Σχόλια

Η Κουδουνίστρα - Φτου, ξελευτερία

Μαίρη, μη μασάς. Άφησε τη να ξεσαλώσει λίγο. Ε.Σ.

Η Κουδουνίστρα - Φτου, ξελευτερία

Καλησπέρα και καλώς ήρθες Κουδουνίστρα. Άκου να δεις που λέμε στο χωριό μου την Αθήνα. Έχουμε λοιπόν και λέμε:

• Επειδή με αγαπάς όσο πατάει η γάτα.
• Επειδή δεν δέχεσαι κουβέντα.
• Επειδή η αισθητική σου είναι η σωστότερη όλων.
• Επειδή έχω δει το Χριστό φαντάρο.
• Επειδή δεν φοβάμαι.
• Επειδή είμαι σκέτη αντίδραση.
• Επειδή δεν έπαιξα με τις κουδουνίστρες ποτέ.

Σου υπόσχομαι ότι:

• Δεν θα έρχομαι στο κάθε κουδούνισμα σου.
• Θα κάνω αυτό που θέλω, χωρίς να προσβάλω την περιβόητη αισθητική σου.

Τέλος, σε ενημερώνω ότι δεν με αφορά η οργή σου και τα αυτά που σε εξοργίζουν και επίσης δεν με αφορά που ήρθες να κατσικωθείς. Δικό σου πρόβλημα και ΟΧΙ δικό μου. Θα είμαι απέναντι σου σαν ίση προς ίσο/-η. Επειδή είμαι εγωΐστρια και όχι σνομπαρία-βλαχάρα, θα σε βλέπω αφ' υψηλού. I will be watching you.  Με εκτίμηση, Ε.Σ.

Η μουσική στα τουρκικά σήριαλ ως ένα από τα συστατικά επιτυχίας τους

Αγαπητέ xray, χαίρομαι για την απάντησή σου. Ο Παναγιώτης-Travelogue με πρόλαβε και απάντησε κατά το ήμισυ, από αυτά που ήθελα να σου πω. Η φράση μου ότι : "τη διάθεση για διάλογο έχουν όλα τα μέλη του ΜΗ" συνεχίστηκε με το ρητό: "Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυό το πρόσωπο". Το συμπληρώνω με τη φράση ότι δεν είναι ίδια όλα τα δάκτυλα του ενός χεριού. Αυτή η διαφορετικότητα μας κάνει ξεχωριστούς, μοναδικούς, αλλά δεν σταματάνε να είμαστε μέλη μιας ομάδας ή κοινότητας ή κοινωνίας. Ε.Σ.

Η μουσική στα τουρκικά σήριαλ ως ένα από τα συστατικά επιτυχίας τους

Kαλησπέρα xray, Λουκά, Θανάση και Παναγιώτη. Αγαπητέ/-ή xray, καλώς ήρθες στην μουσική μας κοινότητα. Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω τι κατάλαβα από την ανάγνωση  του άρθρου σου και των σχολίων των υπόλοιπων μελών του ΜΗ. Από τον τίτλο του άρθρου, περίμενα να επιχειρηματολογείς για τους Τούρκους μουσικούς και την μουσική που ντύνουν τη κάθε σκηνή του σήριαλ. Αντί για αυτό παραθέτεις εφτά παραγράφους για τα μουσικά σχολεία και τη δευτεροβάθμια μουσική εκπαίδευση της Ελλάδας. Μετά παραθέτεις το παράδειγμα των Rolling Stones και αμέσως επανέρχεσαι στα τούρκικα σήριαλ. Αναφέρεσαι στη συνέχεια στους Έλληνες σκηνοθέτες και επανέρχεσαι στην Ελληνική μουσική παιδεία. Επίσης, παραβάλλεις μια παράγραφο για τον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο και μετά προτείνεις λύσεις, συνδέοντας την εκπαίδευση με τη παραγωγική διαδικασία. Αυτή τη μη αλληλουχία των παραγράφων του άρθρου σου, θέλησα να σου υποδείξω. Η γνώμη μου είναι ότι για την άσκηση κάθε επαγγέλματος είναι απαραίτητη η κατάλληλη εκπαίδευση, κατάρτιση και συνεχής ενημέρωση στο αντικείμενο, που ο καθένας έχει σπουδάσει. Πέραν όμως αυτών των προϋποθέσεων, αναγκαίο είναι ο καθένας μας να έχει μια γενικότερη παιδεία και όσο το δυνατό σφαιρικότερη αντιμετώπιση των γεγονότων. Όσον για τη μουσική βιομηχανία αυτή δεν απαιτεί μόνο μουσική παιδεία, η οποία αφορά κυρίως το τι φαίνεται στη σκηνή. Όπως μαρτυρεί η λέξη "βιομηχανία" απαιτούνται και άλλοι κλάδοι επιστημών για να προχωρήσει μπροστά. Αυτά είχα να πω σε πρώτη φάση, χαίρομαι πραγματικά για την προσπάθεια σου αυτή και είμαι στη διάθεση σου για κάθε περαιτέρω διάλογο. Αυτή τη διάθεση για διάλογο έχουν όλα τα μέλη του ΜΗ και εδώ ισχύει το ρητό: "Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυό το πρόσωπο". Μόνο έτσι προχωράμε μπροστά. Ευχαριστώ για το άρθρο σου και σε ευχαριστώ για τη καλοπροαίρετη κριτική σου στα λόγια μου. Ε.Σ.

Δεκαπέντε μελοποιημένα τραγούδια

Kαλησπέρα, Χρυσή. Το άρθρο σου είναι μια δροσοσταλίδα στη κοινότητα του ΜΗ.  Σε ευχαριστώ, αλλά από τα πρώτα μελοποιημένα ποιήματα, που άκουσα σε μπομπίνα μαγνητοφώνου είναι το: "Κράτησα τη ζωή μου" του Γιώργου Σεφέρη και μουσκή του Μίκη Θεοδωράκη. Αυτό το μουσικό κομμάτι με τους στίχους με δίδαξε να κρατάω τη ζωή μου. Ε.Σ.Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού
η μεγάλη πέτρα κοντά στις αραποσυκιές και τ' ασφοδίλια
το σταμνί που δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας
και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου
χρυσά τ' άστρα του Κύκνου κι εκείνο τ' άστρο ο Αλδεβαράν

Κράτησα τη ζωή μου
κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας
ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής
σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς
καμιά φωτιά στη κορυφή του βραδιάζει

Κράτησα τη ζωή μου στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή
μια χαρακιά στο γόνατό σου
τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού
τάχα να μένουν εκεί που φύσεξε ο βοριάς καθώς ακούω
γύρω στη παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή

Τα πρόσωπα που βλέπω δε ρωτούν μήτε η γυναίκα
περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της

Ανεβαίνω τα βουνά μελανιασμένες λαγκαδιές
ο χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ο χιονισμένος κάμπος τίποτε δε ρωτούν
μήτε ο καιρός κλειστός σε βουβά ερμοκλήσια
μήτε τα χέρια που απλώνουνται για να γυρέψουν, κι οι δρόμοι

Κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή
δεν ξέρω πια να μιλήσω μήτε να συλλογιστώ
ψίθυροι σαν την ανάσα του κυπαρισσιού τη νύχτα εκείνη
σαν την ανθρώπινη φωνή της νυχτερινής θάλασσας στα χαλίκια σαν
την ανάμνηση της φωνή σου λέγοντας "ευτυχία"

Κλείνω τα μάτια γυρεύοντας το μυστικό συναπάντημα των νερών
κάτω απ' τον πάγο το χαμογέλιο της θάλασσας τα κλειστά πηγάδια
ψηλαφώντας με τις δικές μου φλέβες τις φλέβες εκείνες που μου ξεφεύγουν
εκεί που τελειώνουν τα νερολούλουδα κι αυτός ο άνθρωπος
που βηματίζει τυφλός πάνω στο χιόνι της σιωπής

Κράτησα τη ζωή μου, μαζί του, γυρεύοντας το νερό που σ' αγγίζει
στάλες βαριές πάνω στα πράσινα φύλλα, στο πρόσωπό σου
μέσα στον άδειο κήπο, στάλες στην ακίνητη δεξαμενή
βρίσκοντας ένα κύκνο νεκρό μέσα στα κάτασπρα φτερά του
δέντρα ζωντανά και τα μάτια σου προσηλωμένα

Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει δεν έχει αλλαγή, όσο γυρεύεις
να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια, εκείνους που έφυγαν εκείνους
που χάθηκαν μέσα στον ύπνο τους σε πελαγίσιους τάφους
όσο ζητάς τα σώματα που αγάπησες να σκύψουν
κάτω από τα σκληρά κλωνάρια των πλατάνων εκεί
που στάθηκε μια αχτίδα του ήλιου γυμνωμένη
και σκίρτησε ένας σκύλος και φτεροκόπησε η καρδιά σου
ο δρόμος δεν έχει αλλαγή, κράτησα τη ζωή μου.

 

Τραγούδια για τους δρόμους και τις πλατείες της Ευρώπης - Μέρος Γ

Ευχαριστώ και εγώ Κώστα για το σχόλιο σου. Ε.Σ.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - Κάποιος, Κάπου, Κάποτε: Λευτέρης Χαψιάδης

Kαλησπέρα, Κωνσταντίνε-Che. Πολύ ενδιαφέρουσα η συνέντευξη με τον κύριο Λευτέρη Χαψιάδη και ευχαριστώ που η ερώτηση μου αποτέλεσε μέρος της κατακλείδας της συνέντευξης. Μια απάντηση μόνο στο κύριο Χαψιάδη: Δεν τον λυπάμαι, αλλά δεν τον ζηλεύω κιόλας για την απόφαση του να μείνει στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Αυτό γιατί εγώ ήδη έχω βρει τη δική μου Ιθάκη. Με εκτίμηση, Ε.Σ. Υ.Γ.: Μια παράκληση υποβάλλω και εάν δεν είναι δυνατή η ικανοποίηση της παρακαλώ να με ενεμερώσεις. Είναι δυνατόν να μου στέλεις με Π.Μ. το e-mail του κυρίου Χαψιάδη για να του απαντήσω με τα ίδια λόγια που έγραψα παραπάνω;

Η Μπέττυ Χαρλαύτη στο Radio Musicheaven!

Καλησπέρα, ως πρώτο άκουσμα η Μπέτυ Χαρλαύτη είναι μια δροσερή σταγόνα νερού. Περιμένω το απόγευμα για να ακούσω και την υπόλοιπη δουλειά της και να κρίνω τη παρουσία της. Με εκτίμηση, Ε.Σ.

Τραγούδια για τους δρόμους και τις πλατείες Ευρώπης και Αμερικής

Καλησπέρα Κωνσταντίνε και τσα! Υπάρχει και 3ο μέρος. Με εκτίμηση, Ε.Σ.

Τραγούδια για τους δρόμους και τις πλατείες Ευρώπης και Αμερικής

Καλησπέρα, Γιώργο. Ευχαριστώ για τη διόρθωση. Βρήκα το link από το οποίο βρήκα το άρθρο του Κώστα Ζούγρη και το παραθέτω : http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?4555-%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B5%CF%82-(%CF%8C%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%B7-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%92%CE%AC%CE%B8%CE%B7%CF%82 

Αμέσως μετά από την ανάρτηση του σχολίου μου, σε ευχαριστω και πάλι. Όμως η διόρθωση αυτή θα καταγραφεί σαν σχόλιο στην εν λόγω ιστοσελίδα. Το μόνο που δεν θα κάνωείναι να σε κακολογήσω ή να σε εκθέσω. Εξάλλου θα το διαπιστώσεις και ο ίδιος. Με εκτίμηση, Ε.Σ.