Διαβαζοντας αρκετα μηνυματα σας ως προς την εμπειρια της τενοντιτιδας (αλλα και pm's της emmanuellas) ειπα να το παμε λιγο παραπερα το θεμα. Ειναι γεγονος οτι ολοι οι μουσικοι ειμαστε εκτεθειμενοι σε πολλες ασθενιες που προκαλουντε (κυριως) απο τον τροπο με τον οποιο προπονουμαστε/διαβαζουμε. Μια υγειη τεχνικη μπορει να αφησει πισω της ολα αυτα τα εμποδια και να μας επιτρεψει να αναπτυξουμε τις ικανοτητες μας ωστε να γινουμε ολοκληρωμενοι μουσικοι. Ακουγεται ενδιαφερον? Διαβαστε παρακατω!
Οι μοντερνες παθησεις στο πιανο ειναι κυριως το λεγομενο Carpal Tunnel Syndrome (Συνδρομο Καρπιαιου Σωληνα οπως ειπε ο φιλος PHILIPPOSSM) και η Τενοντιτιδα.
Το πρωτο εχει να κανει με την περιοχη του καρπου μας το οποιο αποτελειται απο αρκετα μικρα κοκκαλα τα οποια και τον σχηματιζουν. Απο εκει μεσα περνανε τενοτνες καθως και αιματοφορα αγγεια. Αναγκαζοντας τον καρπο μας να τον εχουμε πολυ χαμηλα, να τον τοποθετουμε σε ακραιες γωνιες (δεξια ή αριστερα) ή να τον εχουμε κλειδωμενο σε μια θεση για ολα τα δαχτυλα φερνουμε το σωμα μας σε μια αρκετα δυσκολη θεση. Η αποκλειστικη χρησιμοποιηση του χεριου για το παιξιμο μας φορτωνει υπερβολικα την περιοχη με αποτελεσμα να μας στελνει μηνυματα οτι δεν αντεχει το φορτιο αυτο. Ο πονος ειναι η καθαρη ενδειξη οτι κατι δε παει καλα, το χειροτερο που κανουν καποιοι ειναι οτι το αγνοουν. Οσο γινεται χειροτερα ομως αρχιζουν και τα προβληματα. Μουδιασμα των δακτυλων, ανεπαρκεια στο να κανουμε γροθια και να μπορουμε να κρατησουμε αντικειμενα. Το χειροτερο ειναι οτι τελικα καταληγουμε στο χειρουργειο.
Η τενοτνιτιδα απο την αλλη εχει να κανει και αυτη με το φορτιο παιξιματος ,το οποιο πρεπει παντα να μοιραζεται με το να συμμετεχει και το υπολοιπο σωμα σε αυτο. Φανταστειτε εναν μυ σαν μια λεπτη γραμμη. Οταν καλειται να πραγματοποιησει μια δουλεια, μικραινει και χοντραινει. Τελειωνοντας την εργασια του ξανα-επιστρεφει στην ιδια λεπτη γραμμη που ηταν. Στην περιπτωση ομως που η δουλεια που καλειται να κανει δεν εχει τελειωσει και μενει σε αυτη την μαζεμενει κατασταση για παραπανω ωρα, ειναι φυσιολογικο οτι θα αρχισει να διαμαρτυρεται. Παλι ο τροπος που μας ειδοποιει το σωμα μας δεν ειναι αλλος απο τον πονο. Το αποτελεσμα οι γνωστες φλεγμονες.
Ο μονος τροπος για να μοιρασουμε αυτο το φορτιο ειναι να χρησιμοποιησουμε τους λεγομενους "ανταγωνιστικους μυς" για να μπορεσουμε να αποφυγουμε αυτα τα προβληματα. Αυτο δεν γινεται συνειδητα, αλλα μονο με το να εμπνευσουμε να χρησιμοποιουμε ολο το σωμα μας οταν παιζουμε. Για παραδειγμα δεν υπαρχει αυτο που λενε οτι παιζουμε αποκλειστικα με τα δακτυλα μας. Εξαλλου εχετε δει ποτε κανενα σφαιροβολο να πεταει την σφαιρα μονο με τον καρπο του χεριου του?
Μαθετε να ακουτε το σωμα σας, μιληστε για οποια προβληματα εχετε με τους δασκαλους σας (τους πληρωνετε δικα σας λεφτα, ειναι εκει για να σας ακουσουν!) και πειτε τους να σας αιτιολογισουν αυτα που σας προτεινουν και σας λενε. Ολα αυτα βεβαια ειναι η κορυφη του παγοβουνου, ελπιζω ομως να βοηθησα στο να καταλαβεται γιατι τοσο σημαντικο ΠΡΩΤΑ να ειμαστε υγιεις και ΥΣΤΕΡΑ να κατακτησουμε την μουσικη που θελουμε.
-----------------
Pianists - We do it in 88 positions.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : PsychoKeys στις 02-07-2008 17:48 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : PsychoKeys στις 02-07-2008 17:54 ]
dn 8elww oute n skeftomaii t 8 akolou8hsei sts epomenes taxeis p xreiazetai perissoterh meleth =/ aaa epishs nomizw pws epeidh eimai aristerh vazww pollh perissoterh dunamh st aristero xeri otn paizww m apotelesma merikes fores o hxos n einai kapws antiais8htikos dn 3erw omws an isxuei
eseis t lete??
