Κώστας Τηλαβερίδης: Νέος Κόσμος

Το cd με τίτλο «ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» περιέχει το τραγούδι του φεστιβάλ «ΞΗΜΕΡΩΣΕ ΞΑΝΑ» καθώς και άλλα έντεκα τραγούδια σε στίχους και μουσική του ίδιου.

Στην ερμηνεία συμμετέχουν οι: Γιώργος Δημητριάδης , Νίκος Ζιώγαλας , Μανόλης Φάμελλος , Λουίζα Σοφιανοπούλου.

Οι ενορχηστρώσεις είναι του Δημήτρη Μπασλάμ και του Μανώλη Φάμελλου. Επαιξαν οι μουσικοί:Π.Τόλιος –τύμπανα, Δ.Μπασλάμ-Μπάσο, Σπύρος ΧηΚωνσταντίνου-κιθάρες, Θ.Σολούκος-ακορντεόν, Μ.Φάμελλος-κιθάρες, Σ.Δρογώσης-πιάνο, Ν.Μπονάσσι-oboe. (Ανεξάρτητη παραγωγή-Διανομή Sony).

Βιογραφικό

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κρύα Βρύση στην πόλη με την περισσότερη υγρασία στην Ελλάδα.. Η μουσική μου ανησυχία από πολύ μικρή ηλικία εκφράζετε με πίεση προς τον πατέρα μου για την αγορά διαφόρων μουσικών οργάνων. Τελικά με κερδίζει η κιθάρα σε ηλικία δέκα χρόνων. Ωδείο όμως δεν υπάρχει και η εκμάθηση γίνεται εμπειρικά. Αποσπασματικά, μουσικές και τραγούδια από κασέτες φίλων ή το ραδιόφωνο, Καζαντζίδης, ποντιακά, Καλδάρας, Άκης Πάνου, Θεοδωράκης, Τσιτσάνης, Ζαμπέτας, Χατζηδάκης, Deep Purple, Beetles, Elvis, Doors, Σαββόπουλος, Dylan, όλοι μαζί ένα μωσαϊκό όμορφα στρωμένο που ακόμα νομίζω ότι τα βήματά μου ξαναπατούν πάνω σ' αυτό.

Στην εκρηκτική εποχή της εφηβείας μου δυο δισκογραφικές δουλειές με συνεπαίρνουν “η εκδίκηση της γυφτιάς” που ισορροπεί μέσα μου το Ελληνικό τραγούδι και το άλμπουμ «The wall» των Pink Floyd που με βάζει σε καινούργια πολιτισμική τροχιά καθώς ανακαλύπτω σιγά σιγά όλη την δισκογραφία τους που μέχρι τότε αγνοούσα. Βαθιά επηρεασμένος από αυτό το γκρουπ υποδέχομαι την δεκαετία του ΄80 όπου δειλά δειλά εμφανίζεται και η ελληνική σκηνή των τραγουδοποιών και συγκροτημάτων - Βαγγέλης Γερμανός, Αφοι Κατσιμίχα, Χειμερινοί Κολυμβητές, Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ, Πορτοκάλογλου, Ζιώγαλας, Τρύπες -. Εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 80 αρχίζω και γω να γράφω δειλά δειλά τα πρώτα μου τραγούδια. Παράλληλα με τον παιδικό φίλο και συγκάτοικο στα φοιτητικά χρόνια Κώστα Παπαδόπουλο παίζουμε με δύο κιθάρες σε μπαράκια της περιοχής τα τραγούδια της εποχής. Μέσα από αυτήν την δραστηριότητα γνωρίζω τον μετέπειτα αγαπημένο φίλο Αλέξη Καραβέργο από την Κατερίνη συνοδοιπόρο στις επάλξεις της τραγουδοποιίας. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα συνεργαζόμαστε γράφοντας εγώ στίχους και ο Αλέξης μουσική. Ηχογραφούμε τα πρώτα μας τραγούδια στην Λάρισα (studio graffiti) με απώτερο σκοπό την δισκογραφία, αλλά στο τέλος… τίποτα. Μονάχα τα τραγούδια απόμειναν και ελπίζω κάποτε να μπορέσουν να ακουστούν. Παράλληλα -δεν ξέρω πως- αρχίζω να ασχολούμαι με το σαξόφωνο –“σύγχρονο” ωδείο-Θεσσαλονίκη. Σαν σαξοφωνίστας έμελλε να γνωρίσω τον Χάρη Παπαδόπουλο σημαντικό συνθέτη εκ Κατερίνης. Με συντονιστή τον ίδιο δημιουργήθηκε στην μουσική σκηνή “ΟΡΦΕΑΣ” στην Κατερίνη μια ορχήστρα “ποικίλης” μουσικής . Με αυτήν την μπάντα είχα την τύχη να συμμετέχω στις συναυλίες του Χάρη Παπαδόπουλου με ερμηνευτή τον Βασίλη Λέκκα.

Το 1995 διορίζομαι σαν γυμναστής και μετακομίζω στον νομό Ηλείας. Εκεί στο Γυμνάσιο Σιμόπουλου στην ορεινή Ηλεία η μοίρα το ήθελε να γνωρίσω τον Περικλή Κυπραίο μετέπειτα φίλο καρδιακό και άνθρωπο που ξέρει να γράφει πολύ όμορφα τραγούδια. Ήταν αυτός που με προέτρεψε να στείλω το demo μου σε εταιρίες. Έτσι λοιπόν αρχίζει αυτό το παράλογο αλισβερίσι. Από την μια να μου απαντούν θετικά κι από την άλλη να μην γίνεται τίποτα. Έτσι περνούν τα χρόνια επανέρχομαι βόρεια με μετάθεση και καθώς οι εταιρείες πάνε από το κακό στο χειρότερο αποφασίζω να κάνω την παραγωγή μου ανεξάρτητα από αυτές. Ο παιδικός μου φίλος Κώστας Μπαλτζίδης ήταν αυτός που αναλαμβάνοντας το οικονομικό βάρος της παραγωγής με προέτρεψε να συνεχίσω μια και εγώ δεν είχα άλλο κουράγιο. Του χρωστάω τόσα πολλά για όλα όσα έκανε.

Και πριν προλάβω να υλοποιήσω την ανεξάρτητη δισκογραφική μου ουτοπία, έρχεται μια άλλη ουτοπία -το φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Το τραγούδι “ξημέρωσε ξανά” χτενίζεται, γυαλίζεται, βιντεοσκοπείται και ετοιμάζεται για την τελική βραδιά. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία που μ’ έφερε κοντά σε σημαντικούς ανθρώπους της μουσικής και προπάντων μου έδωσε αρκετή δόση αυτοπεποίθησης. Το φεστιβάλ ήταν για μένα μια δικαίωση όχι όμως και λύση στο δισκογραφικό μου πρόβλημα. Έτσι λοιπόν συνεχίζω - γράφοντας στίχους που παντρεύονται τους ήχους- ψάχνοντας παράλληλα τον τρόπο να φέρω κοντά σας τα τραγούδια μου. Γιατί εντέλει θέλω να μοιραστώ μαζί σας εκείνη την μοναδική στιγμή της έμπνευσης και της δημιουργίας που είναι σαν να ψάχνεις μοναχός για το αθάνατο νερό.

Αυτήν την μοναξιά θέλω να μοιραστώ μαζί σας φίλοι μου! Για περισσότερα στοιχεία επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: www.tilaveridis.gr