Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Παράθεση:
|
Δεν απέφυγα να απαντήσω!! Νομίζω ότι ήμουν σαφής!! Είπα να μην κάνουμε συγκρίσεις, γιατί ο Φλωρινιώτης από μόνος του είναι περίπτωση...υπάρχει κάτι να δεις και να ακούσεις ακομα κι εκεί που δεν το περιμένεις....ο Χατζιδάκις υποθέτω ότι είχε πολύ χιούμορ και έπαιζε τότε...αλλά μην ξεχναμε ότι ήταν αυστηρός να λένε τα τραγούδια του κάποιοι τραγουδηστές οκ??? Μην μπερδεύουμε το ένα με το άλλο....όσον αφορά τον κύριο Πλέσσα μήπως έχει υποβαθμιστεί από μόνος του...γενικώς.... λέω απλά ότι οι συνεργασίες μεταξύ συνθετών με ιστορία και τραγουδιστών τύπου Ρέμος έχει κάνει μεγάλο κακό στο ελληνικό τραγούδι οι ίδιοι οι συνθέτες υποβαθμίζουν τον εαυτό τους και ό,τι έχουν προσφέρει στο τραγούδι, με τέτοιου είδους συνεργασίες....πόσο θα υποβαθμίζόταν το αισθητήριό μας αν ακούγαμε την κ, Βίσση να τραγουδάει Χατζιδάκι...γιατί ο Θεοφανόπουλος δεν επιτρέπει στην κ, Βίσση να τραγούδήσει Χατζιδάκι τα βλέπει κι εκείνος όλα άσπρο -μαύρο μήπως???....για σκεφτήτε το λίγο??? Για αυτό ξαναλέω μην τα ισοπεδώνουμε πια όλα χάριν του μάρκετινγκ και για να είμαστε στην επιφάνεια!! Καλύτερα στην αφάνεια γιατί όχι παρά στην επιφάνεια με τους φελλούς!! Για μια κουτέλα καθαρή ζούμε σε αυτή τη ζωή!! Και γενικώς μη μου μπερδεύετε την περίπτωση Χιώτη με την περίπτωση Ρέμου ή Χατζηγιάννη έλεος!!! Αν είναι ετσι ρε παιδιά....τιμή μου και καμάρι μου να είμαι και ελιτίστρια....αν ελιτισμός για σας σημαίνει να δεχόμαστε αυτή την ισοπεδωτική κατάσταση που περιέγραψα παραπάνω ε τότε να το δεχτώ κι αυτό...
Είναι κανείς από εμάς που αγαπάμε και στηρίζουμε το ελληνικό τραγούδι- όσο μπορεί ο καθένας και όσο θέλει- που νιώθει ότι προσβάλλεται από το εν λόγω εξώφυλλο;
-----------------
μ' αλλιώς η μοίρα το βουλήθη, πρέπει να στρίψεις σε μια κόχη...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Aiolos_m στις 29-03-2010 18:37 ]
Despinis,
όπως θεωρείς ότι ο Χατζιδάκις έκανε κατά καιρούς ...πλάκες σε κάποιους, θεώρησε και το παρόν θέμα λήξαν αποδεχόμενη ότι το Δίφωνο (δηλαδή οι συντελεστές του) κάνει πλάκα σε κάποιους άλλους.
Έχει τελικά πολλή πλάκα η ελληνική μουσική σκηνή.
Είμαι σίγουρος, ότι σαν και στο δικό μας forum, έτσι και σε άλλες "γειτονιές" διαδικτυακής συζήτησης, η συγκεκριμένη επιλογή από το "Δίφωνο" να έχει στο πρωτοσέλιδό του τον Χατζηγιάννη, προκάλεσε συζητήσεις. Οργισμένες, συγκατάβασης, χλιαρές ή και πιο έντονες, πάντως συζητήσεις.
Να, λοιπόν, η πρώτη δικαίωση του εντύπου. Διότι, ένα έντυπο, ένα δημοσιογραφικό προϊόν δεν πρέπει να περιορίζεται στην απλή καταγραφή των γεγονότων, αλλά να προκαλεί συζητήσεις με όσα παρουσιάζει. Να προκαλεί τα πνεύματα να σκεφτούν. Άρα, να υποκινείται διάλογος, μέγιστο αγαθό και συνεπακόλουθο της δημοκρατίας.
Επίσης, ένα δημοσιογραφικό προϊόν σαν το "Δίφωνο" οφείλει από το ρόλο του -δεν είναι οποιοδήποτε περιοδικό, αλλά το έντυπο που στήριξε και στηρίζει την ελληνική μουσική τα τελευταία 15 χρόνια- να ασκεί πολιτική. Μέσω των κειμένων του, δηλαδή, να παίρνει θέση. Εν προκειμένω, η διευθύντρια του περιοδικού, Μαριάνθη Πελεβάνη, η οποία πήρε και τη συνέντευξη, κατά τη γνώμη μου κινείται σε αυτό το επίπεδο, όταν στον πρόλογο ή lead της συνέντευξης αναφέρει πως η περίπτωση του Μιχάλη Χατζηγιάννη αποτελεί "τα άκρα για το Δίφωνο". Δηλαδή, το όριο στην ακτή του ποταμού, που ρέει πληροφορίες, προτιμήσεις, προτάσεις.
Από καιρό σε καιρό όλοι μας λίγο πολύ το είχαμε σκεφτεί. Γιατί το Δίφωνο δεν "ακουμπάει" τον Χατζηγιάννη; Πλην, λοιπόν, όποιας άλλης σκοπιμότητας, νομίζω ότι δημοσιογραφικά η συνέντευξη, αλλά πολύ περισσότερο το εξώφυλλο πετυχαίνει το στόχο του, δημοσιογραφικά. Εγείρει συζητήσεις. Μας βάζει σε διαδικασία να σκεφτούμε και να βγάλουμε συμπεράσματα. Για σκεφτείτε το (κι αυτό συνάμα...). Κι όμως το "Δίφωνο" έπραξε σωστά! Και μάλιστα, για να διαχωρίζω τη θέση μου, προσωπικά μου δημιόργησε μία δυσφορία μόλις το αντίκρυσα. Άνοιξα, αμέσως το περιοδικό και διάβασα τη συνέντευξη. Σημαντιότερο κομμάτι της; Όταν ο Χατζηγιάννης τονίζει ότι στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του σκέφτεται τα πράγματα λιγότερο ποπ. Εδώ μπορούμε να καταλάβουμε πολλά και να θυμώσουμε ή να χαρούμε μαζί του, ανάλογα όπως το δει κανείς. Για όσα έκανε ή για όσα... υπόσχεται να κάνει ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός. Από την άλλη μεριά, πάντα κατά τη γνώμη μου, όταν αποκαλύπτει ότι (παρόλα αυτά) υπάρχει έτοιμη παραγωγή του από τη Universal Γερμανίας (ξανά, μανά) με... ποπ τραγούδια, καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Κάτι από τα δύο δεν στέκει ή δεν ισχύει στη σκέψη του.
Εν πάσει περιπτώση, πιστεύω ότι η προσεχτική ανάγνωση της συνέντευξης (που οπως σωστά σημειώνει η Μ. Πελεβάνη) του πιο επιτυχημένου (βάσει αριθμών) τραγουδοποιού της τελευταίας δεκαετίας βοηθάει στην εξαγωγή πολλών και χρήσιμων συμπερασμάτων. Με θετική και αρνητική απόχρωση. Πως, λοιπόν, είναι δυνατόν να θίγουμε το ρόλο του περιοδικού που πολυ απλά... υπηρέτησε τον ρόλο του; Δηλαδή, να αντιμετωπίζει δημοσιογραφικά γεγονότα και πρόσωπα αξιοσημείωτα στο χώρο της μουσικής... Κι όμως ήταν σωστό. Και μόνο που μας βάζει σε τόσες σκέψεις...
Από την άλλη μεριά, η δική μου η θέση είναι ότι η ελληνική μουσική έχει άλλα -νέα ή και νεαρά- πρόσωπα που αξίζουν περισσότερο να αποσπάσουν την προσοχή μας με την ευκαιρία ενός εξωφύλου κι όχι βάσει αριθμών, αλλά βάσει ουσίας. Κι όμως υπάρχουν, όπως κι όμως το "Δίφωνο" έπραξε σωστά...
Αυτά...
Παράθεση:
|
Ντροπή μου αγαπητέ μου.
Ακριβώς με την ίδια φράση περιέγραψε κάποιος συντάκτης του Διφώνου (δε θυμάμαι ποιός)
μια γνώμη που εξέφρασα για τον Σαββόπουλο στην εκπομπή μου.
Παρόλα αυτά δεν αποκάλεσα τον Διονυσάκο ζώο (όπως αποκαλώ την ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ ή τον Χατζηγιάννη ας πούμε) αλλά οι προύχοντες της αυτού μεγαλοαστικής showbiz καλά κρατούν. Ο κάθε πανηλίθιος θεωρείται σπουδαίος.
Θα συμφωνήσω σε μεγάλο βαθμό με την Despinis στο εν λόγω topic λοιπόν.
ΥΓ:
1) Οι τυπολατρείες και οι καθωσπρεπισμοί επιστρέφονται δεόντως σε αυτούς που διατηρούν την "καθεστωτική" (κατά μια έννοια) σοβαροφάνεια για τον οποιοδήποτε δημόσιο λόγο στον οποίο αναφέρονται.
2) Μια χρονιά έτυχε να δουλέψω στα Αρίων (δυστυχώς). Κατάλαβα πολλά.
3) Όταν γράφω: Ο κάθε πανηλίθιος θεωρείται σπουδαίος...δεν αναφέρομαι στον Σαββόπουλο.
Ο Σαββόπουλος είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο αλλά τις επικρίσεις μου για αυτόν τις έχω κάνει ή θα τις κάνω αλλού.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : freakhood στις 29-03-2010 20:15 ]
Παράθεση:
|
Καμία σχέση -θεωρώντας το θέμα λήξαν -εγώ θα έλεγα ότι στην ελληνική μουσική πραγματικότητα δεν υπάρχει πλάκα, μάλλον υπάρχει πολύ σοβαροφάνεια και ελάχιστη σοβαρότητα, πολύ καβαλημένο καλάμι, πολύ λίγη ταπεινότητα, πολύς εγωισμός πάνω στο θέμα της μουσικής, γι αυτό είμαστε πολύ πίσω σε πολλά....και αλίμονό μας αν τολμήσουμε να τα βάλουμε με αυτό το κατεστημένο, ε;;!! Γι αυτό στην τελική και το Διφωνο και το κάθε Δίφωνο έχει ανάγκη καμιά φορά και κάποιο "νούμερο" για να κάνει νούμερα....καταλαβαίνωωωω...έτσι είναι δυστυχώς...ω δεσποινίς μου ουτοπία! Οι καλλιτέχνες που έχουν αληθινά κάτι να πουν και με γούστο κ με συνέπεια είναι μετρημένοι στα δάκτυλα....τα καταφέρνουν όμως ευτυχώς πολύ καλά να έχουν κόσμο...κόσμο που ψάχνεται και δεν μασάει κουτόχορτο, μαγκιά τους...αυτούς θέλουμε και έχουμε ανάγκη να ακούμε και να βλέπουμε γιατί όχι και στα εξώφυλλα...στο όνομα του κέρδους και του μάρκετινγκ έχουμε φάει πολύ βούρκο στη μάπα, γι αυτό αντιδράμε έτσι..οκ? Συγχωρήστε μας κι εμάς....Με τις αντιδράσεις αυτές που υπάρχουν μάλλον θα τους έρθει μπούμερανγκ όλο αυτό και μόνο καλό δε θα είναι για το Δίφωνο τελικά, μακροπρόθεσμα....μακαρι να διαψευστώ.
Λήξαν το θέμα λοιπόν!
-----------------
Δεν θα είμαι ποτέ μόνος...στη χειρότερη περίπτωση θα είμαι με τον Θεό.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Despinis στις 30-03-2010 01:00 ]
