Εδώ Αθήνα μας λένε οι Στίχοιμα και πως ...Θα μιλούσα στο Θεό. Αλλά πλέον δεν έχω κάτι να του πω. Εδώ Αθήνα...
"Θα μιλούσα στο Θεό. Αλλά πλέον δεν έχω κάτι να του πω..Εδώ Αθήνα..". Μετεκλογικά, οι βετεράνοι-πλέον-του ελληνικού hip hop έδωσαν ραντεβού στο πιο "σκληρό" λαϊβάδικο των Εξαρχείων, όπου έχω μείνει έκπληκτη απ' το ότι δε σημειώθηκαν λιποθυμίες από την κοσμοσυρροή.
Το κοινό τους ώριμο (σπάνιο γι' αυτή τη σκηνή) κι ικανό να γκρεμίσει το "An".
Αφού είχαμε τον συμβολικό τίτλο του live "Εδώ Αθήνα", ασφαλώς ξεκίνησαν με το ομώνυμο κομμάτι. Ακούσαμε πολύ υλικό από τις "Μηχανές" (11/2012), καινούρια πράγματα που θα δούμε στον επόμενο δίσκο τους, όπως κι ανέκδοτα από όλη την πορεία τους από το '03 κι έπειτα. Αντιλαμβάνεστε πόσο σημαντικό δώρο είναι αυτό για το αφοσιωμένο κοινό τους.
Θα μπορούσα να πω πως τους απολαύσαμε εφ' όλης της ύλης. Χωρίς περιττές διακοπές ανάμεσα στα κομμάτια, σχολιασμό της επικαιρότητας ή προκλητικά "αστεία".
Εντυπωσιακό ήταν το mosh pit που σχηματίστηκε. Δε μιλάμε για είκοσι άτομα να χτυπιούνται μπροστά από το stage, αλλά για δεκάδες ακόμα και στα πλάγια!
Τα beats απ' τη Μαρίνα (παραγωγός) ήταν real time κι όχι ένα ξερό play button, το οποίο μπορεί να θεωρείται δεδομένο για τη hip hop κουλτούρα, αλλά στα περισσότερα ελληνικά lives δε συνηθίζεται.
Μαζί τους στη σκηνή ήταν ο Dask, o Σίφουνας κι ο Marginal.
Κλείσαμε με το "Δικό μου", γιατί "θέλω να περιμένω πάλι έξω από το AN/θέλω να είμαι από κάτω, θέλω να ξαναγίνω fan" σε μια διαφορετική εκδοχή απ' το δίσκο. Δικαίως, λοιπόν, sold out.
*Καλή οργάνωση το "An". Έχει ανέβει το level στην οργάνωση underground lives, μα πάντα οι Στίχοιμα θα είναι πιο μπροστά.
Φωτογραφικό υλικό εδώ.
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο