Κρατήσου απ τη στάχτη - Κώστας Λειβαδάς

Λίγη περισσότερη ένταση, λίγη περισσότερη «νευρικότητα»,  ένα άλμπουμ στραμμένο προς τον κόσμο όπως είναι σήμερα, που δεν φοβάται να δει και να ζήσει την εποχή του. Συχνά και να την αγκαλιάσει και να την δει με ποια πιο θετική και απαλή ματιά.  Παρότι λοιπόν είναι ένα άλμπουμ πολύ σημερινό καταφέρνει να εκπέμπει αισιοδοξία και ευαισθησία.

Μου άρεσε ο ανανεωμένος αυτός Λειβαδάς, γλυκός όπως πάντα αλλά αρκετά πιο αιχμηρός και κοντά στις δικές μου (σας;) σκέψεις.

Συμμετέχουν: η Ρίτα Αντωνοπούλου σε ένα ντουέτο με τον Κώστα Λειβαδά και δύο ονόματα- έκπληξη, η Δέσποινα Γλέζου και ο Γιώργος Ρωμανός. Η μουσική και οι στίχοι είναι του Κώστα Λειβαδά ενώ τους στίχους στο τελευταίο τραγούδι «Το φάντασμα που δεν αφήνει ίχνη» υπογράφει ο Γιώργος Ρωμανός.

Οι φωτιές στο λεκανοπέδιο και τα θύματά τους –δύο φορές τη γλίτωσε από θαύμα το σπίτι μου- η ψυχανάλυση, ο αναβρασμός της κοινωνίας και η μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία της, ο Έρωτας και τα σοβαρά αδιέξοδα πάσης φύσεως, η σημασία της υγείας. Ναι, πάνω και κάτω από όλα, αυτό: Ένα φιλί ζωής μέσα σε μια ατμόσφαιρα θανάτου. Ο καινούριος σπόρος που μπαίνει στο καμένο χώμα. «Στα μαύρα νερά, στην ψεύτρα φωτιά, ΚΡΑΤΗΣΟΥ ΑΠ’ ΤΗ ΣΤΑΧΤΗ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ». Υπάρχει άλλος δρόμος;

Συνοδοιπόροι και συμπαραστάτες όλοι οι φίλοι μουσικοί και ενορχηστρωτές, η αιθέρια Ρίτα Αντωνοπούλου, η Δέσποινα Γλέζου και ο Γιώργος Ρωμανός, η φωνή και η «ψυχάρα» της πρώτης, η φωνή, το μαγικό άγγιγμα στη slide και οι ιδέες του δεύτερου. Σύνδεση βαθιά και ισχυρή με το συναρπαστικό και αθώο ποτάμι της καλής ηλεκτρικής ελληνόφωνης μουσικής, που τόσο χρειαζόμαστε ΞΑΝΑ στις μέρες μας.
Μακάρι να έχουμε, να μπορούμε και να θέλουμε πάντα κάτι να πούμε. Δεν είναι εύκολο. Ποτέ δεν ήταν.
Χορεύοντας στ’ όνειρο, Κ.Λ.