Συνεργασία Παυλάκου - Μαζωνάκη (ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ)

Από την προσφυγική Νίκαια και οι δύο. Γειτονάκια λοιπόν και κοντά στην ηλικία, δεν άργησαν να γνωριστούνε στις αρχές της δεκαετίας του '80.

Από το Δελτίο Τύπου:

Βράδυ, χειμώνας του '82, ο Παυλάκος μαζί με τον καλό του φίλο Γιώργο Φάλτσο, γυρνούσαν από το "Αχ Μαρία" στα Εξάρχεια. Στάση λίγο μετά το Κρατικό, απέναντι από τον Ηράκλειτο, για το παραδοσιακό "βρώμικο". Αν και 2 το βράδυ, η Πέτρου Ράλλη ήταν μποτιλιαρισμένη. Παρά το γεγονός πως βρισκόμασταν στα πρώτα χρόνια της "αλλαγής", η εικόνα ήταν σπάνια για την εποχή.

Βγαίνοντας από το κόκκινο Zastava, ο Παυλάκος ακούει τσακωμούς και φωνές. Στο δρόμο, ένα Ford Escort είχε κλείσει την κυκλοφορία και 10-15 άτομα τσακώνονταν τριγύρω. Κάτι για τον "Κορυδαλλό" λέγανε. Γνέφει στον Φάλτσο και κινούν να δουν. Φθάνοντας στο χώρο του τσαμπουκά, βλέπουν το Escort σε άθλια κατάσταση. Τζάμια σπασμένα και χτυπήματα στο καπό και στις πόρτες.

Μέσα ένας ξανθωπός νέος, φώναζε για βοήθεια. Έξω, καμιά δεκαριά πιτσιρικάδες να βρίζουν. Δυο απ' αυτούς φορούσαν φανέλες τις Προοδευτικής. Η παρουσία των 2 ανδρών έκανε αίσθηση, μια και ξεπερνούσαν το 1.95. Ο ένας και σε πλάτος.

Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Οι δυο φίλοι ήταν γνωστοί στην περιοχή, μια και ξημερωβραδιάζονταν στα διάσημα σουβλατζίδικα της περιοχής (Μυλώβας, Αλέκος, Τάκης). Οι Κορυδαλλιώτες λοιπόν ήξεραν ποιοί ήταν αυτοί που τους πλησίαζαν. Έτσι το έβαλαν στα πόδια, με κατεύθυνση προς τη βάση τους, την περίφημη πλατεία Μέμου (όπου αρκετά χρόνια αργότερα, ο Γιώργος Φάλτσος θα άνοιγε το ομώνυμο στέκι).

Ο ξανθός νέος με τα καταγάλανα μάτια, βγήκε διστακτικά από το αυτοκίνητο και πλησίασε τον άγνωστο ψηλό άνδρα. Ένα βλέμμα ήταν αρκετό. Μια μεγάλη φιλία ξεκινούσε.

---

Σήμερα, 26 χρόνια μετά, ο Γιώργος Μαζωνάκης με τον Θοδωρή Παυλάκο συνεχίζουν τη φιλία τους, η οποία - επιτέλους - θα επιστεγαστεί και από τη συνεργασία τους επί σκηνής. Η εταιρία του Μαζωνάκη, η Heaven, ζήτησε από τον δημοφιλή καλλιτέχνη να επιλέξει ένα συνεργάτη για το Mazo Summer Tour 2008. Καθόλου δύσκολη δουλειά για τον Μαζωνάκη. Άλλωστε, όπως λέει και ο ίδιος, κάθε φορά που άνοιγε το πρόγραμμα του τα τελευταία χρόνια, η σκέψη του γύριζε στο μακρινό '82 και στον φίλο του, το Θοδωρή:

Θέλω να γυρίσω στα παλιά
Θέλω την παλιά μου γειτονιά
Θέλω να γυρίσω να σε βρώ
ένα βράδυ είναι αρκετό