Συναυλίες για τον Κ. Παλαμά: Χαρά σ’ εσέ χώρα λευκή

Γράφει το μέλος Ιωάννου Τάσος (tasos1967)
6 άρθρα στο MusicHeaven

θα παρουσιαστεί το συμφωνικό έργο της Πηγής Λυκούδη με τίτλο Χαρά σ’ εσέ χώρα λευκή.

Συμμετέχει η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, με την συνθέτρια στο πιάνο και η Μικτή Χορωδία στου Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών με τη σύμπραξη μελών της νεανικής – παιδικής χορωδίας «Μανώλης Καλόμοιρης» υπό τη διεύθυνση του Προέδρου του Τμήματος καθηγητή Νίκου Μαλιάρα.

Η πρώτη, την Τρίτη 29 Οκτωβρίου στο «ΘΕΑΤΡΟ» Αίθουσα Αντιγόνη Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» (ώρα 20:30) υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού. Η είσοδος είναι ελεύθερη με δελτία εισόδου για την παραλαβή των οποίων θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. (Προσέλευση 45 λεπτά ενωρίτερα – τηλ. κρατήσεων από Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 212 254 0300).

Η δεύτερη, την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου στη Μεγάλη Αίθουσα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ώρα17:30) υπό την αιγίδα του Πρύτανη καθηγητή Θεοδόση Πελεγρίνη.

Ερμηνεύουν η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο Σπύρος Κλείσσας. Απαγγέλει ο Γιάννης Φέρτης.

Το έργο παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρώτη μέσα στην περίοδο της κρίσης που δεν είναι μόνο οικονομική. Εκεί μας οδήγησε η αξιακή και πολιτιστική κατά συνέπεια κοινωνική κρίση που προηγήθηκε.

Η υπερτιμημένη παγκοσμιοποίηση της Τέχνης μας έχει όλους κουράσει. Μία επιστροφή στις πηγές, μία αναμόχλευση και ανακατάταξη των «μικρών» καθημερινών ίσως βοηθάει να συναντηθούμε με το «μεγάλο» που θα αναπτερώσει το δικαίωμά μας στο μερίδιο της ελπίδας για την αντιμετώπιση της «κρίσης, αντιμετώπισης που να ακυρώνει τη ρηχή απαίτηση της μόδας στην Τέχνη και τις συμπεριφορές που κατάφεραν να κατοχυρωθούν στην ευημερία της κατανάλωσης και τον «πολιτισμό» της αδηφαγίας της κοινωνίας μας, με απεγνωσμένη – παθιασμένη προσπάθεια ρηχού εντυπωσιασμού. Τα στερεότυπα χρειάζονται το θόρυβο.

Το συμφωνικό έργο της Πηγής Λυκούδη μας προτρέπει να θυμηθούμε και να εφαρμόσουμε αξίες που δυστυχώς έχουν ξεχαστεί. Μας δίνει χώρο να ακουμπήσουμε όνειρα, ιδέες, μάχες για δημιουργία κάτι νέου στη ζώσα ρίζα του παλιού. Έργο λιτό, ξεκάθαρο, τόσο εύκολο, όσο να χαράξεις μία ευθεία γραμμή αντί μίας τεθλασμένης σε ένα περιβάλλον γεμάτο από τεθλασμένες. Η μουσική πραγματώνει το στόχο της να δώσει νόημα στις στοχεύσεις, τα δημιουργικά κίνητρα και την αδιάκοπη αναμέτρηση με την αιτία και το σκοπό της ύπαρξης και της συνύπαρξης. Τούτο το νόημα δεν μοιάζει συνώνυμο με την ποιότητα της ζωής που έχουμε χάσει;

Βάση η ποιητική σύνθεση των νεανικών χρόνων του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά, Ο Ύμνος της Αθηνάς, που το 1889 πήρε το πρώτο βραβείο στον Α΄ Φιλαδέλφειο διαγωνισμό. Το έργο αποτελεί σταθμό στην Παλαμική δημιουργία αλλά και την νεοελληνική ποίηση γενικότερα γιατί είναι το πρώτο το οποίο βασίζεται σε βαθιά γνώση του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

Ο Παλαμάς υμνώντας με λυρικούς τόνους την θεά της σοφίας Αθηνά, την Αθήνα και την Ακρόπολη, στην πραγματικότητα προβάλλει ό,τι ουσιαστικό και διαχρονικό εκπροσωπούν τα σύμβολα αυτά.

Χρησιμοποιεί τη θεά ως πρόσχημα για να υμνήσει και να υπενθυμίσει σε καιρούς χαλεπούς για τη σύγχρονή του Ελλάδα αξίες διαχρονικές και πανανθρώπινες. Εξυμνεί αυτά που ενδιαφέρουν και αφορούν και τον σημερινό Έλληνα αλλά και τον σημερινό άνθρωπο γενικά, πέρα από εθνικά, πολιτισμικά, γλωσσικά ή άλλα σύνορα όπως η Δημοκρατία, Ειρήνη, Δικαιοσύνη, Αρετή, Φιλοπατρία, Φιλεργία κ.ά

[…]

Η αρχαία ψυχή ζει μέσα μας 

αθέλητα κρυμμένη.

[…]

Ίαμβοι και ανάπαιστοι, 37. 9-10. 1897. Άπαντα, Α΄. Μπίρης-Γκοβόστης, [1962]. 368.

Το συμφωνικό έργο της Πηγής Λυκούδη  προγραμματίζεται να παρουσιαστεί στην Κύπρο, στις Βρυξέλλες, στην Ισπανία και στην Βοστώνη.