Σε μιά συνειδητοποιημένη κοινωνία με πολίτες ενημερωμένους γι αυτό που συμβαίνει και αλληλέγγυους, κανένας τραγουδιστής δεν θα δεχόταν να πάρει μέρος και κανένας δεν θα ψήφιζε....
Προσωπικά θεωρώ τη Eurovision ένα ''πανηγυράκι'' που δεν ξέρω το λόγο ύπαρξής του...φαντάζομαι γίνεται μόνο για καθαρα κερδοσκοπικούς λόγους...κερδίζουν μόνο οι εταιρίες εκείνες που στέλνουν - μέσα απο ψηφοφορίες - τους δικους τους καλλιτέχνες... Το μόνο σίγουρο είναι πως μόνο η μουσική δεν κερδίζει απολύτως τίποτα από όλο αυτό.
Δε θα μπω στη διαδικασία να μιλήσω για τα υποψήφια ''τραγούδια''.... Απλά πολύ φοβάμαι πως για το επόμενο διάστημα αρκετός κόσμος θα ασχολείται με τη Eurovision κι όχι με τα πραγματικά σοβαρά προβλήματά μας...
Αλήθεια ποιός ο λόγος - εν καιρώ κρίσεως - να παίρνουμε μέρος ως χώρα;;
Μου έρχεται στο μυαλό από τη μια η παροιμία '' Εδώ ο κόσμος καίγεται και.... ( τη συνέχεια την ξέρετε ) '' κι απ' την άλλη τα λόγια του ποιητή Γεώργιου Σουρή που λέει για τον Έλληνα : '' Θέλει ακόμα - κι αυτό ειν' ωραίο - / να παριστάνει τον ευρωπαίο / στα δυο φορώντας τα πόδια που'χει / στο ένα λουστρίνι , στ' άλλο τσαρούχι.''
Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου που λέει και η λαϊκή μας ρήση!!!
Μα καλά η ΕΡΤ εκχώρησε την διοργάνωση στον Κουρή;;;;;!!!!
Αυτή η ιστορία με τα χρήματα που χρωστά στους εργαζόμενους - απολυμένους και δεν δίνονται,κρατάει πάνω από ένα χρόνο νομίζω,έτσι;Μπορεί και 2;;Και τώρα βλέπω να γίνεται αυτό;;;
Έλεος πια σε αυτήν την χώρα!!!Έχω βαρεθεί με την αλητεία που παντού επικρατεί!!!
----------------- "Δεν τα βλέπεις όλα από εκεί που τα κοιτάς"
[ τροποποιήθηκε από τον/την ilio, 12-02-2013 12:14 ]
Δέν βλέπω τίποτε το μεμπτό στο να αναλάβη ο Κουρής (και ο κάθε Κουρής) την χορηγία-δηλαδή την χρηματοδότηση-τής διοργάνωσης γιά την επιλογή τού τραγουδιού που θα πάη στην Ξεφτιλβύζιον ή ακόμα και τα έξοδα τής αποστολής που θα πάη στον διαγωνισμό.Η χορηγία,ώς θεσμός,ήταν συνηθισμένη παρ'αρχαίοις Ελλησιν (που έλεγε και ο καθηγητής μου στο σχολείο).Αλλού είναι το μεμπτό.
Στο ότι δηλαδή ο συγκεκριμένος Κουρής έχει ανεξόφλητες οφειλές πρός τους εργαζομένους του και πρός το Δημόσιο και αντί αυτό το Δημόσιο να τον πιάση απ'τ'αυτιά και να τον χώση στην ψειρού μέχρι να εξοφλήση τα χρέη του,κάθεται και διαπλέκεται μαζί του και τού αναθέτει χορηγίες και πανηγυράκια.Ο δέ αρμόδιος υπουργός πολιτισμού (γιατί ποιός άλλος υπέγραψε-ή θα υπογράψη την σχετική υπουργική απόφαση;ο νεκροθάφτης τής γειτονιάς μου;) κάνει την πάπια και την χήνα ταυτοχρόνως.Και ο δέ πρωθυπουργός σφυρίζει αδιαφόρως τον εύθυμο σκοπό.....
Οσο γιά το να αναστείλη η Ελλάδα την εν γένει συμμετοχή της στο πανηγυράκι λόγω κρίσεως κλπ,από την στιγμή που τα έξοδα αυτής τής συμμετοχής καλύπτονται από ιδιώτες (σοβαρούς όμως και συνεπείς,όχι μπαταχτσήδες),δέν βλέπω τον λόγο γιατί να την αναστείλη.Ούτως ή άλλως δέν επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός,οπότε η μισή ντροπή δική τους (τών συμμετεχόντων) και η μισή ντροπή δική του (τού χορηγού)......
Σχόλιο του Νότη Μαυρουδή, από την προσωπική του σελίδα στο facebook.
Νάτος λοιπόν και ο καλός φίλος μας Αγάθωνας στο επίσημο video της ΕΡΤ που τον απαθανατίζει στην πολυθρόνα μιας εκστρατείας, από την επίγεια ζωή του στην άλλη, εκείνη του «διάττοντος αστέρος» (όπως έλεγε ο Χατζιδάκις για τον Φλωρινιώτη στη δεκαετία του '80…). Σε εκείνην που αναδύεται ως ένα αστέρι βαρύ και ασήκωτο, με τις μουστάκες του και το γνώριμο ύφος τού σύγχρονου ρεμπέτη από εκείνους που πάντα σέβονταν τον παλαιό χρόνο και τη μοναξιά της φωνής. Ο Αγάθωνας για εμάς που τον αγαπάμε και πάντα απολαμβάνουμε τα καλαμπούρια του. Τώρα, με τον τζουρά στα χέρια του, σήμα κατατεθέν της φιγούρας ενός από ‘κείνους τους οποίους το 2013 εξακολουθούμε να τους λέμε «αυθεντικούς ρεμπέτες», εννοώντας βέβαια, πως ξεχωρίζει για τον φωνητικό και ηθογραφικό του σεβασμό προς όλους εκείνους τους παλαιούς, στις δύσκολες δεκαετίες του ’30, του ’40, του ’50, πριν ακόμα το γυαλί τής tv αλλάξει όλα τα δεδομένα (αλλάζοντας τα φώτα ακόμα και σε ταπεινά πράγματα που η σκληρότητα τής πραγματικής ζωή τροφοδοτούσε)… Ο Αγάθωνας ξεχώριζε κι εγώ, που είδα κάτι δηλώσεις του περί Γιουροβίζιον, ένιωσα σίγουρος πως αυτός ο λαϊκός βάρδος, σίγουρα μας κάνει κάποια πλάκα, από εκείνες που συνηθίζει… Όμως αυτή τη φορά ο συμπαθής σκωπτικός μουστάκιας ήθελε να μας αιφνιδιάσει. Διάλεξε ένα μοτιβάκι από εκείνα της πλάκας, το ανακάτεψε με την σκωτσέζικης απόχρωσης φουστανελοφόρας παρέας του και σκάρωσε ένα ηλεκτρικό τραγουδάκι για την Γιουροβίζιον, από εκείνα που «πρέπει» να περιέχουν τον εντυπωσιασμό, αν όχι μουσικό, τουλάχιστον ενδυματολογικόν… Ιδού η εικόνα: Link
Τώρα όλοι θα στεκόμαστε αμήχανοι μπροστά του, γιατί, πώς να το κάνουμε, αυτή η …σεμνή γιουροβιζιονιστική γιορτούλα, είναι, πώς να το πούμε, έξω από όλους όσοι αγαπούν το ελληνικό τραγούδι και δεν θέλουν επ’ ουδενί να το παραχωρούν σε αλλότρια ηχητικά εδάφη… Τι ζητάει εκεί ένας «δικός» μας; ή κατά το γνωστό: Πού πας ρε Καραμήτρο; Ουδέν άλλο σχόλιο. Κινδυνεύω να λαϊκίσω κι εγώ μαζί με τον Αγάθωνα που χώθηκε σε ένα μαύρο χιούμορ δίχως χιούμορ. Σε ένα θεσμό δίχως στοιχειώδη σοβαρότητα, σε μια περιπέτεια που κινδυνεύει να του αφαιρέσει πολλά και διάφορα χαρακτηριστικά. Μόνο και μόνο για ένα πουκάμισο αδειανό, για ένα καλαμπούρι, αναζητώντας την ουτοπία της δόξας και του χρήματος(;). Εκπροσωπώντας σε ένα "πλαστικό" πανηγύρι τη χώρα!…