Al-Andalus: Ένα ιπποτικό μυθιστόρημα φαντασίας - του Γιώργου Μπιλικά (Orfeus)

Γράφει ο Ιουλία Λυμπεροπούλου (ioulialibera)
23 άρθρα στο MusicHeaven

Αν στο Heaven Adventures ο Ορφέας έθεσε το ερώτημα «Τι συμβαίνει όταν φεύγουμε απ’ αυτήν τη ζωή; Πού πηγαίνουμε “μετά”;», αν στο No. 9 βρέθηκε βουτηγμένος μέσα στο “μετά”, ευγνωμονώντας τον αντίπαλο που με την ύπαρξή του τον κρατάει σε εγρήγορση, στο Al-Andalus τα βάζει με τον ίδιο τον αντίπαλο. Μία παραλλαγή του μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης, με μονομαχίες, ίντριγκες, περιπέτειες, έρωτες, φαντασία και χιούμορ, στην Ισπανία των Μαυριτανών του 10ου αιώνα. (Γιώργος Μπιλικάς, από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το τρίτο μυθιστόρημα του Γιώργου Μπιλικά (George Orfeus), με τίτλο Al-Andalus, μετά από τις μεταφυσικές αναζητήσεις των δύο προηγούμενων μυθιστορημάτων του, μεταφέρει τον αναγνώστη σε ένα χωροχρονικό ταξίδι και σε σφαίρες ιστορικές που υπήρξαν αλλά και σε άλλες που ίσως να υπάρξουν στο μέλλον. Στις σελίδες του παρελαύνουν ιππότες με πανοπλίες, άλογα και αγώνες, χάνια, χρώματα θερμά του μεσογειακού νότου, με ανατολικές επιδράσεις στην αισθητική και στις συνήθειες, σε ένα χωνευτήρι πολιτισμών, σε ένα σταυροδρόμι συνάντησης της Δύσης με την Ανατολή, ακόμα και με χρώμα ελληνικό από το νησί της Κίρκης στο μακρινό μέλλον του 3014 μ.Χ. Κεντρικός ήρωας είναι πάντα ο Ορφέας, που αναπτύσσει στον αναγνώστη, αφορμή των νέων περιπετειών του, συλλογισμούς απορρέοντες από τις ιστορικές του ανακαλύψεις, τις μυθολογικές του γνώσεις όπως τις συνδέει κριτικά με το παρόν του, τις μεταφυσικές και φιλοσοφικές του αναζητήσεις επιπλέον, φιλτραρισμένους με χιούμορ και με το χαρακτηριστικό και οικείο στον αναγνώστη και των άλλων βιβλίων του συγγραφέα ύφος του ήρωα.

Στο Al-Andalus βλέπουμε, εκτός των άλλων, τι γίνεται όταν η τεχνολογία μεταφέρεται στο 940 μ.Χ. στην Κόρδοβα, την εποχή της Reconquista, τότε που μεσουρανούσε ο Χαλίφης Αμπντ-Αλ-Ραχμάν Γ’. Ο Ορφέας βρίσκεται και πάλι εν μέσω μίας περιπλάνησης, σαν άλλος ένας τροβαδούρος ιππότης, στην περίπτωσή του, έχοντας, όμως, διαρκώς αγκιστρωμένη τη σκέψη του στον Οδυσσέα ως νοερό εφαλτήριο, καθώς ψάχνει τη Λύρα, την οποία του έκλεψε ο Χαλίφης. Τελικά, με τη βοήθεια της μάγισσας Κίρκης, ανακαλύπτει στην πορεία και τη χαμένη Ευρυδίκη, την οποία πάντα ελπίζει και πιστεύει πως θα ξανασυναντήσει. Αλλά δεν είναι εύκολη υπόθεση η απόκτηση των όσων επιθυμεί, σε έναν ξένο τόπο, δίχως ταυτότητα και όντας ο Κανένας. Πασχίζοντας να γίνει κάποιος, επομένως, ώστε να διεκδικήσει ό,τι θεωρεί πως του ανήκει, καλύπτει μέσα σε μερικές εβδομάδες το κενό για όσα εκ των πραγμάτων αγνοεί, από την εποχή του (Αρχαιότητα) έως και το 3014 μ.Χ., με τρόπο μαγικό. Έτσι γίνεται, λοιπόν, ιππότης, τραγουδάει live Rock συναυλία για το Χαλίφη και τους Μαυριτανούς, και άλλα πολλά, προκειμένου να ξεγελάσει τον «Άδη» −ο Χαλίφης εδώ−, με μία ρομαντική αρπαγή! Θα τα καταφέρει άραγε;

Ο συγγραφέας «παίζει» με αξίες, μεγέθη, συναισθήματα και πραγματικότητες, όπως είναι ο χρόνος, η αγάπη, ο θάνατος και η εσωτερική εξέλιξη, και αναφέρεται στα βήματα που κάνει ή δεν κάνει κάποιος, για να φτάσει σε μία, κατά το δυνατόν, προσωπική ολοκλήρωση. Ας δούμε κάποια σημεία του βιβλίου:

«[...] δεν υπάρχουν επιτυχημένες ή αποτυχημένες σχέσεις [...] Ο σκοπός της ζωής και των σχέσεων δεν μπορεί να είναι άλλος από την εξέλιξη, την ανάπτυξη και την κατανόηση της πληρότητας του εαυτού μας. Η εξέλιξη τείνει από το εγώ στο εμείς [...] στην αγάπη και την αληθινή επικοινωνία. Το να νιώσουμε, να κατανοήσουμε και να βιώσουμε την αγάπη είναι [...] ο τελικός και υψηλότερος σκοπός κάθε σχέσης. Δεν μπορούμε να διαβούμε αυτόν το δρόμο της ανάπτυξης χωρίς να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να παίρνουμε τα μαθήματά μας. Κάθε σχέση είναι μία θαυμάσια ευκαιρία για να συνεργαστεί κάποιος, με σκοπό να κατανοήσει τον εαυτό του και να εξαγνίσει τις εγωιστικές του τάσεις. Κάθε σχέση μάς προσφέρει δυνατότητες για να μάθουμε τη θυσία και τη συνεργασία [...] όσο πιο δύσκολη είναι η σχέση, τόσες περισσότερες είναι και οι ευκαιρίες για μάθηση»[1].

«Κάθε χωρισμός είναι μια ευκαιρία και μια πρόκληση να μάθουμε να απελευθερώνουμε τον εαυτό μας και τον άλλον. Να μάθουμε να κατανοούμε, να συγχωρούμε και να μαθαίνουμε ότι μέσα σε κάθε τέλος υπάρχουν οι σπόροι για μια καινούρια αρχή. Η ελιά είναι ένας θαυμάσιος καρπός, αλλά, για να βγει το πολύτιμο λάδι, πρέπει να τριφτεί, να πιεστεί, να συνθλιβεί. Μόνο μέσα από την τριβή με την απώλεια και τον πόνο, την επαφή με το θάνατο –κάθε χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος−, με την έννοια ότι τελειώνει μία φάση της ζωής μας, βγαίνει το πολύτιμο λάδι της εμπειρίας της ζωής. Όσο αναπτυσσόμαστε, τόσο καλύτερα κατανοούμε τον εαυτό μας»[2].

«Το “ΜΑΖΙ” είναι η πιο δύσκολη λέξη σε όλες τις γλώσσες του κόσμου»[3].

«Νέκυια θα πει... Να ζεις τη ζωή σου ολόκληρη και να στοχάζεσαι... Να γνωρίζεις ότι η ζωή σου είναι η προέκταση της φαντασίας σου... Να είναι η ζωή σου το Πλοίο που ταξιδεύει στον Ωκεανό του Χρόνου, αλλά να μη σε ενδιαφέρει ο Χρόνος... Να έχεις τη δύναμη να μπαίνεις μέσα στην ψυχή σου και να βλέπεις όλους τους ισοβίτες κατάδικους που κρύβεις μέσα της... [...] Να αγνοείς τους ανόητους που σε περιτριγυρίζουν, όχι από εγωιστικό πείσμα, αλλά από υποχρέωση και συνέπεια προς τον εαυτό σου για το επίπεδο στο οποίο οφείλεις να τον έχεις... Νέκυια θα πει... Να βάλεις στο ποτήρι σου το χυμό της ύπαρξής σου και να τον ανακατέψεις με τη σωστή δόση του χυμού της ανυπαρξίας σου, για να φτιάξεις το χυμό της ζωής... Να ζεις με όλη της τη μεγαλοπρέπεια την ένταση της ένωσης με την Αγαπημένη...»[4].

«Έρωτας είναι η τέχνη τού να φεύγεις, αλλά να φεύγεις έτσι, που ο πόνος που θα νιώθεις να σε σφάζει χίλιες φορές περισσότερο από τον πόνο που σφάζει το σύντροφο που αφήνεις. Αν ο σύντροφός σου πονάει μια φορά, εσύ να πονάς χίλιες. Ο Έρωτας είναι Γνώση, Ευγένεια και Αρχοντιά»[5].

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Γιώργος Μπιλικάς γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Θεωρία μουσικής και Κιθάρα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος ροκ σχημάτων στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, με πιο γνωστά τα «Τέσσερα Τέταρτα», «Θαρσείν Χρει» και «Νepal». Από το 1992 έως το 2009, ασχολήθηκε με την παραγωγή και με τη μουσική επιμέλεια ραδιοφωνικών εκπομπών, με την ηχοληψία και με την πρωτότυπη μουσική επένδυση τηλεταινιών, ντοκιμαντέρ και ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους για τη μεγάλη οθόνη. Το 2004 κυκλοφόρησε με τους «Θαρσείν Χρει», σε συλλεκτικό βινύλιο, υλικό ηχογραφημένο το 1974, το οποίο έμεινε απείραχτο από παρεμβάσεις της σύγχρονης τεχνολογίας. Αρθρογραφεί σε μόνιμη στήλη του www.musicheaven.gr με τίτλο «Καμία Συμπάθεια για το Διάβολο» − Orfeus/No Sympathy for the Devil και είναι μέλος της Συντακτικής του Ομάδας. Στο πλαίσιο αυτής της δραστηριότητάς του έχει πάρει συνεντεύξεις από τους: Φοίβο Δεληβοριά, Νίκο Παπάζογλου, Βασίλη Καζούλλη, Στάθη Δρογώση, Βασίλη Βασιλάτο, Απόστολο Ρίζο, Robert Plant, Chris & Carla και Marianne Faithfull. Ασχολείται, επίσης, με τη συγγραφή βιβλίων και εκδοτικά συνεργάζεται με τον εκδοτικό οίκο «Συμπαντικές Διαδρομές». Τον Οκτώβριο του 2012 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Heaven Adventures και το Μάρτιο του 2013 συμμετείχε με ποιήματα στην ανθολογία Όνειρα των Μύθων. Το Νοέμβριο του 2013 κυκλοφόρησε, επίσης, το No. 9, ένα μεταφυσικό μυθιστόρημα φαντασίας. Το Al-Andalus, ένα ιπποτικό μυθιστόρημα φαντασίας, είναι το τρίτο στη σειρά, που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2014. Την ίδια χρονιά συμμετείχε με διηγήματά του και σε άλλες δύο ανθολογίες, στις ίδιες εκδόσεις, με τίτλο Θρύλοι του Σύμπαντος ΙΙΙ και Once Upon a Future.

Δισκογραφία:

01) «Pop Festival», («Θαρσείν Χρει», συμμετοχή, Columbia, 1973)

02) «1974» («Θαρσείν Χρει», Anazitisi Records, 2004)

Φιλμογραφία:

01) «Φιλοσοφία» (Δ. Αθανίτη, 1993)

02) «Ο Κύριος Χ» (Δ. Αθανίτη, 1994)

03) «Αντίο, Βερολίνο» (Δ. Αθανίτη, 1994)

04) «Μίλησέ μου για Έρωτα» (Δ. Αθανίτη, 1996)

05) «Μορφές στο Εργαστήριο» (Ν. Ζωιόπουλου, 1997)

06) «Καμία Συμπάθεια για τον Διάβολο» (Δ. Αθανίτη, 1997)

07) «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» (Δ. Αθανίτη, 1999)

08) «Αισθήσεις» (Έλ. Καζαντζίδη, 2000)

09) «2000 + 1 Στιγμές» (Δ. Αθανίτη, 2000)

10) «Μπόμπα» (Χ. Τσούκα, 2003)

11) «Η Πόλη των Θαυμάτων» (Δ. Αθανίτη, 2005)

12) «Ζάχαρη Άχνη» (Β. Τσερπέ, Γ. και Ι. Παπαδόπουλου, 2009)

13) «Αόρατος» (Δ. Αθανίτη, 2014)

Τραγούδι από το τέλος του βιβλίου:

«Candle of Life», John Logde (Moody Blues).

Η 1η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στο Rock Music ‒ Café Bar «Bat City», Λ. Αλεξάνδρας 11, το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου του 2014, στις 23:05-23:25 το βράδυ.

Στην εκδήλωση, η οποία θα ξεκινήσει στις 11:00 π.μ. και θα ολοκληρωθεί στις 24:00 μ.μ., θα γίνει και η προβολή της ταινίας «Αντίο, Βερολίνο» στις 12:00-13.30 π.μ., για την οποία θα μιλήσει ο Γιώργος Μπιλικάς. Στην ταινία, ο ίδιος συμμετείχε ποικιλότροπα, καθώς έγραψε τη μουσική, έκανε την ηχοληψία, έπαιξε ένα βασικό ρόλο και επιπλέον σε αυτόν το ρόλο οφείλει και την αδυναμία του στα καπέλα που φοράει, καθώς υποδύθηκε έναν γκάνγκστερ με μπορσαλίνο. Η ταινία το 1994 κέρδισε στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το βραβείο Καλύτερης Ταινίας, στα κρατικά βραβεία ποιότητας ΥΠΠΟ, ενώ την ίδια χρονιά απέσπασε Ειδική Μνεία τόσο στο 35ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης όσο και από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ).

Πιο πολλές πληροφορίες για την ταινία στην «Ταινιοθήκη της Ελλάδος»

Και στο ιστολόγιο του Γιώργου Μπιλικά.

Παρουσίαση για το βιβλίο Νο 9.

Υποσημειώσεις:

[1] Γιώργος Μπιλικάς, Al-Andalus, Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, Αθήνα, 2014, σσ. 50-51.

[2] Γιώργος Μπιλικάς, Al-Andalus, ό.π., σσ. 52.

[3] Γιώργος Μπιλικάς, Al-Andalus, ό.π., σσ. 87.

[4] Γιώργος Μπιλικάς, Al-Andalus, ό.π., σσ. 96-97.

[5] Γιώργος Μπιλικάς, Al-Andalus, ό.π., σσ. 135.