Συνέντευξη με την Angela_77, mod του Radio MusicHeaven

Μέρος Α'

Τη μουσική την αγαπάω πάρα πολύ. Και έχω μάθει να μην είμαι ρατσίστρια με την μουσική...

- Γεια σου Άντζελα.
- Γεια σας παιδιά, ελάτε.

Με την Skakti_ και τον Orfeus στο ευρύχωρο σπίτι της Angela_77 με θέα στο πάρκο. Αριστούργημα. Μυρωδάτος αχνιστός καφές, σοκολατάκια με καρύδα.

PHILIPPOSSM: Τι κάνεις Άντζελα;
Είμαι καλά. Διαβάζω πολύ αυτό τον καιρό, έχω πήξει.

P: Τι δίνεις τώρα;
Δίνω Στρατηγική Επιχειρήσεων και είμαι στο τελευταίο μου μάθημα.

Shakti: Τι σπουδάζεις ακριβώς;
Κάνω μεταπτυχιακό στο Human Resources. Στα Ελληνικά είναι Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού.

S: Το έχεις σπουδάσει στην Αγγλία;
Το έχω σπουδάσει, το δούλευα στην Αγγλία για 3 χρόνια ήμουν Human Resources Manager και τώρα κάνω ένα μεταπτυχιακό, γιατί δυστυχώς στην Ελλάδα είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα.

Ρ: Και γιατί ήρθες;
Γιατί βαρέθηκα, μου έλειψαν οι φίλοι μου, ο σκύλος μου, που δυστυχώς απεβίωσε και γιατί ερωτεύτηκα.

S: Μια και επέστεψες είσαι αισιόδοξη, για το μέλλον σου, για τη ζωή σου εδώ, θα είναι πιστεύεις τα πράγματα όπως τα θέλεις;
Όπως τα θέλω δεν νομίζω ότι θα είναι ποτέ από δω και πέρα, γιατί ως άνθρωπος τα θέλω όλα. Πιστεύω όμως ότι με σκληρή δουλειά και λίγη τύχη τα περισσότερα θα τα πετύχω, ελπίζω

S: Έχεις ασχοληθεί ποτέ σε κάποιο επάγγελμα ή με κάποιο τρόπο με ραδιόφωνο, ή για πρώτη φορά με το MusicHeaven;
Ποτέ. Όταν ήμουν μικρή 6-7 χρόνων με κάποιον ξάδερφό μου κάναμε ραδιοφωνικές εκπομπές οι δυο μας και τις ηχογραφούσαμε σε ένα παλιό μαγνητοφωνάκι από εκείνα με τις δύο κασέτες, μιλάγαμε πολύ κοντά στο μικρόφωνο και μαγνητοφωνούσαμε τον εαυτό μας. Από τότε μου είχε κάτσει ότι μ’ αρέσει πάρα πολύ το ραδιόφωνο. Μετά στο γυμνάσιο ανακάλυψα τον Geronimo groovy που σ’ αυτό τον σταθμό μιλάγανε πάρα πολύ, δεν παίζανε μόνο μουσική, γιατί εμένα αυτό είναι που μου αρέσει στο ραδιόφωνο, να μιλάει ο παραγωγός, και μου είχε μπει από τότε το μικρόβιο, και όταν ανακοίνωσε ο Jorge ότι ψάχνει κάποιον να επιβλέπει τον ραδιοφωνικό σταθμό του είπα «εγώ θέλω».

P: Το MusicHeaven πως το βρήκες;
Ήμουν στην Αγγλία τότε και έψαχνα πληροφορίες για τον Αλκίνοο και έπεσα σε ένα άρθρο περί Αλκίνοου στο MusicHeaven και επειδή ήμουν πολλά χρόνια στην Αγγλία, έψαχνα οτιδήποτε ελληνικό για να νοιώσω λίγο κοντά στην Ελλάδα, μου άρεσε και το MusicHeaven ως site…

Ρ: Η ζωή σου εκεί πως ήταν;
Η ζωή μου εκεί ήταν πάρα πολύ ωραία, μου αρέσει η Αγγλία σαν χώρα, είναι πιο αξιοκρατική από ότι η Ελλάδα, δεν υπάρχει νεποτισμός, δηλαδή δουλεύει ο μπαμπάς σε μια εταιρία και να βάλει το παιδί του μέσα. Μια δουλειά θα την πάρεις μόνο αν αξίζεις, δεν έχει σημασία ποιόν γνωρίζεις ή ποιος είναι ο μπαμπάς σου γιατί οι επιχειρήσεις θέλουν να πάνε μπροστά και όχι πίσω. Από αυτόν τον τομέα λοιπόν ήμουν καλύτερα στην Αγγλία από ότι εδώ στην Ελλάδα. Από την άλλη όμως εδώ έχω τον ήλιο και την θάλασσα. Εκεί θα είχα περισσότερες ευκαιρίες αλλά εδώ έχω καλύτερη ποιότητα ζωής, οπότε διάλεξα αυτό. Ήρθα πολύ συνειδητά εδώ. Ήξερα ότι θα παλέψω για την ζωή στην Ελλάδα, δεν θα μου έρθουν εύκολα, αλλά δεν με νοιάζει, είναι αλλιώς εδώ, οι άνθρωποι είναι πιο ζεστοί

Ρ: Επέλεξες ένα δύσκολο επάγγελμα, γιατί;
Για μένα το να διαχειρίζεσαι τον άνθρωπο, την τύχη του, την καριέρα του, την εκπαίδευσή του, γιατί όλα αυτά είναι μέσα στο επάγγελμά μου, είναι κάτι μαγικό. Όπως παίρνεις μια πλαστελίνη και της δίνεις σχήμα. Είναι το ίδιο πράγμα. Στη δουλειά μου παίρνεις έναν άνθρωπο όταν τον προσλαμβάνεις, που κι’ αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα διαδικασία, από τον πρώτο που θα δεις μέχρι τον τελευταίο, ποιους θα επιλέξεις ποιους θα ξαναδείς και τελικά ποιόν θα πάρεις, και από κει και πέρα έχεις την ευθύνη να του μεταδόσεις πρώτα την κουλτούρα της εταιρίας και να τον αναπτύξεις, δεν αρκεί να προσλάβεις κάποιον να τον βάλεις σε μια θέση και για τα επόμενα 20 χρόνια να ξεχάσεις ότι υπάρχει

S: Στην Ελλάδα υπάρχει αυτό το επάγγελμα;
Υπάρχει εδώ κα πολλά χρόνια. Τι γινόταν τότε λοιπόν. Ο κάθε διευθυντής είχε μια γραμματέα. Μετά από 20 χρόνια αυτή η γραμματέας δεν ήταν 20 θα ήταν 40-45. Ο διευθυντής όμως ήθελε μια νεαρή κοπέλα για γραμματέα, αλλά επειδή δεν μπορούσε να διώξει την παλιά, της έδινε μια προαγωγή, ας πούμε, και την έβαζε σε μια άλλη θέση. Για τους διευθυντές τότε η πιο άχρηστη θέση ήταν αυτή της Διοίκησης του Ανθρώπινου Δυναμικού, γιατί θα έκανες προσλήψεις, απολύσεις, θα τους πλήρωνες, δεν είχε κάποιο μεγάλο ρόλο για τους τότε διευθυντές σε μια εταιρία. Οπότε οι περισσότεροι στη θέση της Human Resources, ήταν πρώην γραμματείς διευθυντών.

S: Με την ίδια ονομασία υπήρχε αυτή η θέση πριν 20 χρόνια;
Όχι ήταν προσωπάρχης, διοικητής προσωπικού τέτοιες ονομασίες

S: Και υπήρχε τότε τρόπος να το σπουδάζεις αυτό, ή γινόταν μέσα στην εταιρία εμπειρικά;
Εμπειρικά. Ενώ τώρα το σπουδάζεις και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι όμως λίγο δύσκολο να πείσεις τον άλλον στην Ελλάδα, γιατί ενώ είχα πολύ μεγάλη προϋπηρεσία στην Αγγλία, το έκανα για 3 χρόνια ως manager δεν δούλευα δηλαδή υπό κάποιον, πάνω από μένα ήταν ο ιδιοκτήτης και κανένας άλλος, δεν έχω την γνώση της ελληνικής αγοράς, δεν έχω δουλέψει στην Ελλάδα να ξέρω πως δουλεύει η Ελλάδα και δεν έχω την γνώση της ελληνικής νομοθεσίας ακόμα, γιατί δεν έχω προλάβει να κάτσω να το διαβάσω επειδή έχω την σχολή μου τόσο καιρό. Με το που θα τελειώσει η σχολή το επόμενό μου βήμα είναι να πάρω ένα βιβλίο με την ελληνική εργατική νομοθεσία.

S: Μετά όμως με το βιογραφικό που θα έχεις, λογικά θα πρέπει να βρεις πολύ καλή θέση
Θέλω να ελπίζω πως ναι. Το πρόβλημα όμως είναι πως είμαι 30 και ανύπαντρη χωρίς παιδί, γιατί όπως σκέπτεται ο εργοδότης, είναι, εγώ θα σε προσλάβω σήμερα και σε ένα χρόνο που θα παντρευτείς και θα μείνεις έγκυος, εγώ θα σε πληρώνω που δεν θα έρχεσαι και θα πληρώνω και την αντικαταστάτριά σου.

S: Άντε παντρέψου τότε τσάκα-τσάκα…
Δεν είναι στα άμεσα σχέδια μου αυτό, έχω άλλα πράγματα να κάνω. Είμαι μικρή ακόμα (γέλια)

P: Εδώ η εργασιακή σου προοπτική είναι στον τον ιδιωτικό τομέα ή έχει και το δημόσιο τέτοιες θέσεις;
Στον ιδιωτικό τομέα, δεν με ενδιαφέρει το δημόσιο. Πρέπει να έχεις και νοοτροπία δημοσίου για να δουλέψεις στο δημόσιο κι’ εγώ δεν την έχω. Δηλαδή όταν τους παίρνει μισή ώρα να βάλουν μια σφραγίδα, αυτό μπορεί να με στείλει στο Δαφνί

P: Δεν είναι απαραίτητο αυτό, δεν σου επιβάλλει κανείς να δουλεύεις όπως οι άλλοι υπάλληλοι εκεί μέσα.
Δυστυχώς στο επιβάλλουν.

Ρ: Θα συνηθίσεις
Μα δεν θέλω να συνηθίσω μέχρι να σηκώσω το δεξί να έχει βρωμήσει το αριστερό.

Ρ: Σωστά και είναι γεγονός ότι στον ιδιωτικό τομέα έχει και το ρίσκο του μπορείς να αναπτύξεις και πρωτοβουλίες
Ακριβώς και επειδή εμένα μ’ αρέσει όπου δουλεύω να αφήνω στο στίγμα μου, δεν μπορώ να μπαίνω να σε μια δουλειά και να μου λένε, έτσι γίνονται τα πράγματα έτσι να τα κάνεις. Θέλω να έχω την γνώμη μου, την άποψή μου, να την μεταδίδω στους άλλους, αν κρίνουν ότι είναι σωστή να την υιοθετήσουνε, δεν μπορώ αυτό το, όλα είναι στη θέση τους και εσύ απλά συνεχίζεις αυτό που άφησε ο προηγούμενος.

S: Αυτό δείχνει ότι έχεις επίγνωση των δυνατοτήτων σου και είναι φυσικό να θέλεις να τις υποστηρίξεις.
Ξέρεις για μένα είναι βασικό όχι μόνο εγώ αλλά όλοι οι άνθρωποι να προσπαθούν να αναπτύσσονται και να εξελίσσονται και να μη μένουν στάσιμοι.

S: Δεν συμβαίνει όμως με όλους ή δεν μπορούν να το κάνουν όλοι.
Όσοι δεν το κάνουν πιστεύω ότι δεν ασχολούνται και όχι δεν μπορούν.

S: Πιθανώς κάποιοι μπορεί να το θέλουν, αλλά δεν μπορούν τυχόν να σπουδάσουν, υποχρεούνται στην ανάγκη της επιβίωσης και κάνουν ό,τι δουλειά τους προκύπτει, δεν είναι πάντα εύκολο .
Δεν μιλάω μόνο για σπουδές, το να εξελιχθείς ως άνθρωπος δεν είναι μόνο σπουδές, αυτό είναι το λιγότερο μάλλον.

S: Γιατί, δεν παίζει σημαντικό ρόλο;
Το θέμα είναι να κοιτάς μπροστά, να ανοίγεις το μυαλό σου σε καινούργιες ιδέες .

Ρ: Εγώ πιστεύω πιο πολλά παίρνεις απ’ την ζωή κυκλοφορώντας και ζώντας τη ζωή, παρά σπουδάζοντας.
S: Για τον εαυτό σου εμπειρικά μπορεί, αλλά επαγγελματικά το να έχεις κάποια χαρτιά στα χέρια σου, πτυχία εννοώ, νομίζω ότι είναι μεγάλη υπόθεση.
Ρ: Αυτό σου δίνει μια αύξηση στο μισθό σου και τίποτα άλλο.
S: Και όχι μόνο, η γνώση η ίδια, σου διευρύνει τον ορίζοντα, είναι ένα δυνατό εφόδιο και δεν είναι δυνατόν να είναι ποτέ άχρηστη η περιττή.
Ρ: Αυτό είναι αλήθεια .
Η γνώση είναι δύναμη αλλά για μένα το μόνο που σου δίνει το πανεπιστήμιο είναι η ευκαιρία να αναπτύξεις το κριτικό μέρος του μυαλού σου και να τα βλέπεις όλα από διαφορετικές οπτικές γωνίες και να μπορείς να τα αναλύεις και να τα κριτικάρεις και να μην παίρνεις τις απόψεις των άλλων σαν δεδομένες.

Ρ: Άντε λοιπόν, μακάρι να πας καλά να τελειώσεις και σου πάνε όπως θέλεις.
S: Με το καλό

Ρ: Για πες μας τώρα τι κάνεις με το MusicHeaven, πως διαχειρίζεσαι το σταθμό;
Μη φανταστείς ότι κάνω και τραγικά πολλά πράγματα

Ρ: Ναι αλλά δίνεις το ΟΚ σε ένα καινούργιο ραδιοφωνικό παραγωγό που θέλει να κάνει εκπομπή
Λοιπόν όταν θέλει κάποιος να κάνει εκπομπή μου κάνει αίτηση, τις οποίες τις λαμβάνω εγώ ως mail, προσπαθώ να εγκρίνω όσες περισσότερες μπορώ, δεν μ’ αρέσει να λέω όχι στους ανθρώπους αλλά θα πρέπει να υπάρχουν και ορισμένοι κανόνες να το πω, ορισμένα standards. Όταν λοιπόν κάποιος μου στέλνει μια αίτηση με μια περιγραφή που δεν ταιριάζει με την αισθητική μου ή με την αισθητική του σταθμού, ή είναι λίγο πρόστυχη, κάτι τέτοιο έχει συμβεί ας πούμε, ή κάτι που δεν μου κολλάει καλά, δεν θα τον εγκρίνω.

S: Έχεις βρει τρόπο να αρνείσαι για να μη στενοχωρηθεί ο άλλος;
Είμαι πάντα ειλικρινής. Όταν κάτι δεν μου κάνει, το λέω. Για παράδειγμα είχα πρόσφατα ένα παιδί, το οποίο τώρα έχει εκπομπή, ο οποίος είχε διαλέξει ένα nick το οποίο δεν ήταν πολύ όμορφο, προέτρεπε κάπως προς τη χρήση ναρκωτικών να το πω, και έτσι του είπα πως δεν μπορώ να σου εγκρίνω την εκπομπή γιατί δεν μου αρέσει το nick σου. Αν θέλεις πραγματικά να κάνεις εκπομπή, θα πρέπει να το αλλάξεις. Και έτσι έγινε, το άλλαξε, μου έστειλε μάλιστα mail να με ευχαριστήσει που του είπα την αλήθεια και που του έδωσα την ευκαιρία, και τώρα κάνει εκπομπή.

Ρ: Ποια είναι τα standards που έχει θέσει το MusicHeaven;
Το MusicHeaven δεν μου έχει θέσει κανένα standard. Ο Jorge δηλαδή δεν μου έχει πει ότι πρέπει να είναι έτσι και έτσι, το έχει αφήσει εντελώς στη δική μου κρίση, το οποίο το εκτιμώ πάρα πολύ, είναι αυτό που έλεγα και πριν, μου αρέσει να αφήνω το στίγμα μου, μου αρέσει λοιπόν που με έχει αφήσει ελεύθερη. Σ’ αυτό που κάνω εγώ, το πιο δύσκολο πράγμα είναι να μπορέσεις να κρίνεις, γιατί κρίνω βασικά από ένα nick, από το όνομα της εκπομπής που θα μου δώσεις, από την περιγραφή που μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό, ροκ μπαλάντες και αυτό είναι, και όταν μου κάνουν αίτηση μπαίνω στο profile τους να δω ηλικία, να δω περιοχή, να δω αν έχουν γράψει κάτι στο forum, αν είναι ενεργά μέλη, και αν είναι ενεργά μέλη τι έχουν γράψει, αν είναι ας πούμε κάποιος που από την πρώτη βδομάδα που έχει μπει έχει δημιουργήσει πρόβλημα, έχει μιλήσει άσχημα, έχει προσβάλει έχει κάνει οτιδήποτε, τα παίρνω υπ’ όψιν μου. Η ηλικία δεν με απασχολεί είναι η αλήθεια, είχαμε μέχρι και12 χρονών παραγωγό μια κοπελίτσα η οποία ήταν και πάρα πολύ καλή. Ούτε βέβαια και η περιοχή είναι πρόβλημα, ο anastasisk, είναι στο Μόναχο, ήταν μάλλον γιατί γύρισε, η Steppenwolf στην Αγγλία

Ρ: Το παρακολουθείς δηλαδή το ραδιόφωνο;
Όσο μπορώ μπαίνω να ακούσω εκπομπές. Πολλές φορές μπαίνω χωρίς να έχω γραφτεί, ένας από τους επισκέπτες μπορεί να είμαι κι’ εγώ, όχι για να τους τσεκάρω ή κάτι τέτοιο, απλά έχω παρατηρήσει ότι όταν μπαίνω πολλοί από τους καινούργιους παραγωγούς που μόλις έχουν εγκριθεί πανικοβάλλονται λίγο και λένε «ωχ, είναι το αφεντικό μέσα, κάτι πρέπει να κάνω κάτι πρέπει να πω», θέλω να τους δω όπως είναι χαλαροί όταν δεν ξέρουν ότι κάποιος τους επιβλέπει, όταν δεν έχουν αυτή την ιδέα στο μυαλό τους. Μπαίνω πολύ συχνά στη σελίδα που μου έχει φτιάξει ο Γιώργος για να βλέπω ποιος κάνει εκπομπή και πότε, γενικώς αν γίνονται οι εκπομπές, αν δεν γίνονται οι εκπομπές και μετά από ενάμιση με δύο μήνες που δεν έχουν γίνει τους κόβω, δηλαδή τους βγάζω από το πρόγραμμα για να ελευθερωθούν οι ώρες, την στιγμή που δεν γίνονται, για να τις πάρει κάποιος άλλος γιατί είναι κρίμα να μένουν κενές.

S: Δηλαδή αυτούς τους δύο μήνες που δεν γίνονται εκπομπές είναι κενές αυτές οι ώρες, ή λες σε κάποιον άλλον αν θέλεις μπες να κάνεις εκπομπή;
Δεν χρειάζεται να το πω, έχω παρατηρήσει ότι αν κάποια ώρα είναι κενή όλο και κάποιος θα βρεθεί

Ρ: Τις ώρες τις μοιράζεις εσύ ή σου ζητάνε συγκεκριμένες ώρες οι παραγωγοί;
Όχι δεν τις μοιράζω εγώ, ο κάθε παραγωγός μου κάνει αίτηση για την ώρα που θέλει, εάν είναι κενή και δεν έχει προλάβει κάποιος άλλος παραγωγός και αν εγώ δεν έχω προλάβει να βάλω την εκπομπή στο πρόγραμμα, του τη δίνω, την στιγμή που δεν υπάρχουν κάποιες ενστάσεις όπως είπα πριν με το όνομα ή κάτι που δεν μου κάνει

S: Σου διαβάζω τις ερωτήσεις των παιδιών

Aiolos-m: Θα ήθελα να ρωτήσω την αφέντρα του ραδιοφωνικού μας σταθμού γιατί είναι τόσο ελαστική μαζί μας…
Δεν νομίζω ότι είμαι ελαστική, όταν πρέπει να φερθώ σκληρά, φέρομαι σκληρά, απλά είναι μερικοί παραγωγοί οι οποίοι κάνουν πλέον τόσο καιρό εκπομπή που, αν μου πει ο Aiolos για παράδειγμα για ένα μήνα-δύο δεν θα μπορέσω να την κάνω, δεν θα του πω σε κόβω, γιατί έχει προσφέρει πάρα πολλά στο σταθμό, έχει καλύψει ώρες από άλλους παραγωγούς που έχουν λείψει, οπότε όταν βλέπω ότι κάποιος προσπαθεί να δώσει την στιγμή που δεν παίρνει, ας μη ξεχνάμε ότι όλα αυτά τα παιδιά δεν παίρνουν τίποτα από εμάς, δεν είναι ότι τους πληρώνουμε, το κάνουνε γιατί το αγαπάνε, γιατί είναι το μεράκι τους και το εκτιμώ πάρα πολύ, οπότε δεν πρόκειται να είμαι σκληρή και αυστηρή και να τους γκρινιάσω

alexia-vicky: Εγώ θέλω να την ρωτήσω (αφού της δώσετε και ένα ΜΕΓΑΛΟ φιλί) πως και με τι κριτήρια τα βγάζει πέρα με τις αιτήσεις για το σταθμό, το πρόγραμμα κλπ
Λίγο πολύ το απάντησα πριν, το μόνο πρόβλημα εκεί είναι όταν ελευθερώνεται μια ώρα, θα το κάνω ας πούμε εγώ τώρα, μετά θα βγω θα πάω στη δουλειά μου ή οτιδήποτε, όταν γυρίσω λοιπόν και δω τα μηνύματά μου, μπορεί να έχω και 20 αιτήσεις για την ίδια ώρα. Εκεί είναι λίγο δύσκολο, όχι το ποιόν θα διαλέξω, γιατί συνήθως προσπαθώ να είμαι πολύ αξιοκρατική και διαλέγω αυτόν που έκανε πρώτος την αίτηση.

Ρ: Και αν υπάρχει μέσα σ’ αυτούς κάποιος που είναι πιο παλιός ραδιοφωνικός παραγωγός και έχει πιο πολλά χρόνια;
Εκεί ζορίζομαι λίγο είναι η αλήθεια. Πριν πάρω την οποιοδήποτε απόφαση όταν γίνεται κάτι τέτοιο, μπαίνω μέσα στο chat, έχει γίνει πάρα πολλές φορές ειδικά τελευταία, και προσπαθώ να μιλήσω μ’ αυτούς που έχουν κάνει αιτήσεις να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Μήπως βολεύει κάποια άλλη ώρα, κάτι να κάνουμε να μη στενοχωρηθεί ούτε ο μεν ούτε ο δε. Αν όχι όλες, τις περισσότερες φορές τα καταφέρνουμε και βρίσκουμε μια λύση που βολεύει όλους. Εντάξει τώρα αν έχεις 20 αιτήσεις, φυσικό είναι στους 19 θα πεις το όχι. Πολύ απλά τους στέλνω ένα mail, στέλνω σε όλους mail ποτέ δεν έχω αφήσει κάποιον που να μην ξέρει, βέβαια στέλνω ένα mail όχι pm στο σταθμό, στο mail που έχουν γραφτεί στο σταθμό, οπότε πολλοί δεν ξέρουν ότι τα λαμβάνουν γιατί πολλοί δεν τα κοιτάνε και συχνά. Πάντως εγώ σε όλους στέλνω mail.

S: Αυτό που είπες δεν είναι λίγο πρόβλημα, μήπως πρέπει να στέλνεις pm που είναι πιο σίγουρο ότι θα το λάβουν;
Είναι δύσκολο γιατί εγώ τα λαμβάνω ως mail και απαντάω εκεί.

S: Πως ξέρεις όμως ότι κάποιοι δεν το ξέρουν γιατί μπορεί να μη τα διαβάζουν;
Είναι πολλές φορές που μου έχουν ξανακάνει αίτηση και μου λένε πως στην πρώτη μου αίτηση δεν έχω λάβει απάντηση, οπότε εκεί τους απαντάω στο pm και τους λέω ότι τις απαντήσεις τις λαμβάνετε στο mail, οπότε να το κοιτάτε εκεί.