Joselito Monge Cruz - El Camarón de la isla

Γράφει ο Έφη Καραγιάννη (EffieKakaflika)
3 άρθρα στο MusicHeaven

Γεννήθηκε στο San Fernando του Cádiz στις 5 Δεκεμβρίου 1950, ένα από τα 8 παιδιά οικογένειας τσιγγάνων. Απέκτησε το παρατσούκλι Camarón λόγω του ότι, αν και τσιγγάνος, ήταν ανοιχτόχρωμος.

O Camarón ξεκίνησε 8 χρονών να τραγουδάει σε καφενεία και σε στάσεις λεωφορείων για να βγάζει λίγα χρήματα. Στα 16 του, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Festival del Cante Jondo στην Mairena de Alcor.

Το 1968 έφυγε για την Μαδρίτη, με τον Miguel de los Reyes και δούλεψε στον ναό του Flamenco “Tablao Torres Bermejas”, όπου και παρέμεινε για 12 χρόνια.

Στα 23 του παντρέυτηκε την τσιγγάνα Dolores Montoya «La Chispa» (που σημαίνει «η σπίθα»), που ήταν τότε μόλις 14 χρονών, με την οποία απέκτησε 4 παιδιά  (Luis, Gema, Rocío και José “Joseíyo”), και η οποία έμεινε σύντροφος της ζωής του μέχρι την τελευταία του πνοή.

Στη Μαδρίτη, γνωρίστηκε με τον μεγάλο κιθαρίστα Paco de Lucía, με τον οποίο συνεργάστηκε ηχογραφώντας  10 δίσκους από το 1969 έως το 1977. Μετά τον δίσκο Castillo de Arena (Κάστρο στην Άμμο), ο Paco de Lucía ξεκινάει σόλο καριέρα, και ο Camarón, που περνάει φάση αναζήτησεων και αλλαγών, ηχογραφεί τον δίσκο La Leyenda del Tiempo το 1979 («Ο θρύλος της εποχής») με τον μαθητή του Paco, Tomate (Tomatito), που θεωρείται ότι περιείχε ανατρεπτικό και νεωτεριστικό μουσικό περιεχόμενο.

Από εκείνη τη στιγμή συμμετέχει σε δεκάδες φεστιβάλ και συναυλίες παγκοσμίως, προκαλώντας πάντα με την φωνή και την εικόνα του μια παράξενη συγκίνηση, ένα δέος. Σαν να ένοιωθε το κοινό πως αυτός ο μικρόσωμος και ασχημούλης άνθρωπος, είχε τόσο μεγάλη ψυχή, που δεν χωρούσε μέσα του, και κάθε φορά που τραγουδούσε έβγαζε έναν τεράστιο εσωτερικό πόνο.

Ο Paco de Lucía είχε πει ότι «ενώ άλλοι τραγουδούσαν τραγούδια με κοινωνικό περιεχόμενο, η ραγισμένη φωνή του Camarón είχε την δύναμη να ξυπνάει από μόνη της την απελπισία των ανθρώπων» και επίσης ότι «αρκούσε να ακούσεις μία φορά τον Camarón να τραγουδάει για να καταλάβεις ότι ήταν ιδιοφυία».

Ο Camarón μαζί με τον Paco de Lucía και τον Tomatito, έχει γενικά συμβάλλει στην εξέλιξη και τον εκσυγχρονισμό του Flamenco, κάτι για το οποίο έχει δεχτεί κριτική από τους παραδοσιακούς του είδους. Ήταν από τους πρώτους που έβαλαν ηλεκτρικό μπάσο, κρουστά, πλήκτρα, φλάουτο και άλλα όργανα στο Flamenco φέρνοντας σ’ αυτό μυρωδιά από ροκ, τζαζ αλλά και ανατολικές επιρροές. Ήταν ακριβώς η χρονική στιγμή και η μορφή του, που βοήθησαν στο να αρχίσει να εμφανίζεται και να ξεχωρίζει το λεγόμενο Nuevo Flamenco, και να φτάσουμε να έχουμε πλέον μίξεις του Flamenco με όλα τα είδη της μουσικής.

Όμως, όπως έχω ξαναπεί, τα μεγάλα ταλέντα έχουν και μεγάλες αδυναμίες. Ο Camarón είχε ζήσει τη ζωή του στα άκρα, κάνοντας όλες τις δυνατές καταχρήσεις και με μια τρομερή αδυναμία στο τσιγάρο, που τον πλήρωσε με έναν μη αναστρέψιμο καρκίνο των πνευμόνων, που του κόστισε τη ζωή του στις 4 Ιουλίου του 1992 στο Νοσοκομείο Hospital Germans Trias i Pujol της Βαρκελώνης. Μάλιστα ενώ είχε καταφέρει να αποτοξινωθεί από την ηρωϊνη και την κοκαϊνη, δεν είχε σταματήσει να καπνίζει μέχρι και 70 τσιγάρα τη μέρα. Και είχε τέτοια μανία με το τσιγάρο, που όπως λέει ο γιατρός του, 7 ώρες πριν πεθάνει του ζήτησε να του βρει «δυο τσιγαράκια» στο Νοσοκομείο. Κηδεύτηκε στο San Fernando.

Λένε ότι στην κηδεία του κατέβηκε όλο το San Fernando, 100.000 άνθρωποι θέλησαν να τον τιμήσουν. Έγινε πραγματικά λαϊκό προσκύνημα, και ο θάνατός του αυτός σε ηλικία ούτε 42 ετών, συνέβαλε στο να γίνει πραγματικός θρύλος στην Ισπανία, πέρα από την απίστευτη επιρροή του στην μουσική του τόπου.

Το 2005 γυρίστηκε η ταινία "Camarón" στην Ισπανία, σε σκηνοθεσία του Jaime Chávarri,  στην οποία πρωταγωνίστησε ο Óscar Jaenada ως Camarón και η Verónica Sánchez ως «La Chispa».  Η ταινία είχε γυριστεί με την συμβολή της χήρας του Camarón και απέσπασε διάφορα βραβεία Goya.

Η δισκογραφία του Camarón αποτελείται από δίσκους με τον Paco de Lucía, τον Tomatito και άλλους:

Με τον Paco de Lucía

1. Al Verte las Flores Lloran (1969)
2. Cada Vez que Nos Miramos (1970)
3. Son TUS Ojos Dos Estrellas (1971)
4. Canastera (1972)
5. Caminito de Totana (1973)
6. Soy Caminante (1974)
7. Arte y Majestad (1975)
8. Rosa María (1976)
9. Castillo de Arena (1977)
10. Camaron en la Venta de Vargas(2006)

Με τους Paco de Lucía & Tomatito

1. Como el Agua (1981)
2. Calle Real (1983)
3. Viviré (1984)
4. Potro de Rabia y Miel (1992)

Με τον Tomatito

1. Te lo Dice Camarón (1986)
2. Flamenco Vivo (1987)
3. Camarón Nuestro (1994)
4. Paris 1987 (1999)

Άλλοι

1. La Leyenda del Tiempo (1979)
   1. solo album
2. Soy Gitano (1989)
   1. Royal Philharmonic Orchestra, with guest appearances by Tomatito

Πηγές:

http://www.Flamenco-world.com/magazine/camaron/camaron1.htm

http://en.wikipedia.org/wiki/Camar%C3%B3n_de_la_Isla

http://www.biografiasyvidas.com/reportaje/camaron/

και βέβαια το www.youtube.com όπου υπάρχουν διάφορες συνεντεύξεις και σχετικά ντοκιμαντέρ, καθώς και βίντεο από live εμφανίσεις, που πραγματικά μπορούν να σου δώσουν να καταλάβεις.