Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #72 / 14.05.2003, 00:07 / Αναφορά Δε φταίει αυτός που τα λέει. Φταίει το κοινό του που τον τρέφει. Πάντα υπήρχαν εκείνοι που επειδή τίποτα δεν έχουν να επιδείξουν από προσωπική τους προσπάθεια, προσπαθούν πουλώντας λίγή ή άρκετη, όπως στην προκείμενη περίπτωση, τρέλα και κάνοντας σχόλια χοντροειδώς "καυστικά" δήθεν, για άλλους, προσπαθούν να καλύψουν την ανασφάλεια που τους δημιουργεί η "ανυπαρξία" τους. Ο Πανούσης την έχει βρει τη δουλειά... Με ένα κολάν, με γενειάδα αλα παπά και με το τρελό παίξιμο του ματιού του έφτιαξε τον γραφικό εκείνο αξιολύπητο τύπο που, αφού τίποτε άλλο δεν μπορεί να κάνει - να προσφέρει ή να δημιουργήσει -, τουλάχιστον εξασφαλίζει με το "στυλ" του το γεγονός ότι μπορεί να εντυπωθεί στη μνήμη των περισσότερων μας, λόγω της εκκεντρικής του εμφάνισης και της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς του και να προσελκύσει ίσως και κάποιους που θέλουν να κάνουν το κέφι τους ή το "χαβαλέ" τους μαζί του. Ένας άνθρωπος ατάλαντος, που η μόνη του έννοια ήταν πως να γίνει γνωστός, έρχεται να μιλήσει για Νταλάρα, Πορτοκάλογλου και Πρωτοψάλτη, ανθρώπους που αν μη τι άλλο, έχουν να επιδείξουν μια ιστορία και τεράστια προσφορά στο ελληνικό τραγούδι. Είναι ίσως ο μόνος τρόπος για να καταφέρει να μείνει στην επικαιρότητα. Υβρις και χυδαιότητα...τι πιο εύκολο. Αποκτάς δημοσιότητα στο... πι και φι. Είναι αυτός ο ίδιος που θέλοντας να το παίξει δήθεν προοδευτικός ή υπεράνω, ξευτίλιζε τη σημαία. Ο ίδιος επίσης που η έμπνευσή του εξαντλείται σε στίχους του τύπου.."θέλω να πέσω μέσα σε χάχανα και γέλια να πνιγώ, να γίνω πριγκιπεσσα, της μάνας μου τα ρούχα να φορώ..." Το έχουμε καταλάβει... Τζίμυ... |
| #80 / 14.05.2003, 15:58 Agaphte gate, sorry katarxas gia ta greeklish alla den paizoun greek fonts.... Den tha katso na analysw gia to an o panoushs einai atalantos h oxi, to talento an mh ti allo orizetai kai apo polla ypokimenika kritiria. Parolayta, mporo na theorhsw ayton ton anthropo san enan terastio diaskedasth (kai gia mena, opos kai polous alllous tha tolmousa na pw psyxagwgo). H texnh, kai poso mallon h satyra pote den eixai oria sto poso blasfymos h prosvlhtikos einai kapoios, mallon to antitheto, einai enas dromos gia na peraseis kapoies idees ston kosmo. Otan exeis idees gia to poioi einai ypokrites kai fhmothyres (onomata den leme oikogeneies den thigoume alla gia anafora blepe thn "Ag. Triada" tou panoush) kai eisai enas "koinos" (pwso sixainomai ayth th lexh) anthropos taytizesai me enan dhmiourgo (den lew kallitexnh) oton aytos ta vrontofwnazei me ton enan h allo tropo thn katadikh tou. An aytos o tropos se sokarei einai epilogh sou na ton agnohseis, opos poloi agnohsan kapote kapoious megalous avant garde (gia thn epoxh tous kallitexnes... vlepe kapoious arxaious komwdous h kapoious meso/metapolemikous surealistes), to an kapoios einai xrhsimos (sthn istorikh tou yparxh) fenetai apo to poso ton afougrazetai o kosmos.... otan kataalavainei o kosmos poso ypokriths kai tyxodiokths einai enas px. israhlo-kyprio-filos (tipota enantion twn en logw kraton, an kai gia to israhl to xanaskeytomai) kallitexnhs mesw ths vomoloxias tou tote o panoushs exei kanei kati kalo... prostateyei ton kosmo apo ayta ta double-fas poukamisa. as mhn xename h texnh exei dyo rolous... eite enisxyei ena status quo eite to katariptei... o kathenas mas loipon me tis idees tou, den eimaste etoimoi akoma na krinoume mia morfh texnhs oloklhromena tsiou.... |
| #15545 / 23.07.2008, 14:35 Από το πόσο εύκολα χαρακτηρίζεις ατάλαντο έναν άνθρωπο που κατά τη γνώμη μου έχει ενα μεγάλο δίκτη εφυίας και ένα μεγάλο αριθμό σημαντικών (στιχουργικά κυρίως) τραγουδιών στο ενεργητικό του φαίνεται ότι ή δεν έχεις ασχοληθεί και αρκείσαι σε κριτικές αλλων ή οτι αδυνατείς να κατανοήσεις τον τρόπο σκέψης του.Γιατί όταν λες ότι πουλάει απλά στυλ το μονο που συμπεραίνω είναι ότι απλά έχεις ακούσει ή διαβάσει κάτι γι'αυτόν τον ''περίεργο'' τύπο και απλά θέλησες να να σχολιάσεις μην έχοντας καν μια ολοκληρωμένη άποψη. |
| #78 / 14.05.2003, 13:43 / Αναφορά για το ΤΖΙΜΗ..... ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΑΣ,προκλητικος,τρυφερος ,θαυμαστης του ΠΟΕ,και αλλα πολλα....... ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΜΕ? Οποιος θελει να μαθει περισσοτερα για το Τζιμη ,δεν εχει παρα να διαβασει το βιβλιο του: '' Το κυνηγι της γκομενας'' |
| #81 / 14.05.2003, 23:09 / Αναφορά NoLogo έχω ανοίξει σχετικό topic με τίτλο "περί σάτυρας" στο οποίο και παραθέτω καποια σχόλιά μου σε όσα ανέφερες. Εκεί μπορούμε νομίζω καλύτερα να συνεχίσουμε τη συζήτηση, εφόσον το επιθυμείς. |
| #83 / 15.05.2003, 00:33 An kai exw mperdeutei gia to pou prepei na apanthsw, dhladh an einai kalutera edw h sto topic peri saturas, dialegw na apanthsw edw giati 8elw na milhsw sugkekrimmena gia ton Panoush kai oxi gia thn satura aorista! katarxas h satura einai isws to shmantikotero oplo mas na apomu8opoioume pragmata kai katastaseis kai na ta vazoume sthn 8esh tous! ta oria ths saturas mallon ka8orizontai apo ton ka8ena mas kai den einai proka8orismena apo prin! ka8orizontai dhladh apo auton pou saturizei kai apo emas pou epilegoume na ta anextoume h oxi!! kata thn apopsh mou h satura mporei na einai oso xudaia einai kai h zwh mas!kai epishs to ti einai xudaio h oxi einai pali upokeimaniko!! kanenas den vrisketai sto apeirovlhto, pou shmainei oti oloi mporoun na ginoun antikeimena saturas me ton ena h ton allo tropo! sthn periptwsh twra Panoushs Vs Ntalaras, exw na pw to e3hs: den 8umamai, toulaxiston egw, pote ton Panoush na exei kanei satura gia ton Ntalara pou tragouda Papadopoulo kai Kougioumtzh, anti8eta ton exw dei na saturizei ton Ntalara pou tragouda "Me lene Poph san thn giagia mou thn Kallioph" kai ton Ntalara pou vgazei ka8e xrono perissotera cds apo osa vgazoun h Vissh kai h Vandh mazi!!!!!! Epishs 8ewrw la8os na krinoume ton Panoush san tragoudisth h tragoudopoio, ta tragoudia tou ta vriskw kata 90% xaza, alla den einai auto to 8ema Panoushs,o Panoushs antiproswpeuei kati adieukrinisto to opoio exei edrew8ei sta Ellhnika pragmata oso exei edrew8wi kai o kallitexnhs Ntalaras!!! Opws anafereis kai esy gate, o Panoushs einai egkentrikos, einai frikio polu apla kai den diafwnei kaneis me auto!! alla den exei koino tou idiou xwrou. anti8eta ton Panoush twn parakolou8oun polu ka8wsprepei Kurioi kai Kuries, pou to epwmeno savvato apo auto pou 8a doun thn parastash tou einai polu pi8anon na tous vreis sta magazia/pistes/h oti allo autwn pou saturizei! ti 8elw na pw? oti telika mas xreiazetai kai o Panoushs na kanei auto pou kanei! h alh8eia einai oti polles fores exei xontrokwmmeno sxoliko xioumor, alla pera apo auto den ton vriskw apokroustika xudaio kai exw thn ais8hsh oti an htan toso polu xudaios pia pou den mporousame na to ante3oume, auth thn stigmh den 8a milousame gia auton afou 8a ton eixame apovallei apo kairo! Twra gia ton an einai atalantos h oxi exw na pw monaxa auto! einai polu duskolo gia enan atalanto na kanei programma treiwn wrwn kai sto telos tou show tou o kosmos na klaiei apo ta gelia! Oso gia to stixaki: "θέλω να πέσω μέσα σε χάχανα και γέλια να πνιγώ, να γίνω πριγκιπεσσα, της μάνας μου τα ρούχα να φορώ..."...emena mou aresei ;-) Me ektimhsh..... |
| #85 / 16.05.2003, 14:34 / Αναφορά ΠΡΟΣ GATE και τα υπόλοιπα παιδιά... Φίλη μου Gate, ξαφνιάστηκα μόλις άκουσα αυτά που έγραψες για τον Πανούση. Εγώ προσωπικά θεωρώ τον Πανούση από τους πιο προοδευτικούς καλλιτέχνες που έχει αναδείξει το ελληνικό τραγούδι, από τους πιο τίμιους, ηθικούς και από τους λίγους (τολμώ να πω πως ίσως είναι ο μόνος) που δεν ξεπούλησαν το παρελθόν τους. Λοιπόν, θα εξηγήσω σύντομα κάποια πράγματα. Καταρχήν θεωρώ ότι πιο τίμιο που τα βάζει με τύπους όπως ο Νταλάρας, ο Θεοδωράκης και ο Σαββόπουλος. Είναι προς τιμήν του αυτό, και προς τιμήν του ελληνικού τραγουδιού. Ο Νταλάρας, ο Σαββόπουλος, και πρώτος πρώτος ο Θεοδωράκης, εξέφραζαν κάποτε τα άγχη, τις αγωνίες και τους πόθους μιας ολόκληρης γενιάς. Μιας γενιάς που υπέφερε από τη δικτατορία, τη φτώχια και τη δυστυχία, και ο καθένας τους έπιανε ένα μεγάλο κομμάτι κοινού. Ο Θεοδωράκης ολόκληρη την ελληνική νεολαία, τους φοιτητές, τους επιστήμονες, τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του πνεύματος. Ο Νταλάρας ξέφευγε και στα πιο λαϊκά μονοπάτια, πιάνοντας ακόμη και τον πιο απλό Έλληνα. Ο δε Σαββόπουλος, για μένα ένας ασύλληπτος τραγουδοποιός έπιανε την πιο "άγρια" νεολαία, τη νεολαία της Αριστεράς, που αγωνιζόταν και ξεσηκωνόταν για έναν καλύτερο κόσμο. Οι άνθρωποι αυτοί, μόλις "γύρισε ο τροχός" και βολεύτηκαν, έφτυσαν συλλήβδην όλη αυτή τη γενιά που εξέφραζαν, πρόδωσαν τους πόθους και τις αγωνίες ενός ολόκληρου λαού... Ο δε Θεοδωράκης μπήκε για τα καλά στα γρανάζια του συστήματος, και πούλησε όλη τη γενιά που εξέφραζε, σέρνοντάς την στα μονοπάτια του συστήματος που προηγουμένως μαχόταν σφόδρα. Ο δε Σαββόπουλος, από τότε που έφτιαχνε τραγούδια όπως "Γιε Γιε", "¶ννα", "Παράγκα", "Στη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ", "για τα παιδιά που είναι στο κόμμα", "με αεροπλάνα και βαπόρια" και τόσα άλλα, κατέληξε στο να τραγουδάει το "Πρώτη του Δύο Χιλιάδες", να επιτίθεται ιδεολογικά στα παλιά του τραγούδια δηλώνοντας πχ ότι "ήταν τρέλλα της εποχής, τώρα δεν έχουν νόημα", "στις τωρινές μου συναυλίες αλλάζω τη μελωδία τους για να τα κάνω απλά τραγουδάκια από πολιτικά" κτλ, τώρα κάθεται και σε κάθε του συνέντευξη να λέει "εγώ στηρίζω Σημίτη", "όλοι μαζί για τον εθελοντισμό" και κάτι τέτοια. Και ερχόμαστε στον πιο γελοίο της παρέας, το Γ. Νταλάρα, ο οποίος και αυτός, από τη στιγμή που πλημμύρισε στα φράγκα ξεπούλησε όλο το παρελθόν του, άρχισε να κάνει φτηνά εμπορικά τραγουδάκια απ' αυτά που "σιχαινότανε" παλιά, άρχισε να τα βάζει με την Αριστερά της οποίας (όπως ο ίδιος έλεγε) ήτανε παλιότερα στρατιώτης. Και σαν να μην φτάνει αυτό, ο Νταλάρας επειδίδεται πλέον σε μια συνεχή υποβάθμιση του τραγουδιού του, σε μια ιδεολογική στήριξη του συστήματος βρίζοντας το παρελθόν του, και σε ... μηνύσεις εναντίων του αγνού μας Τζίμη, ο οποίος λέει εναντίων του στις συναυλίες!!! (λες και έχουμε χούντα...) Όσον αφορά τη στιχουργική του και το όλο του στυλ εγώ το βρίσκω απίστευτα ευρυματικό, βαθύτατα ανθρώπινο και πολιτικό, να ανθίζει σαν λουλούδι μέσα στην κοινωνία της πολιτισμικής υποκουλτούρας και σαπίλας. Είναι ταυτόχρονα ένας μεγάλος κωμικός, ένας μεγάλος στιχουργός, ένας αγνός πολιτικός τραγουδιστής, αξιόλογος συνθέτης και τραγουδιστής ταυτόχρονα. ¶κου τραγούδια όπως το "Γυφτάκι", ή το "Τραγούδι του Χειμώνα", ή το "ανακωχή" για να δεις πως η ειρωνία, ο λυρισμός και ο βαθύτατα συγκινητικός - καυστικός στίχος έχει να πει χιλιάδες πράγματα στο σήμερα... Ακόμα και αυτά τα "χαβαλετζίδικα" τραγούδια του, μόνο τέτοια δεν είναι. Έχει το δικό του στυλ για να καυτηριάζει και να αναδεικνύει την κοινωνική σαπίλα, μέσα από το πικρό χιούμορ... Δες πχ τραγούδια όπως το "Παρδαλό Τζιτζίκι" ή το "Ένα ζεΪμπέκικο για το Γιώργο"... Τέλος πάντων, την άποψή μου ήθελα να καταθέσω απλά, για έναν άνθρωπο που εκτιμώ αφάνταστα (ίσως το μόνο που εκτιμώ πλέον απ' το ελληνικό τραγούδι), έναν άνθρωπο αγωνιστή της Αριστεράς, που ουδέποτε πούλησε τους αγώνες του, και που συνεχίζει ακάθεκτος να τα βάζει με αυτούς που σπέρνουν τον πόνο, την δυστυχία και την αδικία σε αυτόν τον κόσμο.... |
| #375 / 23.12.2003, 16:25 Aγαπητέ κ Λαδά , μας πείσατε ότι για σας σημασία εχει η πολιτικη παράταση οπου ανηκει καποιος. Λοιπον εισαστε πολυ γελασμενος αν νομιζετε οτι αυτο ειναι τεχνη, αν αυτος είναι ο σκοπος της μουσικης. ελπιζω καποτε να καταλαβετε. |
| #1435 / 27.01.2005, 15:50 FILE DIAVASA TIN KRITIKI SOU.MEXRI ENA SIMIO VGENI KATI OMWS KE O PAVLOS SIDIROPOULOS STIN OUSIA THA ITHELE NA ITAN KE O PROTOS AS POUME PRAMA POU DEN TO KATAFERE KE TELIKA SPASTIKE XONDRA MEXRI POU KATHARISE DISTIXWS..FISIKA TA MEDIA TV. K.T.L VOITHANE ANEXELEGXTA TIS MOUSIKES TASIS XAVALE PAROUSIASIS EFE KE AS TOUS NA LENE DIOTI GIRO AP TIS MPAROUFES PNEVMATIKES IDIOKTISIES MESA STA KOLPA INE KE O PANOUSIS TELIKA.IME XRONIA MOUSIKOS KE GNORIZO TI GINETE GENIKA KE APO MPROS KE APO PISO....MI XALAS TI ZAXARENIA SOU KE MI TA PERNIS SOVARA ISOS KAPOTE NA AFTOKATARGITHOUNE KE NA XANARXISOUN AP TIN ARXI SAN TIN DEFTERI ZOI.AN THELIS EPIKOINONOUME.TILF:004790761370 DIMITRIS OSLO. |
| #1436 / 27.01.2005, 15:58 DEN XERO AN ELAVES TO MY NIMA AN THES RIXE SYRMATILF:004790761370 |
| #15546 / 23.07.2008, 14:53 / Αναφορά Την άποψη που εξέφρασα πριν από μήνες στο τόπικ "Περί σάτιρας...", θα μεταφέρω αυτολεξεί και εδώ... " Το φλέγον ζήτημα πάντοτε παραμένει εκείνο "των ορίων της τέχνης". Προσωπικά βρίσκω το παραπάνω ζήτημα άνευ λογικής αξίας, μια και δεν έχει καθοριστεί, ούτε και περιγραφεί κατά προσέγγιση το "τί είναι τέχνη". Έννοιες που σχετίζονται με την τέχνη, είναι εξίσου αφηρημένες, όπως ελευθερία, έκφραση, λογο-κρισία, σεβασμός κλπ. Η κοινωνική μας ύπαρξη ως φυσική εξελικτική κατάσταση έχει επιφέρει μια τραγική αναγκαιότητα: την αμοιβαιότητα και συνάφεια ακαθόριστων και ασαφών εννοιών. Άλλωστε, αυτό είναι και το νόημα της εν-νοιας: ξεφεύγει από το επίπεδο του αισθητού και εισέρχεται στο επίπεδο του νοητού. Η σύγχρονη μορφή της νοούμενης ελευθερίας, έχει περίπου ως εξής: την πρακτική της εφαρμογή και την πνευματική της υπόσταση. Η πρώτη εμπίπτει στο αισθητικό πεδίο και την φυσική κατάσταση του υποκειμένου- αντικειμένου. Περιπτώσεις καταπατήσεως αυτής της μορφής ελευθερίας είναι η δουλεία, η φυλάκιση, η φίμωση... Η δεύτερη αφορά το σύνολο των εννοιών που δεν έχουν σχέση με τον υλικό κόσμο, αλλά αντανακλούν σ' αυτόν σε μία συμπτωματολογική κατάσταση "των νοητών σκιάσεών" τους. Σε παραβιάσεις αυτής της μορφής ελευθερίας ανήκουν η εξύβριση, η παρενόχληση, ο καταναγκασμός κλπ. κατά τις οποίες περιορίζεται το άυλο κοινωνικό "είναι" του ανθρώπου, που αποτελεί σύνολο εννοιών σε κατάσταση Λόγου. Έτσι, πχ. παλαιότερα ο ψυχολογικός εμπαιγμός ενός μέλους οικογένειας θεωρούνταν όχι μόνο μη επιλήψιμος, αλλά και επιθυμητός, μιας και το άμεσο ορατό αποτέλεσμα ήταν ο νέος να "σκληραγωγηθεί" και να μην πέφτει θύμα εκμετάλλευσης από τρίτους. Ας σκεφτούμε απλώς ότι η εξύβριση, στην ουσία δεν μας προκαλεί κάποια άμεση αλλαγή στη φυσική κατάσταση (σωματική βλάβη, ακινησία κλπ.), αλλά αυτή η αλλαγή σχετίζεται με τον τρόπο που συμμετέχουμε στην κοινωνία (κοινωνικό "είναι", ΑΞΙΟπρέπεια, αποδόμηση κοινωνικής προσωπικότητας κλπ.). Οι νόμοι μας, και οι περισσότερες σύγχρονες ηθικές αξίες, έχουν άμεση σχέση με την πρώτη μορφή ελευθερίας, ενώ σχετίζονται με τη δεύτερη μόνο ως προς τη συμπτωματολογία της. Εκεί ακριβώς γίνεται το μεγάλο "μπέρδεμα". Η κατάχρηση της σάτιρας αφορά τη δεύτερη μορφή/έννοια της ελευθερίας, της οποίας είμαστε μάρτυρες μόνο συμπτωματολογικά και μάλιστα σε βαθμό που ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί διαφορετικά. Η σάτιρα είναι μία κατάσταση "επίθεσης" στο κοινωνικό "είναι" ανθρώπου ή κοινωνικού συνόλου. Ο στόχος της σάτιρας είναι το σύνολο των ανθρώπων που απολαμβάνουν αναγνωρισιμότητας εξαιτίας του μεγέθους του κοινωνικού "είναι" που διαθέτουν, είτε στιγμιαία, είτε για μεγάλο διάστημα (ενίοτε και δια βίου). Ο λόγος για τον οποίο ο λαός πάντοτε απολάμβανε και μάλιστα με φέρον αίσθημα κάθαρσης τη σάτιρα, είναι εξισορροπιστική τάση που φέρει και στοχεύει στον άμεσο συσχετισμό μεταξύ του "κοινωνικού είναι" των επιφανών ανθρώπων και των κοινωνικών ανισοτήτων. Έτσι, ενώ ο κάθε λαϊκός άνθρωπος παλεύει καθημερινά στο μεροκάματο και την ανασφάλεια, ο "κοινωνικά αναγνωρίσιμος" έχει περισσότερα από όσα μπορεί να του αναγνωρίσει ως "ανεκτά" ο λαός, ο οποίος ανήμπορος να αντιδράσει εκτονώνεται σπασμωδικά σε σατιρικές παραστάσεις (και όχι μόνο...το σύνολο της τέχνης και του αθλητισμού αρχίζει να γίνεται ακραίο). Το σημαντικό, κατά την άποψή μου, είναι το μέτρο εχυδαϊσμού της σάτιρας (άμεσες επιθέσεις, εκχυδαϊσμοί, βωμολοχίες). Όσο οξύτερη είναι η σάτιρα, τόσο πιο κοντά βρίσκεται μία κοινωνία στην "ώρα μηδέν". Άλλωστε, προκύπτει άμεσα από τον παραπάνω ειρμό: η αποδοχή και επιδοκιμασία της σάτιρας με αυξημένη οξύτητα σημαίνει αυτομάτως ότι οι κοινωνικές ανισότητες βρίσκονται σε οριακά σημεία για την κοινωνική συνοχή. Όλοι εκθειάζουν τον Αριστοφάνη για τo τεχνικό μέρος της συγγραφικής απόδοσης, σαν να ήταν παντελώς αποκομμένος από τη χωροχρονική πραγματικότητα. Λησμονούν ότι η εποχή του Αριστοφάνη σηματοδοτεί την κατάρρευση ενός τεράστιου πολιτισμού. Η σάτιρα του Αριστοφάνη σχετίζεται με την παρακμή και αντίστροφη μέτρηση του Αρχαίου Ελληνισμού (4ος αιώνας π.Χ.)* ... αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που είναι τόσο ακραία και ακανθώδης... Για να κλείσω την μακρυ-τυπία μου... η ανάπτυξη της ακραίας σάτιρας δε με απασχολεί σε επίπεδο προσώπων (Πανούσης, Λαζόπουλος, Μητσικώστας κλπ). Με απασχολεί σε κοινωνικό επίπεδο. Το γεγονός ότι η σατιρική επίθεση στον Κούγια, τον Νταλάρα, τους πολιτικούς κλπ. έχει τόση απήχηση και σηκώνει θύελες ενθουσιασμού (σε βαθμό έκρηξης θυμικού), σημαίνει πολλά για την κοινωνική ψυχολογία του τόπου μας (και όχι μόνο). Υπό αυτήν την άποψη, κάθε σάτιρα είναι θεμιτή, εφόσον κάθε ανισότητα έχει νομιμοποιηθεί..." Με άλλα λόγια, και σαφώς απλούστερη διατύπωση, το γεγονός ότι αποδεχόμαστε την "ακραία" σάτιρα είναι δηλωτικό της καταστροφικής κοινωνικής παρακμής την οποία βιώνουμε. Κάτι σαν το κύκνειο άσμα του παρόντος πολιτισμού. Το τί θα ακολουθήσει είναι δύσκολο να ορίσουμε και προσδιορίσουμε... |
Σοφία Αργυροπούλου: Το ''Απόψε Θέλω Να Πιω'' είναι η ζωή μου σε 76 λέξεις
Σταύρος Σιδεράς: Όταν είσαι καλλιτέχνης, έχεις το δικαίωμα να ονειρεύεσαι!
Ο Τόνυ Κονταξάκης αφηγείται τις ιστορίες των τραγουδιών του
Η ιστορία του «Dub Be Good To Me» των Beats International
Björk: Fossora 
Συχνά λάθη καθηγητών φωνητικής
G.A.S (Gear aquisition syndrome)
Τεχνική στο τραγούδι: Σύμμαχος ή εχθρός της έκφρασης;
Είμαι παράφωνος. Μπορώ να τραγουδήσω;
Πώς μπορώ να τραγουδήσω σωστά τις ψηλές νότες;