ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997

    Δισκοπαρουσίαση - Ξένη Μουσική (Δεκέμβριος 2007)

    Orfeus
    31.03.2007, 12:04
    Thes One
    “Lifestyle Marketing”




    (Hitch-Hyke)


    O Thes One, το ένα δεύτερο των People Under the Stairs, του φημισμένου Hip Hop ντουέτου από το L.A., κυκλοφορεί το πρώτο του σόλο άλμπουμ.

    Σαν beat-master των PUTS, ο Thes One έχει ανακαλύψει αμέτρητους θησαυρούς, η συλλογή όμως με τα αυθεντικά διαφημιστικά jingles που έγραψε και κυκλοφόρησε ανεξάρτητα ο Herb Pilhofer με τίτλο "Music That Works" έμελλε να αποτελέσει την παλέτα πάνω στην οποία θα άπλωνε τα θέματα της πρώτης του, instrumental, σόλο δουλειάς με τίτλο "Lifestyle Marketing".

    Λειτουργώντας σαν παραγωγός, ενορχηστρωτής και mixmaster o Thes One έχει σκαρώσει ένα απολαυστικό groovy άλμπουμ και ένα σχόλιο, με μεγάλο ενδιαφέρον για τους φίλους της αμερικάνικης pop κουλτούρας.

    Στο bonus CD περιλαμβάνεται το αυθεντικό άλμπουμ του Herb Pilhofer με τα διαφημιστικά και μία συνέντευξη του Thes One με τον Mr. Pilhofer.

    Περιορισμένη έκδοση σε 6-panel digipack.

    Orfeus
    31.03.2007, 12:05
    Andrew Bird
    “Armchair Apocrypha”




    (Hitch-Hyke)


    O Andrew Bird έχει κερδίσει μια θέση ανάμεσα στα μεγαλύτερα νέα ταλέντα και συγχρόνως τις πιο ενδιαφέρουσες, αιρετικές φυσιογνωμίες της νέας μουσικής σκηνής.

    Στο πολυαναμενόμενο δέκατο άλμπουμ του, ο χαρισματικός μουσικός, συνθέτης, στιχουργός και performer από το Σικάγο τραγουδάει ιστορίες με πικρό, σχεδόν σαρδόνειο χιούμορ, πάνω σε μεγαλοφυείς μουσικές συλλήψεις, αποσβολωτικές pop συμφωνίες τσέπης, χαρακτηρισμένες από το εκπληκτικό του παίξιμο στο βιολί.

    Ευρωπαϊκή παράδοση, baroque, αλλά και gupsy swing, cabaret και πόλκες παραμονεύουν σε κάθε στροφή της ιδιοσυγκρασιακής μουσικής του Andrew Bird προσφέροντας μοναδική συναισθηματική εμπειρία ανάλογη με αυτή κολοσσών της νέας γενιάς, όπως ο Jeff Buckley, οι Lambchop ή ο Antony.

    Orfeus
    04.04.2007, 13:56
    HIGH LLAMAS
    “Can Cladders”




    (Hitch-Hyke)


    Μετά από ένα μεγάλο διάστημα απουσίας οι High Llamas επιστρέφουν με ένα pop-masterpiece!

    O Sean O' Hagan και η πολύχρωμη παρέα του επαναφέρουν εδώ την παραδοσιακή, χαρούμενη, pop αισθητική που χαρακτήριζε τη δουλειά τους σε όλα τα '90ς, με μερικά από τα πιο δυνατά του κομμάτια, όλο και πιο κοντά στον απόλυτο εξωτικό ήχο, το μυθικό χαρμάνι...

    Ένα κουαρτέτο εγχόρδων και μια γυναικεία χορωδία δίνουν τον τόνο στο gospel των High Llamas, πάνω σε μια ηδονική ηχητική κατάσταση βασισμένη σε πιάνο, βιμπράφωνο και όργανο και χτισμένη πάνω στην σοφιστικέ pop παράδοση του Brian Wilson, των Steely Dan ή των 10CC, αλλά και την blue-eyed Soul της Laura Nyro και των Big Star.

    O Sean O' Hagan θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες μορφές της νέας βρετανικής μουσικής σκηνής, οι ενορχηστρώσεις, οι συνθέσεις και τα remixes του είναι μοναδικά και περιζήτητα, έχοντας επανειλημμένα οδηγήσει καλλιτέχνες όπως οι St. Etienne, Stereolab, Brian Wilson, Love, Doves, Super Furry Animals, Tom Ze & Will Oldham σε αναζήτηση των υπηρεσιών και των ταλέντων του.

    "... απίστευτη μουσικότητα" (Mojo****)




    ΦωΛύ Μπι ΦούνΤα

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 04-04-2007 13:58 ]


    Orfeus
    05.04.2007, 12:45
    Ralfe Band
    "Swords"




    (Hitch-Hyke/Talitres)


    Οι Ralfe Band κυκλοφόρησαν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βρετανικά ντεμπούτα την περασμένη χρονιά, ένα άλμπουμ που χαρακτηρίστηκε "αριστουργηματικό", "παράξενο" και "εθιστικό" μέσα σε όλη την ευρωπαϊκή του λόγια αισθητική και την αδιαμφισβήτητη "βρετανικότητα" του.

    Κάπου ανάμεσα σε Beta Band, Kinks, Residents & Yann Tiersen το σχήμα του Oly Ralfe χρησιμοποιεί ακορντεόν, βιόλα, πιάνο, μαντολίνο και κρουστά για να χρωματίσει μια εμπειρία που παραπέμπει περισσότερο στο σύμπαν του Terry Gilliam ή τη ζωγραφική του Salvador Dali παρά στη συμβατική βρετανική pop της βιομηχανίας.

    "Κράτος εν κράτει" χαρακτήρισε την pop τους ο Independent!

    Το "Swords" κυκλοφορεί τώρα στην ηπειρωτική Ευρώπη από την γαλλική Talitres.

    Mην αφήσετε να σας ξεφύγει.


    MOJO
    " a whiskey-soured folk trip, from east to west…Ralfe's moon-eyed beauty is simply the work of one vivid imagination." - ****

    Music Week

    "Ralfe Band have delivered one of the most arresting debuts of year". -

    The Independent On Sunday
    "chaotic and quirlky…a law-unto-itself blend…Works for me." - ****

    J. Barrat (The Mighty Boosh) in Metro

    "Ralfe Band are a brilliant new band who play psychopathic folk-waltz music…epic and peculiar and catchy as hell".




    Orfeus
    11.04.2007, 15:03
    H Hitch Hyke παρουσιάζει την Proper Music





    Η Proper Music είναι ένας από τους μεγαλύτερους ανεξάρτητους δισκογραφικούς οργανισμούς στη Βρετανία.

    Ειδικεύεται σε όλο το φάσμα της λεγόμενης roots music, από τη jazz και τα Blues στην folk και την country, μέσα από τα δικά της label (Proper Records) και το σημαντικότερο δίκτυο διανομής στη Βρετανία για όλα τα μικρά και μεγάλα label του χώρου (Proper Music Distribution).

    Η ανάπτυξη της είναι ραγδαία τα τελευταία χρόνια, κάτι για το οποίο ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό η εκπληκτική ποιότητα της δικής της παραγωγής και μάλιστα στο ευαίσθητο κομμάτι των επανεκδόσεων και των συλλογών. Οι τρεις σειρές της Proper Records, τα περίφημα "Proper Intros","Proper Pairs"[/b] και "Proper Boxes" έχουν δικαιώσει απόλυτα τους τίτλους τους αποτελώντας, κατά γενική ομολογία του παγκόσμιου μουσικού Τύπου, σημεία αναφοράς για το πώς πρέπει να είναι μια τέτοια έκδοση!

    Τα Proper Intros είναι μονά CD και λειτουργούν σαν ιδανικές εισαγωγές στον καλλιτέχνη, τα ιδιαίτερα δημοφιλή Proper Boxes είναι η απάντηση στην αναζήτηση της πληρότητας και της χρηστικότητας στο ίδιο πακέτο, ενώ τα διπλά Proper Pairs ανθολογούν τα Boxes προσθέτοντας μερικές χαρακτηριστικές αποκλειστικότητες για τους φανς.

    Στις τρεις σειρές θα συναντήσει κανείς τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής του 20ου αιώνα σε ιστορικής πιστότητας ανθολογίες μέσα από τα αυθεντικά master και με την υποστήριξη ανεκτίμητου αρχειακού υλικού, όπως παρουσιάζεται στα ασυναγώνιστα ένθετα με τις εκτενείς σημειώσεις από τους κορυφαίους συλλέκτες-μελετητές της ιστορίας του κάθε δημιουργού.

    Και οι τρεις σειρές διατίθενται σε πολύ χαμηλές τιμές διεκδικώντας τον τίτλο της απόλυτης "value for money" αγοράς.

    Η σύγχρονη παραγωγή της Proper Records διοχετεύεται μέσω της Proper Premier, με ονόματα όπως οι Nick Lowe, Robyn Hitchcock, Joan Baez, Patty Griffin, Andy Fairweather-Low και o μόλις προσχωρήσας Richard Thompson, της εξειδικευμένης Specific Jazz, με τους τρεις βραβευμένους από το BBC καλλιτέχνες Tony Kofi, Anita Wardell & Alan Barnes και της Proper America, με τις φανταστικές southern Soul παραγωγές από την ευρύτερη παρέα των Muscle Shoals Studios (Dan Penn & Spooner Oldham, Bobby Purify,
    Hacienda Brothers).


    Ο κατάλογος της Proper Records θα είναι αρχικά διαθέσιμος στο σύνολο του, εκτός ενδεχομένων ελλείψεων, από τη Δευτέρα 16 Απριλίου, σαν συνέπεια της ολοκαίνουριας συμφωνίας της με τη Hitch hyke για αποκλειστική αντιπροσώπευση και διανομή στην Ελλάδα.



    Οι πρώτες νέες κυκλοφορίες που θα προωθηθούν στον Τύπο αποτελούν μια επιλογή από τις πιο πετυχημένες πρόσφατες κυκλοφορίες της εταιρείας. Ανάμεσα τους το καινούριο, restored live άλμπουμ της Joan Baez, το τελευταίο του Robyn Hitchcock, τα κορυφαία πρόσφατα Proper Boxes (Woody Guthrie, Jelly Roll Morton, Thelonius Monk, Muddy Waters και τα δύο απίστευτα Rockabilly/r'n'r boxes "We 're Gonna Rock, We 're Gonna Roll" & "Classic Rockabilly") & Proper Intros (Elmore James, Horace Silver, Yma Sumac, Little Esther, Johnny Smith), αλλά και οι νέες κυκλοφορίες του Απριλίου, η συλλογή με τα φετινά folk βραβεία του BBC ("BBC Radio Folk Awards 2007"), το ασύγκριτο κουτί του Sonny Rollins, η ανεκτίμητη πραγματεία-box set του Ron Kavana πάνω στην Ιρλανδική folk και το καινούριο άλμπουμ του θρυλικού Bill Kirchen, βαθμολογημένο ήδη με 4 αστέρια από το Record Collector.

    Orfeus
    11.04.2007, 15:16
    The Earlies

    “The Enemy Chorus”





    Το καινούργιο άλμπουμ των Earlies προβάλλει σαν μία από τις κορυφαίες εναλλακτικές κυκλοφορίες της χρονιάς.

    Το αμερικανοβρετανικό γκρουπ που πραγματοποίησε ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα του 2004, αποσπώντας το απίστευτο 10/10 στο "δύσκολο" NME, ακολουθεί με ένα άλμπουμ που αναμένεται να κινητοποιήσει όλους τους φίλους της νέας μουσικής.

    Ηχογραφημένο στο Τέξας και το Μάντσεστερ το "Enemy Chorus" γεφυρώνει το σύγχρονο post-Rock με το παλιό καλό psych-progressive Rock σε ένα απόλυτα προχωρημένο νέο pop σχήμα, ικανό να προκαλέσει ρίγη τόσο στους φανς της ταξιδιάρικης folk όσο και σ' αυτούς της ψαγμένης dance σκηνής!

    Κατ' ουσία ένα σύγχρονο προοδευτικό Rock άλμπουμ που δεν διστάζει να αναφερθεί στο αποδομημένο Rock της μετά-Sonic Youth γενιάς, στους τρόπους της electronica και στο λυρισμό και τη διάθεση για περιπέτεια του prog-Rock των '70ς στο ίδιο αυτόφωτο και στιβαρό κομμάτι.

    'Intergalactic", "beguiling" είναι κάποιοι από τους χαρακτηρισμούς για τους Earlies και τη δουλειά τους, ο ακριβέστερος όμως είναι "a work of baroque detail".


    Orfeus
    16.04.2007, 15:06
    COWBOY JUNKIES

    “At The End Of Paths Taken”




    Hitch Hyke


    Οι Cowboy Junkies κυκλοφορούν ένα καινούριο στούντιο άλμπουμ, με 11 καινούριες δικές τους συνθέσεις, ηχογραφημένο εξ ολοκλήρου στο στούντιο του κιθαρίστα Michael Timmins στο Τορόντο, ο οποίος είναι υπεύθυνος και για την παραγωγή.

    Σε αντίθεση με το "Early 21st Century Blues", που πραγματευόταν θέματα όπως ο φόβος, η βία, η απληστία και ο πόλεμος, το "At the End Of Paths Taken" μιλάει για την οικογένεια και τη διαδοχή των γενεών, τις λεπτές σχέσεις ανάμεσα τους και "το αμετάκλητο" της διαπλοκής τους.

    Βουτηγμένο στα έγχορδα το "At the End Of Paths Taken" είναι η πιο εμπνευσμένη και άμεση συλλογή τραγουδιών των Cowboy Junkies εδώ και πολλά χρόνια, περιλαμβάνει ορισμένα all-time classics, ανοίγεται σε καινούριες διαστάσεις και κρύβει μέσα του ίσως την πιο αισθαντική -αν μπορεί ποτέ να γίνει κάτι τέτοιο- ερμηνεία της Margot Timmins.

    Φανταστικό artwork και συσκευασία - από τις πραγματικά σοβαρές νέες κυκλοφορίες της χρονιάς.


    Orfeus
    18.04.2007, 15:54
    Robyn Hitchc o c k & The Venus 3
    “Ole Tarantula”



    (Hitch-Hyke)


    Επιστρατεύοντας μερικούς από τους παλιούς του γνώριμους από την Αμερική, δηλαδή τον Scott McCaughey (Young Fresh Fellows), τον Peter Buck (REM) και τον Bill Rifkin (Ministry), γνωστότερους μαζί ως Minus 5, συρρικνωμένους εδώ ως Venus 3 (!!), ο αρχιερέας της βρετανικής ψυχεδέλειας σκάρωσε τον πιο Rock δίσκο του εδώ και πολλά χρόνια. "Γεφυρώνοντας την ψυχεδέλεια του Syd Barrett με τις αρχετυπικές αγγλικές σαχλαμάρες τύπου Edward Lear" (New York Times) ο Robyn Hitchc o c k είναι υπεύθυνος για ορισμένα από τα πιο ιδιοσυγκρασιακά pop κομμάτια της τελευταίας 25ετίας.

    Στο "Ole! Tarantula", με τη συνδρομή ακόμη και των Βρετανών του παλιόφιλων Morris Windsor & Kimberley Rew από τους Soft Boys και τους Egyptians, συν τον Ian McLagan από τους Faces, ο Hitchc o c k αναβιώνει τον garage ήχο των Soft Boys σε ένα άλμπουμ που τον φέρνει για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο.


    Orfeus
    23.04.2007, 15:18
    HALF COUSIN

    “Iodine”




    (Hitch-Hyke)



    Από τη νησιωτική Σκωτία έρχονται οι Half Cousin και δέχονται τους επαίνους όλων ανεξαιρέτως των μουσικών εντύπων στη Βρετανία με αφορμή αυτό το δεύτερο άλμπουμ τους για την Gronland.

    Η μαγική συνταγή των εκπληκτικών Half Cousin περιλαμβάνει εμπνευσμένες pop μελωδίες, lo-fi electronica και ψυχεδελική folk σε ένα αυτόφωτο και αδιαίρετο σύνολο που, όπως όλα τα σπουδαία στη μουσική, δεν χρειάζεται να προσπαθήσει, απλά "είναι".

    Ακορντεόν, κλαρινέτα και αυτοσχέδια κρουστά εξυφαίνουν μια καινούρια pop τελειότητα, την οποία "οι συγκρίσεις με Syd Barrett, πρώιμη Bjork και Devendra Banhardt μάλλον αδικούν" (Uncut).

    "Μία από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες της χρονιάς"
    (DJ Magazine)



    Orfeus
    30.04.2007, 16:14
    Maria McKee
    “Late December”




    (Hitch-Hyke)


    Επιστροφή της Maria McKee με ένα άλμπουμ-πρόκληση! Μετά το γλυκό, προσανατολισμένο σε do-it-yourself αξίες "Pedling Dreams" του 2005, το "Late December" αποτελεί μια θεαματική εξέλιξη που αναμένεται να ξαναβάλει την Maria McKee στο club των celebrities.

    Πανοραμικό και "σε λαμπρό technicolour", το έκτο άλμπουμ του κάποτε παιδιού-θαύματος της εναλλακτικής pop περιλαμβάνει έγχορδα και πνευστά, catchy-riff και άπιαστες μελωδίες πάνω σε αναφορές στη Motown, τους Velvet, τα gospel, το punk, ακόμη και το hip-hop!

    Μεταξύ των κομματιών και η δική της σύγχρονη εκτέλεση στο "A Good Heart", κομμάτι που έγραψε στα 18 της για να γίνει η μαζική επιτυχία που όλοι
    γνωρίζουμε από τον Feargal Sharkey.

    "Αν αγαπήσατε το "Life Is Sweet" ή το "High Dive" θα το λατρέψετε" (Mojo****).







    THE ZINCS
    “Black Pompadour”




    (Hitch-Hyke)



    Αρχικά το προσωπικό όχημα του James Elkington, Βρετανού, πρώην μέλους των Sophia και των Elevate, που μετακόμισε στο Σικάγο, οι Zincs πραγματοποιούν τη δεύτερη κυκλοφορία τους για την Thrill Jockey (τρίτο full άλμπουμ) και ακούγονται αγνώριστοι!

    Χωρίς να έχει αλλάξει η γραφή και η ερμηνεία του εξαιρετικού Elkington, πάντα κοντά στη βρετανική post-punk σκηνή, τους Sound και τους Echo & the Bunnymen, οι Zincs αυτή τη φορά είναι πολύ πιο ηλεκτρικοί και περιπετειώδεις με αποτέλεσμα ένα απίστευτο άλμπουμ σκοτεινού και μελωδικού εναλλακτικού Rock που θα ώφειλε να πέσει σαν κεραυνός στο ανύποπτο κοινό.

    Η παραγωγή είναι του John McEntire (Tortoise) και είναι ένας ακόμη καλός λόγος για το εκπληκτικό αυτό άλμπουμ, όπως και η συμμετοχή της Edith Frost στα φωνητικά μαζί με τον James Elkington σε καίρια κομμάτια του δίσκου.

    Αποκάλυψη.



    Orfeus
    30.05.2007, 14:44
    (Δίσκοι για τον Μάϊο)

    Ben Weaver

    “Paper Sky”




    (Hitch-Hyke)


    Πέμπτο άλμπουμ του μόλις 27 ετών Ben Weaver και μεταγραφή από τη Fargo στην Glitterhouse για τον πιο γοητευτικό δίσκο στην καριέρα του.

    Επηρεασμένος από την electronica και την free jazz και εμπνευσμένος από ιστορίες της πόλης ο Weaver προχωράει δημιουργώντας τον εντελώς δικό του προσωπικό ήχο και στυλ μέσα από ένα πολύ δυνατό άλμπουμ.

    Η παραγωγή του Brian Deck (Modest Mouse, Iron & Wine) συνεισφέρει στο μαγικό συνδυασμό roots και πειραματισμού ή, αν θέλετε, αστικού τοπίου και ερήμου, που αποτελεί και το όραμα του Ben Weaver για το "Paper Sky", με αποτέλεσμα ένα άλμπουμ που δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από τις δουλειές των επιρροών του, όπως ο Tom Waits ή o Leonard Cohen.




    Fujiya & Miyagi

    “Transparent Things”




    (Hitch-Hyke)


    Ένα τρίο από το Brighton που απ' ό,τι φαίνεται με το ντεμπούτο του άλμπουμ κυκλοφόρησε έναν από τους πιο έξυπνους και χαρισματικούς δίσκους της φετινής χρονιάς στη Βρετανία.

    Τους ένωσε η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο, το kraut-Rock και την electronica των '90ς, το αποτέλεσμα είναι τιο φρέσκο, groovy και ιδιαίτερο dance άκουσμα των τελευταίων χρόνων.

    Μια απίστευτη μίξη radio-friendly μελωδίας και ψαγμένης μετρονομίας με τους καυστικούς στίχους του David Best να συντελούν σε αυτό που το Pitchfork χαρακτήρισε "αδιανόητο" για τους Fujiya & Miyagi, ότι "χωρίς καν να ερωτηθούν, έκαναν το kraut-Rock fun".

    Το άλμπουμ περιλαμβάνει και τα 6 κομμάτια από τα τρία 10ιντσα βινύλια που έγιναν σούπερ-cult και προσηλύτισαν διάσημους καλλιτέχνες και djs (Erol Alkan, LCD Soundsystem, Tiga, James Murphy) στο club των οπαδών των Fujiya & Miyagi, αλλά και 4 ακόμη καινούρια στο πιο ευφορικό πακέτο της χρονιάς.







    Low

    “Drums and Guns”




    (Hitch-Hyke/Sub Pop)


    Το όγδοο άλμπουμ των Low, δεύτερο τους για την Sub Pop, κυκλοφορεί τώρα σε έξοχο digipack-βιβλίο και προβάλλει ως μία από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες της χρονιάς.

    Σε παραγωγή πάλι του Dave Fridmann (Flaming Lips, Mercury Rev) οι Low πιστοποιούν πόσο μεγάλο συγκρότημα είναι και πόσο δίκαια διέφυγαν τον μοιραίο χαρακτηρισμό slowcore, που τους αποδιδόταν στα πρώτα χρόνια της καριέρας τους.

    Το "Drums and Guns' είναι λιτό και συγχρόνως κοχλάζει από υπόγεια μανία, οι ρυθμοί οδηγούν ενώ τα μελωδικά σχήματα εξαερώνονται το ίδιο εύκολα όσο εμφανίστηκαν, τα ηλεκτρονικά και οι λουπαρισμένες φωνές κυριαρχούν, ενώ πρόκειται για το άλμπουμ με τα πιο καθαρά φωνητικά τους...

    Κάτι σαν μετατραυματικό soundtrack της νέας εποχής.


    Ένα μεγάλο άλμπουμ, με έντονο και ξεκάθαρο περιεχόμενο και ορισμένες από τις πιο μαγικές μουσικές στιγμές που μπορεί να προσφέρει ένας σύγχρονος εναλλακτικός δίσκος εν έτει 2007.





    Bill Kirchen

    “Hammer of Honky Tonk Gods”




    (Hitch-Hyke/Proper Records)


    Εντυπωσιακό νέο άλμπουμ από τον Bill Kirchen, τον γνωστό βιρτουόζο της κιθάρας, υπεύθυνο για το θρυλικό ριφ του Top10-hit των Commander Cody & His Lost Planet Airmen "Hot Rod Lincoln" από το 1972 και συνεργάτη μεταξύ άλλων των Nick Lowe, Elvis Costello, Doug Sham, Emmylou Harris.

    O Kirchen παίζει στα δάχτυλα το Western Swing, το honky tonk, το Rockabilly, τα Blues και την country-Soul και στο "Hammer Of the Honky-Tonk Gods" καταφέρνει να τα συνδυάσει με μια απρόσμενη φρεσκάδα και πολύ δυνατές συνθέσεις.

    Ο "τιτάνας της telecaster", κατά το περιοδικό Guitar Player, ή "βασιλιάς του Dieselbilly" (!!), όπως αποκαλείται πια, αποδεικνύεται κομψός και funky δίνοντας πνοή του 21ο αιώνα στις πιο παλιές και πιο Rockin' μουσικές του 20ου.

    Ηχογραφώντας στο Λονδίνο με τη μπάντα του Nick Lowe (Nick Lowe, Robert Trehern, Austin deLone, Geraint Watkins) o Bill Kirchen, ανάμεσα στις εξαιρετικές δικές του συνθέσεις, "έκρυψε" και ψυχωμένες εκτελέσεις στα "Devil With a Blue Dress", "Skid Row In My Mind", "Soul Cruisin'" και στο "If It Really Has To Be This Way" του Arthur Alexander.





    You Am I

    “Convicts”




    Hitch-Hyke



    Η εντυπωσιακή επιστροφή των You Am I με το έβδομο άλμπουμ τους και πρώτο για τη νέα τους εταιρεία, την ανερχόμενη αμερικάνικη Yep Roc.

    Η μπάντα από την Αυστραλία, που έχει δει 3 συνεχόμενα άλμπουμ της να καρφώνονται στο Νο1 των τσαρτς, έχει κερδίσει 7 βραβεία ARIA (Αυστραλέζικα grammy) και έχει περιοδεύσει με γκρουπ όπως οι Soundgarden, οι Strokes και οι Sonic Youth, άνοιξε το δρόμο για ένα νέο κύμα συγκροτημάτων από την Αυστραλία που κατέκτησαν τον κόσμο τα τελευταία χρόνια (Jet, Vines, Wolfmother, Sleepy Jackson, Silverchair).

    Το "Convicts" δεν είναι απλά ένα καλό καινούριο άλμπουμ των You Am I, είναι μια μηχανή που ξερνάει ανελέητα Rock 'n' roll ύμνους, τον ένα μετά τον άλλο, στα κάτι λιγότερο από σαράντα λεπτά που διαρκεί.

    Μια διαχρονική garage-Rock φιέστα που συλλαμβάνει τους You Am I στην κορυφαία πράξη της παράστασης τους.





    Corrina Repp

    “The Absent and the Distant”




    Hitch-Hyke




    Χαρισματική τραγουδίστρια, που ξεχωρίζει όπως ακριβώς και "η αδελφή ψυχή Cat Power", δηλαδή "με την πρώτη", αλλά και σπουδαία κιθαρίστρια, η Corrina Repp σκάρωσε ένα δίσκο που "η μινιμαλιστική ομορφιά του βρίσκεται τόσο στις νότες όσο και στις παύσεις" (Uncut****).

    Είναι το τέταρτο άλμπουμ της Repp, από το Portland του Oregon, με τη συνεργασία μελών των Norfolk & Western και των Decemberists - με τους τελευταίους μοιράζεται και την εμπειρία μιας ολόκληρης περιοδείας παρέα - και πρώτο της για την Caldo Verde του Mark Kozelek.

    H Corrina Repp αξιοποιεί τόσο τα ηχοτοπία με τα electronics και τις πειραγμένες κιθάρες όσο και τις δυνατές μελωδίες μέσα απ΄ τις οποίες διαπλέκει τα κοφτερά της στιχουργήματα, διαθέτει περίσσια προσωπικότητα για να μιλάει αξιόπιστα για όλα αυτά τα περί σχέσεων και ναι, όπως έγραψε και τοPitchfork έκανε "έναν από τους πιο έξυπνους, εξουθενωτικά downbeat δίσκους της τελευταίας δεκαετίας"!





    Sloan

    “Now Never Hear The End Of It”




    Hitch-Hyke




    Πόσες μπάντες ξέρετε που βρίσκονται στο όγδοο άλμπουμ τους, 15 χρόνια μετά την ίδρυση τους, με τα ίδια ακριβώς μέλη και την ίδια αμείωτη φρεσκάδα στο υλικό τους;

    Οι Sloan αποτελούν σίγουρα ένα φαινόμενο, όχι μόνο για τα μέτρα της ιστορίας του Καναδά, από όπου προέρχονται και όπου αριθμούν αμέτρητα στατιστικά ρεκόρ, με πιο πρόσφατο το "Who Taught You To Live Like That?", από το καινούριο άλμπουμ, που έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ στο itunes με την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του.

    Τέσσερις αυτόνομοι τραγουδοποιοί και τραγουδιστές, με ανανεωμένη την παλέτα τους και με μια φρεσκάδα που δείχνει να προέρχεται από τη μετακίνηση τους στη Yep Roc και την δημιουργική ανεξαρτησία που κέρδισαν, απλώνουν αμέτρητα pop classics σε ένα άλμπουμ-ύμνο στο AM ραδιόφωνο των '70ς.


    Ηλιόλουστα garage-pop hits, ζυμωμένα με βαθιά γνώση της "Rock τελειότητας" και μια διάθεση να σαρκάσουν την επιφανειακότητα μιας αναδυόμενης κουλτούρας των singles, με 30 τέτοια σε ένα concept άλμπουμ!





    Gregory Page

    “Love Made Me Drunk”




    Hitch-Hyke



    O Gregory Page ηχογραφεί εδώ και μια δεκαετία κυκλοφορώντας άλμπουμ που έχουν συσπειρώσει ένα στενό κύκλο φανατικών.

    Εγκατεστημένος στη Νότια Καλιφόρνια από τα 16 του, γεννημένος όμως και σπουδασμένος μουσικά στο Λονδίνο, ο Page είναι ένα σπάνιο ταλεντο τόσο σαν singer/songwriter όσο και σαν παραγωγός και ενορχηστρωτής, έχοντας μάλιστα συνεργαστεί όλα αυτά τα χρόνια με καλλιτέχνες όπως οι Jason Mraz, John Doe, Jewel, Steve Poltz και A.J. Croce.

    To "Love Made Me Drunk" είναι το πρώτο του άλμπουμ που κυκλοφορεί στην Ελλάδα και, όπως και τα προηγούμενα του για όσους ξέρουν, είναι μια μικρή αποκάλυψη για τους τυχερούς που θα βουτήξουν στον κόσμο του.

    Εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, τη συνάντηση του Gregory Page με τον πατέρα του στο Παρίσι, για πρώτη φορά στη ζωή του και λίγο αφότου έμαθε από τη μητέρα του ότι αυτός είναι ο φυσικός του πατέρας, εμπλουτίζει με μια γερή δόση γαλλικού τραγουδιού την ποιητική, κλασικίζουσα νεο-folk του Page.

    Αποτέλεσμα ένα σκοτεινό, μεταμεσονύκτιο αριστούργημα που μιλάει κατευθείαν στην ψυχή και βοηθάει στην εξάπλωση της φήμης του Gregory Page σε κάθε χώρα που κυκλοφορεί.






    BillL Callahan (Formerly Smog)

    “Woke On A Whale Heart”




    Hitch-Hyke


    Το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο του "καινούριου" Bill Callahan, γνωστού μέχρι σήμερα σαν Smog, ήδη κοσμεί τις "διακεκριμένες θέσεις" σε όλα τα έγκυρα μουσικά περιοδικά του κόσμου - μαζί φυσικά με τα 4 αστέρια του.

    Όπως έχει γίνει ήδη φανερό από το αριστουργηματικό "Diamond Dancer", που προηγήθηκε της κυκλοφορίας του άλμπουμ, το "Woke On A Whaleheart" σηματοδοτεί μια θεαματική στροφή του Bill Callahan σε πιο φωτεινές καταστάσεις και μια κλασική αντίληψη περί τραγουδοποιίας, κοντά στην διαχρονική κατάθεση ψυχής ενός Cat Stevens ή ενός Harry Nilsson.

    Η παραγωγή του Neil Hagerty (Royal Trux) έρχεται να ανυψώσει τα τραγούδια του πολύ πάνω από "trendy" παγίδες και κουρασμένους αναχρονισμούς, τονίζοντας διακριτικά την ποιητική ματιά του Callahan και φλερτάροντας πότε με τα gospel, πότε με την blue-eyed Soul και πότε με το μιούζικαλ!

    Ατού του Bill Callahan, σ΄ αυτό το εξαιρετικό άλμπουμ απογαλακτισμού του από την "indie ορθοδοξία", το κλασάτο παίξιμο του Pete Denton στην κιθάρα, τα gospel φωνητικά της Deani Pugh-Flemmings και τα μελίρρητα έγχορδα της Elizabeth Warren.

    Ένας δίσκος για το καλοκαίρι.







    Joanna Newsom & The Ys Street Band

    “EP”




    Hitch-Hyke


    Ολοκαίνουρια ηχογράφηση της μεγάλης αποκάλυψης της περασμένης χρονιάς. Μαζί με τη μπάντα της (Kevin Barker, Neal Morgan, Dan Cantrell, Ryan Francesconi), όπως ακριβώς την απόλαυσαν πρόσφατα τα ευρωπαϊκά και αμερικάνικα ακροατήρια, η Joanna Newsom μπήκε στο στούντιο για ένα σχεδόν live session που αντανακλά όλη τη φρεσκάδα και το momentum μιας από τις πιο ραγδαία ανερχόμενες performer.

    Ένα καινούριο κομμάτι ("Colleen"), ένα παλιό ("Clam, Crab, Cockle, Cowrie") και μια καθηλωτική "διασκευή" του "Cosmia" από το Ys συναπαρτίζουν, στα 25 περίπου λεπτά της διάρκειας τους, μια αυτόνομη κυκλοφορία με ξεχωριστό ενδιαφέρον.





    Ricochets

    “Isolation”




    Hitch-Hyke


    Καινούργιο άλμπουμ και ένα μεγάλο βήμα προς την ευρύτερη αποδοχή για τους, ήδη cult στην Ελλάδα, Νορβηγούς.

    Φορτωμένοι με μια σειρά μελαγχολικών Rock ύμνων που ακούγονται τόσο οικείοι ώστε νομίζεις ότι ξεπήδησαν από το heavy rotation κάποιας συχνότητας των FM, οι Ricochets καταθέτουν το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους.

    Big Rock παραγωγή για τραγούδια απώλειας και απέραντου σκοτεινού ρομαντισμού, που φέρνουν στο νου εξίσου τόσο τον Roy Orbison όσο και τους συμπατριώτες τους Madrugada.


    Jai Guru Deva Om!!!

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 30-05-2007 14:59 ]


    Orfeus
    29.06.2007, 20:27
    Οι κυκλοφορίες του Ιουνίου από την Hitch-Hyke


    Dr. Atomik




    Τη Δευτέρα 11 Ιουνίου κυκλοφόρησε από την Hitchhyke το πρώτο άλμπουμ των Dr. Atomik με τίτλο το όνομα τους.

    Το σχήμα των Αντώνη Λιβιεράτου (Κεφάλαιο 24, Αντώνης Λιβιεράτος), Άδωνι Γουλιέλμου (πρώην Cosmic Teds, Φέλλα, Rockin' Bones) και Γιάννη Νικολάου, με τις ζωντανές εμφανίσεις του τα τελευταία 3 χρόνια, αποτελεί σημαντική μονάδα μιας καινούριας, γοητευτικής ελληνικής underground σκηνής που με το πέρασμα του χρόνου ταράζει τα νερά, με αποτέλεσμα το δισκογραφικό τους ντεμπούτο να αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

    Το "Dr. Atomik" ηχογραφήθηκε στο Hobart Phase και το Warehouse στούντιο, στην Αθήνα, τη μίξη όμως ανέλαβε μια "αδελφή ψυχή" και μέντορας της "avant garage" αισθητικής: ο Paul Hammann, επί 30 και πλέον χρόνια μηχανικός ήχου και παραγωγός των Pere Ubu, εγκατεστημένος μόνιμα στο Suma στούντιο που διατηρεί στο Painesville του ΟχάΪο, έβαλε μπρος όλες εκείνες τις αυθεντικές αναλογικές "μηχανές" του που έχτισαν έναν ήχο με αναγνωρισιμότητα και αρτίστικη άποψη, για να χαρίσει στο ξεχωριστό σύμπαν των Dr. Atomik το μαγικό άγγιγμα που το απογειώνει.

    Οι αισθητικές αξίες του garage και του NYC-punk μαζί με τη "βρετανική" γραφή του Αντώνη Λιβιεράτου επιβιώνουν σε ένα Rock 'n' roll λιτό, άμεσο και σέξυ, συνάμα όμως και αρκούντως πειραγμένο, απρόβλεπτο και φευγάτο ώστε να επιφέρει μεταβολές στα σωματικά υγρά και την αίσθηση του χιούμορ του απαιτητικού ακροατή της ψηφιακής εποχής.

    Οι Dr Atomik ισχυρίζονται ότι σχετίζονται με κάποιον μοχθηρό, πρώην Σοβιετικό (;;) επιστήμονα ονόματι Dr Atomik, από τον οποίο μάλιστα «κατευθύνονται με τηλεχειρισμό» (!!), αποτελώντας μέρος του σχεδίου του για υπονόμευση των Δυτικών αξιών μέσω της μουσικής τους.

    Το concept αποτελεί μάλιστα ζωτικό κομμάτι των live τους, ενός αλλόκοτου “sequence” διαστημικού garage-billy, Barrett-ικού μπαρόκ, Οδύσσειας του διαστήματος στην οθόνη και σουρεαλιστικής πρόζας, στην οποία δεσπόζει η ανάγνωση αποσπασμάτων από «Το ημερολόγιο του Δόκτορος»…

    Σε μια εποχή που θυμίζει έντονα το «κυνήγι μαγισσών» της δεκαετίας του ’50, οι Dr Atomik επαναφέρουν το μύθο του Rock ‘n’ roll ως της απόλυτης «ασύμμετρης απειλής» για το κατεστημένο, σαρκάζοντας με οξυδέρκεια την υστερία των νεοσυντηρητικών.

    Ο ίδιος ο… Dr Atomik θυμίζει κάτι μεταξύ Dr Strangelove και Dr No, όπως η μουσική των Dr Atomik στα αυτιά του μέσου FM-Rock ακροατή, αυτάρκης και αυτάρεσκη, λες και δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από τον κόσμο της, διαρκώς υποχθόνια και επικίνδυνη και πολύ μακριά από την κυρίαρχη τάση πάνω στο «ιδεώδες της ομορφιάς», τόσο ποιητική που τελικά μπορεί και να επηρεάσει τη λίμπιντο του μέσου συντηρητικού ακροατή, ή όπως λένε κι οι ίδιοι «κάτι σαν Dr Feelgood meets Dr Kildair».







    Brother Ali
    “The Undisputed Truth”





    Θεωρήθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της urban σκηνής των τελευταίων χρόνων, με το Pitchfork να γράφει χαρακτηριστικά για "μία από τις μεγάλες φωνές που ξεπήδησαν από το undeground σε αυτόν τον αιώνα".

    O Brother Ali προσχώρησε στη διαβόητη ομάδα των Rhymesayers μόλις το 2000, για να ξεδιπλώσει τα χαρίσματα του μέσα από ένα άλμπουμ και ένα EP, αλλά κυρίως τις συναρπαστικές ζωντανές του εμφανίσεις, πιο πρόσφατα μάλιστα μαζί με τον θρυλικό Rakim.

    Το ολοκαίνουργ ιο "The Undisputed Truth", σε παραγωγή του "πολύ" Ant (Atmosphere, Felt) και με special guest στην κιθάρα τον Jef Lee Johnson (The Roots, Common, George Clinton, Erykah Badu), αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για το αμύητο κοινό να γνωρίσει ένα πραγματικό αρτίστα της hip hop σκηνής, αλλά και ένα από τα κορυφαία άλμπουμ αυτής της χρονιάς για όσους ενδιαφέρονται για beats and politics.

    Με τις ευλογίες και τα liner notes μεταξύ άλλων και των Saul Williams, Rakim, Umar Bin Hassan (Last Poets) & Whipper Whip!





    White Bicycles: Making Music in The 1960s
    “The Joe Boyd Story”





    Ο Joe Boyd είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να διηγηθεί από πρώτο χέρι την ιστορία της βρετανικής ψυχεδελικής σκηνής των '60ς.

    Το "καλοκαίρι της αγάπης" έτρεχε το πιο cool club του Λονδίνου, το UFO, ήταν ο παραγωγός του "Arnold Layne", του πρώτου σινγκλ των Pink Floyd, λίγο αργότερα ένας τροβαδούρος ονόματι Nick Drake θα πήγαινε τα demo του σ' αυτόν...

    Η ιστορία του Joe Boyd δεν έχει τέλος από το σημείο εκείνο και πέρα, η εμπλοκή του όμως στις κορυφαίες ηχογραφήσεις της "κρίσιμης" περιόδου της ψυχεδέλειας άφησε ανεξίτηλο πάνω του το "στίγμα" ενός από τους κορυφαίους παραγωγούς και ανθρώπους της μουσικής γενικότερα.

    Το περσινό του οδοιπορικό με τον τίτλο "White Bicycles", που καταγράφει την ιστορία με τα δικά του λόγια, αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα μουσικά βιβλία της χρονιάς.

    Η ομώνυμη συλλογή έρχεται να συνοψίσει το κλίμα των swingin' Sixties μέσα από τις κορυφαίες παραγωγές του, όλες remastered από τα αυθεντικά master, μαζί και με ορισμένα σπάνια και ακυκλοφόρητα που θα ενδιαφέρουν και τους πλέον απαιτητικούς συλλέκτες της περιόδου.

    Tracks:
    Crossroads: ERIC CLAPTON & The POWERHOUSE
    Way Back In The 1960s: The INCREDIBLE STRING BAND
    Because It Wouldn't Pay: JOHNNY HANDLE
    Spanish Ladies Medley: DAVE SWARBRICK, MARTIN CARTHY & DIZ DISLEY
    Arnold Layne: PINK FLOYD
    Granny Takes A Trip: The PURPLE GANG
    She's Gone: SOFT MACHINE
    If I Had A Ribbon Bow: FAIRPORT CONVENTION
    Seven Yellow Gypsies: SHIRLEY COLLINS
    Chinese White: The INCREDIBLE STRING BAND
    Autopsy: FAIRPORT CONVENTION
    The Deserter: FAIRPORT CONVENTION
    Poor Boy: NICK DRAKE
    The Sea: FOTHERINGAY
    Flowers Of The Forest: MIKE HERON
    Come Wind Come Rain: VASHTI BUNYAN
    Primrose: Hill JOHN & BEVERLEY MARTYN
    Afraid NICO
    I Don't Mind: The NEW NADIR
    Andromeda: CHRIS McGREGOR'S BROTHERHOOD OF BREATH
    Church Mouse: DUDU PUKWANA & SPEAR
    Way To Blue: NICK DRAKE
    Brazil: GEOFF & MARIA MULDAUR







    Richard Thompson
    “Sweet Warrior”







    Ο μεγάλος master του folk-Rock αποφάσισε να ζωστεί την ηλεκτρική του κιθάρα και να μπει στο στούντιο με μια δυνατή μπάντα για τον πρώτο ηλεκτρικό δίσκο του εδώ και κάμποσα χρόνια.

    Οπλισμένος με μια σειρά από τραγούδια που μουσικά ανακαλούν τα κορυφαία από διάφορες φάσεις της 40χρονης καριέρας του και στιχουργικά καταπιάνονται με επίκαιρα και προκλητικά θέματα, ο Richard Thompson ξαναγράφει αριστοτεχνικά την πανάρχαια λαϊκή ιστορία του πολεμιστή, στον πραγματικό πόλεμο και στην αγάπη.

    Οι αναφορές του στον πόλεμο του Ιράκ μέσα από την slang των ίδιων των GI έχουν ήδη προκαλέσει τη μήνι των πολεμοχαρών εκατέρωθεν του Ατλαντικού και έχουν αναγάγει το "Sweet Warrior" σε ένα all-time αντιπολεμικό classic.

    Ένα από τα πιο εκτυφλωτικά ζοφερά άλμπουμ της μακρόχρονης καριέρας του
    The Guardian







    Tommy Guerrero
    “From The Soil To The Ground”






    Η Quannum Projects, η εταιρεία που ίδρυσαν και τρέχουν οι Chief Xcel των Blackalicious, o Lateef the Truthspeaker και ο DJ Shadow, παρουσιάζει το καινούριο άλμπουμ του Tommy Guerrero.

    Η ιστορία του Tommy Guerrero είναι συνώνυμη της άνθησης και εξέλιξης της street κουλτούρας τα τελευταία 20 χρόνια στην Καλιφόρνια.

    Από τα punk-Rock γκρουπ της εφηβείας του στην κορυφή της skate σκηνής, στο σινεμά, στη μόδα και το design και από εκεί στη δισκογραφία για label όπως η Mo Wax και τώρα η Quannum Projects, o Tommy Guerrero είναι ένα χαρισματικό άτομο που θυμίζει αναγεννησιακό καλλιτέχνη!

    Η καινούργια του δουλειά για την Quannum δεν εκπλήσσει όσους είναι ήδη συντονισμένοι στο nu-jazz περιβάλλον του, ενώ αναμένεται να φέρει ρίγη συγκίνησης στους απροετοίμαστους μουσικόφιλους: σύγχρονη Soul music με funk και φινέτσα που ακουμπάει εξίσου στο black-Rock και στη Soul-jazz των '60ς - όλα αυτά από ένα λευκό παιδί που μεγάλωσε με Bill Withers, Clash & Public Enemy.





    Ελελεύ




    Το ντεμπούτο ενός καινούργιου Αθηναϊκού σχήματος που ανακαλεί τις μέρες που το Rock σήμαινε μια συνολική στάση ζωής.

    Συγκεντρωμένη γύρω από τον, βετεράνο της ελληνικής Rock σκηνής και κορυφαίο ντράμερ, Βαγγέλη Βέκιο η παρέα των Ελελεύ φέρνει στο προσκήνιο το ελευθεριακό πνεύμα των '60ς και των '70ς μέσα από ένα άκρως ηλεκτρικό χαρμάνι σύγχρονων ήχων και "παλιών μουσικών".

    Αντλώντας τις επιρροές τους από το κλασικό Rock, τη folk και την ψυχεδέλεια, τα ρεμπέτικα και τους "δρόμους" της Ανατολής και μπολιάζοντας τες με ένα επίκαιρο αστικό street πνεύμα - αλλά και με μερικές πολύ δυνατές μελωδίες - οι Ελελεύ πραγματοποιούν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα δισκογραφικά ντεμπούτα της χρονιάς.

    Κυκλοφορεί τώρα σε CD από την Hitchhyke με εξαιρετικό artwork του γνωστού κομίστα Πέτρου Ζερβού.







    Lifesavas
    “Gutterfly”






    Τους ανακάλυψε ο Chief Xcel ψάχνοντας για παλιά βινύλια σε ένα δισκάδικο του Portland του Oregon και εντυπωσιάστηκε από την ικανότητα του Vursatyl στο τραγούδι και του Jumbo στην παραγωγή.

    Το "Gutterfly", δεύτερο άλμπουμ τους για την Quannum Projects, αφορά ένα project που ξεκίνησε στα τέλη των '80ς και φιλοδοξούσε να αποτελέσει τη συνέχεια των περίφημων blaxploitation movies των '70ς.

    Οι Lifesavas, αποτίοντας έτσι ένα φόρο τιμής σε μια από τις πιο cult ιστορίες της μαύρης και της popular μουσικής γενικότερα, έφτιαξαν το soundtrack για το μέχρι στιγμής ανέκδοτο "Gutterfly", μια "από τις πιο αναμενόμενες κυκλοφορίες της χρονιάς" κατά το URB από "έναν από τους 10 κορυφαίους καλλιτέχνες του 2007" κατά το Rolling Stone.

    Πλούσια παραγωγή, αισθησιακά Soul grooves και 3 καινούριοι σούπερ-ήρωες των '00ς σε ένα σύγχρονο urban masterpiece.

    Συμμετέχουν εκλεκτά μέλη της hip hop σκηνής όπως οι Camp Lo, Ishmael “Butterfly” Butler (Digable Planets), Smif-‘N’-Wessun & dead prez, αλλά και οι Fishbone, Don Blackman, Vernon Reid των Living Colour και ο Ike Willis από τη μπάντα του Frank Zappa.







    Frank Black
    “Frank Black ‘93- ‘03”






    Πρόκειται για ένα best of από την προσωπική καριέρα του ηγέτη των Pixies.

    Περιλαμβάνει τα καλύτερα τραγούδια από τα εννέα αλμπουμ του της περιόδου 1993 έως και 2003 καθώς και ένα ολοκαίνουργιο κομμάτι με τίτλο «Threshold Apprehension», πρόγευση του πολυαναμενόμενου νέου αλμπουμ του - το «Bluefinger» θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο- και εγκαινιάζει την επιστροφή του καλλιτέχνη με την επωνυμία Black Francis!

    Η ελκυστική vinyl-replica συσκευασία της έκδοσης περιλαμβάνει και bonus CD με σπάνιες live ηχογραφήσεις από την περιοδεία του στην Αμερική το φθινόπωρο του 2006.

    Συμμετέχουν οι Duane Jarvis (κιθάρες) Eric Drew Feldman (μπάσο) και Billy Block (ντραμς).







    Green On Red
    “BBC Sessions”







    Στο καινούριο label της Cooking Vinyl, την Maida Vale Records, μια συλλογή με όλα τα sessions των Green On Red για το BBC, από το 1989 μέχρι το 1992.

    Ηχογραφημένα όλα στα Maida Vale studios του Λονδίνου, τα 19 κομμάτια, χωρισμένα σε τρία sessions, προσφέρουν μοναδική εικόνα της δεύτερης φάσης του γκρουπ, βασισμένου στον Dan Stuart και τον Chuck Prophet.

    Μαζί τους, σ' αυτή την Stone-ική περίοδο των Green On Red, μερικοί σπουδαίοι μουσικοί, όπως ο JD Foster και ο Greg Elmore, των Quicksilver Messenger Service.

    Ανάμεσα στα κομμάτια είναι και πολλά από τα all-time classics του γκρουπ, όπως τα "Hair Of the Dog", "Fading Away", "Little Things In Life", "Zombie For Love" & "Billy"






    The Sea And Cake
    “Everybody”






    Από τις αρχές των '90ς οι Sea and Cake επινόησαν μια μοναδική lounge pop συνταγή που περιλάμβανε Chicago-jazz νύξεις και ηλεκτρονικούς πειραματισμούς σε ένα αδρό μεταμοντέρνο "πακέτο" που έμελλε να αποδειχθεί πρωτοποριακό.

    Στο έβδομο άλμπουμ τους, το πιο Rock με κεφαλαίο το R, οι Sea and Cake δεν έχουν χάσει ίχνος από την αυτάρκεια του ήχου τους και την οξυδέρκεια των συνθέσεων τους, ενώ από την άλλη μεριά έχουν αναπτύξει μια ανεπιτήδευτη ελευθερία στο παίξιμο τους.

    Με τις αέρινες κιθάρες του Sam Prekop και του Archer Prewitt στο προσκήνιο και τον John McEntire (Tortoise) ανέμελο πίσω από τα ντραμς, μια και στην κονσόλα αυτή τη φορά καθόταν ο Brian Paulson (Slint, Wilco), οι Sea and Cake έγραψαν το απόλυτο ice-cold Rock άλμπουμ αυτού του καλοκαιριού και ίσως το καλύτερο στην καριέρα τους.

    Σε ανάλογα ελκυστικό ασημί digipack με ένθετες φωτογραφίες του Sam Prekop.






    Zeph And Azeem
    “Rise Up”






    Ένα από τα πιο αξιόπιστα ντουέτα της urban σκηνής κάνει το ντεμπούτο του για την Om Hip Hop.

    Συνειδητοποιημένες κοινωνικές παραβολές μέσα σε party-Rocking beats που θυμίζουν τις πρώτες μέρες του hip hop, όταν ο Grandmaster Flash μπορούσε να μοιράζεται το πάλκο με τους Clash και η urban σκηνή σήμαινε ανατροπή και επανάσταση.

    Ο Azeem δεν τσιγκουνεύεται σε αλήθειες και ο Zeph, "ένα από τα καλύτερα κρυμένα μυστικά της Bay Area και ο καλύτερος στα control μετά τον Diamond D", επιστρατεύει old school 808 μπάσα, retro-funk, dub-τεχνικές, cut-ups, latin και afro μελωδικές γραμμές και ό,τι άλλο βάλλει ο νους σας σε μια επίδειξη μουσικότητας και καλού γούστου στην υπηρεσία του νέου urban ήχου.


    Ένα μητροπολιτικό αριστούργημα-αντίδοτο στον ανιαρό χυλό της σύγχρονης designer παραγωγής.






    Arbouretum
    “Rites Of Uncovering”




    Το δεύτερο άλμπουμ των Arbouretum και πρώτο τους για την Thrill Jockey αποκαλύπτει μια μπάντα με εξαιρετικό ενδιαφέρον και ιδιαίτερο ήχο.

    Σε αντίθεση με τα περισσότερα νέα σχήματα που αντλούν τις επιρροές τους από ψαγμένες περιοχές του μουσικού παρελθόντος, το γκρουπ του Dave Heumann δεν επιδίδεται σε "αρχιτεκτονικές" ανακατασκευές ήχων και σχημάτων...

    Ποτισμένοι με μια ελευθεριακή αντίληψη που φέρνει στο νου Σαν Φρανσίσκο του '68 και γενικότερα ψυχεδελικές καταστάσεις, οι Arbouretum δένουν folk μελωδίες α-λα Will Oldham ή Tim Buckley με κιθάρες και ευρύτερα Rock ξεσπάσματα που λες και βγήκαν από δίσκο του Bevis Frond, όλα σε ένα οργανικό, έμψυχο και άκρως αισθησιακό "τέρας" που δεν θα λέει να ξεκολλήσει απ' το σύστημα σας.



    Jai Guru Deva Om!!!

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 29-06-2007 20:29 ]


    Orfeus
    30.07.2007, 13:35
    Οι κυκλοφορίες του Ιουλίου από την Hitch-Hyke

    O.S.T.
    “Black Snake Moan”





    Το Black Snake Moan είναι η νέα ταινία του Craig Brewer, βραβευμένου με Όσκαρ το 2005 για το "Hustle & Flow".


    Πρόκειται για μια σύγχρονη ιστορία έρωτα και προδοσίας, τοποθετημένη στον αμερικάνικο Νότο, στην οποία πρωταγωνιστούν οι Samuel L. Jackson, Christina Ricci & Justin Timberlake.

    Γυρισμένο στο Μέμφις το "Black Snake Moan" εμπνέεται από τη "hill country" Blues σκηνή του Βόρειου Μισσισσιππή και τη μουσική του αξέχαστου RL Burnside.

    Το soundtrack περιλαμβάνει φανταστικά κομμάτια από τους North Mississippi All Stars, Black Keys, John Doe, Outrageous Cherry, RL Burnside, τον Bobby Rush στο κλασικό ΄70ς Soul hit του "Chicken Heads", την μπλουζίστρια Precious Bryant από τη Georgia, συνεντεύξεις αρχείου με τον θρυλικό Son House, αλλά και έναν αναπάντεχα εκπαιδευμένο Samuel L. Jackson, παρέα με μουσικούς όπως οι Alvin Youngblood Hart, Big Jack Johnson & Jason Freeman να ερμηνεύει classics σαν το "Black Snake Moan" και το “Stack-O-Lee”, ή με το "δεξί χέρι" του RL Burnside, τον Kenny Brown και τον εγγονό του Cedric Burnside τα “Just Like A Bird Without A Feather” & “Alice Mae” σε μια αυθεντική juke-joint σκηνή του έργου.

    Η ταινία κυκλοφορεί από την Paramount στις ΗΠΑ - είναι άγνωστο ακόμη πότε θα προβληθεί στην Ευρώπη.








    Warren Zevon
    “Preludes: Rare and Unreleased Recordings”






    Επιλεγμένα μέσα από 160 μαγνητοταινίες με ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις, που ανακάλυψε ο γιός του Jordan λίγο μετά το θάνατο του το 2003, τα 16 κομμάτια που απαρτίζουν το πρώτο CD αποτελούν demos ορισμένων από τα πιο κλασικά του των τριών πρώτων του άλμπουμ για την Asylum, ενώ 6 από αυτά είναι τελείως ακυκλοφόρητα κομμάτια.

    Το ιδιαίτερο με το "Preludes" σε σύγκριση με πολλές ανθολογίες με demos είναι ότι οι εκδοχές αυτές αναδεικνύουν ακόμη καλύτερα το βιτριολικό κοινωνικό σχολιασμό και τη συναισθηματική σκοτεινιά των τραγουδιών του "βασιλιά του song-noir", όπως τον είχε αποκαλέσει ο Jackson Browne, σε σχέση ειδικά με τις κάπως πιο "αμβλυμένες" εκδοχές τους στα επίσημα άλμπουμ.

    Τα πολύ ψηλά standard του υλικού και των ηχογραφήσεων, η εξαιρετική επιλογή, το καταπληκτικό ένθετο και το φωτογραφικό υλικό από το οικογενειακό αρχείο, αλλά και η ραδιοφωνική συνέντευξη του Warren Zevon από το 2003 που περιλαμβάνεται στο δεύτερο CD και αποκαλύπτει τη συνολική διάσταση της σπάνιας προσωπικότητας μιας μεγάλης μορφής της αμερικάνικης μουσικής, κάνουν το "Preludes" μια ιστορική μετα-θάνατο κυκλοφορία.

    Ανεκτίμητη κυκλοφορία της New West που φιγουράρει ήδη ως μία από τις κορυφαίες ανθολογίες της χρονιάς.







    Mother Hips
    “Kiss The Crystal Flake”






    Η επιστροφή των Mother Hips, μετά από 6 χρόνια δισκογραφικής αποχής, σηματοδοτείται από την κορυφαία τους κυκλοφορία και μάλιστα την πρώτη τους για ανεξάρτητο label.


    Το εξαιρετικό σχήμα από το Σαν Φρανσίσκο ηχογραφούσε επί πολλά χρόνια για την American Recordings του "πολύ" Rick Rubin, χωρίς ποτέ να κάνει ακριβώς αυτό που θέλει ή να αναγνωριστεί έστω με βάση αυτό που είναι, παραμένοντας "cult" για τους μυημένους ή έχοντας ξεχαστεί από τους φαν του σκληρού ήχου των '90ς.

    Το "Kiss the Crystal Flake" διαθέτει όλα τα προσόντα να αποτελέσει μια αποκάλυψη για όσους αγνοούσαν μέχρι στιγμής τους Mother Hips και να προσφέρει ανεκτίμητη ευχαρίστηση στους φίλους τους αλλά και όσους αρέσκονται σε Rock της σχολής Screaming Trees / QOTSA / Masters Of Reality.

    Πνεύμα που παραπέμπει στα '60ς και τα '70ς, σύγχρονος ήχος και σπουδαία κομμάτια και παιξίματα, Rock ανοιχτού πεδίου με στοιχεία Blues, Soul, gospel και country, ένας δίσκος ψυχεδελικής αισθητικής από τη Δυτική Ακτή, από τους κορυφαίους Rock δίσκους του 2007.



    Περιορισμένη πρώτη έκδοση που συνοδεύεται από bonus-DVD με πολύ φαν ντοκυμαντέρ από το στούντιο και τη ζωή του γκρουπ!



    Orfeus
    25.09.2007, 12:36
    Οι κυκλοφορίες του Σεπτεμβρίου από την Hitch Hyke


    Hitch Hyke presents Aim Records!



    Η Hitch-hyke καλωσορίζει την Aim Records.


    Για πρώτη φορά επίσημα στην Ελλάδα η ιστορική εταιρεία από την Αυστραλία, μία από τις πρώτες σοβαρές εταιρείες επανεκδόσεων στον κόσμο, παρουσιάζεται μέσα από τις νέες κυκλοφορίες της αλλά και ένα μεγάλο μέρος του καταλόγου της.

    Η Aim παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο για τους συλλέκτες όσο και για το λεγόμενο "ευρύ κοινό" καθώς φημίζεται για τις φανταστικές ανθολογίες/πορτραίτα της, ευθέως ανταγωνιστικές των κορυφαίων ανάλογων εκδόσεων στον κόσμο, αλλά και για τις αποκλειστικές της deep catalogue "ανασκαφές".

    Διαθέτει ένα μεγάλο κατάλογο από όλα τα είδη της jazz, του Rock, των Blues και της Soul αλλά και της world music.

    Ιδιαίτερα στον ήχο της Νέας Ορλεάνης, το funk και την Soul των '70ς αλλά και τη Rock σκηνή του Τέξας έχει να παρουσιάσει σπάνια αριστουργήματα με έμφαση και στους καταλόγους καλλιτεχνών.

    Πρόσφατα εγκαινίασε την World Explorer Series, με ολοκαίνουριες ηχογραφήσεις κορυφαίων roots καλλιτεχνών στον πλανήτη, με τους δικούς τους όρους και νέο υλικό.

    Η αρχή γίνεται και στην Ελλάδα με τα καινούρια άλμπουμ των Cubanismo και των Skatalites, που κυκλοφορούν αυτή την εβδομάδα, ενώ στις 3 Σεπτεμβρίου θα ακολουθήσει το εξαιρετικό άλμπουμ του Terence Simien, με τη συμμετοχή των [b]Garth Hudson, Rick Danko, Paul Simon, Dave Hidalgo & Marcia Ball όπως και το καινούριο της Marva Wright, με απίστευτες διασκευές και την αφρόκρεμα της Blues/Soul σκηνής της Νέας Ορλεάνης.

    Όλα τα CD της Aim Records, αν και σε περιορισμένα αντίτυπα, θα διατίθενται σε κανονικές full και mid τιμές και θα διανεμηθούν στον Τύπο κανονικά.





    SIGMATROPIC
    “Dark Outside”





    Κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από την Hitchhyke το καινούριο άλμπουμ των Sigmatropic.

    Ο τίτλος του άλμπουμ είναι “Dark Outside” και περιλαμβάνει 13 κομμάτια, ανάμεσα τους τα ήδη δημοφιλή από τα live του γκρουπ, “Crack In the Back”, “Blue Side of the Sun” & “End of a Patineurre” καθώς και το πρόσφατο σινγκλ “Ours At Least” σε μία τελείως διαφορετική εκδοχή, αυτή τη φορά με τον Jim Sclavunos (Nick Cave & the Bad Seeds, Vanity Set, Grinderman) στη φωνή.

    Στο άλμπουμ συμμετέχουν ακόμη ο Robert Fisher (Willard Grant Conspiracy), ο Howe Gelb( Giant Sand) και η Carla Torgerson (Walkabouts).

    Η παραγωγή είναι του Άκη Μπογιατζή, ενώ η μίξη και το mastering του Ian Caple.

    Το άλμπουμ έχει κυκλοφορήσει ήδη στη Βρετανία από την Tonguemaster στις 3 Σεπτεμβρίου και συγκεντρώνει το έντονο ενδιαφέρον των κριτικών, ενώ αποσπάσματα μεταδίδονται από το ραδιόφωνο του BBC.







    CHUCK PROPHET

    “Soap and Water”






    Από την στιγμή της κυκλοφορίας του πρώτου προσωπικού του άλμπουμ, πριν τουλάχιστον 15 χρόνια, ο Chuck Prophet ξεχώρισε σαν μια ιδιαίτερη περίπτωση, έτη φωτός μακριά από τις "συμπαθείς μετριότητες" που επιφυλλάσουν συνήθως τα σόλο άλμπουμ.

    Έκτοτε ο, ούτως ή άλλως βιρτουόζος της Telecaster, έχει κυκλοφορήσει καταπληκτικά σόλο άλμπουμ, έχει δώσει τραγούδια του σε ερμηνευτές όπως οι Ryan Adams, Solomon Burke, Lucinda Williams, Cake, Aimee Mann, Jonathan Richman, ενώ πρόσφατα ξαναπεριόδευσε και με τους Green On Red!

    Το "Soap And Water" είναι ηχογραφημένο στο Nashville από τον Brad Jones (Yo La Tengo, Josh Rouse, Dolly Parton) και περιλαμβάνει τη μπάντα του, τους Mission Express μαζί με τον Todd Roper, ντράμερ των Cake, αλλά και την παιδική χορωδία της τοπικής εκκλησίας των Μεθοδιστών.

    Η αιώνια αναζήτηση του Chuck Prophet για το τέλειο τραγούδι συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς, πάντα σε ένα προσωπικό country-Soul-meets-the-Velvet Underground στυλ που αποπνέει κλάση και βαθιά επεξεργασμένο ταλέντο.

    Πολλοί θα πουν ότι είναι το καλύτερο του άλμπουμ - το σωστό με καλλιτέχνες του βεληνεκούς του Chuck Prophet είναι "για την ώρα"...





    EMILY HAINES & THE SOFT SKELETON
    “Knives Don’t Have Your Back”




    Η Emily Haines θεωρείται ένα σπουδαίο νέο ταλέντο από την όλο και πιο ενδιαφέρουσα μουσική σκηνή του Καναδά, είτε σαν front-woman των Metric είτε σαν συνεργαζόμενο μέλος των Broken Social Scene.

    To πρώτο της προσωπικό άλμπουμ είναι από μόνο του μία μεγάλη έκπληξη τόσο μουσικά όσο και ποιοτικά καθώς κινείται σε χαμηλούς τόνους, ενώ συγχρόνως αποκαλύπτει μια ανεξάντλητη δυναμική που κατατάσσει την Haines στα κορυφαία νέα ονόματα του καιρού μας!

    Μίνι pop συμφωνίες βασισμένες στο πιάνο και συνεπικουρούμενες από διακριτικά έγχορδα και ξύλινα πνευστά αναδεικνύουν την εκπληκτική φωνή της Emily Haines ξετυλίγοντας μια σειρά από εκλεκτικές αναφορές, πότε στο art-Rock και την ευρωπαϊκή παράδοση και πότε στη jazz, χωρίς ποτέ να υποκύπτουν στην ευκολία της νεο-noir μελαγχολίας.





    THE BONGOS
    “Drums Across The Hudson”





    Επανέκδοση του κλασικού ντεμπούτου άλμπουμ των Bongos από το 1982, ενός από τα κορυφαία της αμερικάνικης post-punk σκηνής και alltime classic του εναλλακτικού Rock.

    Οι Bongos τάραξαν τα νερά εκείνης της ιδιαίτερα δημιουργικής περιόδου με την έξυπνη, γκαραζιέρικη pop τους, μια διασταύρωση των "τρελών ρυθμών" των Feelies με τους ανοιχτούς ορίζοντες των πρώιμων REM.

    Η επετειακή αυτή επανέκδοση, remasterd από τα αυθεντικά tapes, περιλαμβάνει συνολικά 27 κομμάτια, ανάμεσα τους θρυλικά live της εποχής αλλά και μία ολοκαίνουρια ηχογράφηση του κλασικού "Bullrushes" σε παραγωγή και μίξη του, δηλωμένου φανατικού οπαδού τους, Moby!





    DOT ALLISON
    “Exaltation Of Larks”




    Η Dot Allison επιστρέφει με ένα ολοκαίνουριο άλμπουμ, μια συλλογή ονειρικών, προψυχεδελικών τραγουδιών για τον έρωτα με γενικό τίτλο "Exaltation Of Larks".

    Η έξοχη Βρετανίδα συνθέτις και τραγουδίστρια, πάντα απρόβλεπτη και αντισυμβατική, μαγεύει με ένα ζεστό, ηλεκτρακουστικό άλμπουμ, βασισμένο στις αρμονίες, τα έγχορδα, το banjo και το mellotron και βουτηγμένο σε μια γλυκιά ομίχλη, βγαλμένη σχεδόν μέσα από τα μέσα των '60ς!

    Αρωγός της σ' αυτή την προσπάθεια, ως παραγωγός και κύριος μουσικός και ενορχηστρωτής, ο διαβόητος Kramer, ο καταλληλότερος άνθρωπος για όποιο δημιουργό νιώθει να τον έχουν στοιχειώσει τα πνεύματα των Beach Boys, του Alexander "Skip" Spence, του Nick Drake, του Neil Young, της Emmylou και της Dusty Springfield...

    Το αποτέλεσμα είναι ένας psychedelic-cinematic-folk-baroque pop δίσκος ιδιαίτερης ομορφιάς και διακεκριμένης καλλιτεχνικής διάστασης που προβάλλει σαν μια από τις πιο ευχάριστες δισκογραφικές εκπλήξεις της χρονιάς και, βεβαίως, ένα ακόμη ριζοσπαστικό βήμα στην άκρως ενδιαφέρουσα καριέρα της χαρισματικής Dot Allison





    BLACK FRANCIS
    “Bluefinger”




    Ο ηγέτης των Pixies μεταμορφώνεται ξανά σε Black Francis για το καινούριο του προσωπικό άλμπουμ πραγματοποιώντας το πιο θεαματικό "comeback" της χρονιάς.

    Αφιερωμένο στο μεγάλο Ολλανδό καλλιτέχνη Herman Brood, που μας άφησε για πάντα το 2001, το "Bluefinger" είναι εμπνευσμένο εξ ολοκλήρου από τη ζωή και το έργο του, γράφτηκε μάλιστα μέσα σε δέκα μόλις μέρες αξιοποιώντας το "momentum" της περιόδου, με όλο τον ηλεκτρισμό, την αναρχία και... το νέο/παλιό όνομα που κληροδότησε στον Frank Black η περιοδεία των Pixies.

    Όπως λέει ο ίδιος, η επανασύνδεση των Pixies ποτέ δεν ευοδώθηκε με νέο υλικό στο στούντιο, o Black Francis όμως ξαναγεννήθηκε και "μίλησε" στο "Bluefinger", μια απρόσμενη καταιγίδα pop hooks, ανελέητων ανατροπών και ατίθασης ενέργειας που έχει εξωθήσει το μουσικό Τύπο σε παραλήρημα.

    "Το καλύτερο άλμπουμ που έχει κάνει από τη διάλυση των Pixies", έγραψε το NME,





    JOAN ARMATRADING
    “In To The Blues




    Έχει αποκληθεί "η μεγάλη κυρία της βρετανικής μουσικής", είναι από το 2005 και για 5 χρόνια πρόεδρος της "Ένωσης Γυναικών Βρετανίας" και, είναι γεγονός ότι, η 35χρονη καριέρα της έχει σημαδευτεί από κριτική αποδοχή, εμπορική επιτυχία και μια ασύλληπτη ποιότητα.

    Απρόβλεπτη και αντισυμβατική, η Joan Armatrading αγκαλιάζει τη Soul, τα Blues, την pop, τη folk και την jazz με την ίδια ευκολία πολλές φορές στο ίδιο κομμάτι, προφέροντας τα με τη δική της προσωπική γλώσσα σαν συνθέτρια, τραγουδίστρια αλλά και έξοχη ηλεκτρική κιθαρίστρια.

    Το καινούριο της στούντιο άλμπουμ, μετά από 4 χρόνια, είναι "το άλμπουμ που ήθελε να κάνει", κατά πώς λέει η ίδια και το ίδιο φαίνεται να πιστεύουν και οι κριτικοί και ο κόσμος, που το έστειλε να ντεμπουτάρει στο Νο1 των Blues Charts του Billboard και του itunes.

    Μια ευρεία ανάγνωση των Blues, με gospel, Soul, jazz, ακόμη και urban παρεκλίσεις, ένας δίσκος από μια μεγάλη προσωπικότητα, χαρακτηρισμένος από τα ακαταμάχητα hooks, την εκρηκτική παραγωγή και την απίστευτη κιθάρα της, που θα έστελνε τον Robert Cray σπίτι του.





    THE SKATALITES
    “On The Right Track”




    Έχουν αποκληθεί "η απάντηση της Τζαμάϊκα στην house-band της Motown και τους Booker T 7 the MG's", από το περιοδικό Rolling Stone.

    Οι Skatalites είναι ένας θεσμός της παγκόσμιας μουσικής, οι διαχρονικοί πρεσβευτές του ήχου της Τζαμάϊκα στον υπόλοιπο κόσμο εδώ και 50 χρόνια, αυτοί που επινόησαν το ska, ανοίγοντας το δρόμο για το Rocksteady και τη reggae, δύο φορές προταθέντες για Grammy και βέβαια η αυθεντική backing μπάντα του Bob Marley, του Jimmy Cliff και των Toots & the Maytals, μεταξύ άλλων.

    Το "On the Right Track" είναι το πρώτο νέο τους άλμπουμ με καινούριο υλικό εδώ και 7 χρόνια.

    Ηχογραφήθηκε στην Αυστραλία κάτω από ιδανικές συνθήκες και ούτε λίγο ούτε πολύ είναι το κορυφαίο διαθνές άλμπουμ τους από το 1964!

    'Εχει γραφτεί με την παλιά τεχνική των jazz ηχογραφήσεων στην Τζαμάϊκα, έτσι όπως είχαν μάθει στο Studio One, επιτρέποντας στη μπάντα να μεταδόσει από το στούντιο την παροιμιώδη ενέργεια της πάνω στη σκηνή.

    Αποκλειστικά από την Aim Records και την σειρά Roots Explorer.





    CUBANISMO
    “Greetings from Havana”




    Οι Cubanismo είναι ίσως το μεγαλύτερο Κουβανέζικο latin jazz συγκρότημα της τελευταίας δεκαετίας.


    Οδηγούμενο από τον βιρτουόζο τρομπετίστα Jesus Alemany συνδέει τρεις γενιές Κουβανών μουσικών και αναρίθμητα είδη της αφροκουβανέζικης μουσικής μέσα από ένα σύγχρονο big band ήχο.

    Το "Greetings From Havana" είναι το πρώτο στούντιο άλμπουμ των Cubanismo μετά από 6 ολόκληρα χρόνια περιοδειών σε όλο τον κόσμο.

    Ηχογραφημένο στο περίφημο στούντιο Abdala της Αβάνας, περιλαμβάνει rumba, mambo, guaracha son, bolero, son/afro, descarga, pilon και pregom σε μια όλο κέφι performance που πυροδοτεί τις παραδοσιακές αφροκουβανέζικες χορευτικές αρετές με το διονυσιασμό των jazz solos.





    VARIOUS ARTISTS
    “There’s A Hole In Heaven Where Some Sin Slips Through:”



    (A Tribute to Townes Van Zandt)


    Η μουσική κληρονομιά του Townes Van Zandt είναι από αυτές που βλέπουν την αξία τους να ανεβαίνει με το πέρασμα του χρόνου - μάλιστα το πρόσφατο ντοκυμαντέρ για τη ζωή του θεωρήθηκε το κορυφαίο μουσικό DVD της περασμένης σεζόν από ουκ ολίγους.

    "Φεύγοντας" την πρωτοχρονιά του 1997, στα 52 του μόλις χρόνια, άφησε πίσω του τραγούδια που όσο ακούγονται τόσο αποκαλύπτουν την άγρια ομορφιά τους, αλλά και το αδάμαστο ελευθεριακό πνεύμα του δημιουργού τους.

    Η Glitterhouse, πάντα κοντά στον Townes με διάφορους τρόπους, προσκάλεσε μερικά από τα πιο κατάλληλα ονόματα με σκοπό να αποτίσουν φόρο τιμής στα τραγούδια του, που έτσι κι αλλιώς ακούγονταν πάντα στα "κεντρικά" της γερμανικής εταιρείας, στο Beverungen.

    Walkabouts, Tindersticks, Jim White, Marah, Paal Flaata, Willard Grant Conspiracy, Johnny Dowd, Ben Weaver, Steve Wynn & Miracle 3, Knife In The Water και άλλοι σε 17 κομμάτια του μεγάλου Τεξανού περιθωριακού, 5 μόλις από αυτά κυκλοφορημένα ήδη, τα υπόλοιπα είναι αποκλειστικά για τη συλλογή αυτή.

    Έξοχο artwork από τον Jon Langford (Mekons).


    Orfeus
    03.12.2007, 15:48
    Νέες κυκλοφορίες: Οκτώβριος & Νοέμβριος 2007

    JASON ISBELL
    “Sirens Of the Ditch”



    (Hitch-Hyke)


    Το πρώτο σόλο άλμπουμ του Jason Isbell, ενός από τους τρεις frontmen των Drive-By Truckers, έρχεται να δώσει νέα δυναμική στην αποχώρηση του από το γκρουπ που σόκαρε τους φίλους του.
    Ο Isbell, μόλις στα 28 του, θεωρείται παιδί-θαύμα της σκηνής του αμερικάνικου Νότου και η συμμετοχή του στους Drive-By Truckers αποδεικνύεται το πρώτο βήμα μιας λαμπρής καριέρας.
    Γόνος μουσικής οικογένειας και μεγαλωμένος στο Muscle Shoals της Αλαμπάμα, ο Jason Isbell διάλεξε τα περίφημα Fame Studios (Aretha Franklin, Duane Allman, Otis Redding) για να ηχογραφήσει το "Sirens Of the Ditch" και δεν θα μπορούσε να είχε κάνει καλύτερα..
    Τα ποτισμένα με ψυχή κομμάτια του μέσα από τις βασικές Rock, Blues και Soul διαστάσεις τους αποκαλύπτουν ένα πολύ μεγάλο pop δημιουργό και το πνεύμα του ήχου του Muscle Shoals βρίσκει μοναδικό καταφύγιο σ' αυτά και, με τη σειρά του, τους δίνει διαστάσεις αριστουργήματος.
    Υπεύθυνοι μεταξύ άλλων για αυτό το αριστούργημα τα φιλαράκια του από τους Drive-By Truckers, η Shonna Tucker, ο Brad Morgan και ο Patterson Hood, που είναι και συμπαραγωγός με τον Isbell, ο πατέρας του David Hood, ο Spooner Oldham και ο John Neff.
    Χωρίς αμφιβολία ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, επι τέσσερα συνεχή τεύχη στις επιλογές του Uncut.





    ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΕΜΠΟΝΟΣ
    “Far West - tribal dances”

    (Hitch-Hyke)


    Αν εφαρμόσουμε τη θεωρία του Τζακ Κέρουακ για την Αμερική - ότι δηλαδή…γέρνει κάπως προς τα αριστερά, όπως κοιτάμε το χάρτη, με αποτέλεσμα όλα τα "κατακάθια" και τα "unamericans" να μαζεύονται στη Δυτική Ακτή – στα δικά μας, θα έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι για ριζοσπαστικά πράγματα από το δικό μας West Coast...
    Μετά λοιπόν από παραινέσεις, φάρσες, απειλές και εκβιασμούς μία πραγματικά ρηξικέλευθη μουσική που μόνο από την Ελλάδα θα μπορούσε να προέρχεται και δεν μας ξαναθυμίζει την… oriental μας παράδοση είναι γεγονός: το "Far West: tribal dances", μια δουλειά που ο Σωτήρης Δεμπόνος έψαχνε επί χρόνια, κυκλοφορεί τώρα από την Hitchhyke και προσφέρει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ακούσματα της χρονιάς, ένα πρωτότυπο fusion παράδοσης και πρωτοπορίας που ανοίγει τα μυαλά και τις αισθήσεις.
    Φανταστείτε την ηχώ από τα μαντολίνα, τις χορωδίες και τις μπάντες πνευστών της Επτανησιακής παράδοσης, όπως τα αποτύπωσε ο Δεμπόνος στις ηχογραφήσεις που έκανε σε ταβέρνες και στους δρόμους της Κεφαλονιάς, να σβήνει μέσα στα ζεστά, jazzy groove των samples και των πάσης φύσεως ηλεκτρονικών, σε ένα φευγάτο, αρκούντως ρομαντικό και πέρα για πέρα προσωπικό κοκτέηλ που θα ζήλευε και ο εξίσου Κεφαλλονίτης συμπαραγωγός του, Αντώνης Λιβιεράτος.
    Στο μοναδικό τραγούδι του δίσκου τραγουδάει η Σαββίνα Γιαννάτου. Eat my dust Amon Tobin!




    STEVE EARLE
    “Washington Square Serenade”



    (Hitch-Hyke)


    Συγγραφέας, ηθοποιός, ποιητής, σύζυγος μέχρι στιγμής οκτώ συζύγων, τηλεοπτική "φάτσα" και περιζήτητος κινηματογραφικός ρολίστας, εθισμένος εχθρός της αμερικάνικης συντηρητικής Δεξιάς και φίλος των ουσιών και των οινοπνευμάτων, μα πάνω απ' όλα μία από τις σπουδαιότερες folk φωνές της Αμερικής εδώ και τρεις δεκαετίες, ο Steve Earle κυκλοφορεί ένα άλμπουμ που θα συζητηθεί πολύ και, κυρίως, θα ακουστεί πολύ αυτή τη χρονιά.
    Ένα άλμπουμ αφιερωμένο στη Νέα Υόρκη και σε όλη εκείνη την αθωότητα της γενιάς του Greenwich Village, τότε που "οι στίχοι απέκτησαν σημασία και το Rock 'n' roll απέφυγε να καταντήσει ένα ακόμη pop υβρίδιο", ένα άλμπουμ για τον ιδεαλισμό που σήμερα ξαναπαίρνει τα ηνία της ριζοσπαστικοποίησης πιο έντονα από όσο ποτέ τα τελευταία 40 χρόνια.
    Τρία χρόνια μετά το "The Revolution Starts Now" ο Steve Earle ένιωσε την ανάγκη να "συναντήσει ένα ζευγάρι διαφορετικών φυλών και του ίδιου φύλου να περπατάει αμέριμνο χέρι-χέρι στο δρόμο της γειτονιάς του, να νιώσει επιτέλους ασφαλής", όπως δηλώνει με έμφαση.
    Το "Washington Square Serenade", ηχογραφημένο στα φημισμένα Electric LadylandJohn King των Dust Brothers (Beck, Beasty Boys), συνενώνει δύο μεγάλες παραδόσεις της Νέας Υόρκης της αμφισβήτησης, τη folk με το hip hop και το global, αποτυπώνοντας ιδανικά στα μεγάλα του beat την ψυχή των τραγουδιών του Earle.
    Ένας συγκλονιστικός δίσκος, από τους σημαντικότερους της χρονιάς με ορισμένα από τα καλύτερα κομμάτια της καριέρας του, ανάμεσα τους και τα "City Of Immigrants", "Steve's Hammer", αφιερωμένο στον Pete Seeger, ένα φανταστικό ντουέτο με τη σύζυγο του Allison Moorer, το "Days Aren't Long Enough", αλλά και μία διασκευή στο "Way Down In the Hole" του Tom Waits.
    Περιορισμένη deluxe έκδοση σε διπλό digipack με εξαιρετικό bonus DVD που περιλαμβάνει behind-the-scenes ντοκυμαντέρ και performances γύρω από το θέμα και τη δημιουργία του άλμπουμ.





    COWBOY JUNKIES
    "Trinity Revisited”




    (Hitch-Hyke)



    Μέρος των δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων που οργανώθηκαν με τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την κυκλοφορία του θρυλικού "Trinity Sessions", το "Trinity Revisited" είναι μία επετειακή έκδοση επίκαιρη και συγχρόνως απολαυστική για τους φίλους των Cowboy Junkies.
    Μέσα σε ένα εκπληκτικό βιβλιοδετημένο digipack με καλαίσθητο 4χρωμο booklet με σπάνιο υλικό, οι Cowboy Junkies παρουσιάζουν ένα CD με το φετινό remake του κλασικού άλμπουμ του 1987 και ένα DVD με το ντοκυμαντέρ των Pierre και Francois Lamoureax.
    Το concept ήταν το ίδιο με την αυθεντική ηχογράφηση του '87 στην εκκλησία της Αγ. Τριάδας στο Τορόντο, μια μεγάλη παρέα που, χωρίς πολλές πρόβες και με μία μέρα στη διάθεση της για ηχογράφηση, μεγαλουργεί χαμηλότονα. Στην παρέα αυτή τη φορά και οι Ryan Adams, Natalie Merchant και Vic Chesnutt, "τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο ναός", όπως σημειώνει και ο Michael Timmins. Το "Trinty Sessions", ένα από τα πιο φημισμένα άλμπουμ των '80ς, άνοιξε δρόμους για μια ολόκληρη τεχνοτροπία που με το σύνθημα "quiet is the new loud" κυριάρχησε στην εναλλακτική μουσική των τελευταίων δύο δεκαετιών.
    Πρόσφατα και με αφορμή την επέτειο οι Cowboy Junkies προσκλήθηκαν να παρουσιάσουν ζωντανά ολόκληρο το άλμπουμ στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, στα πλαίσια της σειράς συναυλιών "Don't Look Back", όπου καλλιτέχνες ξαναπαίζουν live ένα κλασικό άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής.
    Η εμφάνιση τους, με special guests τον Ryan Adams και την Thea Gilmore, λίγο καιρό μετά την κυκλοφορία ενός από τα δυνατότερα άλμπουμ στην καριέρα τους, του "At The Ends Of Paths Taken", προκάλεσε τα εγκωμιαστικά σχόλια του βρετανικού Τύπου.

    To "Trinity Revisited" είναι ένας εξαιρετικός φόρος τιμής και ένα πολύτιμο item.





    SHANNON WRIGHT
    "Let In The Light"



    (Hitch-Hyke)


    Η προικισμένη Shannon Wright επιστρέφει με ένα ολοκαίνουριο στούντιο άλμπουμ, πλημμυρισμένο από πιάνο, βιμπράφωνο και βιολί σε άσπρο-μαύρο.
    Η προικισμένη πρώην punk Rocker από τη Φλόριντα, μέρος του κλασικού πια roster της Touch & Go και συνεργάτης όλων των…συνήθων υπόπτων, από τον Steve Albini μέχρι τους Rachel's και τους Calexico, καταθέτει τον καλύτερο της δίσκο, μια δήλωση ψυχής ανάλογη με τις συναρπαστικότερες άλλων κορυφαίων της γενιάς της όπως η Catpower, o Anthony ή ο Elliott Smith.
    Ποιητική και αισιόδοξη όσο ποτέ η Shannon Wright δεν διστάζει να ενσωματώσει στοιχεία jazz και μεσοπολεμικού καμπαρέ, προσδίδοντας στην noir συνταγή του "Let In the Light" μια ευρύτερη pop διάσταση και μια ξεχωριστή καλλιτεχνική προσωπικότητα.
    Η συνεργασία της με τον σπουδαίο Γάλλο συνθέτη και μουσικό Yann Tiersen είναι μια μοναδική συνεύρεση του αμερικάνικου και του ευρωπαϊκού post-punk ρομαντισμού, μια γερή δόση "αστικού ζεν" των σύγχρονων "καταραμένων ποιητών" που κυκλοφόρησε αποκλειστικά στη Γαλλία από την Vicious Circle.





    FATAL SHORE
    “Real World”



    (Hitch-Hyke)


    Νέο άλμπουμ για το περιστασιακό σούπεργκρουπ των Phil Shoenfelt, Bruno Adams και Glen Hughes και αυτή τη φορά οι τρεις εκπατρισμένοι beatniks χτύπησαν κέντρο!
    Ο λόγιος, σκοτεινός λυρισμός του Phil Shoenfelt διαπλέκεται τελείως φυσικά με την Blues τραχύτητα των δύο Αυστραλών σε ένα ακόμη καταραμένο κοκτέηλ των Fatal Shore που παραπέμπει στους μεταμεσονύκτιους κόσμους των Doors, του Nick Cave και του Leonard Cohen, μόνο που στο "Real World" το τοπίο είναι ανάγλυφο και η άποψη πανοραμική.
    Στη θέση των goth-Blues του πρώτου άλμπουμ τους του 1997 ή των μεταλλαγμένων grunge θρήνων του "Free Fall" του 2004 τώρα βρίσκονται σπιρτόζικα gypsy-swing, παρακμιακά mariachi soundtrack και θανατεροί gospel ύμνοι.
    Οι πλούσιες ενορχηστρώσεις, η θεαματική βουτιά στην ευρωπαϊκή αστική μουσική του 20ου αιώνα και η διαβολεμένη συγγραφική φόρμα του μεγάλου Phil Shoenfelt σηματοδοτούν ένα δίσκο-σταθμό για τους Fatal Shore, μανιφέστο ενός κατα-δικού τους ήχου και ανάμεσα στα δυνατότερα σκοτεινά άλμπουμ του 2007.





    THE DROPKICK MURPHYS
    “The Meanest Of Times”



    (Hitch-Hyke)


    Το έκτο στούντιο άλμπουμ των Dropkick Murphys και ντεμπούτο τους για την Cooking Vinyl είναι ένας ύμνος στη ζωή και μια ζωντανή απόδειξη της έντασης, της ειλικρίνειας και της λαϊκής συνείδησης του γκρουπ από τη Βοστώνη.
    Από τις ταπεινές ρίζες τους, τα punk club της Βοστώνης, διά μέσου της μεγάλης επιτυχίας τους με το "I'm Shipping Off To Boston", το θέμα της βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας "The Departed" του Martin Scorsese, οι Dropkick Murphys έχουν αναδειχθεί σε ένα από τα πιο αγαπητά συγκροτήματα που ξεπήδησαν ποτέ από το χώρο του punk Rock.
    Στo "The Meanest Of Times" το σύνθετο απόσταγμα τους από Rock 'n' roll, κέλτικη folk και punk αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις. Special guests, στις ηχογραφήσεις που έγιναν στο Δουβλίνο, ο Ronnie Drew των θρυλικών Dubliners και ο Spider Stacy των Pogues.





    KIM NOVAK
    “Luck & Accident”



    (Hitch-Hyke)


    Πριμοδοτημένοι από ένα υπόγειο ρεύμα, που ακολούθησε τις πρώτες τους εμφανίσεις σε φεστιβάλ στη Γαλλία και εκφράστηκε κυρίως μέσα από τα σωστά blog και στη συνέχεια το μουσικό Τύπο, οι εξαιρετικοί Kim Novak, από την Caen της Γαλλίας, είναι μιά από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις του 2007.
    Εφοδιασμένοι με πλήθος ιδεών αλλά και μια ιδιαίτερη ικανότητα στην αξιοποίηση τους, οι Kim Novak δεν κρύβουν τις βαθιές post-punk αναφορές τους, κλείνοντας ωστόσο εύστοχα το μάτι τόσο στο art-Rock των '70ς όσο και στη Soul ή το post Rock, πάντα με γνώμονα την ανάδειξη της ενιαίας αισθητικής του 'Luck & Accident".
    Με τη βοήθεια στην παραγωγή του γνωστού Γάλλου παραγωγού Francois Chevallier και του Markus Dravs (συνεργάτη και των Brian Eno, Bjork και Arcade Fire) οι Kim Novak καταφέρνουν στο ντεμπούτο τους να παρουσιάσουν ένα άλμπουμ ωριμότητας που θα αιχμαλωτίσει στις ατμοσφαιρικές του μελωδίες κάθε φίλο της σκοτεινής αισθητικής, του βρετανικού art ήχου, του David Bowie, της 4AD και των Interpol.





    DEVON SPROULE
    “Keep Your Silver Shined”



    (Hitch-Hyke)


    Από τις πιο μεγάλες αποκαλύψεις της χρονιάς η Devon Sproule, από τη Virginia, έχει κυριολεκτικά μαγέψει με το καινούργιο της άλμπουμ και το πρωτότυπο μίγμα της από bluegrass και swing. "Έχει ήδη τη δική της θέση ανάμεσα στην Joni Mitchell και την Gillian Welch", έγραψε το Rolling Stone και δεν θα μπορούσε να υπάρχει ακριβέστερη τοποθέτηση του ήχου αλλά και του διαμετρήματος της Devon Sproule, που μεταγγίζει μια αστική jazz μελαγχολία στις folk καταβολές των τραγουδιών της σε ένα αριστουργηματικό άλμπουμ.





    Various Artists
    “Song Of America”



    (Hitch-Hyke)


    Ένα άλμπουμ-έργο ζωής εμπνευσμένο και επιμελημένο από την Janet Reno, Γενική Εισαγγελέα επί Προεδρίας Clinton, με τη βοήθεια του Ed Pettersen και του παραγωγού David Macias.
    Μια κολοσσιαία παραγωγή που κράτησε 9 χρόνια και συγκεντρώνει κλασικούς και εναλλακτικούς αμερικανούς καλλιτέχνες σε κλασικά folk και pop κομμάτια που σημάδεψαν το έθνος.
    Από τα spirituals και τα πρώτα κέλτικα folk μέχρι το "The Times They Are A-Changinʼ" και το "Say It Loud, I'm Black And I'm Proud", όλη η ιστορία της Αμερικής, από τους αποικιακούς πολέμους, την επανάσταση και την κατάκτηση της Δύσης μέχρι τον καπιταλισμό και το κίνημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσα απ' τη μουσική της.
    Μία από τις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς, 3 CD σε πολυτελή συσκευασία με 24σέλιδο booklet και ένα cast που περιλαμβάνει μεταξύ πολλών και Blind Boys of Alabama, Devendra Banhard, Bettye Lavette, John Cougar Mellencamp, Chris Eckman, Andrew Bird και Janis Ian.





    SIX ORGANS OF ADMITANCE
    “Shelter From The Ash”



    (Hitch-Hyke)


    Η παρουσία του Ben Chasny, του ανθρώπου πίσω από τους Six Organs of Admittance, είναι πλέον πιο έντονη από ποτέ χάρις στις συμμετοχές του στους Comets On Fire, τους Current 93 και τη μπάντα του Bonnie Prince Billy.
    Η καινούρια του δουλειά είναι ένα από τα δυνατότερα άλμπουμ του 2007 και συνολικά της νέας αμερικάνικης ψυχεδελικής σκηνής.
    Με πιο ολοκληρωμένες συνθέσεις, αριστοτεχνικές εναλλαγές ανάμεσα στα ακουστικά mantras και τα acid Rock ξεσπάσματα και ένα cast εξαιρετικών συνεργών ο Ben Chasny καταθέτει ένα αντιπολεμικό μανιφέστο που θα αφήσει εποχή.


    Orfeus
    11.01.2008, 15:27
    Οι κυκλοφορίες του Δεκεμβρίου 2007

    Heavy Trash

    “ Going Out With Heavy Trash”




    (Hich-Hyke)


    Ο άνθρωπος που πρώτα διέλυσε και μετά επαναπροσδιόρισε την αμερικάνικη roots music, o Blues exploder και microphone destroyer, o daddy Boss Hog και "ο άνθρωπος που αγάπησε πάρα πολύ", ο Jon Spencer επιστρέφει με τους Heavy Trash.

    Ηχογραφημένο στο Λονδίνο, τη Βοστώνη και τη Νέα Υόρκη το "Going Way Out With Heavy Trash" είναι ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στο Rockabilly, την καταραμένη country, τη southern Soul και τα Blues μέσα από την πειραματική ματιά, το σεβασμό του master και τον μοναδικό "σκονισμένο" ήχο των Heavy Trash.





    Foetus

    “Vein”




    (Hich-Hyke)


    Είναι το νέο άλμπουμ του Foetus και 18ο που τιτλοφορείται με μονοσύλλαβη λέξη τεσσάρων γραμμάτων.

    Πρόκειται για ένα "πολύ πέρα από το remix" άλμπουμ-remake του πρόσφατου "Love", όπως το φαντάστηκαν, το διέλυσαν και το ξανασυνέθεσαν οι Fennesz, Mike Patton, Matmos, Tujiko Nuriko, Jason Forrest, Tweaker, Tom Recchion και ο ίδιος ο J.G.Thirlwell.

    Ένα στοιχειωμένο, κινηματογραφικού τύπου ταξίδι ήχων και συναισθημάτων που δουλευόταν επί 2 χρόνια.

    Bonus το βραβευμένο animation video του Σουηδού Sam Sohlberg για το Time Marches On.





    Levon Helm

    “Dirt Farmer”




    (Hich-Hyke)


    Πρώτο σόλο άλμπουμ εδώ και 25 χρόνια για το ιδρυτικό μέλος των Hawks, που αργότερα έμελλε να γίνουν θρύλοι σαν Band.

    Έχοντας μεγαλώσει σε μια βαμβακοφυτεία στο Arkansas, αυτό το άλμπουμ ακούγεται σαν η επιστροφή του στο σπίτι και είναι ένα δώρο στον πρόσφατα χαμένο Rick Danko.

    Ένα ακουστικό άλμπουμ από μία από τις μεγαλύτερες φωνές στην ιστορία του Rock.

    Ηχογραφημένο στο στούντιο του, στο Woodstock, με τη βοήθεια της κόρης του Amy Helm στην παραγωγή και του φημισμένου συνεργάτη του Dylan, Larry Campbell σε διάφορα όργανα, το "Dirt Farmer" είναι breathtaking.

    "Μιά αναντικατάστατη, αστείρευτη πηγή της αμερικάνικης μουσικής"
    (Rolling Stone).