Η ιστορία του ''Dragon Attack'' των Queen

Γράφει ο Κωνσταντίνος Παυλικιάνης (CHE)
230 άρθρα στο MusicHeaven

Το «Dragon Attack» περιλαμβάνεται στον όγδοο στούντιο δίσκο των Queen, «The Game», που κυκλοφόρησε το 1980.

Πρόκειται για ένα Funk/hard Rock τραγούδι, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου εξελίχθηκε από ένα τζαμάρισμα που έκανε το συγκρότημα στο στούντιο στις αρχές του 1980. Έτσι βγήκε η βασική λούπα του μπάσου και των drums.

Brian May: Δημιουργήθηκε με ασυνήθιστο τρόπο. Απλά τζαμάραμε λίγο και καταγράψαμε το βασικό riff. Έγινε πολύ αργά τη νύχτα, πιθανότατα προς το πρωί και πιθανότατα πολύ πιωμένος.

Στη συνέχεια ο Brian May πρόσθεσε στίχους και μελωδία, με την τελευταία να μοιάζει πολύ με το «We Will Rock You» (ιδιαίτερα αν συγκρίνει κανείς το σημείο που λέει «Take me to the room where the red’s all red take me» με το «Buddy you’re a boy make a big Noise playing in the street»).

Το κομμάτι ήρθε σαν μία ενδιαφέρουσα εκτροπή και μουσική έκπληξη στη σειρά του δίσκου, τόσο γιατί γράφτηκε από τον περισσότερο προσανατολισμένο προς τη Rock Brian May (σε αντίθεση με την πιο Funk/disco κλίση του John Deacon και του Freddie Mercury) όσο και επειδή έπεται του πιο παραδοσιακού για τους Queen «Play The Game». Ωστόσο, λειτουργεί άψογα για να προετοιμάσει τον ακροατή για το επόμενο τραγούδι του δίσκου, που είναι το «Another One Bites The Dust».

Το «Dragon Attack», όπως και μερικά άλλα τραγούδια του «The Game», δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο τον πειραματισμό των Queen, εκείνη την περίοδο, με πιο μινιμαλιστικές τεχνικές ηχογράφησης. Είχαν ένα νέο παραγωγό, τον Reinhold Mack, και δουλεύανε σε στούντιο υψηλής τεχνολογίας στο Μόναχο και μάλιστα για πρώτη φορά μακριά από τον συνήθη παραγωγό τους Roy Thomas Barker, με τον οποίο είχαν αναπτύξει τον εξαιρετικά περίπλοκο ήχο τους.

Brian May: Ναι, ήταν τότε που προσπαθούσαμε να βγούμε από αυτό που ήταν φυσιολογικό για μας. Κατά μία έννοια, έχουμε γυρίσει ολόκληρη την τεχνική του στούντιο, γιατί ο Mack προερχόταν από διαφορετικό υπόβαθρο από μας. Νομίζαμε ότι υπήρχε μόνο ένας τρόπος για να κάνουμε πράγματα, όπως το να κάνουμε υποστηρικτικά κομμάτια. Θα το κάναμε μέχρι να βγει σωστό. Εάν υπήρχαν μερικά σημεία που έπρεπε να επιταχυνθούν ή να επιβραδυνθούν, τότε θα το κάναμε ξανά μέχρι να είναι σωστό. Είχαμε κάνει κάποια από τα παλιά μας υποστηρικτικά κομμάτια τόσες πολλές φορές, που ήταν πολύ δύσκαμπτα. Η πρώτη συνεισφορά του Mack ήταν να πει:
- Λοιπόν, δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό. Μπορώ να το αφήσω. Αν χαλάσει μετά από μισό λεπτό, μπορούμε να το επεξεργαστούμε και να συνεχίσουμε. Αρκεί να παίζετε στο ρυθμό.

Γελάσαμε και είπαμε:
- Μην είσαι ανόητος. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό.
Αλλά στην πραγματικότητα μπορείς. Αυτό που κερδίζεις είναι η φρεσκάδα, γιατί συχνά πολλά από τα υποστηρικτικά κομμάτια είναι τα πρώτα. Πραγματικά βοήθησε πολύ. Υπήρχε λιγότερη κιθάρα σ’ αυτόν τον δίσκο, αλλά αυτό δεν επρόκειτο να κρατήσει για πάντα. Ήταν απλώς ένα πείραμα.

Στην ηχογράφηση έπαιξαν οι Freddie Mercury (φωνή), Brian May (ηλεκτρική κιθάρα και φωνητικά), Roger Taylor (drums, κουδούνα, κρουστά, φωνητικά) και John Deacon (μπάσο).

Το τραγούδι του Brian May, με ρυθμό 88 bpm, είναι απατηλά απλό, χτισμένο ως επί το πλείστον γύρω από μία μπασογραμμή και με στίχους που δεν βγάζουν κανένα νόημα αλλά, για το συγκεκριμένο τραγούδι, αυτό δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι το υπέροχο ρυθμικό μέρος του Roger Taylor και του John Deacon. Ο Roger και ο John συγχρονίστηκαν πειστικά και με χειρουργική ακρίβεια σ’ έναν πιασάρικο σεξουλιάρικο Funk ρυθμό που τηρούν καθ’ όλη τη διάρκεια, επιτρέποντας στον Brian να πάρει με την κιθάρα του τον πλήρη έλεγχο του τραγουδιού και να του επιτεθεί με εντυπωσιακές εκρήξεις κιθάρας από διαφορετικές γωνίες, παίζοντας διάφορες παραλλαγές. Είναι παράξενη απόφαση να ξεκινήσει το σόλο της κιθάρας από πίσω και να κινηθεί γρήγορα μπροστά, εν τούτοις ο Brian αποδεικνύεται ότι είναι ο δράκος του τραγουδιού και η δυναμική κιθάρα του είναι η φλόγα που καίει το τραγούδι δημιουργώντας συνθήκες κόλασης.

Υπάρχει κι ένα πραγματικά ωραίο σόλο στα τύμπανα που σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι μέσα σε τύμπανο. Επίσης, είναι εκπληκτική η αμεριμνησία με την οποία ο Freddie Mercury τραγουδά τους ελάχιστους στίχους. Μάλιστα στο σημείο «She's low down - She don't take no prisoners / Go down - She gonna give me the business» ο Freddie στρεβλώνει ελαφρώς τις λέξεις «prisoners» και «business» ώστε να λειτουργήσει ως ομοιοκαταληξία. Και λειτουργεί. Υπάρχει κι ένα τμήμα a cappella που είναι πολύ ωραίο.

Στους στίχους του τραγουδιού, υπάρχει αναφορά στον Mack («I'm gonna use my stack.
It's gotta be Mack»). Ο Mack ήταν μεν ο νέος παραγωγός των Queen αλλά, παράλληλα, συμβολίζει και τις μεγαλύτερες αλλαγές που επέφερε στο συγκρότημα εκείνη την εποχή. Το άλμπουμ «Play The Game» ήταν το πρώτο που ηχογραφήθηκε (εν μέρει) στο Μόναχο και το πρώτο που περιείχε synthesizers και που βασίστηκε σε λούπες τυμπάνων. Ήταν, λοιπόν, μία πραγματική αλλαγή και με ιδιαίτερη αίσθηση: Funk εναντίον Rock και synths εναντίον κιθάρας. Μ’ αυτόν τον τρόπο, το «Dragon Attack» αποπνέει μία ζωώδη ατμόσφαιρα και ταυτόχρονα μία αίσθηση υπόσχεσης και απειλής.

Ο μπασίστας John Deacon ισχυρίστηκε ότι είναι το αγαπημένο του τραγούδι των Queen, ενώ το 1993 ο Roger Taylor είπε:
- Ως drummer, χρειάζεσαι μία αίσθηση του χρόνου, μία αίσθηση του ρυθμού, ένα είδος εσωτερικού ρολογιού που πραγματικά πρέπει να έχεις μέσα σου. Πρέπει να έχεις επιθετικότητα και, τέλος, θα έλεγα ότι σίγουρα χρειάζεσαι αντοχή. Αλλά μαθαίνεις κόλπα, εκτός από το γεγονός ότι αναπτύσσεις περισσότερη αντοχή, και οι μυς σου συνηθίζουν περισσότερο σ’ αυτά που απαιτείς από αυτούς. Κάποτε κάναμε ένα τραγούδι που ονομάζεται «Dragon Attack» που ήταν πολύ δύσκολο στον δεξί καρπό.

Το «Dragon Attack» κυκλοφόρησε σε single στις 22 Αυγούστου του 1980, στη β’ πλευρά του «Another One Bites The Dust».
Το 1991 κυκλοφόρησε και σε remix από τους R.A.K. & Jack Benson.

Ζωντανές ηχογραφήσεις του «Dragon Attack» περιλαμβάνονται στο album «Queen Rock Montreal» (2007, προέρχεται από συναυλία που έδωσαν οι Queen στο Μόντρεαλ του Καναδά τον Νοέμβριο του 1981), στο «On Air» (2016, από συναυλία στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας τον Μάρτιο του 1981) και «Works In Milan» (2019, από συναυλία στο Μιλάνο της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 1984). Γενικά, το τραγούδι αυτό δεν έλειψε ποτέ από τα προγράμματα του συγκροτήματος την πενταετία που ακολούθησε την κυκλοφορία του.

Άλλες εκτελέσεις:

• Original Concept (1986, ως sample στο τραγούδι «Knowledge Me»).
• Positive Black (1989, ως sample στο τραγούδι «Escape From Reality»).
• Tony M.F. Rock (1989, ως sample στο τραγούδι «Street Resident»).
• Rodney O And Joe Cooley (1990, ως sample στο τραγούδι «When He Plays»).
• Jeff Scott Soto (1995, στο άλμπουμ «Love Parade». Στην κιθάρα ο Gary Schutt).
• The Parkway Charlies (2009, στο άλμπουμ «Horse Feathers & Animal Crackers - A Tribute To Queen»).
• Testament (Ιούλιος 2012, ως bonus track στο άλμπουμ «Dark Roots Of Earth»).
• Bernard Fowler feat. Doug Wimbish & Slash (2015, στο άλμπουμ «The Fura»).

Το τραγούδι έδωσε επίσης τον τίτλο του στη συλλογή «Dragon Attack - A Tribute To Queen»).

DRAGON ATTACK - Queen

«Take me to the room where the red's all red.
Take me out of my head»'s what I said.

Hey, take me to the room where the green's all green.
And from what I've seen it's hot, it's mean.

I'm gonna use my stack.
It's gotta be Mack.
Gonna get me on the track.
Got a dragon on my back.

Take me to the room where the beat's all round.
Gonna eat that sound
Yeah, yeah, yeah, yeah.

Take me to the room where the black's all white.
And the white's all black. Take me back to the shack (shack).

She don't take no prisoner.
She gonna give me the business.
Got a dragon on my back.
Hey, it's a dragon attack.

Get down nice and slow.
Alright.

She's low down - She don't take no prisoners.
Go down - She gonna give me the business.
No time - Yeah, chained to the rack!
Show time - Got a dragon on my back.

Show down.
Go find another customer.
Slow down.
I gotta make my way.

On my way (x2)
Alright (x2)