Νίκος Ζουρνής - Χιλιόμετρα

Γράφει ο Σωτήρης (beatlus)
20 άρθρα στο MusicHeaven

Νίκο Ζουρνής - Χιλιόμετρα

Ο «Μικρός Ήρως» παρουσιάζει έναν νέο τραγουδοποιό, τον Νίκο Ζουρνή και το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο «Χιλιόμετρα».
Ο Νίκος Ζουρνής γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Βοιωτία. Σε ηλικία 15 χρονών ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας τα οποία συνέχισε αργότερα στην Αθήνα, μαζί με μαθήματα θεωρητικών, σπουδάζοντας ταυτόχρονα στο Τμήμα Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα με τις σπουδές του, άρχισε να εμφανίζεται σε μουσικές σκηνές παίζοντας δικά του τραγούδια ή συμμετέχοντας ως κιθαρίστας σε ρεμπέτικα και λαϊκά σχήματα.

Στη δισκογραφία εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως τραγουδοποιός στον δίσκο «Καλημέρα» της Μαρίας Λούκα με τρία τραγούδια. Επόμενη συμμετοχή του ήταν στο δίσκο του Μανώλη Λιδάκη «Η σιωπή του χρόνου» με το τραγούδι «Λάφυρο» σε στίχους Μιχάλη Γκανά.
Αυτό και άλλα δεκατρία τραγούδια του, απαρτίζουν το υλικό του πρώτου του προσωπικού άλμπουμ με τίτλο «Χιλιόμετρα». Η μουσική σε όλα τα τραγούδια καθώς και οι στίχοι στα περισσότερα, είναι του Νίκου Ζουρνή. Σε δύο τραγούδια οι στίχοι είναι του Μιχάλη Γκανά και σε ένα της Μαρίας Λούκα ενώ υπάρχει μελοποιημένο απόσπασμα από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Πρωινό άστρο».

Εκτός από τον ίδιο τον Νίκο Ζουρνή, τραγουδούν τρία τραγούδια ο Μανώλης Λιδάκης, δύο η Μαρία Λούκα και ένα ο Απόστολος Ρίζος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Νίκος Ζουρνής γράφει με εξαιρετική ωριμότητα - κάποια μάλιστα από τα τραγούδια που περιλαμβάνονται στο άλμπουμ αυτό, τα έγραψε όταν ήταν μόλις 18 χρονών. Ακολουθεί δρόμους και ρυθμούς κύρια ελληνικούς και η στιχουργική του εκφράζει τα προβλήματα και τις αναζητήσεις της γενιάς του. Ο Νίκος Ζουρνής είναι από τις περιπτώσεις νέων ανθρώπων που - όλο και πιο συχνά τώρα τελευταία - ακολουθούν με σοβαρότητα το δρόμο της δημιουργίας, έχοντας ενσωματώσει στο δικό τους ύφος επιρροές από προσωπικότητες της προηγούμενης γενιάς. Είναι βέβαιο ότι θα μας απασχολήσει και στα χρόνια που έρχονται...

Τα παραπάνω αναφέρονται στο επίσημο βιογραφικό του Νίκου Ζουρνή, έτσι όπως αυτό κυκλοφορεί από την εταιρεία παραγωγής του, «Μικρό Ήρωα». Είναι μάλλον μάταιο και άτοπο το να περιμένουμε τα χρόνια που έρχονται για να σχηματίσουμε γνώμη περί της αισθητικής και το επίπεδο γραφής του 25χρονου τραγουδοποιού. Το αύριο ποιος ξέρει τι μας φέρνει;

Ελπίζουμε, πάντως, να φέρει στον Ζουρνή κυρίως μεγαλύτερο θάρρος για ενδοσκόπηση και έκθεση της απολύτως δικής του «οπτικής» γωνίας περί των μουσικών πραγμάτων. Τα «Χιλιόμετρα» δεν στερούνται έμπνευσης, έχουν όμως υπερβολικά έντονο το αποτύπωμα των προσωπικών του επιρροών σε σημείο να αχνοφαίνεται ένας μιμητισμός και αυτό είναι κρίμα. Διότι, μπορούμε να καταλάβουμε την ανάγκη ενός νέου ανθρώπου να εκφραστεί μουσικά μέσω των τραγουδιών του –και αυτό υπάρχει εδώ- και είναι καλό αυτή η ανάγκη να είναι αυτούσια, όπως βγαίνει από… εντός και όχι εκτός.

Γιατί εκτός είναι ο παράγοντας «ταύτισης» με τραγουδοποιούς-πρότυπα, όπως φαίνεται να είναι για τον Ζουρνή ο Σωκράτης Μάλαμας. Γνωρίζω, μάλιστα πως το συγκεκριμένο σημείο έχει υπερτονιστεί και σε άλλες κριτικές που έχουν γραφτεί για τα «Χιλιόμετρα» και προφανώς δεν γίνεται κακόβουλα, αλλά κάτι σημαίνει.

Νομίζω, δε ότι ειδικά σε έναν νέο δημιουργό αξίζει να σημειώνεις τα καλά, όπως και τις παρατηρήσεις. Ιδίως τις παρατηρήσεις, γιατί αυτές θα παίξουν τον ρόλο τις «πυξίδας» προς πιο ξεκάθαρους και προσωπικούς δρόμους. Αυτό θα ήθελα να ακούσω από τον Ζουρνή στην επόμενη δουλειά του. Περισσότερο αποκαλυπτικό δείγμα των συναισθημάτων στην έκφρασή του, που εννοείται θα έχουν επιρροές, αλλά αυτές δεν θα υπερισχύουν του προσωπικού στίγματος. Και αξίζει τον κόπο, γιατί πρόκειται για τραγουδοποιό που φαίνεται πως «έχει να δώσει». Άλλωστε και στα «Χιλιόμετρα» υπάρχουν τραγούδια που όμορφα σε ταξιδεύουν. Με ωραίες «εικόνες» και μελωδίες. Προσπάθησα όμως πολύ για να καταφέρω να «τραβήξω» το αυτί μου και προς κάπου αλλού εκτός της ερμηνείας του Απόστολου Ρίζου στα «Θαύματα».

Η μουσική στα τραγούδια ανήκει στον Νίκο Ζουρνή, ενώ στίχους έχουν γράψει και οι Μιχάλης Γκανάς, Μαρία Λούκα, ενώ υπάρχει και η μελοποίηση ενός αποσπάσματος από το «Πρωινό Άστρο» του Γιάννη Ρίτσου.