H Joanna Drigo χαμογελά στο MusicHeaven

Γράφει ο John Deos (Deos)
33 άρθρα στο MusicHeaven

Παγώνουμε τη σημερινή μας σκηνή στα Εξάρχεια και πατάμε rewind πίσω να βρεθούμε στα πρώτα σου βήματα με τους Loopology και την εμπειρία εκείνη.

Μέχρι τότε δεν είχα κάνει τίποτα επαγγελματικά στη μουσική.  Ο Γιώργος Κότσιρας ("Ge-Ko") των Loopology, ένα hip hop σχήμα, είχε δώσει στο MAD 4 BANDS CONTEST ένα demo και μου πρότεινε να ντύσω το τραγούδι «Να σε δω για λίγο» με φωνητικά. Κάπως έτσι τελείωσε αυτή η εμπειρία, η οποία δεν είχε κάποια άμεση συνέχεια.

Πώς έγινε αργότερα  η γνωριμία με το Φίλιππο Πλιάτσικα και τι άλλαξε από τη μέχρι τότε μουσική σου κατάσταση;

Το 2007 είχε κάνει μια audition στο Σταυρό του Νότου για να επιλεγούν δυο κοπέλες που να τραγουδούν και να κάνουν φωνητικά στο πρόγραμμά του. Με βρήκαν από το Myspace, με κάλεσαν και με επέλεξαν παρέα με τη Λαμπρινή Καρακώστα. Η γνωριμία αυτή ήταν ο καταλύτης να γίνουν πολλά βήματα πιο γρήγορα απ΄ότι μπορείς να τα σχεδιάσεις. Είχα έτοιμα τα κομμάτια, τα άκουσε, του άρεσαν κι έτσι βγήκε ο δίσκος στον οποίο ανέλαβε την παραγωγή.

Πιστεύεις ότι πράγματι έχουμε ελάχιστες ευκαιρίες στη ζωή μας που μπορούν να καθορίσουν την πορεία μας και πρέπει να τις αρπάζουμε;

Πιστεύω ότι αυτός που είναι πολύ αποφασισμένος του έρχονται ευκαιρίες, το θέμα βέβαια είναι να τις αξιοποιήσει.

Πότε ξεκίνησες να γράφεις και ποιο ήταν το συναίσθημα με την ολοκλήρωση του πρώτου τραγουδιού;

Ήδη έγραφα από μικρή στο Γυμνάσιο διάφορα τραγουδάκια. Το πρώτο όμως κομμάτι που έγραψα και το χάρηκα ήταν το The Boot, μετά από πολύ ακρόαση P J Harvey όπου και στάθηκε αφορμή να ξεκινήσω να γράφω. Αυτό έχει αλλάξει τώρα και την ξεπέρασα και την P J Harvey (γέλια) και βγήκαν και τα ελληνικά ακούσματα προς τα έξω!

Τι μας επιφυλάσσεις στο νέo σου δίσκο;

Ο νέος δίσκος πιστέυω ότι έχει εξελιχθεί και στιχουργικά και μελωδικά. Υπάρχουν ξανά κομμάτια των δύο άκρων, από τη μια ηλεκτρικά και από την άλλη μελωδικά και λίγο ρετρό, όπως βαλσάκια. Επίσης θα έχω τραγούδια του Γιάννη Σκούταρη που θα είναι και παραγωγός του δίσκου, στίχους της Σταυρούλας Παγώνα και ένα τραγούδι σε στίχους και μουσική του Μιχάλη Κεχαγιά των Lexicon Project.

Θα έπαιρνες το ρίσκο να βγάλεις έναν εξ ολοκλήρου αγγλόφωνο δίσκο, τώρα που η αγγλόφωνη ελληνική σκηνή πολλαπλασιάζεται;

Δε με ενδιαφέρει πλέον να γράψω αγγλόφωνα τραγούδια. Αγγλικά ξεκίνησα να γράφω στην αρχή λόγω ακουσμάτων. Μετά όταν ανακάλυψα τον ελληνικό στίχο δε συγκρίνεται το πώς εκφράζεσαι. Μπορεί να γράψεις ωραίους στίχους στα αγγλικά αλλά δεν περνούν μέσα μας όπως στα ελληνικά. Δεν περιμένω από τον κόσμο να κάτσουν να ψάξουν τι τους λέω αγγλικά, θέλω η επικοινωνία να είναι άμεση.

Τι μεσολαβεί ανάμεσα σε αυτά τα 3 χρόνια των δύο δίσκων;

Πάρα πολλά. Νομίζω ότι αλλάζω με πολύ γρήγορους ρυθμούς, παίζει ρόλο και η ηλικία βέβαια. Από τα 20 μέχρι τα 30 περνάς από πολλά στάδια. Αυτό βέβαια έχει να κάνει και με τις εμπειρίες που αποκτάς στη ζωή σου. Έχει αλλάξει το σκεπτικό μου πλέον. Παλιότερα είχα έναν τρομερό αρνητισμό και μια ανυπομονησία με το που βγήκε ο πρώτος δίσκος για το τι θα γίνει, τι θα κάνω, γιατί δεν παίζω κλπ. Όταν μπαίνεις σ’αυτό το φαύλο κύκλο τρελαίνεσαι και χάνεις την ουσία αυτού που κάνεις. Όταν βγάζεις τον πρώτο σου δίσκο, νομίζεις ότι θα κάνεις μπαμ και ότι έτσι γίνονται τα πράγματα, αλλά δεν είναι έτσι. Στην πραγματικότητα θέλει πάρα πολύ χρόνο. Σκέψου ότι ο δίσκος κυκλοφόρησε πριν 3 χρόνια και αρχίζω να ακούγομαι τώρα. Αυτή η ανυπομονησία που επικρατεί είναι τελείως αδικαιολόγητη. Ίσως έχει να κάνει και με την εποχή μας, όπου με τα Fame Story και τα παραπλήσια reality γίνεσαι γνωστός μέσα σε μια νύχτα. Έτσι αναμένουν και οι οικόγενειές μας και οι φίλοι μας να εκτοξευτούμε αμέσως, πράγμα που είναι ουτοπία.

Τι θέση παίρνεις στα μουσικά reality;

Δεν υπάρχει λόγος να πας σ’ένα τέτοιο παιχνίδι αν ξέρεις τι θέλεις. Αν πιστεύεις ότι έχεις λόγο ύπαρξης σαν μουσικός, θα την βρεις την άκρη σου. Πάρε την κιθάρα σου και βγες στο δρόμο. Θα το εκτιμήσουν πέντε άτομα και θα το πουν μετά ο ένας στον άλλον. Γιατί να μην κάνεις υπομονή καινα κάνεις κάτι τέτοιο; Ό,τι είναι εύκολο, μην ξεχνάμε ότι έχει άλλη βαρύτητα και μετά θα πρέπει να υπολογίσουμε τις συνέπειές του.

Τι άλλο νιώθεις ότι έχει αλλάξει σε σένα;

Σίγουρα είναι οι σχέσεις μου με τους άλλους. Έχω αρχίσει να γίνομαι πιο δοτική ενώ παλιότερα κοιτούσα περισσότερο τον εαυτό μου.

Πότε νιώθεις δικαίωση για τη δουλειά σου;

Όταν ακούω τον κόσμο κάτω από τη σκηνή να τραγουδάει τα κομμάτια μου.

Πληροφορική, μουσική ή και τα δύο; Ποιο θα επικρατήσει μετά το τέλος του αγώνα;

Αυτό που θα κερδίσει την καρδιά μου. Πρέπει να αφιερώνεσαι σ’αυτό που τελικά σε γεμίζει και είσαι καλός σ’αυτό. Αν κάνεις κάτι διεκπαιρεωτικά δεν έχει νόημα. Έχουμε τη συνήθεια να μπερδεύουμε τις επιθυμίες μας με τις επιθυμίες των άλλων κι εκεί μπλέκουμε σε ένα εξουθενωτικό παιχνίδι. Η προτεραιότητά μου στη μουσική δεν ήταν και προτεραιότητα της οικογένειας μου, καθώς περίμενε άλλα πράγματα από μένα.

Τώρα που η μουσική είναι προτεραιότητα, το βλέπει θετικά η οικογένειά σου;

Πλέον ναι, γιατί με βλέπουν αποφασισμένη και με εμπιστεύονται

Ας παίξουμε λίγο με μερικούς τίτλους από το δίσκο.

Υπάρχουν Ώρες Που Γεννιούνται Ήρωες και τι μορφή παίρνουν;

Οι ήρωες είναι παρεξηγημένη έννοια και μπορεί να είναι ο καθένας μας. Το ότι επιβιώνουμε θέλει έναν ηρωισμό.

Πώς θεραπεύεται η Αλλεργία Στις Δεσμεύσεις;

Η αλλεργία στις δεσμεύσεις θεραπεύεται με δεσμεύσεις! Το έχω πάθει κι εγώ και χρειάζεται ομοιοπαθητική, δε γίνεται αλλιώς!

Συναντάμε συχνά την ιστορία της Βίκυς σήμερα;

Πολύ συχνά. Υπάρχει η Βίκυ της ιστορίας και από εκείνη εμπνεύστηκα να το γράψω. Πολλά πράγματα τα έχω κι εγώ, απλά τα εναπόθεσα στη Βίκυ ή τα έχω παρατηρήσει από διάφορα άτομα γύρω μου. Το τραγούδι αναφέρεται ότι έχουμε κολλήσει στο φαίνεσθαι και δε μας νοιάζει αν είμαστε πραγματικά καλά.

Πολύ συχνά  νέοι αλλά και παλιοί καλλιτέχνες συμπράττουν επι σκηνής. Προκύπτει από την ανάγκη πολλαπλασιασμού του κοινού τώρα που η κρίση δε βοηθάει τα θεάματα ή ούτως η άλλως η ιδέα δημιουργείται για να προσφέρουν μια διαφορετική, πιο ενδιαφέρουσα παράσταση;

Κακά τα ψέμματα, συνήθως γίνεται για το πρώτο. Αν πάρει τώρα ο καθένας κάτι από αυτό θα είναι πολύ καλό. Και οι παλιοί λαμβάνουν ιδέες, φρεσκάδα και τη νοοτροπία των νέων και οι νέοι συναντούν την εμπειρία στους παλιούς.

Αν είχες δική σου ραδιοφωνική εκπομπή τι είδους μουσική θα έπαιζες;

Δε με ενδιαφέρει πολύ να κάνω τον dj, γιατί αυτά που θέλω να ακούσει ο κόσμος προτιμώ να τα αλλάζω, να τα διασκευάζω και να τα παρουσιάζω εγώ με μια κιθάρα. Αν είχα όμως εκπομπή θα έβαζα επιλογές από αμερικάνικη μουσική, folk (Bob Dylan, Johnny Cash, Dolly Parton), grunge (Nirvana, Alice in Chains, Sound Garden, Pearl Jam) και βρετανική μουσική όπως είναι των Muse και της PJ Harvey. Από ελληνικά θα έπαιζα ρεμπέτικα! Ένα πολιτισμικό σοκ στους ραδιοφωνικούς σας δέκτες! (γέλια) Μου αρέσει πολύ η απλότητα και αμεσότητα των στίχων στα ρεμπέτικα. Οι άνθρωποι ήταν πιο ειλικρινείς τότε, ενώ τώρα βάζουμε σάλτσες, δύσκολα νοήματα, θέλουμε να είμαστε επιτηδευμένοι. Χρησιμοποιούμε βαρύγδουπες λέξεις όπως την αγάπη, την καρδιά, το αίμα και χάνουμε το νόημα.

Ποιό είναι το πλεονέκτημά  σου πάνω στη σκηνή;

Είμαι άμεση και δε με νοιάζει πώς θα φανώ και πώς θα τραγουδήσω. Ανεβαίνεις να πεις κάτι στον άλλον πάνω στη σκηνή και πρέπει να είσαι συγκεκριμένος.

Έχεις τρακ;

Βέβαια! 5 λεπτά πριν ανέβω στη σκηνή με πιάνει κρίση πανικού, αλλά το κοντρολάρω!

Συμβάλλουν βέβαια διάφοροι παράγοντες σε αυτό, όπως αν έχεις ξαναπαίξει στον ίδιο χώρο, αν έχεις περάσει στα γρήγορα το playlist πριν, οπότε μπορώ να ανέβω και χωρίς καθόλου άγχος, σαν να παίζω σπίτι μου.

Ποια είναι τα άμεσα σχέδια σου σε εμφανίσεις;

Εμφανίζομαι στο Σταυρό του Νότου (Club) κάθε Τρίτη παρέα με τους Lexicon Project και την Ισμήνη Πεπέ μέχρι τις γιορτές των Χριστουγέννων. Επίσης σύντομα θα ακουστεί ραδιοφωνικά ένα νέο τραγούδι μου, ο «Ναρκισσιστής» οδεύοντας σιγά σιγά προς την ολοκλήρωση του δεύτερου δίσκου. Η νοοτροπία του cd αρχίζει και ξεθυμαίνει, οι δισκογραφικές εταιρίες ετοιμαζονται να κλείσουν, δεν υπάρχουν πια πολλά δισκοπωλεία, οπότε βγαίνουν μεμονωμένα κομμάτια. Κάπως έτσι διαμορφώνεται η σημερινή πραγματικότητα.

Ευχαριστούμε πολύ για την παρέα!

Ευχαριστώ πολύ!