Δυσκολεύομαι να μάθω απ'έξω τα κομμάτια του πιάνου

Τον ιούνιο πέρασα Α ανωτέρα στο ωδείο μου αλλά μετά απο πολύ διάβασμα και κόπο.Κατάφερα να παίξω απλά καλά και εντάξει πέρασα, δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένη με τον εαυτό μου έχω τρομερό άγχος κάθε φορά στις εξετάσεις και δεν μπορώ να βγάλω μουσική όπως θέλω.Εχω πρόβλημα με τη συγκέντρωση που απαιτεί η μουσική, μου αρέσει πάρα πολύ η κλασσική μουσική και θέλω να πάρω το πτυχίο του πιάνου αλλα δεν μπορώ να μάθω ευκολα το πρόγραμμα σταματάω συνέχεια στα κομμάτια. πήρα χάπια για τη μνήμη και τη συγκέντρωση αλλά δεν είδα και πολλά αποτελέσματα. δεν ξέρω πως θα συνεχίσω τώρα που θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο τα κομμάτια; που οφείλεται αυτή η αδυναμία και το πλακ αουτ που παθαίνω;

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Rallia24 στις 05-07-2010 19:45 ]

κοίτα μπορεί να μην είμαι σε μεγάλη τάξη στο πιάνο απλά ήθελα να προσπαθήσω τουλάχιστον να βοηθήσω δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να πάρεις χάπια γιατί γενικά δεν είναι πολύ καλά για την υγεία σου  καλό θα ήταν το κομμάτι που έχεις να δώσεις στην εξέτασή σου να το έχεις ακούσει αρκετές φορές  έτσι όταν θα παίζεις θα σε οδηγεί η μουσική.άμα προσπαθείς να θυμηθείς τις νότες μια προς μια σίγουρα θα κάνεις λάθος  α και κάτι ακόμα όταν μελετάς να είσαι μόνη σου όταν είναι κάποιος άλλος μαζί σου θα σου αποσπάει τη προσοχή.προσπάθησε να μην έχεις άγχος γιατί αυτό μπλοκάρει τη μνήμη σου θα θυμάσαι πως ένιωθες άλλα δεν  θα θυμάσαι τι έπαιζες  κάτι που κάνω και είναι σαν παιχνίδι μόλις παίξω το κομμάτι αρκετά καλά βάζω το αντίστοιχο κομμάτι και το παίζω ταυτόχρονα και όταν ξεχνάω ακούω το επόμενο μέρος και το θυμάμαι  κάθε κομμάτι είναι σαν μια ιστορία δώσε το ύφος σου μπορεί το πιάνο να είναι ένα απλό όργανο αλλά άμα το αφήσεις να σε οδηγήσει θα γίνει η φωνή σουελπίζω να είπα κάτι σωστό

Θα προσπαθήσω να βοηθήσω με βάση τις συμβουλές που μου έδωσε ο καθηγητής μου επειδή αντιμετώπιζα παρόμοιο πρόβλημα, αν και είμαι σε μικρότερη τάξη. Έχει πολλή σημασία ο τρόπος με τον οποίο μελετάς. Δοκίμασε να χωρίσεις τα μεγάλης διάρκειας κομμάτια σε μικρότερα μέρη και να ασχολείσαι με το καθένα ξεχωριστά. Λίγες μέρες πριν τις εξετάσεις δοκίμασε να ξεκινάς το κομμάτι από διαφορετικά σημεία και όχι από την αρχή, ώστε να ξέρεις τι να κάνεις σε περίπτωση που μπλοκάρεις... Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει, αλλά δοκίμασε επίσης να παίζεις με κλειστά τα μάτια και με διάφορες θέσεις του σώματος (πχ με το κεφάλι γερμένο πίσω, με το σκαμπό πολύ μακριά από το πιάνο, με το κεφάλι γυρτό μπροστά, να κάθεσαι οκλαδόν πάνω στο σκαμπό κτλ)

Αυτό που σίγουρα βοηθάει είναι η αργή μελέτη... Ειδικά όταν έχεις "βγάλει" το κομμάτι και θέλεις να κάνεις "συντήρηση"... Αυτά που σου λέω εγώ τα εφαρμόζω λίγο καιρό (2-3 εβδομάδες) πριν τις εξετάσεις και όχι συνέχεια.

Τώρα, σχετικά με το άγχος... Είναι πολύ δύσκολο θέμα και πιστεύω ότι απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς τόσο από σένα όσο και από τον καθηγητή σου. Λένε ότι αν πιεις λίγο κρασί ή γενικά κάτι αλκοολούχο πριν τις εξετάσεις ξεαγχώνεσαι κάπως, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει και δεν στο προτείνω. Αν θες μπορώ να σου πω τι μου είπαν μία μέρα πριν τις εξετάσεις, αλλά δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει ή θα σε αγχώσει περισσότερο... Πάντως εγώ προτείνω πριν τις εξετάσεις: γερό ύπνο, ζεστό μπάνιο για χαλάρωση, λίγη σοκολάτα και σε καμία περίπτωση μην εκνευρίζεσαι ή μην παίζεις τα κομμάτια σου τη μέρα των εξετάσεων... Προσπάθεισαι να μην υπάρχει κάποιος ή κάτι που σε αποσυντονίζει και απέφυγε να συζητάς λίγο πριν μπεις να δώσεις (είναι βέβαια ξεαγχωτικό αλλά χαλάει την αυτοσυγκέντρωσή σου).

Αυτά... Αν και γενικά άγχος και αυτοσυγκέντρωση είναι προσωπικά θέματα και διαφορετικά στον καθένα μας, ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο. Να θυμάσαι πάντως ότι για να φτάσεις μέχρι εκεί δεν είναι και τόσο χάλια τα πράγματα... Και συζήτησέ το και με τον καθηγητή σου...

Πολλά φιλάκια και καληνύχτα!

Σαν να έχω περάσει τα ίδια...

Θα σου μιλήσω από πολύ πρόσφατη προσωπικη εμπειρία...

Προσπάθησε να χαλαρώσεις.. Όλα είναι θέμα άγχους. Κουράστηκες προφανώς πολύ, πιέστηκες από τους καθηγητές ίσως. Το πιάνο είναι χαρά, είναι έρωτας, είναι αναζήτηση και ανακάλυψη του εαυτού μας. Εάν δεν σου "έρχεται" τώρα να παίξεις μία συμβουλή... "Μην το ζορίζεις". Εννοώ προσπάθησε να ανακαλύψεις την ώρα που παίζεις πιάνο αυτό που πραγματικά σε γοητεύει σε εκείνο το γοητευτικότατο μουσικό όργανο. Όλα είναι θέμα χρόνου και χαλάρωσης.

Α, και αν συνεχίσει να σου το παίζει ζόρικο το πιάνο άσε το για ένα μήνα και θα δεις τι στέρηση που θα πάθεις και μετά θα παίζεις γιατί απλώς το έχεις προσωπική ανάγκη! Άλλωστε δεν είπε τυχαία ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης "Της αγάπης την ουσία την μετρώ στην απουσία"

Και, για όνομα του Θεού, μην παίρνετε χάπια χωρίς κανένα λόγο! :)

λοιπον.... λογω των προσφατων συναυλιων μου εχω αποκτησει αρκετη εμπειρια που με βοηθησε στις εξετασεις του ιουνιου αλλα και γενικα μπορει να βοηθησει κ εσενα...!!!!!!!!

αρχικα, οταν αισθανεσαι καλα με τα κομματια σου βρες 1-2 ανθρωπους να σ ακουν οταν παιζεις. Αυτο θα σε βοηθησει στο να μαθεις να κοντρολαρεις το αγχος και τον εκνευρισμο μπροστα στην επιτροπη (γενικα ομως το να παιζεις μπροστα σε κοσμο ειναι σαν ασκηση ελεγχου του αγχους.... ακομα και λαιβακια με μπαντες βοηθουν)

τωρα, οταν εχεις βαρεθει καποιο κομματι (σιγουρα το εχεις νιωσει) αστο να ξεκουραστει... (με την προυποθεση οτι το ξερεις αρκετα καλα, αλλα σου τη σπανε τα λαθη  που ερχονται σε ασχετες στιγμες) στη συνεχεια μπορεις να το παιζεις μερα παρα μερα 1-2 φορες μεχρι να ξελαμπικαρεις (σε περιοδο εξετασεων και ειδικα τις τελευταιες μερες ομως προεπαθουμε να παιζουμε το προγραμματακι μας σαν συνολο)

αυτο το "απ' εξω" πολυ με εχει δυσκολεψει... δεν ξερω αν εχω βρει το σωστο τροπο (αν αυτος υπαρχει απο ανθρωπο σε ανθρωπο) ισχυει περιπου το ιδιο με το προηγουμενο "ξελαμπικαρισμα"..... ξεσκιζεσαι με λιγα λογια στην αρχη και μετα το αφηνεις λιγο και το πιανεις απ εξω (αμα σου κανει παλι τα ιδια ξανα το ιδιο) 1 καλο τεστ αμα ξερεις το κομματι ειναι να το παρεις με εκνευριστικα χαμηλο τεμπο απ εξω, η ανα πασα στιγμη ενω παιζεις να σε κοψει καποιος και να δειξεις που ακριβως βρισκεσαι στην παρτα κατευθειαν (χωρις να  σκεφτεσαι με παρτιτουρες φυσικα... δεν εισαι ζομπι... πρεπει να βγει μουσικη, νομιζω καταλαβες τι πρεπει να πετυχεις εε??)

για το αγχος επισης βοηθουν οι βαθιες ανασουλες και η συγκεντωση στην ανασα σου (με εσωσε περσυ)

φετος ομως επεσε στα χερια μου η παρτα του"the river flows in you"  βρηκα 1 απομερο πιανο και απασχοληθηκα.... και δουλεψε... (ουτε στιγμη δεν σκεφτηκα τον μοτσαρτ....)

ελπιζω η καταθεση εμπειριων να βοηθησε λιγακι....!! δε χανεις τιποτα αν δοκιμασεις!!! παρολα αυτα... αν καποιος επαγγελματιας μουσικος εχει αλλη αποψη..... πειτε την!!!!..... ολους θα βοηθησει!!!!

Η συνταγη ειναι μια και χιλιοδοκιμασμενη απο ολους ανεξαιρετως τους καλους πιανιστες: Μελετη!

Προσοχη, οχι στείρες επαναλήψεις. Η μελετη προυποθετει εμβαθυνση, η εμβαθυνση οδηγει σε πληρη κατανοηση και η κατανοηση σε απομνημονευση. Δε θα το μαθαίνει απ'εξω σαν ποιηματακι του δημοτικου. Θα ξέρεις καθε νοτα γιατι βρισκεται γραμμένη στο συγκεκριμενο σημειο. Αν παιζεις ετσι ενα κομματι εξαρχης θα το μαθεις σιγουρα απ'εξω.

Αλλωστε οι παρτιτουρα ειναι ενδειξη του τι παιζω, οχι πληρης καταγραφη. Η παρτιτουρα ειναι η αφετηρια. Μαθε το ρολο καθε νοτας στο κομματι και δεν προκειται να δυκολευτεις ξανα. Και φυσικα αυτο θα βελτιώσει αρδην την ερμηνεια σου.

Απο κει και μετα, στο καθαρα πρακτικο κομμάτι, η μελέτη κατα τμήματα, (2μετρα, 4μετρα αναλογα με το κομματι) ειναι η σιγουρη μεθοδος. Οπως επισης θα πρεπει να υπαρχει προετοιμασια για το τι θα κανεις αν γινει ενα λαθος. Απο πιο σημειο θα το πιάσεις το κομματι ανα πάσα στιγμή και πως θα συνεχισεις την ερμηνεία σου. Οσο για τη το ενδεχομενο του μπλακ αουτ, μη ξεχνας οτι δε παυουμε να ειμαστε ανθρωποι. Εχουν συμβει τετοια πραγματα σε εξαιρετικα ταλαντουχους ανθρωπους στο πτυχιο ή στο διπλωμα. Και την επομενη χρονια το πηραν με βραβειο. Ολα μες το παιχνιδι ειναι, και πρεπει να ειμαστε προετοιμασμενοι για αυτα.

Το μονο που με ανησυχει ειναι οτι αντιμετωπιζεις ενα τοσο σοβαρο προβλημα και ψαχνεις βοηθεια σε ενα chat. Ο καθηγητης/τρια σου τι λεει επ'αυτου?

Υ.Γ. Χαπια και αλκοολ μειωνουν τα αντανακλαστικα και την ετοιμοτητα μας, εγω τα θεωρω απαγορευτικα. Δεν θα ξεφορτωθουμε ποτε την αδρεναλινη μας, ας μαθουμε να τη χρησιμοποιουμε.

Ενα πολυ χρησιμο "κολπο" που χρισιμοποιω και βοηθαει πολυ ειναι το εξης:

Οταν μελετας και προσπαθεις να βγαλεις ενα μετρο μην το κοιτας συνεχεια!κοιτα το, παιξε απ' εξω ξανακοιτα κλπ. Αυτο βοηθαει εκπληκτικα πολυ στη prima vista και μακροπροθεσμα δυναμωνει η μνημη σου!!!

Καλησπέρα σε όλους,

Συμφωνώ με την marilloumajore...Πρέπει να μελετάς το κομμάτι σε βάθος.Αλλά δεν θα συμφωνήσω με το σχόλιο της marilloumajore.Το ότι μπορεί κανεις να ρωτάει σε ένα "forum-chat" ή οπουδηποτε αλλού δεν είναι κακό..ο κάθε δάσκαλος μπορεί να δίνει λίγο διαφορετικές συμβουλες ή να έχει διαφορετικές απόψεις.Το θέμα είναι πως λειτουργεί ο καθέ δάσκαλος και μαθητής...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους, εστειλα μηνυμα γιατι ήθελα να μάθω κι άλλοι πιανίστες πως αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα δεν νομίζω οτι είμαι η μόνη και επίσης ήθελα ν'ακούσω κι άλλες λύσεις και πραγματικά πήρα ιδέες.

(καπου διάβασα για τη στέρηση του πιάνου..ναι είναι αλήθεια. εχω να παίξω μια βδομάδα και αν και κουράστηκα πολυ πνευματικα και σωματικα μου έλειψε.)

Η λύση  της δασκάλας μου για να μην σταμάταω σε σημεία είναι να παίζω τα κομμάτια στο μυαλό μου χωρίς να κοιτάω τις νοτες απο την αρχή ως το τέλος είναι κάτι παρα πολύ δύσκολο το έκανα σε καποια κομμάτια επίσης ακουγα σε mp3 όλο το πρόγραμμά μου.

ελπίζω να τα καταφέρω στη συνεχεια καλύτερα ευχαριστώ για τις συμβουλές!!!!

Από έναν καθηγητή (κιθάρας βέβαια, αλλά δεν έχει και τόσο σημασία αυτό) είχα ακούσει ότι ένα "κόλπο" για να αποβάλεις το άγχος είναι και να το έχεις π.χ. ένα μαγνητοφωνάκι ή μία κάμερα και να ηχογραφείς τον εαυτό σου όταν παίζεις κάποιο κομμάτι. Έτσι όσο να 'ναι υποβάλεσαι στο ότι υπάρχει κάποιος που σε ακούει και πρέπει να παίξεις καλά και σωστά, κι έτσι σιγά-σιγά το συνηθίζεις και ξεπερνάς το άγχος...

Προσωπικά δεν το έχω δοκιμάσει γιατί δεν μου δόθηκε η δυνατότητα. Αλλά μου ακούγεται καλή μέθοδος...

Αυτό που λές είναι μια πολύ καλή ιδέα...γιατί εγώ το κάνω όταν θέλω να ηχογραφίσω κάποια συνθεσή μου και δεν το πίστευα οτί ειχα τόσο άγχος.Μου είχε φανεί παράξενο αλλά τελικά είναι μια καλή εξάσκηση για να καταπολεμίσεις το άγχος σου Rallia24...Δοκίμασέ το!!!

Ναι εχετε δικιο δεν το ειχα σκεφτει όντως αγχωνεσαι και πρεπει να εισαι συγκεντρωμένος ευχαριστω!

Αγαπητή Rallia24, ορίστε μερικές συμβουλές από μένα:

-Λίγο-λίγο και ανα μικρές ενότητες με κάποια αυτοτέλεια. Π. χ. Μέτρα 1 ως 8, 9-16 κτλ. Με την πάροδο των ημερών, ίσως εξοικειωθείς με τη διαδικασία και μπορείς να μελετάς μεγαλύτερες ενότητες. Καλό είναι οι ενότητες αυτές να είναι πλήρεις φράσεις.

-Αρχικά παίζεις την ενότητα από μέσα 3-4 φορές, έπειτα δοκιμάζεις να την παίξεις απέξω. Το απέξω πρέπει να γίνει σε ένα αργό τέμπο, όχι πολύ αργό, όμως αρκετά αργό ώστε να λειτουργεί μεν η μυϊκή μνήμη, όχι όμως μόνον αυτή.

-Αν δυσκολευτείς να τη θυμηθείς, πρέπει να επιστρατεύεις τα παρακάτω μέσα, ή όποια από αυτά σε εξυπηρετήσουν:

-ξανά παίξιμο από μέσα

-αρμονική ανάλυση και απομνημόνευση των λειτουργιών και βαθμίδων στη σωστή τονικότητα.

-απομνημόνευση στοιχείων ξεχωριστά π.χ. μελωδία, συνοδεία, συγχορδίες κτλ.

-αν κάνεις λάθος σε συγκεκριμένο σημείο πάντα, τότε πολλές φορές επανάληψη από μέσα, δίνοντας προσοχή και στην κίνηση που κάνει το χέρι.

-αν πρόκειται για μελωδία ή κάποια μορφή μελωδικής γραμμής (ή μπάσου), τραγούδησέ την.

-διάβασμα τις νότες φωναχτά π.χ. σολ-φα δίεση-μι-ρε κτλ.

-απομνημόνευση ακόμα και το πόσες νότες έχει το κάθε ακόρντο.

Αυτά τα «μέσα» μπορείς να τα χρησιμοποιείς όλα ή μόνο κάποια κατά βούληση όταν χρειάζεται.        Μόλις μάθεις μια ενότητα, παίξε την απέξω 2-3 φορές και προχώρα στην επόμενη.

Η αρμονική ανάλυση είναι πολύ σημαντική. Δείχνει πως κατανοείς το κομμάτι. Διαφορετικά, είναι σαν να προσπαθείς να αποστηθίσεις ένα κείμενο σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνεις.

Επίσης, το να λες κάποιες φορές (εκεί που δυσκολεύεσαι να το θυμηθείς) τις νότες φωναχτά (όχι βέβαια καθώς παίζεις, αλλά πριν παίξεις, τις διαβάζεις σολφέζ) ίσως σου φανεί παράξενο, όμως είναι πολύ χρήσιμο. Έτσι χρησιμοποιείς όλες σου τις αισθήσεις για να θυμηθείς κάτι.

Μου συνέβη το εξής: έκανα αρμονική ανάλυση την πρώτη σελίδα ενός έργου του Λιστ, παρέα με μια μαθήτριά μου. Έπειτα, διαπίστωσα πως μπορούσα να παίξω τη σελίδα απέξω, χωρίς καν να την έχω μελετήσει απο μέσα!

Ελπίζω να σε βοήθησα, αν έχεις οποιαδήποτε απορία στείλε μου ΠΜ.

Καλή συνέχεια

+1

Πολυ καλη απαντηση

Θα συμφωνήσω με το περί αρμονικής ανάλυσης. Προφανώς είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας, γιατί σε πολλούς πολύ απλά δεν αρέσει η αρμονία, οπότε κάτι τέτοιο μοιάζει απλώς μπελάς. Εγώ πάντως πάντοτε έκανα αρμονική ανάλυση στα κομμάτια μου, αρκετές φορές και ασυναίσθητα σχεδόν, και πάντα ένιωθα ότι πρόκειται για μια διαδικασία κατανόησης, όχι μια διαδικασία στείρας απομνημόνευσης. Όταν μπαίνεις στη διαδικασία να αναλύσεις ένα κομμάτι, είναι σαν, έστω και καθαρά από τεχνικής πλευράς, να προσπαθείς να μπεις στο μυαλό του συνθέτη. Γίνεται πιο "δικό σου" ένα κομμάτι που καταλαβαίνεις πώς είναι δομημένο. Γι΄αυτό άλλωστε, για μένα ήταν μάλλον ο πιο αποδοτικός τρόπος, τουλάχιστον για να θυμάμαι σε αδρές γραμμές τι γίνεται.

Τώρα για συγκεκριμένα σημεία που μπορεί να κολλήσεις στη μελωδία, συμφωνώ και με αυτό που ειπώθηκε να "χωρίζεις" σε "φράσεις" το κάθε κομμάτι και να ξεκινάς κάθε φορά και από διαφορετική "φράση", για να έχεις μια δικλείδα ασφαλείας αν κολλήσεις. Αλλά το βασικό, για μένα τουλάχιστον, είναι να απολαμβάνεις τη μουσική που παίζεις. Όταν φτάσεις σε εκείνο το στάδιο που πλέον ξέρεις πολύ καλά το κομμάτι "από μέσα", το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι μάλλον απλά...να το χαρείς. Να το παίξεις για σένα ρε παιδί μου, γιατί έχει ωραία μελωδία, ή γιατί γουστάρεις το πόσο "το έχουν" τα δάχτυλά σου στο τάδε δύσκολο σημείο. Αν αφεθείς είναι πιο εύκολο τελικά να φτάσεις να το μάθεις, παρά αν έχεις συνεχώς στο μυαλό ότι "πρέπει" να το μάθεις απ' έξω. Αν και εννοείται ότι την πίεση του "πρέπει" την καταλαβαίνω, πάει καιρός από τότε που μάθαινα κομμάτια απ' έξω για εξετάσεις, αλλά πάντα είχα κι εγώ πρόβλημα σε αυτό, άσε που τελικά ποτέ δεν έδινα μπροστά στην επιτροπή το 100% λόγω άγχους.

Υ.Γ. Κάπου εδώ πρέπει να μοιραστώ την εμπειρία της τελευταίας φοράς που έπαιξα μπροστά σε επιτροπή. Είμαι εγώ και το πιάνο, πάνω σε μια μικρή "εξέδρα". Και ενώ όλα πηγαίνουν απρόσμενα καλά, στη μέση περίπου του προγράμματος, σε ένα αρκετά γρήγορο σημείο του κομματιού, που παιζόταν και fortissimo, συνειδητοποιώ ξαφνικά ότι προφανώς τα ροδάκια του πιάνου δεν είναι καλά ασφαλισμένα....διότι ενώ παίζω (και κοπανάω ολίγον τι τα πλήκτρα...) νιώθω το πιάνο να απομακρύνεται ανεπαίσθητα από τα χέρια μου! Και ενώ προσπαθώ να προσπεράσω διακριτικά το γεγονός, βλέπω ξαφνικά το διευθυντή του ωδείου να έρχεται, να κλείνει το ανοιχτό καπάκι του πιάνου κυριολεκτικά κοπανώντας το, και για τα επόμενα 1-2 λεπτά να στερεώνει τα ροδάκια. Και εγώ να παίζω ακάθεκτη (και στα πρόθυρα εμφράγματος και νευρικού γέλιου μαζί.) Μεγαλειώδες!

.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : NikosVy στις 19-12-2010 12:43 ]

Εκτός των παρακάτω, εάν πριν κοιμηθείς φέρεις το κομμάτι στο κεφάλι σου και το "παίξεις" νοητά, θα καταγραφεί στο μυαλό σου και θα μπορέσεις να παίξεις όσο άγχος και να έχεις. Θα δεις ότι την πρώτη φορά θα σου είναι αδύνατο να σου έρθει όλο το κομμάτι στο μυαλό. Εκεί που υπάρχουν κενά, δεν θα μπορείς να το θυμηθείς. Όμως το μυαλό καταγράφει που πάσχεις κι έτσι την επόμενη ημέρα μαρκάρει τα σημεία που δεν θυμάσαι. Την επόμενη ημέρα όταν θα πέσεις για ύπνο θα θυμάσαι μεγαλύτερο μέρος του κομματιού και πάει λέγοντας.

Επίσης για το άγχος βοηθάει μια ασπιρινούλα και ένα κομμάτι σοκολάτα λίγο πριν ανέβεις στη σκηνή για τις εξετάσεις.

Γενικα,κατα την γνωμη μου ολα ειναι θεμα απομνημονευσηςτων μυικων κινισεων και της νοηικης κατανοησης της παρτιτουρας......

η αρμονικη αναλυση ειναι ενας πολυ σημαντικος βοηθος στην κατανοηση του εργου.....

οσον αφορα την μυικη απομνημονευση,σου προτεινω να μελετασ εξαιρετικα αργα το κομματι,ωστε να καταλαβαινειςτην παραμικρη κινηση που γινεται....

Επιπλεον μια δικη μου συμβουλη που μου εχει φανει εξαιρετικα χρησιμη .Προσπαθησε για καθε ενοτητα του κομματιου που μελετας να φτιαχνεισ στο μυαλο σου μια εικονα,αναλογα με τα αισθηματα που σου προκαλει.....Πιστεψε με, με εχει βοηθησει απιστευτα!!!!!!!!!!!!!!!!

Ελπιζω να σε βοηθισα!!!!!!!!!! 

καλησπέρα,

αν και είμαι σε μικρότερη τάξη νομίζω πως μπορώ να σου δώσω μερικές συμβουλές σχετικα με τα να μαθαίνεις ένα κομμάτι απ' έξω.

πιστεύω πως το κόλπο είναι να ζεις το κομμάτι...

όταν το παίζεις να το τραγουδάς από μέσα σου, να το νιώθεις

εαν το αγαπη΄σεις το κομμάτι θα το έχεις μάθει πριν το καταλάβεις!

προσωπικά έχω ένα τέτοιο παράδειγμα:

είναι ένα κομμάτι τεχνικής που δεν συμπαθώ καθόλου... το μελετούσα πάντα με μίσος και κακία και ακόμα να το μάθω καλά απ' έξω. Αντίθετα άλλα κομμάτια που τα μελετάω με αγάπη μπορεί να τα έχω παίξει 10 φορές και να τα έχω μάθει τέλεια απ 'εξω.

κάθισε και μελέτα το μουρμούριζε στο μυαλό σου τη μελωδία

σου συνηστώ να μην προσπαθήσεις να το μάθεις ''παπαγαλία''(τα χέρια να κινούνται μόνο του μηχανικά)μελέτα το λίγο, παιξτο με ηρεμία και αποτύπωσε στο μυαλό σου τη μελωδία(πιστεύω ότι θα πιάσει...)

δεν ξέρω αν οι συμβουλές μου είναι χρήσιμες.Εγώ ένας απλος μαθητής είμαι δεν είμαι καθηγητής.εγώ σου λέω αυτό που κάνώ εγώ . μπορεί εσύ να είσαι διαφορετικός/η. συμβουλέψου τον καθηγητής σου και μίλησε του για τ πρόβλαμα σου .θα είναι εμπειρος και θα είναι σε θέση να σου δώσει κάλές συμβουλες

(Ίσως αυτό με την αρμονική ανάλυση να είναι καλό. εμένα δεν με πολυβοηθάει αλλά το να ξέρεις ποιά βαθμίδα παίζεις κάθε φορά είναι καλό(Θa έχεις μελετήσει σε βάθος το κομμάτι και θα είσαι σε θέση να το παίξεις πιο εύκολα. Επίσης θα είσαι σε θέση να το διαχειριστείς σε περίπτωση λάθους(αν το έχεις μάθει παπαγαλία και δεν ξέρεις σε ποιά κλίμακα παίζεις  και ποιές είναι οι βαθμίδες της κλίμακας νομίζω πως θα είναι δύσκολο να το διαχειριστείς)

σου ευχομαι Καλή τύχη!!!

φιλικά Κωνσταντίνος

(παραπάνω είναι η προσωπική μου άποψη. ίσως να είναι λανθασμένη αλλά νομίζω πως μπορεί να σε βοηθήσει

Αγαπητή Rallia! ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός! Ξέρω ανθρώπους που παίρνουν την παρτιτούρα και τη διαβάζουν και το μαθαίνουν απέξω έτσι χωρίς να παίζουν! Ο πατέρας μου τα ακούει και μετά τα παίζει απέξω. Εγώ προτιμώ να μελετάω πολλές φορές ώστε να πηγαίνουν τα δάχτυλα μόνα τους (γιατί έχει τύχει να κολλήσω κι εγώ μερικές φορές σε εξετάσεις). Το θέμα είναι ότι πρέπει να εστιάσεις σε τί ακριβώς είναι το πρόβλημα σου.

Δηλαδή, δεν είναι σωστός ο τρόπος μελέτης και δεν μπορείς να τα μάθεις σε βάθος, ή απλά αγχώνεσαι τόοοοοσο πολύ που τα ξεχνάς όλα; Αν ισχύει το πρώτο υπάρχουν πολλοί τρόποι ώστε να τα μαθαίνεις σιγά σιγά απέξω.

Αν ισχύει το δεύτερο, ο καλύτερος τρόπος για να χαλαρώσεις δεν είναι ούτε οι σοκολάτες ούτε τα σφηνάκια ούτε χάπια ούτε χαλαρωτικά μπάνια! Εφόσον είσαι Α ανωτέρα, θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική η μουσική δωματίου στο ωδείο σου! Βρες ένα πνευστό ή ένα έγχορδο ή περισσότερα όργανα και άρχισε να παίζεις! Και όσοι περισσότεροι σας ακούνε στις πρόβες τόσο το καλύτερο για εσένα! Τα παιδια που αρχίζουν να παίζουν με άλλους από μικρά, έχουν περισσότερη αυτοπεποίθεση και γενικά είναι πιο εύκολο να μάθεις μαζί με κάποιον άλλο! Θα χαλαρώσεις και άλλωστε το να μοιράζεσαι κάτι τόσο όμορφο και με άλλους θα σου δίνει χαρά!

Στην τελική, ο μόνος λόγος για τον οποίο μαθαίνεις απέξω τα κομμάτια σου είναι επειδή όταν τα μαθαίνεις σε πολύ καλό βαθμό, δεν πρέπει η σελίδα να είναι "δέσμευση" ούτε να έχεις το άγχος να τη γυρίσεις ή να τη γυρίσει κάποιος άλλος. Αυτό δεν σημαίνει ότι όταν μάθεις τέλεια το κομμάτι σου απαγορεύεται να έχεις τις νότες μπροστά σου! Αφού ούτως ή άλλως δε θα τις κοιτάς! Τα χέρια σου θα πηγαίνουν πιο γρήγορα από τα μάτια! :D