Η γνώμη του Άσιμου για τον Παπακωνσταντίνου

Δύο χρόνια μετά από την ανάρτηση του αποσπάσματος της ηχογραφημένης συνέντευξης του Νικόλα Άσιμου στα Χανιά, στο κανάλι μου στο youtube και μετά από τόνους παραπληροφόρησης και λάσπης με σχόλια του τύπου ''αυτός δεν είναι ο Νικόλας'' και ''η συνέντευξη είναι πλαστή'' μέσα σε επίσημο ''στέκι φίλων καλλιτέχνη'', έγινε γνωστό το όνομα του δημοσιογράφου που πήρε εκείνη την θρυλική συνέντευξη.

Είναι ο Κώστας Τζωράκης, από τα Χανιά, στον ραδιοφωνικό σταθμό του οποίου παραχωρησε συνεντευξη ο Νικόλας. Ορίστε το απόσπασμα:

https://www.youtube.com/watch?v=G7Ao58KbTOM

και η απομαγνητοφώνηση του:

Θα ήθελα Νικόλα να σε ρωτήσω και κάτι άλλο ακόμα, λοιπόν, στην κασέτα εδώ που μου έδωσες, τραγουδάς δύο κομμάτια μαζί με τον Παπακωνσταντίνου και ένα τραγουδάει μόνος του. Δικές σου συνθέσεις. Θέλω να μου πεις, γιατί στο τραγούδι έβαλες μέσα τον Παπακωνσταντίνου; Σαν φίλο σου; Σαν γνωστό σου ως προς τη μουσική; Ή γιατί έπρεπε να μπει μέσα στην κασέτα;

Είχα πει τότε που έκανα τον δίσκο ότι με εκπαιδεύω, έχω παίξει όλους τους ρόλους της ζωής μου, αλλά τώρα με εκπαιδεύω σε κάποιον άλλο ρόλο που δε τον ολοκλήρωσα. Με εκπαιδεύω στο ρόλο του “βλάκα”.

Μέσα στο ρόλο του βλάκα, συνεπώς έπρεπε να κάνω, μιας και πήγα σαν πρόβατο στη σφαγή, ότι ακριβώς θέλανε πάρα πολλοί αλλά και να τηρήσω μερικούς λόγους που είχα δώσει εγώ παλιά από προσωπικές σχέσεις με μερικά άτομα ανεξάρτητα πως αυτές εξελίχτηκαν. Στον Παπακωνσταντίνου αυτό το τραγούδι του το χα δώσει πριν χρόνια.

Είχα βγάλει κάποτε ένα βιβλίο το οποίο δεν υπάρχει πια, είχε βγει σε ελάχιστα αντίτυπα, είχε μοιραστεί χέρι στο χέρι, ούτε ξαναβγήκε, ο τίτλος ήταν “αναζητώντας κροκανθρώπους” όπου έγραφε κάπου τη φράση ότι το τραγούδι αυτό το έχω δώσει στο Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ας το κάνει ότι θέλει.

Συνεπώς όταν βρέθηκα σε μια εταιρία και μου ζήτησαν το ίδιο τραγούδι, λέω εγώ για να είμαι εντάξει με μένα μιας και σεις έτσι θέλετε, θα πρέπει να φωνάξω τον Παπακωνσταντίνου να το πει διότι του το χω δώσει.

Αν ο ίδιος δε μπόρεσε να το πει ή φοβόταν να εκτεθεί λόγο Άσιμου, τώρα είναι η ευκαιρία να το πει.

Το παραδέχτηκε;

Δεν έχει σημασία τι παραδέχεται ο καθένας και τι νομίζει ο καθένας. Εξάλλου και η Αλεξίου μπορώ να σου πω ότι ήρθε με την πρόθεση να βοηθήσει, σαν άνθρωπος και σαν πάστα ανθρώπου που είναι καλή πάστα. Με την μόνη διαφορά ότι μέσα σ αυτό το πλέγμα που βρίσκεται ο καθένας, γιατί όλοι κατά βάθος καλά παιδιά είμαστε, αλλά τι να το κάνω; να το βράσω, στην ουσία παίζει κάποιον άλλο ρόλο. Προσωπικά προσπάθησα να βάλω άλλα άτομα, άγνωστα.. ξέρω γω.. καινούρια, άτομα που νόμιζα ότι ζουν σαν κι εμένα, στο περιθώριο.

Για ποιο λόγο δεν έβαλες αυτά τα άτομα και έβαλες γνωστά;

Δοκίμασα.. Δοκίμασα! με συγχωρείς αλλά όταν είδα ότι το σπέρμα του πως θα γίνει ο καθένας φίρμα επειδή θα πει ένα τραγούδι υπάρχει και σε αυτά (τα παιδιά), προτίμησα να πω στην Αλεξίου που ήταν ήδη φίρμα, έλα πες το εσύ μιας και είσαι λιγότερο ψεύτικη από αυτούς.

Χρησιμοποιήθηκε όλο αυτό το πράγμα, διότι όσο να ’ναι  του Άσιμου του είχαν κάνει μια συμφωνία για έξι δίσκους…αθετήθηκε… και ότι ο Άσιμος θα πάει σαν πρόβατο στον πρώτο και ότι θα κάνει μετά δουλειά δικιά του.

Ε.. εκεί για να βγει ένας δίσκος έπρεπε να ακούσει του καθενός και να δεχθεί του καθενός ότι είχε ο καθένας, από τους μουσικούς μέχρι τους παραγωγούς, μέχρι δε ξέρω γω τι άλλο.

Έπρεπε να κάτσει κάτω και να το υποστεί, δεν έβγαλε δουλειά όπως θα την ήθελε αυτός, έκανε στραβά μάτια.

Είπα “στον επόμενο..” , ήξερε ότι αν πει έστω ένα κομμάτι η Αλεξίου

– και μάλιστα της άρεσε εκείνο το “παπάκι” όπου άρεσε και στην μικρή μου κόρη –  και ότι θα γινότανε γνωστό, ήξερε ότι επειδή υπάρχει αυτή η προκατάληψη για τον Άσιμο, δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι όπου έχουν προκατάληψη για τον Άσημο, ξέρω ακόμα και καλόγερους στο Άγιον όρος, παρόλο το ξέρουν απ αλλού και αυτό είναι μια ηλιθιότητα, ένα λούκι.

Θα πρέπει να το ξεπεράσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, διότι είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει καμία ιδεολογία, καμία προσκόλληση πουθενά, αυτοί μου βάζουν ταμπέλες, άλλοι με λέγανε αναρχικό, τρομοκράτη.. δε ξέρω γω τι άλλο. Εγώ δε δήλωσα ποτέ τέτοια πράγματα, “βλάκας” δήλωσα.

Έγραψες τον πρώτο δίσκο, ο δεύτερος;

Ε θα περίμενα ότι αυτό το πράγμα θα συνεχιζόταν, ήξερα ότι η κατάληξη τους θα ήταν στο ράδιο ή στα δίκτυα να μπαίνει ο Παπακωνσταντίνου και η Αλεξίου και ο Άσιμος να μην ακουστεί καθόλου για να μην περάσει.

Συνεπώς τον Άσιμο δε θα υπήρχε καμία δύναμη, έστω και οικονομική, έστω να πάρει κάνα φράγκο ο πούστης για να κάνει καμιά δουλειά έξω, όπως θα επιδίωκε ο ίδιος και εφόσον δε τηρήθηκαν οι υπόλοιπες συμφωνίες και δε συνεχίζεται η δουλειά με δίσκους – όχι ότι δε το θέλω, αλλά αυτό το πράγμα ήταν πάλι για να  δοκιμάσω τον εαυτό μου, να προσπαθήσω εγώ να είμαι όσο μπορώ πιο πολύ εντάξει, αν και μισοπεθαμένος εκείνο τον καιρό και να αποδειχτεί πάλι το ίδιο.

Βέβαια όταν προσπαθείς έτσι, είσαι υποχρεωμένος να κάνεις το καλύτερο ακόμα και για τον χειρότερο ηλίθιο διότι δε γίνεται αλλιώς, τα χεις δώσει όλα ούτος η άλλος,  σε όλους και σε όλα και περιμένεις ότι μπορεί να ξεκουνήσειν κάποιος παραγωγός, κάποιος που είναι δημοσιογράφος.. κάποιος…κάποιος.. κάποιος.. να πει μια κουβέντα και να κάνει κάτι για τον εαυτό του αλλά επειδή υπάρχει το θηρίο που φοβούνται όλοι: “τι θα πει ο ανώτερος μου”,”τι θα πει ο διπλανός μου”, “τι θα πει ο γείτονας μου”, πράγματα που τα πιστεύουν οι ίδιοι με το που θα ακούσουν μι κουβέντα από δίπλα η από παραπάνω…ααππ! ο μηχανισμός έτσι δουλεύει, το βουλώνουν και δε γίνεται τίποτα.

Έτσι ούτε δίσκοι γίνονται ούτε τίποτα άλλο έγινε, εντέλει έρχομαι εδώ στα Χανιά με sleeping bag και άμα δεν είχε πλοίο θα ερχόμουν με τα πόδια η κολυμπώντας και είμαι στη  ίδια κατάσταση όπως ήμουν χρόνια και περιμένω από σένα και από μερικούς άλλους απλούς ανθρώπους να βάλουμε ένα χεράκι να βοηθηθώ και γω και σεις και όλοι μαζί.

Εντέλει δεν έμεινες ικανοποιημένος από την συνεργασία σου με τα μεγάλα ονόματα σ΄ αυτή την κασέτα έτσι;

Εγώ έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος διότι ικανοποίησα έναν ελάχιστο εγωισμό που έχω, ότι έχω κάνει το καλύτερο και όλοι αυτοί δεν έχουν κάνει τίποτα...