει γράψει ιστορία, τι είναι για σας? Και ποιο το πιο αγαπημένο και πιο αντιπαθητικό τραγούδι τους για σας?

Για μένα είναι απλά το μεγαλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών, τραγούδια που χαράζονται μέσα σου, απίστευτη παρουσία στη σκηνή, τρομερές φωνές, δημιουργοί ενός νέου μουσικού κόσμου... Αγαπημένα: All my loving, In my life, Across th Universe . Δεν αντιπαθώ κανένα!

"Yesterday"," A hard day's night"...... Τι να πει κανείς.......??

Το έγραψα πριν από λίγα... τόπικ. Οι Beatles είναι η αιτία που ασχολήθηκα συστηματικά με τη μουσική... Αγαπημένο μου κομμάτι? Πραγματικά πολύ δύσκολο να αναφέρω μόνο ένα... Ας πούμε πέντε, όμως... Paperback writer-I've Got A Feeling-Let it Be-Dear Prudence-A Day in The Life
Τώρα αν υπάρχει κάποιο που να αντιπαθώ? Ακόμα και στα απλοικά τους, ακόμα και στα πολύ πρώτα τους όταν παίζανε καθαρό Rock'n'roll στο "Star Club" του Αμβούργου, προσωπικά βρίσκω μια μαγική γοητεία...!

Η αλήθεια είναι οτι δεν εχω ασχολειθεί και πολυ με του Beatles αν και θα το ήθελα καποια στιγμή. Ωστόσο έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στο 'Because'.

ΤΖΟΝ ΛΕΝΟΝ

@ Το Σκαθάρι που ζωγράφιζε

της Ματούλας Κουστένη

Νοέμβριος του 1966: στην αίθουσα τέχνης «Ιντικα» φιλοξενείται μια έκθεση με γενικό τίτλο «Ημιτελείς πίνακες και αντικείμενα».

Δημιουργός της μια μικροσκοπική Γιαπωνέζα κι ανάμεσα στους επισκέπτες ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς του 20ού αιώνα. Ο Τζον Λένον έμεινε ενθουσιασμένος και ζήτησε να γνωρίσει την καλλιτέχνιδα, τη Γιόκο Ονο. Ετσι γεννήθηκε ένας από τους πιο μοιραίους έρωτες στην ιστορία της μουσικής: ανάμεσα σε πίνακες.

«Η πιο ξακουστή άγνωστη καλλιτέχνιδα του κόσμου», ονόμαζε αργότερα την αγαπημένη του ο Λένον. Ομως, και ο ίδιος, ο ξακουστός, είχε μια άγνωστη καλλιτεχνική πλευρά. Αγνωστη τότε, πασίγνωστη σήμερα που η Γιόκο Ονο δεν έχει αφήσει ούτε μία γραμμή από τα σχέδιά του που να μην εκθέσει στον κόσμο. Πόσο μάλλον φέτος που συμπληρώνονται 65 χρόνια από τη γέννησή του και 25 από το θάνατό του. Ο Λένον τρελαινόταν να ζωγραφίζει: στα λευκά περιθώρια περιοδικών κι εφημερίδων, στα εξώφυλλα των δίσκων, στις καρτ ποστάλ, πάνω σε φωτογραφίες, σε όποιο χαρτάκι έπεφτε στα χέρια του, στα τετράδια του σχολείου.

Η αλήθεια είναι ότι τα εικαστικά υπήρξαν η πρώτη του μεγάλη αγάπη. Πριν από τη Γιόκο. Πριν καν από τη μουσική. «Χειριζόταν καλά τις ξυλομπογιές», λένε οι οικείοι του, «πριν καν αποκτήσει και μάθει να παίζει κιθάρα». Είναι άλλωστε γνωστό ότι την τριετία 1957-1960 φοίτησε στην Ακαδημία Τεχνών του Λίβερπουλ. «Το μολύβι όπως και η κιθάρα ήταν η συνέχειά του. Δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς να σχεδιάζει διάφορα», θυμάται η Γιόκο Ονο. «Οπου κι αν βρισκόταν ζωγράφιζε. Ακόμα και κατά τη διάρκεια ηχογραφήσεων ή σοβαρών διαπραγματευτικών συσκέψεων. Ακόμα και με δεκάδες δικηγόρους πάνω από το κεφάλι του. Κι όταν εκείνοι αντιλαμβάνονταν ότι δεν τους δίνει σημασία, τον ρωτούσαν: "Τζον, τι φτιάχνεις εκεί; Δεν μας δίνεις ένα;" Νομίζω οι δικηγόροι πρέπει να έχουν τα περισσότερα έργα του».

Στην πραγματικότητα οι πρώτοι που είδαν σχέδιά του είναι ο υπόλοιποι τρεις Μπιτλς, οι οποίοι του έκαναν πλάκα πως «ό,τι ζωγράφιζε είχε μεγάλο κεφάλι, κοκαλιάρικα άκρα, γατίσια πόδια». Θα περάσουν, λοιπόν, δέκα ολόκληρα χρόνια για να οπλιστεί με τόσο θάρρος που να τολμήσει τη δημοσιοποίηση της ζωγραφικής του. Και -τι ειρωνεία!- θα το κάνει όταν ο κόσμος ολόκληρος θρηνεί για τη διάλυση των Σκαθαριών. Στις 31 Δεκεμβρίου του 1970 ο Μακ Κάρτνεϊ βάζει την οριστική υπογραφή. Οντως, οι Μπιτλς διαλύθηκαν μέσω νομικών αποφάσεων. Ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του. Το ίδιο κι ο Τζον που διαλέγει 14 σχέδιά του, τα κλείνει σε ένα πορτφόλιο με τίτλο «Bag One» και το προσφέρει προς πώληση σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων σε μια σπουδαία λονδρέζικη γκαλερί (ως λιθογραφίες). Απεικόνιζαν τον ίδιο και τη Γιόκο από τη βραδιά του γάμου τους αλλά και σε στιγμές από το μήνα του μέλιτος. Ηταν ουσιαστικά το γαμήλιο δώρο που επέλεξε να της κάνει. Κάποια από αυτά, όμως, θεωρήθηκαν βλάσφημα -ήταν βλέπετε αποκαλυπτικά για τις σεξουαλικές τους δραστηριότητες- και σε κάποιες χώρες απαγορεύτηκε η έκθεσή τους.

Τότε ο «ζωγράφος» Τζον Λένον σίγησε γιατί η απαγόρευση του κόστισε. Επανήλθε, όμως, μερικά χρόνια μετά. Η πρώτη αφορμή ήταν η γέννηση του Σον (1975) τον οποίο ζωγράφιζε ακατάπαυστα. Η δεύτερη ήταν το ταξίδι των τριών τους (Τζον, Σον, Γιόκο) στην Ιαπωνία (1977). Αποτύπωσε τότε στο χαρτί και μάλιστα με ιαπωνικές τεχνικές και μελάνια στιγμιότυπα του ταξιδιού τους. Τους έβαλε και την υπογραφή του και τους τα χάρισε.

Από το θάνατό του και μετά η Γιόκο Ονο φρόντισε να αποκαταστήσει την τιμή του ως ζωγράφου. Οι αναμνήσεις από την Ιαπωνία έγιναν παιδικό βιβλίο με τίτλο «Real love: The drawings for Sean» αφού πρώτα η ίδια έγραψε τον πρόλογο (στο σάιτ του Αμαζον το βιβλίο πωλείται προς 29,99 δολάρια). Κάποια άλλα έργα του με ποικίλες αφορμές παρήλασαν μέχρι σήμερα από διάφορα μουσεία και αίθουσες τέχνης ανά τον κόσμο (από την Αμερική μέχρι τη Γερμανία). Το 1986 η Γιόκο τα παρουσίασε πρώτη φορά στο κοινό κι έκτοτε οι εκθέσεις δεν σταμάτησαν. Το 2002, το αεροδρόμιο του Λίβερπουλ, που φέρει το όνομά του, γέμισε με τις υπέροχες αθώες ζωγραφιές του. Την ίδια χρονιά, η Γιόκο, θέλοντας να στοιχειώσει κι άλλο το Λίβερπουλ με την παρουσία, του αγόρασε το σπίτι που μεγάλωσε. Το ανακαίνισε, κρέμασε στους τοίχους τα έργα του και το 2003 έκανε τα εγκαίνια.

Τα γενέθλια του Λένον, όμως, στάθηκαν η αφορμή και για μια ακόμα έκθεση. Πέρυσι στη Νέα Υόρκη η Γιόκο έκοψε την κορδέλα σε μια μεγάλη έκθεση όπου συμπεριλαμβάνονταν τα περισσότερα έργα του. «Power to the people» είχε τίτλο (εμπνευσμένη ασφαλώς από το τραγούδι) κι όπως είπε η ίδια στα εγκαίνια, «συνεχίζω να εκθέτω τα έργα του ανά τον κόσμο διότι θυμάμαι ακόμα τη λαχτάρα του να κάνει έκθεση. Στην αρχή δυσκολεύτηκε πολύ με τις γκαλερί γιατί δεν τον έπαιρναν στα σοβαρά. Ηθελαν να τον βάλουν στα κουτάκια τους. Ομως, γι' αυτόν η ζωγραφική ήταν η αρχή».

Οι ειδικοί αναγνωρίζουν στα σχέδιά του «επιρροές από τον Πικάσο, τον Ματίς, τον Τζέιμς Θάμπερ». Οι ζωγραφιές του, είτε πρόκειται για τις πιο αιχμηρές, που καθρεφτίζουν την αντίθεσή του σε κάθε είδους πολεμική διαμάχη, είτε γι' αυτές προς τον γιο του, ξεχειλίζουν από τρυφερότητα. Πρόσωπα, ζώα, πράγματα είναι πάντα αποτυπωμένα με παλ χρώματα, λιτές γραμμές και απλοϊκά σχέδια. Και πάντα με την ίδια αμεσότητα που χαρακτήριζε και τα τραγούδια του. Μάλιστα, όπως η συντροφός του είπε πέρυσι, ένα από τα τελευταία του σκίτσα (1979) απεικονίζει τον ίδιο στον ουρανό. Καθισμένο σε μια πολυθρόνα, πάνω σε ένα σύννεφο και η λεζάντα από κάτω έγραφε: «Προσπάθησε να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα».

Οσο για το πώς μπορεί κανείς να βρει πια όλα αυτά τα μικρά και μεγάλα έργα του, φαίνεται πως η πορεία τους είναι αντίστοιχη με αυτήν που είχαν και όλοι οι θησαυροί που άφησε πίσω του. Κατά καιρούς η Γιόκο Ονο τα ανατυπώνει και τα διαθέτει μέσω του Ιδρύματος «Τζον Λένον». Πάντα, όμως, επιλεκτικά. Και πάντα σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων...

ενετ 7 - 09/10/2005

Οι ερωτικές στιγμές του Λένον και της Ονο δεν έγιναν μόνο πρωτοσέλιδο αλλά και έμπνευση για ζωγραφική.

@ Σήμερα θα γινόταν 65

Ενα, δύο, τρία, πολλά βιβλία

Από το Λονδίνο μέχρι την Ιαπωνία κι από την Αμερική έως την Αθήνα. Καμιά πόλη δεν θα μείνει ασυγκίνητη από τις δύο επετείους του Τζον Λένον. Εκεί, όμως, που το ενδιαφέρον κορυφώνεται είναι οι εκδόσεις. Αφ' ενός γιατί η πρώτη και η τελευταία σύζυγός του εκδίδουν από ένα βιβλίο η καθεμιά, αφ' ετέρου γιατί όσες φορές κι αν διαβάσει κανείς για τη ζωή του, πάντα θα βρίσκει κάτι καινούριο.

* «Ο δικός μου Τζον» θα έχει τίτλο το βιβλίο που επιμελήθηκε η Γιόκο Ονο (εκδόσεις «Μεταίχμιο») ζητώντας από συγγενείς, φίλους, συνεργάτες να της γράψουν για τον δικό τους Λένον. Οι Μικ Τζάγκερ, Ελτον Τζον, Σαντάνα, Τζοάν Μπαέζ, Μπόνο είναι ανάμεσα σε αυτούς που καταθέτουν τις αναμνήσεις τους. Κυκλοφορεί αρχές Δεκέμβρη και την ατμόσφαιρα θα συμπληρώνουν οι περίφημες (κάποιες ανέκδοτες) φωτογραφίες της Ανι Λίμποβιτς από την τελευταία φορά που τους φωτογράφισε παρέα. Με και χωρίς ρούχα...

* Οτι ο Τζον Λένον μεγάλωσε χωρίς μητέρα, από μια θεία που ποτέ δεν τον περιέβαλε με στοργή, το ξέραμε. Αλλά το ότι ο καλλιτέχνης-σύμβολο της ειρήνης υπήρξε βίαιος, εξαιρετικά ζηλιάρης, ανασφαλής και συνάμα σκληρός, φρόντισε να μας το μάθει η πρώτη του σύζυγος Σίνθια. Και φαίνεται πως πολλοί θέλησαν να το διαβάσουν. Εδώ και δύο εβδομάδες που κυκλοφόρησε βρίσκεται συνεχώς στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων παγκοσμίως («Amazon», 17,13 δολάρια).

* Σύσσωμη η συντακτική ομάδα του περιοδικού «Life» δούλευε εδώ και μήνες για τον Λένον. Οι ρεπόρτερ του, βλέπετε, παρακολούθησαν την πορεία του από την πρώτη μέρα που τα άλμπουμ των Μπιτλς βρέθηκαν στις προθήκες των δισκοπωλείων μέχρι το θάνατό του. Δημοσιογράφοι και φωτογράφοι τού περιοδικού κλείνουν σε ένα λεύκωμα κείμενα και εικόνες μιας συναρπαστικής ζωής («Amazon» 12,21 δολάρια).

* Από δημοσιογράφο, πάντως, κυκλοφόρησε μόλις κι ένα ακόμα βιβλίο με τίτλο «John Lennon: The New York Years». Καταγράφοντας τη ζωή του στην Αμερική ο συγγραφέας του βιβλίου Λάρι Κέιν προσπαθεί να απαντήσει σε ποικίλα ερωτήματα: «Ηταν καθίκι ο Λένον; Ηταν γκέι; Υπήρξε για τους υπόλοιπους Μπιτλς ένας μουσικός τύραννος;» («Amazon» 19,77 δολάρια).

*Στα ελληνικά, τέλος, θα έχουμε την ευκαιρία να διαβάσουμε μία ακόμα βιογραφία. Εχει τίτλο «All Ι want is the truth» (εκδόσεις «Αγκυρα») και η συγγραφέας της, Ελίζαμπεθ Πάρτριτζ, αναλύει τον μύθο του.

ενετ 7 - 09/10/2005

Πειράζει που έχω κολλήσει στο κλασικό "Let it be"?

When I found myself in times of trouble Mother Mary comes to me speaking words of wisdom let it be
Let it be let it be let it be let it be
speaking words of wisdom let it be

μεγάλη μου αγάπη το BLACKBIRD και όλο το REVOLVERγιατι έιναι ΤΟ συγκρότημα;
Είναι οι μοναδκοί που δοκίμασαν όλα τα είδη στην μουσική τους χώρις να φοβηθούν για τις συνέπειες διαλύθηκαν πριν από 35 χρόνια και η παραμικρή λεπτομέια που ακούγεται τιν βλέπουμε στα μουσικά νεα.Οσο την υστερία για τους beatles στο liverpool 2 πράγματα
Μέσα στο μουσείο υπάρχει ένα κομμάτι που λέγετάι beatlemania είναι ένας τοίχος γματός οθόνες και δείχνει την άφιξη των beatles στο αεροδρόμιο και τον κόσμο να τσιρίζει ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ.Και το άλλο σε ένα εμπορικό κέντρο δ΄πλα στο cavern είναι το άγαλμα τους είχαν αφήσει μια ανθοδέσμη στον καθένα εκτος του ringo ρώτησα απο περιέργεια γιατι αυτος δεν είχε και μου απαντησαν απλά για τι δεν είναι απο το liverpool

Το επιδραστικοτερο συγκροτημα στην δυτικη μουσικη απο την δεκαετια του '60 και μετα.Στην ουσια ολοι τους αντεγραψαν η επηρρεαστηκαν απο αυτους λιγο η πολυ.Μονο αυτους σεβονται ολοι ανεξαιρετως,μαζι με τους μεγιστους Pink Floyd βεβαιως..
Δεν ξερω τι μουσικη θα επαιζαν αν υπηρχαν τωρα,ξερω ομως οτι ο κοσμος θα ακουγε με ενδιαφερον..

Δεν τους έχω ψάξει πολύ και άργησα να καταλάβω πόσο μεγάλοι ήταν.
Tο κατάλαβα όμως...

Το "help" από τα αγαπημένα μου, και το "yesterday" μου σπάει τα νεύρα.(Το έχω ακούσει πιο πολλές φορές κι από το "imagine".... Στο σχολείο, η καθηγήτρια των αγγλικών έφερνε κασσετόφωνο και έβαζε το "yesterday"σχεδόν σε κάθε μάθημα, το σιχάθηκα)- Μάλλον αυτό πρέπει να το γράψω στο topic "Δε μπορώ να το ξανακούσω"

Εχεις ένα κάποιο δίκιο ως προς τη... συχνότητα με την οποία ακούγεται το συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά είναι επίσης ένα τραγούδι με συγκινητική... καθαρότητα και ειλικρίνεια στα συναισθήματα τα οποία εκφράζονται...
Να προσθέσω, πάντως, ότι η υπερβολική έκθεσή του με είχαν κάνει και εμένα, για ορισμένο χρονικό διάστημα, να αποφεύγω να το ακούω...

Παράθεση: Το μέλος XeniaRodo στις 08-01-2007 στις 12:34 έγραψε... Δεν τους έχω ψάξει πολύ και άργησα να καταλάβω πόσο μεγάλοι ήταν. Tο κατάλαβα όμως...

Κι οσοι αμφισβητουν αν ειναι το μεγαλυτερο συγκρότημα ή οχι...Απλα ας αναρωτηθούμε ποτε γράφτηκαν αυτα τα τραγουδια.(40 χρονια πριν και βάλε)..ποσοι πατησαν και πατουν ακομα πανω στην μουσικη τους..μεχρι σήμερα και τα καταφέρνουν μια χαρα σε ολον τον κοσμο.σε πόσο διάστημα γράφτηκαν ολα(οκτω μόλις χρόνια)και οταν διαλύθηκαν ήταν ολοι τους περίπου 27 ετών..ΑΣΥΛΛΗΠΤΟ!!!

Δεν θέλω να αδικήσω καμια δουλειά τους..αλλα ο δίσκος "A Hard Days Night"
μου αρέσει ιδιαίτερα

Αγαπημενο? χμ....let it be, she loves you, yesterday, a hard day's night...... ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΜΕ!!!! Οι Beatles ειναι θρυλοι και παντα θα ζουν στις καρδιες ολων μας... τι αλλο να πω? τα καλυτερα χρονια για την παγκοσμια μουσικη σκηνη,απλα!
το μονο που εχω να πω εγω με λιγα λογια ειναι ενα μεγαλο RESPECT!
we all.....

Αντιπαθητικό τραγούδι???????? Υπάρχει από αυτόν τον θρύλο αντιπαθητικό τραγούδι? όλα είναι ένα κι ένα :) αλλά το Let it be έχει γράψει ιστορία :)
Υ.Γ.: μην μπερδεύετε το imagine που είναι του John Lennon κι όχι των beatles :)

Εγώ πάλι μεγάλωσα στο σπίτι μου με Beatles. Απλά τους λατρεύω. Όσο για αγαπημένο τραγούδι, παρ' όλο που όλα μ' αρέσουν (και όσα αναφέρατε παραπάνω είναι από τα πολύ γνωστά και αγαπημένα τους) είχα πάντα μία φοβερή αδυναμία σε ένα από τα λιγότερο γνωστά τους τραγούδια, το Norwegian Wood.

Πολυαγαπημένα μου:

Strawberry fields forever
While my guitar gently weeps

Ξεφεύγω λίγο από το θέμα/ερώτημα για το τι μας αρέσει από τους Θεούς και παραθέτω αυτούσια από το wikipedia τα νούμερα που αποδεικνύουν το Αθάνατό τους!

During the week of April 4, 1964 The Beatles occupied the first five slots of the Billboard Hot 100, #1 - "Can't Buy Me Love," #2 - "Twist and Shout," #3 - "She Loves You," #4 - "I Want to Hold Your Hand" and #5 - "Please Please Me," the only group in Rock and roll history to achieve this feat. That same week they also had another seven charting records in the Hot 100: "I Saw Her Standing There", 31; "From Me to You", 41; "Do You Want to Know a Secret?", 46; "All My Loving", 58; "You Can't Do That", 65; "Roll Over Beethoven", 68. The Beatles had twelve songs on the charts that week, a feat never matched before or since.
In 1964, The Beatles had the never-matched total of 15 American million-selling records (9 singles and 6 LPs), representing US sales of over 25 million in 1964 alone.
"I Want To Hold Your Hand" sold nearly 5 million records in the US by 1968, making it the best selling single of the 1960s (from a Capitol Records Press release, September 9, 1968).
When "Can’t Buy Me Love" was released in the US on March 16, 1964, it sold 940,225 copies on the first day, shattering all previous sales records. The single went on to sell over 3 million by the end of the year (Spizer, Bruce, 2000: The Beatles’ Story on Capitol Records, Part One: Beatlemania & The Singles, p. 36).
The motion picture soundtrack "A Hard Day’s Night" sold 1 million copies in the first four days of its US release making it one of the fastest selling LPs of the 1960s (Billboard article, July 11, 1964).
By August 1964, The Beatles had sold approximately 80 million records globally (Variety 235, August 12, 1964).
By February 1965, their global sales had moved beyond 100 million records (Variety 237, February 3, 1965).
Rubber Soul sold 1.2 million copies in the US during the first 9 days of its release (Billboard article, January 1, 1966).
By August 1966, The Beatles had sold 150 million records worldwide (Variety 243, August 3, 1966).
By May 1967, The Beatles’ global gross stood at $98 million (Variety 246, May 19, 1967).
The "Hey Jude" single had sold over 3 million copies in America in its first 2 months of release, and 3.7 million by mid-January 1969. It eventually sold over 4 million copies and was the fourth best-selling single of the 1960s (Spizer, Bruce, 2003: The Beatles on Apple Records, p. 32).
Although it carried a list Price of $11.79, their double album The Beatles sold 1.1 million units during its first two weeks on sale; a record for any double album up to that point in time (Spizer, Bruce, 2003: The Beatles on Apple Records, p. 102).
"Abbey Road" sold over 3 million copies in the US in a little over a month, making it one of the best-selling LPs of the 1960s despite having been on sale for only the last three months of the decade (Spizer, Bruce, 2003: The Beatles on Apple Records, p. 164).
According to the Guinness Book of Records, The Beatles had topped worldwide sales of 300 million units by 1969.
The "Let It Be" LP reportedly shipped 3.2 million copies in 13 days representing a gross retail value of nearly $26 million (Billboard article, June 6, 1970).
By October 1972, The Beatles’ worldwide sales total stood at 545 million units.