Τσαϊκόφσκι Πέτρος Ίλιτς

Ο πατέρας του ήταν ορυκτολόγος μηχανικός, και ονομαζόταν Ίλια Πέτροβιτς.

Σπούδασε νομικά, και συγχρόνως, πήρε απο τη μητέρα του, Αλεξάνδρα Αντρέγεβα Ασσιέ, τα πρώτα στοιχεία μουσικής μόρφωσης. Απο πολύ μικρός έδειξε την εξαιρετική ευφυϊα του, όμως, την κλίση του πρός τη μουσική την αποκάλυψε πολύ αργότερα, όταν παρακολούθησε μουσικά θεάματα στην Πετρούπολη. Εκεί φοίτησε στη νομική σχολή, και υπηρέτησε ως δημόσιος υπάλληλος. Το 1861 ταξίδεψε στο εξωτερικό και παρακολούθησε μαθήματα αρμονίας και αντίστιξης.

Ένα χρόνο αργότερα, ξαναγύρισε στην Πετρούπολη και γράφτηκε στο Ωδείο που διεύθυνε ο Α. Ρουμπινστάιν. Το 1863 παραιτήθηκε απο τη δημόσια θέση και αφοσιώθηκε στις μουσικές σπουδές του, τις οποίες τελείωσε το 1866. Τον ίδιο χρόνο έγραψε και το έργο, το οποίο του εξασφάλισε τη θέση του καθηγητή στο Ωδείο της Μόσχας, που ίδρυσε και διεύθυνε ο Νικολάι Πουμπινστάιν. Το 1867 συμπλήρωσε την παρτιτούρα της 1ης Συμφωνίας του.

Έγραψε επίσης και τα έργα: Εισαγωγή σε ΝΤΟ ελάσσονα, Εισαγωγή για μια εορτή, Πρώτη Συμφωνία σε ΣΟΛ ελάσσονα, και το πρώτο το μελόδραμα, Βοεμόδας (1868). Ακολουθούν το συμφωνικό ποίημα Fatum, το μελόδραμα Οντίν, η εισαγωγή Ρωμαίος και Ιουλιέττα. Το συμφωνικό ποίημα του Τρικυμία, προκάλεσε το θαυμασμό της πλούσιας χήρας Ναντιέντζα φον Μέκ Φολόφσκι, η οποία του πρόσφερε προστασία και γενναιόδωρη φιλία. Απο τότε, άρχισε να συνθέτει με ευχέρεια πολλά έργα, όπως το δεύτερο κουαρτέτο για έγχορδα σε φα μείζονα, το πρώτο του κονσέρτο για πιάνο, την 3η Συμφωνία σε Ρε μείζονα, τη Λίμνη των κύκνων, τη Φραντζέσκα ντα Ρίμινι, την 4η Συμφωνία, αφιέρωση στη θαυμάστρια του πλούσια χήρα, τον Ευγένιο Ονιέγκιν, τη Ζαν ντ΄Αρκ, την 5η Συμφωνία, το Ιταλικό καπρίτσιο που έγραψε στην Ιταλία, όπου έμεινε πολύ καιρό με επιχορήγηση που του διέθετε η θαυμάστρια του.

Παντρεύτηκε την Αντωνίνα Ιβάνοβνα Μιλιούκοβνα, όμως ο γάμος αυτός απετυχε και προσπάθησε να πάρει διαζύγιο. Η κατάληξη ήταν να καταστρέψει τη σύζυγό του, που έζησε ως το 1917 σε ένα άσυλο φρενοβλαβών, και να χάσει και την επιχορήγηση της πλούσιας χήρας (1891). Την παραγωγικότητα του συνθέτη, μαρτυρούν την 5η και 6η Συμφωνία.

Απο τα σπουδαιότερα έργα του είναι και ο Καρυοθραύστης, που συνέθεσε το 1892.