Jethro Tull: "A Minstrel In The Gallery"
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
-Ο Σουφισμός συχνά αναφέρεται στην πίστη της Αγάπης. Το θέμα αυτό για όλους τους Σούφι, είναι ζήτημα ουσιαστικού ενδιαφέροντος. Η αναλογία της ανθρώπινης Αγάπης, σαν αντανάκλαση της πραγματικής αλήθειας, που τόσο συχνά εκφράζεται στην Σουφική ποίηση, έχει ερμηνευτεί με την κυριολεκτική της έννοια, από εκείνους που δεν είναι Σούφι. Όταν ο Ρουμί λέει: “Όπου κι’ αν είστε, όποια κι’ αν είναι η κατάστασή σας, προσπαθήστε να είστε ένας Εραστής”, δεν μιλάει για τον Έρωτα αυτοσκοπό, ούτε για την ανθρώπινη Αγάπη σαν την έσχατη δυνατότητα του δυναμικού της ανθρώπινης ύπαρξης.
-Ο εκφυλισμός του Σουφικού ιδανικού της Αγάπης στη Δύση, φαίνεται πως άρχισε κυρίως μετά την απώλεια της γλωσσολογικής βάσης (λεκτική ομάδα) που είχε υιοθετηθεί από τους Σούφι Δασκάλους για να μεταδώσουν το γεγονός, ότι η δική τους ιδέα για την Αγάπη, ήταν κάτι πολύ σημαντικότερο από ειδυλλιακή φαντασία. Η θρησκεία της Αγάπης, διαδομένη από την Ισπανία και Νότια Γαλλία στη Δυτική Ευρώπη και υφιστάμενη την αλλαγή της γλώσσας που της αφαίρεσε το δυναμικό της περιεχόμενο, έχασε πολλά από τα ουσιαστικά της χαρακτηριστικά. Για να δούμε τώρα, πως το Δυτικό κοινό απόκτησε ξανά την περιεκτική φύση αυτής της Σουφικής όψης, χρειάζεται να ασχοληθούμε με την εμφάνιση των Τροβαδούρων.
-Οι ιστορικοί έχουν παρατηρήσει, ότι μία όψη της Ερωτικής Ποίησης που προήλθε από την Ισπανία των Σαρακηνών, δηλαδή η εξύψωση της Γυναίκας, σύντομα παροχετεύτηκε από την Εκκλησία στην εξιδανίκευση της Παρθένου Μαρίας. Μία αυθεντία στο θέμα αυτό (Αλφόνσος ο Σοφός), αναφερόμενος στο θέμα “ Ο Ύμνος της Παρθένου Μαρίας”, δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να αναπτύσσει το ιδανικό της Πυργοδέσποινας των Τροβαδούρων. Η Μορφή και ο Ρυθμός, συνδέονται με τον Αραβικό ιδεαλισμό και την Αραβική Ποίηση που γράφτηκε στην Ισπανία (G. B. Trent, “Η Κληρονομιά του Ισλάμ” / Οξφόρδη, 1931).
-Οι Τροβαδούροι έμοιαζαν με τους Aραβες τραγουδιστές όχι μόνο στο αίσθημα και στον χαρακτήρα, αλλά και στις μορφές των λαϊκών τραγουδιών τους. (P. Chitty, “Ιστορία των Αράβων” / Νέα Υόρκη, 1951).
-Η προέλευση της λέξης “Τροβαδούρος” είναι μία Αραβική λέξη που το νόημά της “παίζει” ανάμεσα σε δύο ρίζες. Η πρώτη είναι
RBB χρησιμοποιούμενη από τους Σούφι Τροβαδούρους και σημαίνει στην κυριολεξία “Δέσποινα, Κυρία, Θηλυκό Είδωλο” (
Ra
BBat) και η δεύτερη είναι
TRB (
TR ou
Bador). (R. A. Nicholson, “Divine & Tabris”).
-Χρειάζεται να τονίσω εδώ, ότι η κατάληξη
–ador της λέξης
Troubador, είναι Ισπανική.
-Οι λέξεις που παράγονται από τις ρίζες του αρχικού όρου και που όλες έχουν να κάνουν με τις δραστηριότητες των Τροβαδούρων, είναι οι εξής:
1)
Ta
Ra
Ba
B= Αρωματίζω, Στολίζω
2)
Ra
BBa= Συγκεντρώνω
3)
Ta
Ra
BBa
B= Διεκδικώ
4)
Ra
BB= Δάσκαλος
5)
Ra
BBat= Δέσποινα, Κυρία, Θηλυκό Είδωλο
6)
Ra
Ba
T= Μοναστήρι
7)
Ra
Ba
B=
Βιόλα
8) mu
TRi
B= Μουσικός, Τροβαδούρος
9) ma
Ra
BBa
B= Γλύκισμα
10)
Ri
Ba
B= Συμφωνία, Φίλοι, Εισφορά
-Οι διδασκαλίες των Σουφικών σχολών, περιέχουν όλα τα στοιχεία που ενυπάρχουν στο ειδικό όνομα “Τροβαδούρος”. Οι Σούφι συγκεντρώνονται σε έναν ειδικό χώρο συνάντησης. Μερικοί ζουν σε Μοναστήρια (
Ra
Ba
T), και η ρίζα ακόμα επιζεί σε Ισπανικά τοπωνύμια (a
Ra
Bida,
Ra
Bida,
Rapita,
Ra
Beda).
-Αυτοαποκαλούνται –αλλά και άλλοι τους αποκαλούν-
“Εραστές”, καθώς και
“Κύριοι”. (Αν και γι’ αυτούς
“Κύριοι”, σημαίνει όπως συχνά τονίζουν
“Σκλάβοι της Αγάπης”). Παίζουν τη
Βιόλα τους και χρησιμοποιούν τις δύο παρηχητικές λέξεις για το Γλύκισμα (ma
Ra
BBa
B) και την Αγαπημένη (
Ra
BBat). Μιλάνε για την Θειότητα σαν να είναι Δέσποινα, Κυρία, Θηλυκό Είδωλο.
-Οι Τροβαδούροι προήλθαν από μία Σουφική κίνηση που σχηματίστηκε όταν οι Aραβες εξουσίαζαν την Ισπανία στις αρχές του 8ου αιώνα και οι πρώτες επιρροές στη Δύση, φάνηκαν στις αρχές του 11ου από Προβηγκιανούς Ποιητές. Η ζωτικότητα του εσωτερικού Σουφικού θέματος είναι τόσο σημαντική, ώστε έβαλε τα θεμέλια στο μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Φιλολογίας. Οι Προβηγκιανοί Τροβαδούροι που άκμασαν τον 11ο αιώνα, μιμήθηκαν τους Aραβες προηγούμενούς τους. Ακολουθώντας λοιπόν αυτό το Αραβικό προηγούμενο, εμφανίστηκε ξαφνικά στην Ευρώπη η λατρεία της Δέσποινας, στο “Τραγούδι του Ρολάνδου” (που είναι το ευγενέστερο μνημείο της πρώτης Ευρωπαϊκής φιλολογίας και η εμφάνισή του πριν από το 1080, σημειώνει την αρχή του πολιτισμού της Δυτικής Ευρώπης, όπως ακριβώς τα Ομηρικά Έπη σημειώνουν την αρχή της ιστορικής Ελλάδας), οφείλει την ύπαρξή του στις επαφές με τη Μουσουλμανική Ισπανία και μάλιστα κάτω από τη μορφή πολεμικών εχθροπραξιών (P. Chitty, “Ιστορία των Αράβων” / Νέα Υόρκη, 1951).
-Αυτή η επιρροή από Σουφικές πηγές είναι που διαμόρφωσε την Ευρωπαϊκή μουσική έτσι όπως την ξέρουμε σήμερα.
-Η επιτυχημένη
Warchild περιοδεία του 1975 των
Jethro Tull, διεκόπη για δύο μήνες, προκειμένου να ηχογραφηθεί το
'Minstrel In The Gallery'. Ηχογραφήθηκε στο Monte Carlo στα κινητά στούντιο του
Ian Anderson, γύρω στα Χριστούγεννα του 1975. Ο “Τροβαδούρος”
Ian επιζήτησε να έχει δύο μήνες ηρεμίας. Aφησε το σπίτι του στη Baker Street και ζούσε στα ξενοδοχεία. Είπε ότι έτσι ένοιωθε περισσότερο δημιουργικός σαν τραγουδοποιός (Αχ τι μου κάνεις….). Αυτό που κατάφερε, είναι να δώσει ένα άρτιο τεχνικά album με μία όπως πάντα άψογη μπάντα.
-Η περίοδος που ο
Ian δούλευε το
'Minstrel In The Gallery', είναι η περίοδος που χώριζε με την πρώτη του γυναίκα τη
Jennie και παρ’ όλο που έφτιαξε ένα “ενδοσκοπικό” album, δεν ήταν μόνο καλοδεχούμενο, αλλά συγκαταλέγεται και ανάμεσα στα καλύτερα που έκανε ποτέ. Περιέχει τραγούδια
Rock και ακουστικά, περνάει ως συνήθως τα κλασσικά στοιχεία με μία θαυμάσια ενορχήστρωση και όπως πάντα, τα μιξάρει με υπέροχο τρόπο.
-Τα τραγούδια
'Black Satin Dancer' και το ομότιτλο, είναι πολύ σπουδαία. Περιέχει επίσης το 17λεπτο concept
'Baker Street Muse' στα ίχνη του
'Thick As A Brick' και για τους εραστές της ποίησης περιέχει τα
'Mother England', 'Requiem' & 'Grace'.
ΑΝΑΛΥΣΗ
"Minstrel In The Gallery"
The minstrel in the gallery
looked down upon the smiling faces.
He met the gazes observed the spaces
between the old men's cackle.
He brewed a song of love and hatred,
oblique suggestions and he waited.
He polarized the pumpkin-eaters,
static-humming panel-beaters,
freshly day-glow'd factory cheaters
(salaried and collar-scrubbing).
He titillated men-of-action
belly warming, hands still rubbing
on the parts they never mention.
He pacified the nappy-suffering, infant-bleating,
one-line
Jokers, T.V. documentary makers
(overfed and undertakers).
Sunday paper backgammon players
family-scarred and women-haters.
Then he called the band down to the stage
and he looked at all the friends he'd made.
The minstrel in the gallery
looked down on the rabbit-run.
And threw away his looking-glass -
saw his face in everyone.
-Στο ομότιτλο τραγούδι, ο
Ian μάλλον αναφέρεται στον εαυτό του που σαν τραγουδοποιός περιφέρεται στα στούντιο των ηχογραφήσεων, στα γήπεδα και στα θέατρα για lives κλπ.
-Έχει ενδιαφέρον να δούμε πως ο
Ian περιγράφει σ’ αυτό το τραγούδι τι ακριβώς κάνει ένας Τροβαδούρος καθώς κάνει την παράστασή του και τι ακριβώς κάνει στο τέλος.
-Κοιτάζει κάτω προς το κοινό του. Τους παρατηρεί για να συλλάβει την ατμόσφαιρα.
The minstrel in the gallery
looked down upon the smiling faces.
He met the gazes observed the spaces
-Έπειτα αρχίζει μόνος του ένα τραγούδι, ρίχνει λοξές ματιές για τυχόν υποδείξεις από το κοινό και περιμένει να δει αν έχει ανταπόκριση.
He brewed a song of love and hatred,
oblique suggestions and he waited.
-Στην πραγματικότητα, δεν του αρέσουν καθόλου οι άνθρωποι που βλέπει να βρίσκονται κάτω και να τον παρακολουθούν. Από κάτω, είναι κάθε καρυδιάς καρύδι.
He polarized the pumpkin-eaters,
static-humming panel-beaters,
freshly day-glow'd factory cheaters
(salaried and collar-scrubbing).
He titillated men-of-action
belly warming, hands still rubbing
on the parts they never mention.
He pacified the nappy-suffering, infant-bleating,
one-line Jokers, T.V. documentary makers
(overfed and undertakers).
Sunday paper backgammon players
family-scarred and women-haters.
-Στην αρχή φοβάται, αλλά πολύ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι δεν διαφέρει καθόλου απ’ αυτούς. Και αφού ξεκαθαρίζει με τον εαυτό του ότι δεν είναι καλύτερος, αλλά ούτε και χειρότερος απ’ αυτούς, τότε φωνάζει τη μπάντα, κοιτάζει τους καινούργιους του φίλους, βγάζει τα γυαλιά του και δεν νοιώθει κανένα φόβο να δείξει σε όλους το πρόσωπό του.
Then he called the band down to the stage
and he looked at all the friends he'd made.
The minstrel in the gallery
looked down on the rabbit-run.
And threw away his looking-glass -
saw his face in everyone.
"Cold Wind To Valhalla"
And ride with us young bonny lass
with the angels of the night.
Crack wind clatter flesh rein bite
on an out-size unicorn.
Rough-shod winging sky blue flight
on a cold wind to Valhalla.
And join with us please
Valkyrie maidens cry
above the cold wind to Valhalla.
Breakfast with the gods. Night angels serve
with ice-bound majesty.
Frozen flaking fish raw nerve
in a cup of silver liquid fire.
Moon jet brave beam split ceiling swerve
and light the old Valhalla.
Come join with us please
Valkyrie maidens cry
above the cold wind to Valhalla.
The heroes rest upon the sighs
of Thor's trusty hand maidens.
Midnight lonely whisper cries,
"We're getting a bit short on heroes lately.''
Sword snap fright white pale goodbyes
in the desolation of Valhalla.
And join with us please
Valkyrie maidens ride
empty-handed on the cold wind to Valhalla.
-Το τραγούδι αυτό, περιέχει στοιχεία από τη Μυθολογία των Βίκινγκς.
-Η
Valhalla είναι τα Ηλύσια Πεδία των ηρώων που έπεσαν στη μάχη και οι ψυχές αυτών των ηρώων συλλέγονται από τις
Valkyries, που τις φέρνουν στη
Valhalla.
-Οι
Valkyries είναι Θεές του πολέμου και
"Thor's trusty hand-maidens" και κάτω από τις διαταγές του
Thor κατευθύνουν τις μάχες και διαλέγουν αυτούς που θα πέσουν.
-Ο
Thor είναι ο Θεός του κεραυνού και είναι γιος του
Odin και της
Frigga.
"We're getting a bit short on heroes lately
Valkyrie maidens ride empty handed
on the cold wind to Valhalla"
-Σήμερα δεν υπάρχουν ήρωες πια. Έτσι είναι. Γι’ αυτό οι
Valkyries επιστρέφουν με άδεια χέρια και γι’ αυτό φυσάει ένας
"Cold Wind To Valhalla".
"Black Satin Dancer"
Come, let me play with you, black satin dancer.
In all your giving, given is the answer.
Tearing life from limb and looking sweeter
than the brightest flower in my garden.
Begging your pardon shedding right unreason.
Over sensation fly the fleeting seasons.
Thin wind whispering on broken mandolin.
Bending the minutes the hours ever turning
on that old gold story of mercy
desperate breathing, tongue nipple-teasing.
Your fast river flowing your northern fire fed.
Come, black satin dancer, come softly to bed.
-Τα επόμενα τρία τραγούδια μετά το
'Cold Wind To Valhalla' εκφράζουν την ταραγμένη ζωή του “Τροβαδούρου”
Ian αυτή την περίοδο. Το
'Black Satin Dancer' υμνεί την
Jennie, τις καλές στιγμές που πέρασαν μαζί και την τελευταία τους νύχτα.
-Ο
Ian στο
'Wond'ring Aloud' (1971) τραγούδησε:
"and it's only the giving that makes you what you are". Εδώ τραγουδάει:
"In all your giving, given is the answer".
Ας τους δούμε για λίγο μαζί…..
-Το πρωί θα χωρίσουν για πάντα. Μπορούν όμως να μοιραστούν κάποιες στιγμές. Η σχέση έχει τελειώσει. Θα έπρεπε να το κάνουν αυτό;
"... shedding right unreason".
-Απομονώνουν αυτό που ξέρουν ότι είναι πραγματικότητα
('...life...') από αυτό που θέλουν
('... limb...') απεγνωσμένα
('tearing... begging... fly... fleeting... mercy... desperate...') να κρατήσουν μοιραζόμενοι τις τελευταίες αυτές στιγμές:
"Bending the minutes, the hours ever turning".
-Κοιτάζονται και εκτιμούν αυτό που χάνουν:
"...and looking sweeter than the brightest flower in my garden."
-Δεν θέλουν να τελειώσει η νύχτα, αλλά ο χρόνος πιέζει:
"Over sensation fly the fleeting seasons... the hours ever turning...".
-Η
Jennie είναι από το Νότο (Λονδίνο) και καθώς η ζωή προχωράει, η ανάγκη της δεν είναι πια ο
Ian που είναι από τον Βορρά (Εδιμβούργο):
"Your fast river flowing, your northern fire fed."
-Νομίζω όμως, ότι ολόκληρο το τραγούδι, βρίσκεται εδώ:
"Thin wind whispering on broken mandolin". Η σχέση μπορεί να έσπασε, αλλά η μουσική υπάρχει ακόμα.
-Το τραγούδι αυτό, είναι ένα ημι-ακουστικό τραγούδι. Όταν όμως ο
Ian τελειώνει με το:
"Come, black satin dancer, come softly to bed", η
κιθάρα του
Martin παίρνει τα πάνω της και η μουσική φτιάχνει το κλίμα για όλες τις ερμηνείες που μπορεί να δώσει κανείς σ’ αυτούς τους στίχους:
"Your fast river flowing, your northern fire fed,
Come, black satin dancer, come softly to bed".
"Requiem"
Well, I saw a bird today
flying from a bush
and the wind blew it away.
And the black-eyed mother sun
scorched the butterfly at play
velvet veined. I saw it burn.
With a wintry storm-blown sigh,
a silver cloud blew right on by.
And, taking in the morning, I sang
O Requiem.
Well, my lady told me, "Stay.''
I looked aside and walked away
along the strand.
But I didn't say a word,
as the
Train time-table blurred
close behind the taxi stand.
Saw her face in the tear-drop black cab window.
Fading into the traffic, watched her go.
And taking in the morning,
heard myself singing
O Requiem.
Here I go again.
It's the same old story.
Well, I saw a bird today
I looked aside and walked away
along the Strand.
-Όπως έγραψα και στην αρχή, είναι η περίοδος του διαζυγίου. Ο
Ian και η
Jennie χωρίζουν. Το τραγούδι αυτό, είναι ένα requiem για μια σχέση που έφτασε στο φινάλε.
-Στον πρώτο στίχο, σκιτσάρει εικόνες από τη φύση. Είναι “μεταφορές” για να περιγράψει πώς τα τρυφερά και ανυπεράσπιστα πλάσματα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη βιαιότητα της φύσης.
-Το πουλί και η πεταλούδα που καίγεται στον ήλιο είναι “Συμβολισμοί”. Συμβολίζουν την σχέση που δεν μπόρεσε να αντέξει σ’ αυτό που τελικά όλοι μας παλεύουμε να αντέξουμε. Πραγματικότητα, Aγχος, Καθημερινότητα, Πίεση. Και είναι ένα θέμα /συμβολισμός που ο “Τροβαδούρος”
Ian θα ασχοληθεί ξανά, στο άλμπουμ
Heavy Horses (1978) με το τραγούδι
“Moths”.
Well, I saw a bird today
flying from a bush
and the wind blew it away.
And the black-eyed mother sun
scorched the butterfly at play
velvet veined. I saw it burn.
With a wintry storm-blown sigh,
a silver cloud blew right on by.
And, taking in the morning, I sang
O Requiem.
-Στο δεύτερο στίχο, περιγράφει τη σκηνή του χωρισμού και τα συναισθήματα που ακολουθούν.
Well, my lady told me, "Stay.''
I looked aside and walked away
along the strand.
But I didn't say a word,
as the Train time-table blurred
close behind the taxi stand.
Saw her face in the tear-drop black cab window.
Fading into the traffic, watched her go.
And taking in the morning,
heard myself singing
O Requiem.
-Ο τελευταίος στίχος:
"Well I saw a bird today, I looked aside and walked away along the Strand", είναι μία επανάληψη, αλλά αυτή τη φορά το “bird” κοντοστέκεται γιατί συναντάει μία άλλη γυναίκα. Κρατάει όμως τις αποστάσεις του γιατί φοβάται να μην πληγωθεί ξανά:
"it's the same old story".
Here I go again.
It's the same old story.
Well, I saw a bird today
I looked aside and walked away
along the Strand.
-Σημ:
"Strand" είναι ένας εμπορικός δρόμος στο Λονδίνο.
"One White Duck / 0/10 = Nothing At All"
There's a haze on the skyline, to wish me on my way.
And there's a note on the telephone some roses on a tray.
And the motorway's stretching right out to us all,
as I pull on my old wings one white duck on your wall.
Isn't it just too damn real?
One white duck on your wall.
One duck on your wall.
I'll catch a ride on your violin strung upon your bow.
And I'll float on your melody sing your chorus soft and low.
There's a picture-view postcard to say that I called.
You can see from the fireplace, one white duck on your wall.
Isn't it just too damn real?
One white duck on your wall.
One duck on your wall.
One duck on your wall.
-Το πρώτο μισό του τραγουδιού, συνεχίζει τη συναισθηματική κατάσταση του προηγούμενου. Αν ο
Ian είναι ένας Τροβαδούρος, τότε είναι ένας περιπλανώμενος Τροβαδούρος:
"There's is haze on the skyline, to wish me on my way".
-Οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει με τους
Tull, απαιτούν να μετακινείται:
"And the motorway's stretching right out to us all...".
-Ένα παραδοσιακό διακοσμητικό στολίδι του τοίχου, που είναι δεμένο με τις προλήψεις και τους θρύλους της Βόρειας Αγγλίας, ήταν/είναι τρεις πορσελάνινες πάπιες στη σειρά, η μία μικρότερη από την άλλη. Σημαίνουν ένα καλοστημένο και ευτυχισμένο σπιτικό. Αν σπάσουν οι άλλες και μείνει μόνο μία, τότε σημαίνει ότι κάτι δεν πάει/πήγε καλά:
"one white duck on your wall".
So fly away Peter and fly away Paul
from the finger-tip ledge of contentment:
-Πρόκειται για ένα παιχνίδι που έπαιζαν τα μικρά παιδιά, συνήθως με τους γονείς τους. Ο πατέρας ή η μητέρα, έβαζαν στην άκρη των δαχτύλων τους μικρά χαρτάκια και τα έκρυβαν λέγοντας
“fly away Peter, and fly away Paul”. Ύστερα τα εμφάνιζαν λέγοντας:
“come back Peter, come back Paul”. Ο
Ian συμβολίζει εδώ το συχνό φευγιό του για τις περιοδείες με το γκρουπ, αλλά είναι και μία αναφορά στο τραγούδι
“Leaving on a jet-plane” των
Peter, Paul & Mary, που όμως πάλι έχει να κάνει με το φευγιό του
Ian.
Well, the long restless rustle of high-heeled boots calls.
And I'm probably bound to deceive you after all.
-Ο περιπλανώμενος Τροβαδούρος δεν μπορεί να ριζώσει και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της οικογενειακής ζωής που του προσφέρει η
Jennie: "the long restless rustle of high heel boots calls" και τελικά:
"is probably bound to deceive her after all ".
Something must be wrong with me and my brain
if I'm so patently unrewarding.
But my dreams are for dreaming and best left that way
and my zero to your power of ten equals nothing at all.
-O
Anderson δείχνει να κατηγορεί τον εαυτό του για τη διάλυση αυτού του γάμου:
"and my zero to your power of ten, equals nothing at all".
-Τα ενδοσκοπικά στοιχεία των μέχρι τώρα τραγουδιών του
"Minstrel In The Gallery", φαίνεται να τελειώνουν εδώ, αλλά όλα αυτά τα ενδοσκοπικά στοιχεία μας επαναφέρουν στο Σουφικό θέμα της Αγάπης.
-Η
Jennie είναι εκείνη που έφυγε από τη σχέση με τον
Ian. Γιατί; Δεν άντεξε να ακολουθεί τον ρυθμό της ζωής που της προσέφερε ένας
Rock Star? Δεν θα κριτικάρω φυσικά τη σχέση του Αγαπημένου μου Τροβαδούρου / Τραγουδοποιού. Σύμφωνα όμως με τη Σουφική βάση (και όχι μόνο), το να προσπαθείς να “φέρεις” τον άλλον στα δικά σου μέτρα, είναι απόλυτα εγωιστικό και μόνο Αγάπη δεν περιέχει. Και αν ο
Ian έγραψε εδώ τραγούδια από τα τρυφερότερα που έχει γράψει ποτέ, είναι γιατί κλείστηκε στο Μοναστήρι των Τροβαδούρων (βλέπε Ξενοδοχείο) και κοίταξε μέσα στην ψυχή του. Σύμφωνα με τη Σουφική άποψη περί Αγάπης, υπήρξε συνεπέστατος με το ιδανικό της Πυργοδέσποινάς του, ακριβώς σαν ένας Τροβαδούρος. Είναι παρατηρημένο φυσικά, ότι σε κατάσταση απουσίας του Αγαπημένου προσώπου, δημιουργούνται τα περισσότερα καλλιτεχνήματα και αυτό συμβαίνει επειδή σ’ αυτή την κατάσταση, λειτουργεί μέσα μας ο Τροβαδούρος σύμφωνα με τις αρχικές του ιδιότητες. Ας μην ξεχνάμε ότι πέρασαν μία νύχτα μαζί που ήξεραν και οι δύο, ότι είναι η τελευταία τους.
("Thin wind whispering on broken mandolin". Η σχέση μπορεί να έσπασε, αλλά η μουσική υπάρχει ακόμα).
-Χάθηκε όμως κάτι κατά την διαβίβαση του θέματος της Αγάπης από την Ανατολή στη Δύση; Και αν χάθηκε, τι χάθηκε; Αυτό που χάθηκε είναι η Γνώση της ευρύτερης σημασίας της Αγάπης που μεταδίδεται μόνοι με την ανθρώπινη σχέση. Ίσως αρκετοί διαφωνήσετε με αυτή την άποψη και να σχολιάσετε ότι και ο Δυτικός άνθρωπος ξέρει να αγαπάει και άρα, λέω ….σαχλαμάρες. Θα συμπληρώσω λοιπόν, ότι η έννοια της ευρύτερης σημασίας της Αγάπης υπάρχει στη Δύση, αλλά μόνο στη …..θεωρία (Μη διαφωνείτε ακόμα). Γιατί πώς θα το κάνουμε δηλαδή; Τραγούδια που διαπραγματεύονται θέματα του τύπου “Γύρνα πίσω γιατί θα πεθάνω” και ένα σωρό παρεμφερή, τι σημαίνουν; Πρόκειται για μονόπλευρα και εγωιστικά τραγούδια. Ασχολούνται με την κατάσταση του άλλου; Πώς είναι ο άλλος και γιατί έφυγε; Εξ άλλου, ο καθένας πάρα πολύ απλά μπορεί να συμπεράνει, ότι έφυγε για να περνάει καλύτερα. Γνωρίζετε κανέναν που να έφυγε για να περνάει …....χειρότερα; (Μη διαφωνείτε ακόμα. Μισό λεπτό….)
-Όταν ο άνθρωπος κατακτήσει την έννοια της Αγάπης, τότε μόνο η Σοφία του λείπει. Δεν φαντάζομαι να υπάρχει κάποιος από Εμάς που να πιστεύει ότι βρισκόμαστε ένα σκαλοπάτι πριν από την κατάκτηση της …..Σοφίας!!!
-Τώρα, μπορείτε να διαφωνήσετε.
"Baker Street Muse"
-Περιέχει τα μέρη:
Baker Street Muse
Pig-Me And The Whore
Crash-Barrier Waltzer
Mother England Reverie
-Στην 17λεπτη σουίτα που ακολουθεί, ο
Ian είναι παρατηρητής. Ζει και κινείται στην περιοχή της Baker Street του Λονδίνου. Συλλέγει εικόνες και εντυπώσεις από το “κυνήγι” που κάνει προκειμένου να κατακτήσει την
Shona Learoyd, που αργότερα έγινε η δεύτερη γυναίκα του.
Baker Street Muse
Windy bus-stop. Click. Shop-window. Heel.
Shady gentleman. Fly-button. Feel.
In the underpass, the blind man stands.
With cold flute hands.
Symphony match-seller, breath out of time.
You can call me on another line.
Indian restaurants that curry my brain.
Newspaper warriors changing the names,
they advertise from the station stand.
With cold print hands.
Symphony word-player, I'll be your headline.
If you catch me another time.
Didn't make her with my Baker Street Ruse.
Couldn't shake her with my Baker Street Bruise.
Like to take her but I'm just a Baker Street
Muse.
Ale-spew, puddle-brew boys, throw it up clean.
Coke and Bacardi colours them green.
From the typing pool goes the mini-skirted princess
with great finesse.
Fertile earth-mother, your burial mound is fifty feet
down in the Baker Street underground. (What the hell!)
Didn't make her with my Baker Street Ruse.
Couldn't shake her with my Baker Street Bruise.
Like to take her but I'm just a Baker Street
Muse.
Walking down the gutter thinking, "How the hell am I today?''
Well, I didn't really ask you but thanks all the same.
"I'll be your headline, if you catch me another time":
-Σαν
Rock star ο
Anderson, είναι συχνά το αντικείμενο της αρθρογραφίας των εφημερίδων. Της λέει με άλλα λόγια, ότι αν τους δουν ξανά μαζί, ο τύπος θα οργιάσει με τα πρωτοσέλιδα!!
Pig-Me And The Whore
"Big bottled Fraulein, put your weight on me,''
said the pig-me to the whore,
desperate for more in his assault upon the mountain.
Little man, his youth a fountain.
Overdrafted and still counting.
Vernacular, verbose; an attempt at getting close
to where he came from.
In the doorway of the stars,
between Blandford Street and Mars;
Proposition, deal. Flying button feel. Testicle testing.
Wallet ever-bulging. Dressed to the left, divulging
the wrinkles of his years.
Wedding-bell induced fears.
Shedding bell-end tears in the pocket of her resistance.
International assistance flowing generous and full
to his never-ready
Tool.
Pulls his eyes over her wool.
And he shudders as he comes.
And my rudder slowly turns me into the Marylebone Road.
"Pig-Me And The Whore":
-Λογοπαίγνιο για τον πυγμαίο
(pygmy), αλλά ταυτόχρονα και το ……ζωώδες:
('pig') & ('me').
"Vernacular, verbose: an attempt at getting close to where he came from":
-Η προσπάθεια να έρθει κοντά της, να κατανοήσει τον τρόπο της, αλλά και το από πού προήλθε ο ίδιος.
"In the doorway of the stars between Blandford Street and Mars...":
-Αυτό θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε, αφού τέτοιες σκηνές συμβαίνουν καθημερινά σε όλο τον κόσμο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η
Blandford Street βρίσκεται στο
Soho.
Crash-Barrier Waltzer
And here slip I dragging one foot in the gutter
in the midnight echo of the shop that sells cheap radios.
And there sits she no bed, no bread, no butter
on a double yellow line where she can park anytime.
Old Lady Grey; crash-barrier waltzer
some only son's mother.
Baker Street casualty.
Oh, Mr. Policeman
blue shirt ballet master.
Feet in sticking plaster
move the old lady on.
Strange pas-de-deux
his Romeo to her Juliet.
Her sleeping draught,
his poisoned regret.
No drunken bums allowed
to sleep here in the crowded emptiness.
Oh officer, let me send her to a cheap hotel.
I'll pay the bill and make her well
like hell you bloody will!
No do-good over kill.
We must teach them to be still
more independent.
"On a double yellow line":
-Στη Βρετανία, μία κίτρινη γραμμή στο δρόμο, σημαίνει απαγόρευση του parking στις ώρες γραφείου. Μία διπλή κίτρινη γραμμή
(double yellow line) σημαίνει απαγορεύεται το parking όλες τις ώρες.
"I have no wish for wishing wells or wishing bones":
-Τα 'wishing bones' είναι κάτι σαν ζάρια (ένα παιχνίδι “Βεζύρης, Βασιλιάς”, με ένα συγκεκριμένο κόκαλο, υπάρχει και σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας) και ο στίχος σημαίνει ότι ο
Ian δεν βασίζεται στην τύχη.
Mother England Reverie
I have no time for Time Magazine or Rolling Stone.
I have no wish for wishing wells or wishing bones.
I have no house in the country I have no motor car.
And if you think I'm joking, then I'm just a one-line
Joker in a public bar.
And it seems there's no-body left for tennis; and I'm a one-band-man.
And I want no Top Twenty funeral or a hundred grand.
There was a little boy stood on a burning log,
rubbing his hands with
Glee.
He said, "Oh Mother England,
did you light my smile;
or did you light this fire under me?
One day I'll be a minstrel in the gallery.
And paint you a picture of the
Queen.
And if sometimes I sing to a cynical degree
it's just the nonsense that it seems.''
So I drift down through the Baker Street valley,
in my steep-sided un-reality.
And when all is said and all is done
I couldn't wish for a better one.
It's a real-life ripe dead certainty
that I'm just a Baker Street
Muse.
Talking to the gutter-stinking, winking in the same old way.
I tried to catch my eye but I looked the other way.
Indian restaurants that curry my brain
newspaper warriors changing the names
they advertise from the station stand.
Circumcised with cold print hands.
Windy bus-stop. Click. Shop-window. Heel.
Shady gentleman. Fly-button. Feel.
In the underpass, the blind man stands.
With cold flute hands.
Symphony match-seller, breath out of time
you can call me on another line.
Didn't make her with my Baker Street Ruse.
Couldn't shake her with my Baker Street Bruise.
Like to take her but I'm just a Baker Street
Muse.
(I can't get out!)
" There was a little boy stood on a burning log,
rubbing his hands with Glee.
He said, "Oh Mother England,
did you light my smile;
or did you light this fire under me?":
-Είναι μία αναφορά στο ποίημα
'Casablanca' της
Felicia Hemans. Πρόκειται για την ιστορία του 13χρονου
Casablanca, γιου του αντιναύαρχου Brueys, ο οποίος διοικούσε τον Γαλλικό στόλο στη ναυμαχία του Νείλου μεταξύ Γάλλων και Aγγλων, το 1798. Το πλοίο του Brueys πήρε φωτιά και βυθιζόταν και ενώ το πλήρωμα είχε εγκαταλείψει το πλοίο, ο 13χρονος
Casablanca ικέτευε τον πατέρα του να τον αφήσει να φύγει. Τελικά ο Brueys αγνόησε τις ικεσίες του
Casablanca και τον παρέσυρε μαζί του στον θάνατο από τις εκρήξεις της πυριτιδαποθήκης.
-Ο
Ian εδώ, επανέρχεται (για λίγο) στο θέμα του
“Thick as a Brick”. Του να πεθαίνει δηλαδή κάποιος για το καθήκον και τα ιδανικά που χτίζουν οι
“Wise Men” για να επιβιώνει το σύστημα. Ο στίχος αυτός είναι μία καταγγελία για την ανοησία του θανάτου του 13χρονου που στα σχολεία διδάσκεται σαν παράδειγμα …….ανδρείας!!!!
"I can't get out! ":
-Ιδού λοιπόν πως κλείνει ο Τροβαδούρος την παράστασή του. Αρχικά σαν ουδέτερος παρατηρητής των γεγονότων, αντιλαμβάνεται στην πορεία ότι δεν μπορεί να αποστασιοποιηθεί. Είναι αδύνατον να επιβιώσει εάν αποκοπεί από το κοπάδι. Είναι και ο ίδιος μέρος του συνόλου. Πώς να βγει;
"Grace"
Hello sun.
Hello bird.
Hello my lady.
Hello breakfast.
May I buy you again tomorrow?
-Το κομμάτι αυτό, διαρκεί 40" και είναι ακριβώς όσο χρειάζεται.
-Ξυπνάς ένα πρωί, χασμουριέσαι, κοιτάς από το παράθυρο, ακούς τα πουλιά να κελαηδούν, καλημερίζεις την Αγαπημένη σου με ένα φιλί και νοιώθεις όμορφα για την καινούργια ημέρα που ξεκινάει. Ύστερα παίρνεις ένα κουαρτέτο εγχόρδων και κλείνεις αυτά σου τα λόγια εκεί μέσα. Πολλοί άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό.
"Hello sun,
Hello bird,
Hello my lady"
-Και έπειτα; Έπειτα……
" Hello breakfast.
May I buy you again, tomorrow?"
-Αυτό μπορεί να σας φαίνεται περιττό, ή αστείο. Πόσο κάνει ένα πρωινό; Και τέλος πάντων, με κάποιο τρόπο όλοι μπορούμε να το εξασφαλίζουμε. Για πολλούς, ίσως δεν θα χρειαζόταν αυτός ο στίχος.
*** Πάμε πάλι…….
"Hello breakfast.
May I buy you again, tomorrow?"
-Κάποια πλάσματα, ίσως αναρωτιούνται πραγματικά, αν θα είναι σε θέση να έχουν το πρωινό τους και την επόμενη ημέρα, γιατί……
…..ξυπνάς ένα πρωί, χασμουριέσαι, κοιτάς από το παράθυρο, ακούς τα πουλιά να κελαηδούν και σου έρχεται να τα …….στραγγαλίσεις!!!!!
*** Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση.