Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Τα παλιά εκείνα χρόνια, για τα οποία ακούσαμε απ’ τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας…, είναι γνωστό ότι, λόγω της έλλειψης των Μ.Μ.Ε., τα τραγούδια που σκάρωναν οι λαϊκοί ποιητές, οι απλοί εκείνοι φτωχοί και ταλαιπωρημένοι αλλά σοφοί χωρικοί…, είχαν τον ρόλο όχι μόνο της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας του κόσμου αλλά και της ενημέρωσής τους. Ένα αξιοσημείωτο γεγονός που θα συνέβαινε σε ένα χωριό, όπως ένα έγκλημα, ένας απρόοπτος θάνατος ή μια σκανδαλώδης ιστορία για τα ήθη της εποχής, ο λαϊκός ποιητής την μετέτρεπε σε τραγούδι. Όταν μαζεύονταν λοιπόν στα μεγάλα πανηγύρια, όπου πολλά χωριά μαζί έπαιρναν μέρος με τις ορχήστρες και τα χορευτικά τους, καθένα χωριό, παίζοντας τα δικά του τραγούδια, πληροφορούσε τα υπόλοιπα χωριά για τις αξιοσημείωτες ιστορίες του τόπου του… και κάπως έτσι το νέο διαδιδόταν από τόπο σε τόπο αλλά και από γενιά σε γενιά…
Σοφία Αργυροπούλου: Το ''Απόψε Θέλω Να Πιω'' είναι η ζωή μου σε 76 λέξεις
Η ιστορία του «Dub Be Good To Me» των Beats International
Σταύρος Σιδεράς: Όταν είσαι καλλιτέχνης, έχεις το δικαίωμα να ονειρεύεσαι!
Γιώργος Σταυρακάκης: PostScript (Μετρονόμος, 2024)
Η ιστορία του «Dress you up» της Madonna
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #6505 / 05.12.2006, 23:13 / Αναφορά Για ακόμα μια φορά : Συγχαρητήρια! Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα άτομα( και κυρίως νέα) που γνωρίζουν και σέβονται κάποια πράγματα! |
| #6506 / 05.12.2006, 23:50 / Αναφορά Νεκταρούλι συγχαρητήρια, πολύ ωραίες ιστορίες. Πιο πολύ μου έκανε εντύπωση η μικρή που έμεινε έγκυος από τα 12. Να λοιπόν που αυτά δεν είναι φαινόμενα μόνο της σημερινής κοινωνίας και νεολαίας, που όλοι έχουν πέσει να την φάνε. Δε φταίει ούτε η παιδεία, ούτε η τηλεόραση, αλλά η ανθρώπινη φύση. Τι να κάνουμε δηλαδή :) Ωραία και η κατηγοριοποίηση του κειμένου σου, διαβάζεται νεράκι... ΥΓ. Gazakas και λοιποί δάσκαλοι, ωραίο υλικό για μάθημα; |
| #6515 / 06.12.2006, 16:52 Μπράβο Νεκταρία, πολύ καλή δουλειά!!! έχουμε πραγματικά ανάγκη από τέτοιες συγκεντρωτικές εργασίες, ιδίως στο χώρο του τραγουδιού. Γιώργο να είσαι σίγουρος ότι, με την άδεια της Νεκταρίας, θα αξιοποιηθεί καταλλήλως το άρθρο αυτό κάποια στιγμή στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας! |
| #6507 / 06.12.2006, 01:18 / Αναφορά Λοιπόν, εμένα πρώτα απ' όλα μου αρέσει ο τίτλος "κάτσε καλά γιατί θα γίνεις τραγούδι".. απίθανο. Ως "απειλή" πιό αποτελεσματική θα μπορούσε να είναι "κάτσε καλά γιατί θα ... σε κάνω τραγούδι"... Ειναι εξαιρετικό και σαν ροή κειμένων και σαν παρουσίαση και σαν επιλογή θεμάτων / τραγουδιών .. Και με τον γνωστό τρόπο της Νεκταρίας, που πάντα βοηθά τον αναγνώστη της να ταξιδέψει πίσω, στην εποχή και στις συνθήκες που γεννήθηκαν τα τραγούδια, οι μουσικές, οι ζωγραφικές, οι στίχοι. Πανέμορφο περιεχόμενο σε όλα. Και πανέμορφος τρόπος (που ως γνωστόν σπανίζει). Μία από τις καλύτερες δημοσιεύσεις σου. Μπράβο. |
| #6508 / 06.12.2006, 02:22 / Αναφορά Μπράβο ακόμα μιά φορά Νεκταρία μας. Πολύ όμορφα κείμενα και εύκολα να διαβαστούν και όμορφο που τα μοιράστηκες μαζί μας γιατί λίγο δύσκολα θα τα μαθαίναμε αλλιώς. Προσωπικά εκτός από την ιστορία του Μενούση δεν ήξερα άλλη. Καί δείχνουν τα ήθη και τα έθιμα των ανθρώπων εκείνων των εποχών. Βέβαια δεν τα θεωρώ σκληρότερα των ημερών μας γιατί και σήμερα συμβαίνουν τα τέρατα. Χωρίς να το θέλω θυμήθηκα ένα έγκλημα της νεότερης Ελλάδας που θεωρήθηκε ως "έγκλημα του αιώνα" και συγκλόνησε την Ελλάδα το 1931 όταν δολοφονήθηκε ο Δημήτρης Αθανασόπουλος από την γυναίκα του Φούλα και την πεθερά του Άρτεμη Κάστρου και έγινε τραγούδι με τους στίχους "Καημένε Αθανασόπουλε τι σου' μελλε να πάθεις, κι από κακούργα πεθερά τα νιάτα σου να χάσεις". |
| #6509 / 06.12.2006, 02:43 / Αναφορά Παιδιά, σας ευχαριστώ πολύ...!! :) Αυτό το κομμάτι της παράδοσης, είναι για ΄μένα πολύ διασκεδαστικό, και μέχρι να καταλήξω ποιά από το σύνολο των τραγουδιών που παρουσιάζουν τέτοιες ιστορίες αληθινές και καθημερινές θα σας γνωρίσω, έσβησα και ξανάγραψα αρκετές φορές... Γι' αυτό χαίρομαι πολύ που κι εσείς ...το χαρήκατε το διάβασμα... Σίγουρα για σχολικές ιστορίες είναι ό,τι πρέπει... jorge. Ένα τέτοιο βιβλίο με ευχάριστα στο διάβασμα λαογραφικά στοιχεία θα ήταν όχι μόνο διασκεδαστικό για τα παιδιά αλλά θα ένιωθαν τελείως διαφορετικά αυτό που λέμε "παράδοση"... και που σήμερα λόγω αμάθειας ή ημιμάθειας το παρεξηγούμε και το παρερμηνεύουμε... stam 23 χαίρομαι κι εγώ όταν συναντώ ανθρώπους νέους που πιστεύουν, όπως εσύ, πως όντως... "κάποια πράγματα χρειάζονται σεβασμό"... Όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σκέφτοναι έτσι, τόσο πιο εύκολο θα είναι αυτά τα "πράγματα" να έρχονται ξανά και ξανά στην επιφάνεια και να γνωρίζει και ο υπόλοιπος κόσμος την αξία τους.... Shakti σ' ευχαριστώ! Και ασφαλώς και σήμερα συμβαίνουν διάφορα τραγικά όπως και τότε... Όπως το είπε ο jorge ακριβώς! Είναι θέμα ανθρώπων... Εγκλήματα, απάτες, "παράνομοι" έρωτες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο όλα τούτα είναι κομμάτια ανθρώπινης συμπεριφοράς... Thank, τώρα μου το αποκάλυψες ο ίδιος... :Ρ Την επόμενη φορά θα ξέρω με ποιόν τρόπο θα σε απειλήσω... Όσο για την ιστορία του τίτλου..., συνδέεται με τον κ. Χρόνη... Από εκείνον την έμαθα τη φράση... Είναι η φράση που του έλεγε η γιαγιά του και η μάνα του όταν έκανε αταξίες... Που να 'ξεραν τότε ότι το άτακτο εκείνο παιδάκι όχι απλώς θα γινόταν τραγούδι, αλλά θα γινόταν... ένα με το τραγούδι... Θα γινόταν ο ίδιος η ιστορία του θρακιώτικου τραγουδιού... Σ' ευχαριστώ Θάνο μου! |
| #6513 / 06.12.2006, 16:09 / Αναφορά Η σπουδαιότητα των αφηγήσεων αυτών και του τρόπου με τον οποίο μεταφέρονται από τη λαϊκή μούσα στα δημοτικά τραγούδια, είναι τόσο η ευγένεια στην περιγραφή, γεγονότων που πολλές φορές "λυγίζουν" από τραγικότητα, όσο και τα ηθικά διδάγματα ή οι απόψεις που συνοδεύουν τα λαλούμενα... Εξίσου σπουδαίο είναι να καταγράφεις τη λαϊκή σοφία και να τη μεταφέρεις με τρόπο οικείο και σαφή σε νεότερες γενιές, δίχως να προσβάλλεις την ουσία της... Γι' αυτό -και γι' άλλα- Νεκταρία, σ' ευχαριστούμε! |
| #6517 / 06.12.2006, 23:06 ...κι εγώ Σωτήρη μου... Όσο για το πόσο σπουδαίο είναι να καταγράφεται και να μεταφέρεται η λαϊκή σοφία από γενιά σε γενιά... το μαθαίνω κι εγώ όλο και πιο πολύ χρόνο με το χρόνο, κοντά σ' αυτόν τον μεγάλο δάσκαλό... Σ' αυτόν χρωστώ την αγάπη και το μεράκι γι' αυτό τον πολύτιμο θησαυρό και σ' αυτόν την συνειδητοποίηση του πόσο σημαντικό είναι να μεταφέρεις όλες αυτές τις γνώσεις αιώνων, ....όπου ...και με όποιον τρόπο μπορείς και κυρίως προς τις νεώτερες γενιές, εμπνέοντάς τους την όρεξη να ασχοληθούν κι εκέινοι καθένας του προσωπικά και ιδιαίτερα... Έτσι συνεχίζεται η παράδοση κι έτσι μπορούμε να κρατάμε ακόμα ζωντανές τις μυρωδιές των προγόνων μας, για να ξέρουμε ποιοί στ' αλήθεια είμαστε σήμερα... Αφού ό,τι είμαστε δεν είναι παρά ένας ακόμα κρίκος μια ιστορικής συνέχειας... |
| #6514 / 06.12.2006, 16:12 / Αναφορά Νεκταρία, αυτό που προσφέρεις με τέτοιου είδους άρθρο πιστεύω πως γνωρίζεις κι εσύ πόσο πολύτιμο είναι. Νιώθω συχνά μέσα από τον λόγο σου πως είναι σα να μας πιάνεις από το χέρι και μας οδηγείς σε έναν κήπο γεμάτο από τα πιο όμορφα λουλούδια και αρχίζεις σιγά σιγά και πανέμορφα, με αυτόν τον αμίμητο τρόπο σου, τον ζεστό και τον οικείο, να μας λες ιστορίες για καθένα από αυτά. Μας γνωρίζεις τον "κήπο" σου και μας ομορφαίνεις τις σκέψεις και την ψυχή μας. Σ' Ευχαριστώ! |
| #6518 / 06.12.2006, 23:07 Κατερίνα μου σ' ευχαριστώ για τα όμορφά σου λόγια. Αν είναι έτσι όπως τα λες, τότε ...σας οδηγώ κι εγώ στον "κήπο" που μου γνωρίσανε και μ' έκαναν κι εμένα να αγαπήσω οι δικοί μου αγαπημένοι άνθρωποι και πρώτος απ' όλους ο κ. Χρόνης. |
| #6521 / 07.12.2006, 13:53 / Αναφορά Άλλοι παρακαλάνε μία ζωή για να γίνουν τραγούδι....λολ Πολύ όμορφο Νεκταρία! |
| #6538 / 08.12.2006, 16:50 Νεκταρία πολύ δυνατό... Δύσκολοι καιροι για γυναίκες, αλλά και για άντρες. Μας μετέφερες άμεσα στις αντιλήψεις της εποχής και μας βάζεις σε προβληματισμό για τις συνθήκες που τις δημιουργήσαν. Τελικά όπως ειπώθηκε "φταίει" και η ανθρώπινη φύση για τα συμβάντα, η οποία μετά τα μετατρέπει σε τραγούδια. Όχι οτι τώρα οι καιροί είναι εύκολοι, κάθε άλλο. Νομίζω όμως οτι όποια τραγούδια έχουν βγεί από τα δύσκολα έχουν πραγματική δύναμη και ζούν ακόμα μέσα στις γενιές, αφού γράφτηκαν και πρωτοτραγουδήθηκαν από ανθρώπους που είχαν συναίσθηση του τι βιώνουν. Αν αναλογιστεί κανείς τι γράφεται σήμερα, στη γενικότητα πάντα, μάλλον δεν ξέρουμε τι μας γίνεται.. Σ' ευχαριστούμε. |
| #6547 / 09.12.2006, 00:16 Σ' ευχαριστώ Βασίλη μου. Στην τελευταία σου πρόταση νομίζω πως τα λες όλα... Είναι πολύ σημαντικό να μπορεί κάποιος να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του και να το "μεταφράζει" σε στίχους και μουσική. Το μυστικό ίσως βρίσκεται σ' αυτό που λέμε "ανάγκη δημιουργίας". Οι παλαιότερες γενιές, μη έχοντας πολλούς τρόπους διασκέδασης και σχεδόν καθόλου τρόπους άμεσης ενημέρωσης για όσα συμβαίνουν γύρω τους, το τραγούδι το είχαν ανάγκη: ανάγκη για να διασκεδάσουν και ανάγκη για να μάθουν τα του κόσμου γύρω τους. Η ανάγκη τους τούς έκανε να δημιουργούν και όχι να αναπαράγουν παλιούς ήχους ή τα ίδια και τα ίδια... Καθετί που έγραφαν ήταν από την "ανάγκη" τους γι' αυτό ήταν τόσο αληθινό... Σήμερα οι περισσότεροι γράφουν και ασχολούνται με τη μουσική για μια ανάγκη που στην πραγματικότητα καμία σχέση δεν έχει με τη μουσική: την ανάγκη της δημοσιότητας... Γι' αυτό δεν γράφεται τίποτα καινούριο με ουσία, που να "πιάνει" τους σφυγμούς της εποχής και να γεννιέται από "ανάγκες"... Γιατί ας μην ξεχνάμε -κι εσύ που είσαι δημιουργός το ξέρεις καλύτερα από εμένα- ότι τα τραγούδια είναι τα φάρμακα της ψυχής του δημιουργού τους... Αν δεν είναι έτσι, τότε πρόκειται μόνο ...για χάσιμο χρόνου του "δημιουργού" τους... Όσο για το ηχητικό και αισθητικό αποτέλεσμά τους -όταν δεν έχουν γεννηθεί από "ανάγκη ίασης"- έχουμε όλοι εμπειρία του... σε μεγάλη ποσότητα... |
| #6548 / 09.12.2006, 00:17 Σ' ευχαριστώ Χρήστο μου! :) |
| #6549 / 09.12.2006, 00:40 / Αναφορά Μπράβο Νεκταρία για το ωραίο κείμενο πράγματι τέτοιου είδους άρθρα είναι πολύτιμα όπως είπε η katerina229 και ιδιαίτερα σε αυτούς που δεν έχουν πρόσβαση στα βιβλία. |
| #6563 / 09.12.2006, 23:55 / Αναφορά Πολύ ωραία δουλειά Νεκταρία!!!! |
| #6570 / 11.12.2006, 00:51 / Αναφορά Μπράβο Νεκταρία. Πολύ καλή δουλειά. :-) |
| #6583 / 11.12.2006, 17:07 / Αναφορά Νεκταρία, για μια ακόμη φορά δηλώνω μαγεμένος από κείμενό σου. Τόσο ο τρόπος γραφής σου όσο και το περιεχόμενο με συνεπήραν... Χίλια μπράβο! Εξαιρετική δουλειά! |
| #6588 / 11.12.2006, 23:54 Σ' ευχαριστώ πολύ Νίκο! Όταν αγαπάς κάτι πολύ και νιώθεις πως και άλλοι, μέσα (ή ΚΑΙ μέσα) από εσένα, μαθαίνουν να το αγαπούν, αισθάνεσαι ...γεμάτος, όπως κι εγώ τώρα με όλα αυτά τα σχόλιά σας... |
| #6717 / 22.12.2006, 02:56 / Αναφορά Υπέροχο θέμα, γεμάτο παράδοση και αγάπη για τις παλιές εποχές. Νεκταρία έχεις γράψει ένα από τα πολύ αγαπημένα μου θέματα... το διαβάζω και το σκέφτομαι συχνά. |
| #8727 / 26.06.2007, 00:06 / Αναφορά Ένα μπράβο και απο εμένα, πόσο μάλλον για τα αγαπημένα Θρακιώτικα. Δεν ξέρω ποιες είναι οι πηγές σου, αλλά όπως και να 'χει, μας έκανες πλουσιότερους κατι τι, σε έναν τομέα που δυστυχώς δεν τυγχάνει της δέουσας προσοχής που του αρμόζει. Μένω να συλλογίζομαι, εδώ και κάποια λεπτά, για την ομορφιά του κειμένου σου και την αυθόρμητη και ευλογημένη σχέση, των εμπνευστών χιλιάδων τραγουδιών, με την καθημερινότητα και την ΖΩΗ. Ευχαριστώ. |
| #8783 / 02.07.2007, 16:44 Εγώ ευχαριστώ! Κι εγώ απολαμβάνω να ακούω τέτοιες ιστορίες που διδάσκουν την απλότητα και την αυθεντικότητα κάθε συμπεριφοράς των παλαιότερων γενεών... Απλότητα που αφορούσε ακόμη και στον τρόπο που γεννούσαν τα τραγούδια τους... Χωρίς καμιά άλλη σκοπιμότητα ή φιλοδοξία παρά μόνο για να ...σχολιάσουν όσα τους εντυπωσίαζαν, να τα γνωρίσουν στους άλλους, να μοιραστούν τη χαρά τους για τα ευχάριστα και τη λύπη τους για τα δυσάρεστα... απλά και αληθινά Οι πηγές μου είναι διάφορα βιβλία λαογραφίας της Θράκης και σχόλια από βιβλιαράκια που συνοδεύουν σχετική δισκογραφία και ασφαλώς από προφορικά σχόλια του κ. Χρόνη Αηδονίδη... |
| #12218 / 05.03.2008, 23:35 / Αναφορά Καλό! |
| #14860 / 26.06.2008, 00:42 / Αναφορά Εκπληκτικό άρθρο! Φτάνει να πω ότι το διάβασα 2-3 φορές από την αρχή πριν αξιωθώ να το απαντήσω..... Τα περισσότερα που αναφέρθηκαν σχετικά με τα ήθη τα ήξερα, αλλά με αυτή τη δημοσίευση επιτέλους συνειδητοποίησα ότι δεν είναι φανταστικές επινοήσεις του λαού κι ότι μιλάμε για αληθινά γεγονότα που απλώς συνέβησαν μία άλλη εποχή.... Ξεδιπλώνονται πολλές εικόνες μπροστά στα μάτια μου με αυτούς τους στίχους.... Και πάλι συγχαρητήρια! |
| #14874 / 26.06.2008, 12:43 Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο! Από τα καλύτερα και πιο ενδιαφέροντα άρθρα που έχω διαβάσει! Συγχαρητήρια, πάρα πολύ καλή δουλειά! Μπράβο! Μας ενθουσίασες όλους! |
| #14882 / 26.06.2008, 14:17 / Αναφορά Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα σχόλιά σας παιδιά! Χαίρομαι πολύ που το "διασκεδάσατε" τόσο... Κι έμενα με ευχαριστούν πολύ αυτές οι ιστορίες... :) |
| #17405 / 28.12.2008, 10:30 / Αναφορά Παιχνιδιάρικος τίτλος.... |
| #23270 / 26.08.2011, 08:08 ενα μεγαλο μπραβο με πολυ ενδιαφερον βρεςμας και αλλα ετσι να μας γραψεις και παλι μπραβο |
| #24439 / 18.03.2012, 12:33 / Αναφορά Άργησα λίγο, μα κάλλιο αργά πάρα ποτέ! Εξαιρετικό άρθρο! Διάβασα όλες τις ιστοριούλες και έμαθα τόσα πράγματα που δεν ήξερα! :) Πόσο όμορφο να μαθαίνεις και την ιστορία των τραγουδιών που σου αρέσουν και όχι μόνο τον χορό τους! :) Μου έκανε εντύπωση το "Κάτω στη Ρόδο" γιατί ομολογώ πως ήξερα μόνο την εκδοχή του από την Σαμοθράκη και ψάχνοντας τελικά κατάλαβα πως υπάρχουν παραλλαγές σε όλη την Ελλάδα! Είσαι αξιέπαινη, Νεκταρία! Συγχαρητήρια! :) |
Ένα σχόλιο για το bullying
Υπέροχα κατάμαυρο
Βήματα στη βροχή
Al-Andalus: Ένα ιπποτικό μυθιστόρημα φαντασίας - του Γιώργου Μπιλικά (Orfeus)
Ρατσισμός
