Διάσημες μουσικές - άσημοι μουσικοί: Spike Jones

Καλοκαιρινό σινεμαδάκι, νυχτολούλουδα και γιασεμιά, ο μικρός με το κασελάκι στραγάλια καραμέλες τσιπς σάμαλι κοκ καρύδες σοκολάτες τουλούμπα λεμονάδες πορτοκαλάδες…

Έναρξη ή διάλειμμα…

Φεγγαράκι κι αστέρια φωτίζουν τη γυμνή οροφή του οικοπέδου κινηματογράφου…

Πρώτο καμπανάκι… ειδοποιεί, πως σε λίγο ο Χιώτης θα πάψει να τραγουδάει, από την ατέρμονη μπομπίνα του μαγνητοφώνου, αρχίζοντας η προβολή της ελληνικής ταινίας…

Δεύτερο διπλό καμπανάκι… φτάνει στο τέλος ο Χιώτης με τη Μαίρη Λίντα, τουαλέτες π’ αδειάζουν, κυρίες κύριοι βγαίνουν περιποιημένοι, μπαρ που εξυπηρετεί τους τελευταίους πιτσιρικάδες που παίρνουν παγωτό ή τυρόπιτα…

Τρίτο τριπλό καμπανάκι… φώτα χαμηλώνουν, ο Χιώτης χάνεται, το οικόπεδο σινεμά φωτίζεται από τον ουράνιο θόλο, η οθόνη φωτίζεται η ταινία αρχίζει… κωμωδία…

Ερωτήματα, ακούσματα, ευχάριστες στιγμές...

ηχητικά που ξαφνιάζουν - συμπληρώνουν...

ελληνικός κινηματογράφος και όχι μόνο...

Πόσοι και πόσοι από εμάς δεν αναρωτηθήκαμε, βλέποντας, ("ακούγοντας"), τις πάμπολλες ταινίες, του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και πολλών από τα σημερινά σίριαλ, για τα ηχητικά εφέ που χρησιμοποιούνται, προκειμένου να ζαλιστεί κάποιος, ή να πέσει, πονοκεφαλιάσει γλιστρήσει ερωτευτεί κυνηγήσει ή κυνηγηθεί, φοβηθεί φοβίσει τρομάξει ή απορήσει θαυμάσει χαρεί ή λυπηθεί,  για το ποιος τα δημιουργεί ή που τα βρίσκουν όλα αυτά, που δεν είναι και λίγα, εδώ που τα λέμε…

Πίσω απ' όλ' αυτά κρύβονται μουσικοί ή απλά ταλαντούχοι, ακόμα και μη μουσικοί, που μπορούν να δημιουργούν, εντυπωσιακούς ήχους, συνειρμικής και υποσυνείδητης μεταφοράς του θεατή στο ζητούμενο κάθε φορά, (υποβοηθούμενο), αποτέλεσμα της εξέλιξης της υπόθεσης…

Πίσω απ' όλ' αυτά κρύβεται ένας άνθρωπος, που δημιούργησε, (κατ' εξοχήν), μικρές μουσικές, που κάλυψαν μεγάλες στιγμές του παγκόσμιου κινηματογράφου. Που κάλυψαν τις ενορχηστρώσεις μεγάλων επιτυχιών στο τραγούδι και δημιούργησαν τρομερές εντυπώσεις στην εποχή του...

Spike Jones το ανάγνωσμα λοιπόν...

Κάποια στιγμή στα 1911 μέσα στην κρύα, 14 Γενάρη, μέρα, γεννήθηκε ένα παιδί, από πατέρα σιδηροδρομικό πράκτορα των Southern Pacific Railroads.

Ο μικρός ονομάστηκε Lindley Armstrong Jones, αλλά στην πρώτη του παιδική ηλικία, απέκτησε, λόγω της σωματο-κατασκευής του, (-ήταν πολύ αδύνατο-), το ψευδώνυμο «σουβλί - ακίδα» SPIKE… έτσι γεννήθηκε το όνομα του μελλοντικού πλέον και αξεπέραστου, χιουμοριστικού και σατιρικού μουσικού, SPIKE JONES…

Από την ηλικία των 11 ετών απέκτησε την πρώτη του ντραμς…

Κάποιος από τους εργαζόμενους στους σιδηροδρόμους σεφ στο επάγγελμα, «μύησε» τον μικρό Spike στα μυστικά της παραγωγής μουσικής και κατάλληλης χρησιμοποίησης των κουζινικών σκευών γι αυτό το αποτέλεσμα…

Ο αργότερα δημοφιλέστατος, Spike Jones δεν άφησε, πιρούνι κουτάλι κατσαρόλες, τηγάνια, φωνές ανθρώπων και ζώων, γαργάρες, μιμήσεις μεθυσμένων, ήχοι από έντομα, πυροβολισμοί, σφυρίχτρες και ό,τι άλλο, αστείο ή και γελοίο,  προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει, στην εντελώς πρωτοποριακή μουσική τρέλα, επί των «ενορχηστρώσεων», τόσο των δικών του τραγουδιών, όσο και για τις ανάγκες διασκευών, άλλων, είτε κλασικών είτε λαϊκών κομματιών, που έπεφταν στα χέρια του…

Αρχηγός πολλών μουσικών σχημάτων…

Αρχικά παίζοντας με διάφορες pit orchestras σε διάφορες θεατρικές και μουσικές σκηνές, αργότερα και στη δεκαετία του 1930, έλαβε μέρος ως μέλος της Victor Young Orchestra, γεγονός που του έδωσε πάρα πολλές ευκαιρίες για να παρουσιαστεί σε πολλές και μεταξύ αυτών στις επιτυχημένες ραδιοφωνικές εκπομπές όπως: Al Jolson’s Lifebuoy Program – Burns and Allen – Bing Crosby’s Kraft Music Hall…

Στην περίοδο 1937 – 1942 παίζει κρουστά με την John Scott Trotter Orchestra, και μέσω αυτής έλαβε μέρος στην πρώτη ηχογράφηση για τα Bing Crosby’s “White Christmas”…

 Μέλος του συγκροτήματος που ανήκε στην τραγουδοποιό Cindy Walker κατά την περίοδο της πρώιμης δισκογραφικής καριέρας…

Ηχογραφήσεις στις Decca & Standard Transcriptions …

Το τραγούδι της, «We’re Gonna Stomp The(m) City Slickers Down”, αποτελεί και την πηγή έμπνευσης για την μελλοντική ονομασία του τελικού συγκροτήματος του Spike Jones “City Slickers”, μέσω του οποίου πλέον ή «ομάδα συμμορία», θα γίνονταν διάσημοι, οι δε παραγόμενες μουσικές τους και οι ιδιαίτερες μικρομουσικές –ήχοι- τους, θα γίνονταν αναγνωρίσιμες, σε όλες τις ηλικίες, φυλές και σε κάθε γωνιά του πλανήτη…

 

Αυτή η ιστορική μπάντα ήταν η φυσική εξέλιξη μιας που προηγήθηκε με την επωνυμία: Feather Merchants, που αρχηγός της ήτανε, ο τραγουδιστής και κλαρινετίστας, Del Porter. Ένα βήμα πίσω αυτός, από την εμβρυακή κιόλας κατάσταση του συγκροτήματος, και η επιτυχία, υπό την αρχηγία, πλέον, του Spike, δεν άργησε να φανεί…

Στα 1940, αρχές 1950, ηχογραφούν το “Spike Jones and his Slickers”, ακολουθεί περιοδεία σε Καναδά και Αμερική με την Επωνυμία: Musical Depreciation Revue…

Πειραματικές εγγραφές για την Cinema Tone Corporation. Ακολουθούν κάποιες δημόσιες εμφανίσεις στο Los Angeles, απ’ όπου τους μένει το κέρδος των κάποιων πρώτων φαν και έτσι αποκτάται ένα μικρό κοινό…

Μπάντζο τρομπόνια βιολιά ντραμς φωνητικά τρομπέτες κλαρινέτα τούμπες σαξόφωνα τρομπόνια πιάνο και όρθια μπάσο , είναι από τα βασικά όργανα που χρησιμοποιήθηκαν, σε ολόκληρη σχεδόν την ιστορία του επιτυχημένου γκρουπ.

Πολλά τα ονόματα που πέρασαν ή που παρέμειναν κιόλας στη διάρκεια της μεγάλης αυτής πορείας…

Υπογραφή συμβολαίου με την RCA Victor το 1941, τους φέρνει να κάνουν δεκάδες εγγραφές για λογαριασμό της εταιρείας, πρωταγωνιστώντας παράλληλα σε ποικίλα ραδιοφωνικά προγράμματα (1945 – 1949), αλλά και σε τηλεοπτικά πλέον Show (1954 – 1961) στα NBC & CBS…

Αρχικά παντρεμένος με την Patricia φέρνει στον κόσμο το πρώτο του παιδί, την Linda.

Με την δεύτερη σύζυγό του, την τραγουδίστρια και προσωπική του performer, επί σκηνής στα live, αλλά και στα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά shows, την  Helen Grayco, αποκτούν τρία παιδιά: Spike Junior, Leslie Ann, Gina…

O Spike Jr είναι ο γνωστός επιτυχημένος παραγωγός και διοργανωτής πολλών τηλεοπτικών εκπομπών και lives…

Η Leslie Ann είναι η Μουσικός Διευθύντρια και film scoring at George Lukas – Sky Walker Ranch – Marin County.

Πρώτη μεγάλη επιτυχία σημείωσε με το πασίγνωστο κομμάτι που γελοιοποιούσε τον Χίτλερ “Der Fuehrer’s Face” 1942. Σατιρίζει  ρεζιλεύει γελοιοποιεί τον ναζιστή Χίτλερ, μέσω της ιστορίας του Ντόναλντ Ντακ, μιας και το κομμάτι είχε αρχικά παραγγελθεί από την Walt Disney για το “Donald Duck in Nutzi Land”

 

που αποτελεί και τον μοναδικό Ντόναλντ που έχει κερδίσει OSCAR «προπαγανδιστικού» κινούμενου κόμικ…

“Donald Duck in Nutzi Land- Der Fuehrer’s Face”

 

CHORUS
When der führer says we is de master race
We heil (pffft) heil (pffft) right in Der Führer's Face
Not to love der führer is a great disgrace
So we heil (pffft) heil (pffft) right in Der Führer's Face

When Herr Göbbels says we own the world and space
We heil (pffft) heil (pffft) right in Herr Göbbels' face
When Herr Göring says they'll never bomb dis place
We heil (pffft) heil (pffft) right in Herr Göring's face

Is we not the supermen?
Aryan pure supermen?
Ja we is the supermen
Super duper supermen
Is this Nutzi land so good
Would you leave it if you could?
Ja this Nutzi land is good
We wouldn't leave it if we could

We bring to the world New Order
Heil Hitler's world New Order
Everyone of foreign race
Will love der fuehrer's face
When we bring to the world dis order

When der fuehrer says we never will be slaves
We heil (pffft) heil (pffft), but still we work like slaves
While der fuehrer brags and lies and rants and raves
We heil (pffft) heil (pffft), and work into our graves

When der fuehrer yells I got to have more shells
We heil (pffft) heil (pffft), and so we make more shells
If one little shell would blow him right to (hell)
We heil (pffft) heil (pffft), and wouldn't that be swell

 

Ο κόσμος του, αλλά και γενικότερα οι ακροατές των μουσικών του, οι φαν του συγκροτήματος, τον έβλεπαν ως μουσικό που είχε ως μόνη ιδιότητα αυτή την πλευρά την σατιρική και χιουμοριστική…

Θέλοντας να αποδείξει πως είναι και "μουσικός" δημιούργησε την Other Orchestra όπου με την ιδιότητα του "καλού" πλέον μουσικού, άρχισε να παρουσιάζει κομμάτια κλασικά και "έντεχνα"…

Ως αποτέλεσμα υπήρξε να μην τον ακολουθήσει ο κόσμος του, φέρνοντας δε τον αρχηγό, Jones, στη δυσάρεστη θέση να πληρώσει από την τσέπη του, όλα σχεδόν τα έξοδα, για τους μουσικούς και γενικότερα…

Ένα κομμάτι όμως, αυτής της περιόδου-δοκιμασίας, το Laura ηχογραφήθηκε με αξεπέραστη πρωτοτυπία έχοντας πρώτο μέρος ακριβώς όπως παίζεται ενώ στο δεύτερο μέρος και μέχρις του τέλους του, παρουσιάζεται με τον μοναδικά "ανισόρροπο" και τρελό τρόπο του Spike Jones…

 

Το ρομαντικό κομμάτι, “Coctails For Two”, γραμμένο για τα ερωτικά ραντεβουδάκια, γίνεται η αφορμή μιας ρήξης με τον  αυθεντικό συνθέτη του Sam Coslow, μιας και η επιτυχημένη, εμπορικά τουλάχιστον, διασκευή, που του επέφερε ο Τζόουνς, τον εκνεύρισε αφάνταστα. Αυτά συμβαίνουν στα 1944, μετά τη δεύτερη ηχογράφηση του κομματιού από τον Τζόουνς…

“Hawaiian War Chant” – “Chloe” – Holliday For Strings” – “You Always Hurt The One You Love” – “My Flame” μερικές από τις επιτυχίες του…

Μία παρωδία του μεγάλου κομματιού “Ghost Riders In The Sky” η αλλόκοτη από "μεθυσμένους" τραγουδιστές διασκευή του, επικουρούμενης από τη σατυρική και περιπαικτική αναφορά του, στην τελευταία στροφή του τραγουδιού, στο όνομα του Δημιουργού του, μεγαλομετόχου και "αρχιμουσικού" της RCA Vaughn Monroe, αναγκάζει την εταιρεία να αποσύρει τις κόπιες από την αγορά, μετά την αφόρητη πίεση του τελευταίου… η εκδοχή των West Coast με την λάθος ηχογράφηση στο τέλος, είναι ήδη πολύ σπάνια και συλλεκτική…

Ακολουθεί η "μοίρα" των κλασικών κομματιών με πρώτο και καλλίτερο το Liebestraume του Liszt. Η ιλιγγιώδης σε ρυθμό ενορχήστρωση τα ασυνήθιστα μέσα και ο τρόπος καθιστούν αυτή τη δουλειά μοναδική. Αγνώριστο αλλά αξιομνημόνευτο.

 

William Tell Overture, Rossini – και συνολικά 12 κλασικές δολοφονίες κυκλοφορούν στην Red Seal όλες μαζί…

Με τον γενικό τίτλο: Spike Jones is murdering the Classics

 

1.-William Tell Overture

2.-Rhapsody From Hunger

3.- Pal Yat Chee

4.- Liebestraume

5.-Blue Danube

6.-Jones Laughing Record

7.-Nutcracker SuiteQ Russian Dance/Dance of the Flutes/Arabian Dance/Chin

8.-Dance of the Hours

9.-None But the Lonely Heart (A Soaperetta)

10.-Morpheus

11.-Ill Barkio (Il Bacio)

12.-Carmen

 

Ακολουθεί δείγμα:

Από μία σύμπτωση αναλαμβάνει εκπομπή στο ραδιόφωνο. Αυτό συνέβη όταν ο Jones ενώ ανήκε στην ομάδα Abbott and Costello -1954 – at Universal Pictures Comedy, ξαφνικά αρρώστησε και τελικά παραιτήθηκε για λόγους υγείας ο Costello… ήταν η αιτία που ο Jones προωθήθηκε στον ηγετικό ρόλο…

το μουσικό του σχήμα ήδη καταξιωμένο και προβεβλημένο, προσλαμβάνεται από το Hollywood as City Slickers λόγω ακριβώς της μουσικής τους εξειδίκευσης…

οι νεανικές κωμωδίες “Fireman” και “Save my Child” καθιστούν τον Σπάικ Τζόουνς επίτιμο και αξιοσέβαστο μέλος των συντελεστών και δημιουργών, μουσικής του κινηματογράφου…

Ισόβιος καπνιστής, αφήνει την τελευταία του πνοή, την 1 Μαΐου 1965…

Ίσως η βλαβερή αυτή ιδιότητα του καπνιστή να βοήθησε, ώστε στα πενήντα τρία του να αφήσει τη ζωή, ενώ στις τελευταίες του εμφανίσεις είχε οξυγονο-υποστήριξη με ειδική κατασκευή επί σκηνής πίσω από τη ντραμς του…

Τίτλοι τέλους, τα φώτα ανάβουν, το μπαρ κλειστό, κανείς δεν πρόσεξε την έλλειψη του ονόματος, από τα κρόουλς...