αρχική > e-Περιοδικό > Σε πρώτη εμφάνιση

Νικητές Διαγωνισμού Μελοποιημένης Ποίησης: Γιώργος Καγιαλίκος

Για πολλά χρόνια μοιραζόταν τα τραγούδια του μόνο με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα. Μέχρι που τον άκουσαν ο Νίκος Κυπουργός και η Έλλη Πασπαλά.

Γράφει ο Jorge (jorge)
300 άρθρα στο MusicHeaven

Σχόλια

Τρίτη 03 Ιαν 2012

Ο Μετρονόμος, το Ποιείν και το MusicHeaven συνεχίζουν την παρουσίαση των 10 νικητών του Α΄Διαγωνισμού Μελοποιημένης Ποίησης, με αλφαβητική σειρά. Τα τραγούδια των νικητών διακρίθηκαν ανάμεσα σε 202 συνολικά.

Γιώργος Καγιαλίκος

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Από πολύ μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την ζωγραφική ενώ αργότερα ξεκινά μαθήματα μουσικής στην αρχή αυτοδίδακτος. Σπούδασε πιάνο και Ανώτερα Θεωρητικά. Αρμονία και πιάνο με καθηγητή τον Δημήτρη Μακροπόδη (Ωδείο Δ. Μακροπόδη), Αντίστιξη και Ενορχήστρωση με τον Τηλέμαχο Τάτση (Απολλώνιο Ωδείο) και Φούγκα με τον Κώστα Κλάββα (Κεντρικό Ωδείο).

Παράλληλα με τις κλασσικές σπουδές ασχολήθηκε με το τραγούδι και την μελοποίηση και τραγούδια του τα μοιράζονταν για πολλά χρόνια μόνο με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα.

Πριν δύο περίπου χρόνια έστειλε δείγμα της δουλείας του στον Νίκο Κυπουργό του οποίου η ενθάρρυνση και βοήθεια είχε ως αποτέλεσμα την κυκλοφορία της πρώτης του δισκογραφικής δουλείας με τίτλο "Εννέα Κρυμμένα Τραγούδια" με την συμμετοχή της Έλλης Πασπαλά.

Αυτή την εποχή ετοιμάζει την δεύτερη δισκογραφική του δουλειά.

Τραγούδι

PLAY

Ολονυχτία

Ποίηση Νικηφόρου Βρεττάκου, από την συλλογή «Το βάθος του Κόσμου» (1961)
Τίτλος βιβλίου : Νικηφόρου Βρεττάκου, Τα ποιήματα
Τόμος δεύτερος, εκδόσεις ΤΡΙΑ ΦΥΛΛΑ

Δε με κατάλαβες όλη τη νύχτα
ήμουνα πλάϊ σου, προσπαθούσα να κλείσω
τα παράθυρα, πάλευα – όλη τη νύχτα.
Ο αγέρας επέμενε.
Άπλωσα τότε
τις παλάμες μου πάνω σου σαν
δυό φύλλα ουρανού, και σε σκέπασα.
‘Έπειτα βγήκα στον εξώστη και κοίταζα
δίχως χέρια τον κόσμο.

Μουσική σύνθεση για πιάνο – φωνή και ερμηνεία: Γιώργος Καγιαλίκος
Πιάνο: Νεοκλής Νεοφυτίδης

Από τον ίδιο

Από την ίδια στήλη

Σε πρώτη εμφάνιση

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

mixalis-kleanthis

#23936 / 03.01.2012, 18:08 / Αναφορά
… ήμουνα πλάϊ σου, προσπαθούσα να…κλείσω

τα παράθυρα, πάλευα – όλη τη νύχτα.

Ο αγέρας επέμενε …..

Μια παρατήρηση αν μου επιτρέπετε τα παράθυρα προσπαθούσε να τα κλείσει και ο αέρας επέμενε .... όχι να τ ανοίξει ... Αλλάζει το νόημα του ποιήματος...

Απορώ δε το πρόσεξε κανείς απο την επιτροπή??????????

geokag

#23937 / 03.01.2012, 18:33

Kαλησπέρα...

Ως απάντηση του παραπάνω σχολίου θα ήθελα να σας κάνω γνωστό ότι η σωστή εκτέλεση εστάλη εμπρόθεσμα με την παράκληση να μη ληφθεί υπόψη η πρώτη. Από λάθος του διαχειριστή αναρτήθηκε η λανθασμένη ενώ έχω ήδη ζητήσει την αποκατάσταση του λάθους.

Ευχαριστώ,

Γιώργος Καγιαλίκος

mixalis-kleanthis

#23944 / 03.01.2012, 19:12

Ελπίζω να καταλάβατε πως δεν έκανα κριτική στο τραγούδι σας είναι κατι που δεν θα το κάνω για κανένα συνάδελφο !!!

Αλλωστε θα καταλάβατε ότι εδωσα στο τραγούδι σας μεγάλη προσοχή !!!!

spiroos

#23945 / 03.01.2012, 19:20

Ζητούμε συγγνώμη κύριε Καγιαλίκο για τη λανθασμένη -εδώ- μεταφορά αρχείου (δεν ευθυνεται ο jorge). Τα μέλη της επιτροπης έλαβαν υπόψη τους τη 2η εμπρόθεσμη εκτέλεση.

faidonalkinoos

#24900 / 15.07.2012, 13:04

δεν καταλαβαίνω την παρατήρησή σουφίλε mixalis-kleanthis. τι ακριβώς εννοείς;

Καλημέρα !!!

mixalis-kleanthis

#24903 / 15.07.2012, 13:57

Συνάδελφε- ΑΛΚΙΝΟΕ -@ faidonalkinoos-σου παραθέτω το ποίημα "Ολονυχτία" - Ποίηση Νικηφόρου Βρεττάκου

Δε με κατάλαβες όλη τη νύχτα
ήμουνα πλάϊ σου, προσπαθούσα να κλείσω
τα παράθυρα, πάλευα – όλη τη νύχτα.
Ο αγέρας επέμενε.
Άπλωσα τότε
τις παλάμες μου πάνω σου σαν
δυό φύλλα ουρανού, και σε σκέπασα.
‘Έπειτα βγήκα στον εξώστη και κοίταζα
δίχως χέρια τον κόσμο.

_Στην ηχογράφηση που αρχικά ακούγαμε είχε λάθος λόγια ...!!!

Ο Γιώργος Καγιαλίκος ακουγόταν να λέει ""προσπαθούσα να ανοίξω τα παράθυρα???!!!""

αργότερα διορθώθηκε βέβαια , κάτι που ο συνθέτης είχε κάνει πολύ νωρίτερα, αλλά

οι "υπεύθυνοι" του συγκεκριμένου διαγωνισμού , σε ένα "ρεσιτάλ" γκάφας και ασυνέπειας που είχαν σε όλη την διάρκειά του, πρόσθεσαν και το κερασάκι στη τούρτα !!!

Σημειωτέον ότι ο δημιουργός και το συγκεκριμμένο τραγούδι ήταν απ΄αυτά που ξεχώρησα !!!

thiswas

#23940 / 03.01.2012, 18:55 / Αναφορά
Η γνώμη μου είναι ότι το τραγούδι είναι αξιόλογο και ως σύνθεση και ως μελοποιημένη ποίηση. Προσωπικά διακρίνω και ανατροπές και πρωτοτυπίες τις οποίες ο Γ.Καγιαλίκος έχει "δαμάσει" με επιτυχία.

Θα έλεγα ότι ο σεβασμός στο κείμενο είναι διάχυτος (η διευκρίνηση από τον ίδιο τον συνθέτη για το "λάθος" ρήμα εμένα μου αρκεί) και νοιώθω μια εξέλιξη στη μελωδία που ακολουθεί πιστά το ποίημα.

Θα περίμενα πιο πειστική την ερμηνεία, αφού τελικά μου αφήνει μια αίσθηση αμηχανίας. Κρίνοντας από τις υπόλοιπες συνθέσεις του Γ.Καγιαλίκου, θεωρώ ότι αυτό θα μπορούσε να διορθωθεί σε μια νέα επεξεργασία του κομματιού. Με μεγαλύτερη ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση.

fysiolatris

#23946 / 04.01.2012, 15:54 / Αναφορά
Ο Τραγουδοποιός είναι -και λειτουργεί ως- ποιητής.

Ζυγίζει καλά τις λέξεις, οσφραίνεται τον κόσμο που πλάθουν και στο τέλος τούς φοράει τις ανάλογες νότες.

Πρέπει λοιπόν, ως ποιητής, να έχει "σημαδευτεί", να 'χει βιώματα, βάρος.

Όταν βλέπω απ' εδώ κι απ' εκεί (τηλεόραση, περιοδικά κ.λ), να παριστάνουν τους τραγουδοποιούς, ντουζίνες ευχαρη παιδάκια-αυλικοί των διάφορων Καρασούλων, Κραουνάκηδων κ.λ, ξέρω από πριν τι θ' ακούσω απ' αυτούς.Και ποτέ δεν έχω πέσει έξω.

Κι όσο κι αν είναι πολλοί οι όψιμοι ψευτοεστέτ των μίντια, που τους παρέχουν στήριξη, προβολή κ.λ, ...η βαλίτσα δεν πάει μακριά, γιατί πολύ απλά με πορδές δεν βάφονται αυγά.Σε λίγα χρόνια δεν θα τους θυμάται κανείς.

.....................

Γενικά, τώρα :Το τραγούδι ως μελοποιημένη ποίηση, ευδοκίμησε παλιότερα .

Σήμερα , απ' ό,τι φαίνεται, οι όποιες προσπάθειες συνθετών να μελοποιήσουν ποίηση σε ελεύθερο στίχο, πέφτουν στο κενό.

Τι φταίει ; Πολλά. Ο κόσμος μπούχτισε. Κι όταν λέω "ο κόσμος", δεν εννοώ τους θαυμαστές των ποπ-σκυλάδων κοκόρων (από Ρέμο και Πλούταρχο μέχρι Χατζηγιάννη και Κότσιρα), αλλά εκείνους που ακούσανε κι ακούνε από ρεμπέτικα και Καλδάρα, μέχρι Θοδωράκη, Χατζιδάκη, Σαββόπουλο, Λοϊζο, δημοτικά κ.λ

Κι όχι άδικα.

Θέλει να 'ναι μάστορας κανείς για να μελοποιήσει ποιημα γραμμένο σε ελεύθερο στίχο.(Την έμμετρη ποίηση την αποστρέφονται άπαντες γενικώς, από καθηγητίσκους πανεπιστημίων, που τους έβαλε ο μπατζανάκης τους να κάνουν ένα διδακτορικό και αγάλια-αγάλια βρέθηκαν με έδρα, μέχρι παρεούλες ποετάστρων του κόλου, μέχρι ....., μέχρι...). Ήταν μάστορας, ας πούμε ο Μίκης, που μελοποίησε ποιήματα σαν το "Κράτησα τη ζωή μου" ή το "Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές" ή το "Ανοίγω το στόμα μου" κ.λ

Είχε έμπνευση, λειτουργούσε πνιγμένος στον οίστρο, χάρη βέβαια και στην περιρέουσα ηρωική και αληθινότατη ατμόσφαιρα της εποχής.

Τον πήγαιναν τα πράματα.Τον οδήγαγε σε καινοτομίες (επαναλήψεις ολόκληρων στίχων, κρατήματα μιας συλλαβής επί μακρόν κ.λ κ.λ ) το κλίμα των χρόνων.

Kαι το βασικότερο : έφτανε σε σημείο τέτοιας υψηλής έμπνευσης, ώστε να "φοράει" μελωδίες σε τέτοια ..μακρυνάρια-απρόσφορα για μελοποίηση, που όχι μόνο δεν λειτουργούσαν (οι μελωδίες) συνοδευτικά απλώς και ως ένα πιάτο , ας πούμε, για να σερβιριστεί η πολλών καρατίων ομολογουμένως ποίηση, αλλά έφταναν να ξεπερνούν σε καλλιτεχνική αρτιότητα και σε μεγαλοσύνη τους στίχους ποιητών σαν το Σεφέρη, τον Ελύτη κ.λ.

Γι' αυτό ακριβώς κι εφκιασε αληθινά τραγούδια, με αδρές μελωδικές γραμμές που ..μένουν στο αυτί και μπορούν να τραγουδηθούν ΑΠ' ΤΟ ΛΑΟ.

...............

Τι έχουμε σήμερα, τώρα, εδώ σε τούτον το διαγωνισμό ; Άκούγεται εδώ αποπάνω, ένα Κουτρο-Θηβαίικο γουργούρισμα και σε μια άλλη "συζήτηση" για το ίδιο πάλι θέμα, δυο αληθινά νανουρίσματα.Και τα τρία με επίπεδες "μελωδίες" χωρίς κορυφώσεις κι εξέλιξη, γεμάτες ψευτοέντεχνα θηβαίικα μουρμουρητά ή νταλαρίζουσες νταλκάντζες που δυστυχώς απ' ό,τι φαίνεται ακόμα συγκινούν τα μέλη των επιτροπών που κρίνουν, αφού θεώρησαν τα "τραγούδια" ..προβιβάσιμα.

Νανούρισμα έγραψε ο Λοϊζος ("Θα κεντήσω πάνω στ' αλόγου σου τη σέλα" κ.λ κ.λ

Γουργούρισμα έγραψαν οι εν λόγω φίλτατοι εδώ, και να με συγχωρέσουν, αλλά ώρες-ώρες σκίζω τα ρούχα μου μ' όσα ακούω και βλέπω να γίνονται από ανθρώπους του τραγουδιού που 'χουν γράψει και μιαν κάποια ιστορία.Αναφέρομαι σ' ένα μέλος (Λεοντής) της "κριτικής επιτροπής" , που "νομιμοποιεί" με την παρουσία του και δίνει βάρος σε τούτη τη συγκεκριμένη "κριτική επιτροπή" η οποία εξαρχής φαίνεται να μην ξέρει καν (!!) τι σημαίνει τραγούδι.

Είναι μέγιστο ατόπημα να ξεκινάς έναν διαγωνισμό τραγουδιού βασισμένο σε "μελοποιημένη ποίηση" αποκλειστικά και μόνο.

Ένα είναι το τραγούδι.

Αυτό που συγκινεί .

Αυτό που είναι αληθινό τραγούδι.

Αυτό που το ακούς και μετά το θυμάσαι, για λίγο ή για πολύ, ανάλογα με το πόσο σπουδαίο τραγούδι είναι.

Ένα ..ταπεινό τετράστιχο ημερολογίου, δυο έμμετρες λαϊκές ρήσεις φαινομενικά αβαρείς και καθόλου "ποιητικές", μπορούν ν' αποτελέσουν υλικό πρώτης τάξης για τη δημιουργία τραγουδιού, όταν ο τραγουδοποιός είναι εμπνευσμένος και -κυρίως- απαλλαγμένος από το βραχνά της ψευτοέντεχνης μπούρδας που 'χει ριζώσει δυστυχώς για τα καλά , χρόνια τώρα.

Και το βασικότερο, το τραγούδι δεν το κρίνουμε ανάλογα με το πόσα καντάρια ..πιανιστική εμβρίθεια κουβαλάει, ούτε με το αν είναι φορτωμένο τσέλα, τσέμπαλα,..παπάδες και κέρατα, αλλά κι ούτε φυσικά ανάλογα με το πόσα στουντιακά μερεμέτια-φιλτραρίσματα έχει υποστεί.

Το τραγούδι, φαίνεται αν αξίζει, άμα βγει στη στράτα ντιπ γυμνό με μια κιθάρα μοναχά.

Ετούτοι όμως οι φίλτατοι που μαζεύτηκαν να κρίνουν και ν' αποφασίσουν, είναι σίγουρο ότι θα 'βαζαν μηδέν σ' έναν Βαμβακάρη που θα πάαινε ο έρμος να ..διαγωνιστεί φκιάνοντας ένα τραγούδι με το μπαγλαμά του μονάχα.

Ολα ,δε, τα δημοτικά τραγούδια , θα τ' άκουγαν ως τη μέση του πρώτου κουπλέ..κι αν... Δεν θ' άντεχαν παραπάνω.Είναι φανερό αυτό, αφού απ' όσο άκουσα, θάφτηκαν κι αγνοήθηκαν τραγούδια ατμοσφαιρικότατα σαν το "Η μάνα του Χριστού" ή το "Τελευταίο ταξίδι " (?σε στίχους Καρυωτάκη) , επειδή σαφέστατα δεν είναι καλολουστραρισμένα, φροντισμένα κι επεξεργασμένα.

ΥΓ 1 : Μακριά από μουσικούς διαγωνισμούς της πλάκας.Κρατήστε μονάχα το ότι, έφτασαν να "συζητήσουν" μεταξύ τους τα τραγούδια των παιδιών, σε μια κουβέντα κάπου αλλού εδώ μέσα, κι ευγενικά κι ωραία να γίνει ανταλλαγή απόψεων.

Μακριά από μουσικούς διαγωνισμούς της πλάκας που άμα διακριθείς μπορεί και να γίνεις Και-γνωστός, Και-επιτυχμένος, μέχρι Κ(αι)-υπουργός, Και-πρωθυπουργός,Και-βασιλιάς, αλλά ποτέ Τραγουδοποιός αφού ποτέ δεν ήσουν εάν έφτασες-κατάντησες να άρεσες στους μη έχοντες ιδέα του τι σημαίνει η λέξη τραγούδι.

ΥΓ 2 : Γιατί, κύριε Λεοντή....? Γιατί....?

spiroos

#23950 / 05.01.2012, 02:01

Να προσθέσω και εγώ το Υ.Γ. μου.

Μακριά από "συμβουλάτορες" της πλάκας.

geokag

#23955 / 06.01.2012, 20:43

Παρολο που δεν ηθελα σε καμμια περιπτωση να απαντησω σε σχολια φιλων, ειμαι αναγκασμενος να το κανω για δευτερη φορα.

Η πρωτη ηταν γιατι ενα λαθος οχι δικης μου ευθυνης επληττε το κυρος της συμμετοχης μου.

Αυτο αποκατασταθηκε.

Η δευτερη ειναι γιατι το σχολιο ενος φιλου που τοσο βιαστηκε να γραψει με θιγει προσωπικα.

Δεν θα σταθω στην κριτικη επι της καλλιτεχνικης αξιας της συμμετοχης μου αλλα στα διαφορα αλλα συμπερασματα που εβγαλε ο φιλος τοσο συντομα.

Καταρχην ηθελα να του κανω γνωστο πως η ενασχοληση μου με την μουσικη δεν ειναι επαγγελματικη.

Εργαζομαι σε εταιρεια ως ιδιωτικος υπαλληλος ειμαι εγγαμος και εχω εναν γιο.

Η μουσικη για μενα ηταν και ειναι καθαρα ερασιτεχνικη απασχοληση που της αφιερωνω τον λιγοστο ελευθερο χρονο μου απο καθαρη αγαπη.

Γραφω μουσικη απο 17 χρονων και μολις στα 37 μου χρονια ειχα την τυχη να ακουσει ο Νικος Κυπουργος ενα cd που του εστειλα με την δουλεια μου.

Ειναι πολυ ευκολο να στειλεις την δουλεια σου στον οποιοδηποτε το δυσκολο ειναι να ασχοληθει καποιος μαζι σου.

Το οτι μετα απο εικοσι χρονια μου συνεβει κατι καλο σε αυτον τον χωρο δεν σημαινει πως ειμαι αυλικος κανενος και ιδιαιτερα ανθρωπων που αναφερει που δεν τους γνωριζω καν.

Ο Καρασουλος εχει την Μικρη Αρκτο που κανει την διανομη για λογαριασμο της εταιρειας παραγωγης μου οπως κανει και σε πολλες αλλες αλλα δεν τον εχω γνωρισει ποτε.

Τον Κραουνακη τον εχω δει μονο στην τηλεοραση.

Θελω να του πω ακομη πως δεν δηλωνω τραγουδιστης απλα ερμηνευω τα τραγουδια μου ,ελπιζω να μου το επιτρεπει, και η κυκλοφορια του πρωτου μου δισκου ειναι η πραγματοποιηση ενος παιδικου ονειρου μου που το χρηματοδοτησα εξ ολοκληρου απο την τσεπη μου.

Δεν ξερω σε ποια τηλεοραση και περιοδικα με εχει δει.

Το μονο που ξερω ειναι πως ο δισκος μου εχει κυκλοφορησει εδω και μηνες και ουδεις εχει ασχοληθει.

Θα συμφωνησω μαζι του πως σε λιγο καιρο το πιθανοτερο ειναι να μη με θυμαται κανεις αφου δεν εχω καμμια υποστηριξη απο πουθενα.

Για τον διαγωνισμο τωρα...

Εστειλα ενα κομματι χωρις να περιμενω τιποτα.

Χαρηκα που βγηκε στην δεκαδα.

Δεν ηξερα πως θα συγκριθω με τον Θεοδωρακη. Του ζητω συγγνωμη που δεν εκπληρωσα τις προσδοκιες του.

Θα ακουσουμε στην συνεχεια αλλα 6 τραγουδια ελπιζω να ειναι καλυτερα απο το δικο μου.

Νομιζω πως οι περισσοτεροι φιλοι εδω μεσα ειναι μουσικοι και δεν ειναι σωστο να υπαρχει ενα τοσο ασχημο κλιμα μεταξυ συναδελφων.

Τελος θελω να του πω πως δεν κραταω κακια και του ευχομαι Καλη Χρονια!

Γιωργος Καγιαλικος

mary_omikron

#23956 / 07.01.2012, 10:10

Η απάντησή σας κ. Καγιαλίκο αποπνέει πολιτισμό και επιβεβαιώνει τις μουσικές σας προσεγγίσεις. Σας συγχαίρω !

rouli726

#23958 / 07.01.2012, 14:51

Γιατί τόση οργή...? :O

Oκ δε σας άρεσε το τραγούδι..οκ δεν επικροτείται το διαγωνισμό..

Τόσος θυμός όμως για κάτι τέτοιο..?

Δε το καταλαβαίνω, συγχωρέστε με.

odysseasxenos

#24322 / 27.02.2012, 20:12

Ακούγοντας για πρώτη φορά το κομμάτι του κ. Καγιαλίκου είχα μια αρκετά ευχάριστη αίσθηση. Κατά την διάρκεια της ακρόασης όμως διάβαζα και τα σχόλια. Φτάνοντας στο κείμενο κάποιου "φυσιολάτρη" ο οποίος φαίνεται να είναι πρόσωπο γνωστό και ίσως και σημαντικό, αλλά άγνωστο σε μένα, είχα μια δυσάρεστη αίσθηση στην κοιλική χώρα. Στην ιατρική αυτό ονομάζεται "τάση προς έμετο".

Και σκέφτομαι: τι κουβαλάει ο κάθε άνθρωπος μέσα του. Πόσο δυστυχισμένος είναι αυτός ο κακομοίρης, που κάθησε 10, 20 λεπτά, ίσως και περισσότερο, να πληκτρολογήσει τόση κακία. Ας τον αντιμετωπίσουμε με συμπάθεια, όπως κάθε πάσχοντα...