Χαρακτηριστικά
Οι AC/DC είναι ένα Hard Rock γκρουπ που θεωρήθηκε προπομπός της μετέπειτα Hard Rock/heavy Metal σκηνής (οι ίδιοι πάντως πάντα έλεγαν πως παίζουν Rock ‘n’ Roll). Δημιουργήθηκαν στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας το 1973 από τα αδέρφια Angus και Malcolm Young. Θεωρούνται από τους πρωτοπόρους της Hard Rock μουσικής μαζί με τους Black Sabbath, Deep Purple, Led Zeppelin, Thin Lizzy και άλλους. Αρκετοί πήγαν να τους εντάξουν στο κύμα του νέου Βρετανικού μεταλλικού ήχου (N.W.O.B.M) αλλά οι AC/DC πάντα διέψευδαν ότι είχαν επιρροές από αυτό το κύμα ή ήθελαν να ακολουθήσουν αυτό τον δρόμο. Ακόμη και η έκρηξη του Punk τους άφησε ανεπηρρέαστους. Αυτοί είχαν βρει τον ήχο τους και ο δρόμος της μουσικής τους παραμένει ο ίδιος μέχρι σήμερα. Κύρια χαρακτηριστικά τους οι δυνατές συγχορδίες, η δυνατή κιθάρα, η χαρακτηριστική φωνή του Bon Scott με γρέζι, η σχολική φόρμα του Angus Young και η δύναμη και ο ρυθμός με στοιχεία Rock ‘n’ roll, Rock ‘n’ Blues. Με αυτά οι AC/DC δημιούργησαν μια μουσική φόρμουλα και την διατήρησαν αναλλοίωτη μέσα στα χρόνια κερδίζοντας έτσι την παγκόσμια αναγνώριση ,ως θρύλοι πια, στη Rock/Hard Rock σκηνή.
Aπό το πρώτο τους άλμπουμ το “High Voltage” το 1975, η πορεία τους στον χώρο της Hard Rock μουσικής είναι ανοδική με αποκορύφωμα τo άλμπουμ “Back in Black” το 1980. Έκτοτε είχαν αρκετά "σκαμπανεβάσματα". Επανήλθαν στα top το 1990 με το άλμπουμ “The Razors Edge” (με την επιτυχία του “thunderstruck”) . Οι AC/DC προσεχώς θα κυκλοφορήσουν το επόμενο στούντιο άλμπουμ τους “Black Ice” που φημολογείται ότι θα είναι και το τελευταίο τους!
Σημείο αναφοράς πάντως όλα αυτά τα χρόνια είναι οι συναυλίες τους. Από τον Angus Young που τρέχει ασταμάτητα στην σκηνή ως την τεράστια φουσκωτή "Rossie",και από τα κανόνια του "For Those About To Rock" ως την καμπάνα του "Hells Bells" οι AC/DC έχουν να επιδείξουν στους φίλους της Rock μουσικής ένα απίστευτο θέαμα. Η τελευταία τους συναυλία ήταν στις 21 Οκτωβρίου 2003 στο Λονδίνο. Οι AC/DC μετά από απουσία 5 χρόνων θα ξεκινήσουν περιοδεία σε όλο τον κόσμο για την προώθηση του νέου τους άλμπουμ η οποία θα ξεκινήσει τον ερχόμενο Οκτώβριο.
Όνομα
Το όνομα τους σημαίνει συνεχές και εναλλασσόμενο ρεύμα (Alternating Current/Direct Current). Το εμπνεύστηκε η αδερφή τους Margaret από την ετικέτα της ραπτομηχανής της. Η ίδια παρότρυνε και τον Angus να πηγαίνει κατευθείαν μετά το σχολείο στις πρόβες με τη σχολική του φόρμα (κάτι που συνεχίστηκε και στις συναυλίες και αργότερα έγινε σήμα για τους AC/DC). Παρόλο που διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις κατά καιρούς έδιναν άλλες ερμηνείες στην ονομασία τους όπως "Anti-Christ/Devil's Child" και τους θεωρούσαν σατανιστές, το συγκρότημα πάντα τις διέψευδε.
Ιστορία
Το 1963 οι William και Margaret Young αποφασίσανε να μεταναστεύσουν από την Γλασκώβη της Σκωτίας στην Αυστραλία παίρνοντας μαζί τους τα 4 από τα 5 παιδιά τους, τους George, Margaret, Malcolm και Angus. (Πίσω έμεινε μόνο ο μεγάλος τους γιος Alex). Φίλοι της μουσικής οι Alex και George ήταν η αιτία που οι μικρότεροι Malcolm και Angus επηρεάστηκαν και θέλησαν να ακολουθήσουν τα βήματα τους.
Ο Alex ήταν μπασίστας στο γκρουπ Grapefruit ενώ ο George έπαιζε ρυθμική κιθάρα στους Easybeats. Ο δεύτερος μάλιστα ήταν η αφορμή να ασχοληθούνε με το Rock ‘n’ Roll, όταν το συγκρότημα του, την άνοιξη του 1967, έφτασε την 1η θέση του Αυστραλιανού Top και την 16η του Αμερικάνικου με το τραγούδι Friday On My Mind.
Το ξεκίνημα (Βασική σύνθεση)
Τον Νοέμβριο του 1973 ο 20χρονος Malcolm πρότεινε στον 18χρονο αδερφό του Angus να τον ακολουθήσει ως βασικός κιθαρίστας το γκρουπ που έφτιαχνε και που αποτελούνταν από τους Dave Evans στα φωνητικά, Colin Burgess στα ντράμς και Larry Van Kriedt στο μπάσο. Τον επόμενο μήνα παίξανε σε κοινό στην περιοχή Chequers του Σίδνευ και μάλιστα την παραμονή πρωτοχρονιάς. Έπαιξαν κομμάτια του Chuck Berry (από τον οποίο επιρρεάστηκαν περισσότερο), των Beatles, Rolling Stones, Free και δυο δικά τους. Αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση των AC/DC.
Το πρώτο τους βήμα στην δισκογραφία έγινε με την βοήθεια του αδερφού τους George Young και του φίλου του Harry Vanda που μετά την διάλυση των Easybeats έστησαν την δισκογραφική εταιρία Albert Productions και αποφασίσανε να ηχογραφήσουν τους AC/DC. Το πρώτο single είναι γεγονός και περιέχει τα κομμάτια “Can I Sit Next To You” και “Rockin’ In The Parlour”.
Ηχογραφήθηκε τον Φεβρουάριο του 1974 αλλά κυκλοφόρησε στις 22 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς ενώ μερικές μέρες αργότερα κυκλοφόρησε και το video clip του Can I Sit Next To You. Η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός, ότι αλλάξανε πολλοί μπασίστες και ντράμερ όλο αυτό το διάστημα.Τελικά κατέληξαν στους Mark Evans (μπάσο) και Phil Rudd (ντραμς). Η μεγάλη αλλαγή έγινε όμως στην θέση του τραγουδιστή ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του single. Οι αδερφοί Young απέλυσαν τον Dave Evans λόγω του γεγονότος ότι χρησιμοποιούσε make up, φορούσε πολύχρωμα κασκόλ και ψηλοτάκουνες μπότες και γενικά το στυλ του είχε επιρροές από Glam Rock (έμοιαζε πολύ σε στυλ Kiss) και όχι Rock ‘n’ roll όπως ήθελαν.
Bon Scott
H αναζήτηση νέου τραγουδιστή δεν κράτησε καιρό. Πριν ακόμη φύγει ο Evans οι αδερφοί Young είχαν δοκιμάσει τον μέχρι πρότινος οδηγό τους, τον Ronald Belford Scott. (ο οποίος είχε κάνει ένα σωρό περίεργες δουλειές για να καταλήξει εδώ)
Ο Σκωτσέζικης καταγωγής Bon Scott βρέθηκε στην Αυστραλία μετανάστης με την οικογένεια του το 1952. Έχοντας εμπειρία από τα γκρουπ The Spectors, The Valentines και τους Fraternity δεν δυσκολεύτηκε να πείσει για της φωνητικές του ικανότητες τους αδερφούς Young. Και ήταν ότι ακριβώς έψαχναν. Είχε χαρακτηριστική φωνή και ουρλιαχτό, μελωδία, συναίσθημα και αυτό που εντυπωσίαζε περισσότερο ήταν η παρουσία του στην σκηνή. ΄Ηταν ήδη οπαδός του συγκροτήματος και βοήθησε πολύ να βελτιωθεί η εικόνα τους.
Έτσι, τον Σεπτέμβριο του 1974 ο 26χρονος Bon Scott γίνεται επίσημα ο νέος τραγουδιστής των AC/DC και εμφανίζεται πρώτη φορά μερικές μέρες αργότερα στο Brighton-Le-Sands Masonic Hall του Σίδνεϋ.
Άνοδος και επιτυχία στο εξωτερικό
Εχοντας υπογράψει στην Atlantic Records και σαν τραγούδια-ύμνους τους τα “T.N.T” και “It’s A Long Way To The Top”από το πρώτο τους δίσκο “High Voltage” το 1975 κέρδισαν αρκετή εμπειρία περιοδεύοντας σαν supporting act σε μεγάλα Rock ονόματα όπως οι Kiss, Styx και Blue Oyster Cult Ακόμη έγιναν διάσημοι στην Αυστραλία μετά από τις συχνές εμφανίσεις τους στο τηλεοπτικό σόου Molly Meldrum's Countdown . Μια συλλογή που επίσης ονομάστηκε “High Voltage” και ήταν μια μίξη των High Voltage και T.N.T. LP’s που είχαν κυκλοφορήσει μόνο στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδια, κυκλοφόρησε παγκοσμίως το 1976 πουλώντας 3 εκατομμύρια αντίτυπα. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και το “Dirty Deeds Done Dirt Cheap”. Δυνατό και ποιοτικό άλμπουμ από τους AC/DC. Βέβαια υπήρχαν κάποιες διαφορές στη λίστα τραγουδιών ανάμεσα στη Αυστραλιανή έκδοση και σε αυτή για τον υπόλοιπο κόσμο. Μετά τη επιτυχημένη αρχή με το “High Voltage”, και αφού ο μπασίστας Cliff Williams αντικατέστησε τον Mark Evans (λόγω διαφορών με τον Angus Young), ήρθε το 1977 το άλμπουμ “Let There Be Rock”. Πάντως το επίσημο ντεμπούτο του Cliff Williams έγινε το 1978 με το επόμενο άλμπουμ “Powerage”. Το single που είχε κυκλοφορήσει γι’ αυτό το άλμπουμ ήταν το "Rock 'n' Roll Damnation" το οποίο τους έδωσε την θέση #24 στα charts. Πάντως η μεγάλη επιτυχία ήρθε με το έκτο στη σειρά δίσκο τους το 1979, το “Highway To Hell”. Μπαίνοντας στη θέση #17 στα Αμερικάνικα charts εδραιώνει τους AC/DC σαν ένα από τα πιο σημαντικά συγκροτήματα της Hard Rock σκηνής! Ένα πολύ καλό άλμπουμ δίνοντας μεγάλη έμφαση στα δεύτερα “βοηθητικά” φωνητικά (από τον Malcolm Young), διατηρεί την φόρμουλα των AC/DC… ιδιαίτερα φωνητικά, δυνατός ήχος, δυνατά riffs, ρυθμικά beats και διάχυτο το Rock ‘n’ roll στοιχείο. Ακόμη όμως δεν είχαν φτάσει στην κορυφή…
Ένα Τραγικό Γεγονός: Ο θάνατος του Bon Scott
Το συγκρότημα AC/DC ήταν πάντα υπόθεση οικογενειακή. Όμως, το κοινό στοιχείο της μετανάστευσης από την Σκωτία στην Αυστραλία για τους αδερφούς Young και του Bon Scott ήταν κάτι που τους είχε δέσει σαν αδέρφια.
Έτσι, το πρωινό της Τρίτης της 19ης Φεβρουαρίου 1980, η είδηση του θανάτου του Bon Scott έπεσε σαν κεραυνός στο συγκρότημα. Ο Angus ήταν ο πρώτος που το έμαθε και ενημέρωσε και τα υπόλοιπα μέλη.
Ο Bon το προηγούμενο βράδυ είχε βγει με έναν φίλο του (Alistair Kinnear) να πιει μερικά ποτά στο κέντρο του Λονδίνου. Κάτι, που ήταν απολύτως φυσιολογικό για έναν Rocker που βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του. Άλλωστε ο Bon πάντα έπινε κάτι παραπάνω, αλλά χωρίς ποτέ να ξεφεύγει. Εκείνο το βράδυ είχε πιεί παραπάνω και αφού ο Alistair Kinnear στην αρχή τον οδήγησε στο σπίτι του, πήγε στο δικό του και τον άφησε να κοιμηθεί στο αυτοκίνητο του επειδή ο Bon δεν σηκωνόταν. Το πρωί που σηκώθηκε είδε τον Bon στο αυτοκίνητο να πνίγεται στον ίδιο του τον εμετό, λόγω της στάσης, που είχε το κεφάλι του. Λίγο πριν φτάσει στο νοσοκομείο Kings, o Bon Scott ξεψύχησε...Ήταν ασθματικός και η θερμοκρασία εκείνο το πρωί ήταν κοντά στους 0 βαθμούς. Επίσημη αιτία του θανάτου ήταν “πνιγμός από αναρρόφηση από αλκοόλ”. Αναπτύχθηκαν φήμες ότι πέθαινε από ηρωϊνη ή από αέρια από την εξάτμιση του αυτοκινήτου αλλά δεν ισχύουν! Ήταν μόλις 33 χρονών... Θάφτηκε στο Fremantle στη Δυτική Αυστραλία εκεί όπου πέρασε την παιδική του ηλικία. Εκεί στήθηκε πρόσφατα ένα μπρούτζινο άγαλμα του Bon Scott προς τιμή του από το Αυστραλιανό Fan Club.
Για ένα περίπου μήνα οι AC/DC σκέφτηκαν σοβαρά να σταματήσουν αλλά μετά από αρκετές συζητήσεις αποφάσισαν να συνεχίσουν… Αυτό άλλωστε θα ήθελε και ο ίδιος ο Bon Scott…
πηγή: εγκυκλοπαίδεια wikipedia, www.allmusic.com
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#17098 / 17.11.2008, 14:41 / Αναφορά Μπράβο soul,πολύ καλό!! |
#17099 / 17.11.2008, 16:24 Για δες σύμπτωσις .... Πάνω που ανοίξαμε στο φόρουμ συζήτηση για τους AC/DC .... Χίλια ευχαριστώ, Soulrock, κυρίως επειδή εστίασες τη δηοσίευσή σου στη ζωή του BON SCOTT, που είναι από τους πλέον αγαπημένους μου ροκ τραγουδιστές !!!! Ό,τι και να πεις για τη φωνή του και για το συναίσθημά του ... λίγο είναι !!! Θυμήθηκα ένα τεύχος του Metal Hammer, όπου έγραφε για τον Scott κάποιος που τον είχε γνωρίσει στο ξεκίνημά του [δεν θυμάμαι ποιος] το εξής : 'Όταν τραγουδούσε ο Scott στα ροκ κλαμπ, έδινε την εντύπωση ακόμη και στον θαμώνα του μαγαζιού που βρισκόταν πίσω - πίσω ότι τραγουδάει αποκλειστικά γι' αυτόν" !!! Κι αυτό, τελικά, είναι πολύ σημαντικό να το πετύχει κάποιος τραγουδιστής .... Επίσης, δεν ήξερα ότι ο Scott πέθανε με αυτόν τον τρόπο [ευχαριστούμε Soulrock και γι' αυτές τις πληροφορίες] .... Ήταν μεγάλη αμέλεια του φίλου του που τον άφησε να κοιμηθεί στο αμάξι έχοντας πιει "τα κέρατά του" .... Όταν κάποιος είναι "τύφλα" στο μεθύσι, είναι το πλέον εγκληματικό να τον αφήσεις μόνο του και, ακόμη περισσότερο, να κοιμηθεί μόνος του. Αν, λοιπόν, ο καημένος ο Scott είχε εκείνη τη νύχτα δίπλα του κάποιον να τον βοηθήσει την ώρα του εμετού, το πιο πιθανό είναι ότι μέχρι και σήμερα θα απολαμβάναμε τις φωνητικές του ικανότητες και την "ακατέργαστη" ροκιά του .... R.i.p. ....... |
#17103 / 17.11.2008, 19:39 / Αναφορά μπραβο γιωργο!!!!εετσιιιιιι!!!!!!!τελειο!!;)) |
#17146 / 21.11.2008, 16:02 / Αναφορά Αν και δεν ήμουν ποτέ φαν του συγκροτήματος θα σε συγχαρώ για τη δημοσίευση και τις τόσο ενδιαφέρουσες πληροφορίες που μετέφερες εδώ! |
#17179 / 22.11.2008, 11:09 / Αναφορά sera, kwsta, thaliey, marylin σας ευχαριστώ... οι AC/DC είναι από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα και είδα ότι δεν υπήρχε τίποτα γι' αυτούς εδώ! Ετσι ήθελα να μοιραστώ τις πληροφορίες μαζί σας καθώς τους θεωρώ αρκετά σημαντικούς (και όχι βαρετούς παρόλο που διατηρούν για δεκαετίες το ίδιο στυλ) στο χώρο (και ειδικά στα χρόνια του Bon Scott). Προσωπικά πιστεύω ο Scott έχει μια χαρακτηριστική χρειά και φωνή για αυτό το είδος. |