Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών η Δόμνα Σαμίου. Η σπουδαία ερμηνεύτρια και ερευνήτρια της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής συνέβαλε τα μέγιστα στη διάσωση καλλιτεχνικών θησαυρών της χώρας μας και είδε το έργο της να αναγνωρίζεται και εκτός ελληνικών συνόρων. Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις, με αποκορύφωση την απονομή μεταλλίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο το 2005.
Η Δόμνα Σαμίου γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1928 στην Καισαριανή της Αθήνας. Οι γονείς της ήταν μικρασιάτες πρόσφυγες από το Μπαϊντίρι, χωριό της περιοχής της Σμύρνης.
Σε ηλικία 13 ετών η Δόμνα Σαμίου έχει την πρώτη διδακτική επαφή με τη βυζαντινή και τη δημοτική μουσική αλλά και με τη λογική της επιτόπιας έρευνας, μαθητεύοντας κοντά στον Σίμωνα Καρά, στο «Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής», ενώ παράλληλα φοιτά στο νυχτερινό Γυμνάσιο.
Ως μέλος της χορωδίας του Σίμωνα Καρά αρχίζει η σχέση της και με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας/Ε.Ι.Ρ όπου αργότερα, το 1954, προσλαμβάνεται στο Τμήμα Εθνικής Μουσικής.
Το 1963 αρχίζει τα ταξίδια της στην επαρχία για επιτόπιες καταγραφές και συγκέντρωση μουσικού υλικού για το προσωπικό της αρχείο με δικά της μηχανήματα.
Το 1971 παραιτείται από την Ραδιοφωνία. Την ίδια χρονιά-σταθμό αποδέχεται την πρόσκληση του Διονύση Σαββόπουλου και πρωτοεμφανίζεται στο νεανικό και αντιχουντικό Ροντέο, δίνοντας μια μεγάλη έκτοτε στροφή στη σχέση των νέων με την παραδοσιακή μουσική.
Το 1981 ιδρύεται ο Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής - Δόμνα Σαμίου με σκοπό την διάσωση και προβολή της παραδοσιακής μουσικής και κυρίως την έκδοση δίσκων και τη διοργάνωση εκδηλώσεων με αυστηρές επιστημονικές και ποιοτικές προδιαγραφές, μακρυά από τις απαιτήσεις των εμπορικών εταιριών.
Το έργο της ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα και την ελληνική γλώσσα και παρουσιάζεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της αμερικανικής ηπείρου και σε πόλεις της Αυστραλίας, όπου και δίνει συναυλίες.
* Το 1979, ο σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, Αλέξης Σολωμός, της ανέθεσε τη μουσική επιμέλεια για τους Όρνιθες του Αριστοφάνη που παρουσιάστηκαν πρώτα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και στη συνέχεια στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
* Το 1993, ο Γιώργος Θεοδοσιάδης της ανέθεσε την επιμέλεια της "ζωντανής" μουσικής του Αγαπητικού της Βοσκοπούλας που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο.
* Στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού τραγούδησε για τέσσερις συνεχείς χρονιές (1995-1998).
* Μεγάλη αναγνώριση της δίδεται από το Μέγαρο Μουσικής, όπου παρέδωσε συναυλίες με Ακριτικά Τραγούδια (Μάιος 1995) και ελληνικά παραδοσιακά κάλαντα (Χριστούγεννα 1996), καθώς και το αφιέρωμα που της έκανε ο ίδιος φορέας τον Οκτώβριο του 1998 για τα 70 της χρόνια.
* Το 1981 δημιούργησε τον Καλλιτεχνικό Σύλλογο Δημοτικής Μουσικής "Δόμνα Σαμίου", όπου και συνέχισε μέχρι τέλους την ίδια ποιοτική και αξιόλογη δισκογραφική της παραγωγή.
* Παράλληλα, από το 1994 ως το 2001, παρέδωσε μαθήματα δημοτικού τραγουδιού στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων.
* Της απονεμήθηκε, το 2006, το βραβείο Αρίων για την συνολική προσφορά της στην διάσωση του δημοτικού τραγουδιού.
Η Δόμνα Σαμίου συνέχισε ως το θάνατό της την έρευνα και την καταγραφή της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Καλό της ταξίδι .... Η προσφορά της στον τόπο μας, και συγκεκριμένα στον τομέα της διάσωσης και διάδοσης της παραδοσιακής μουσικής αλλά και της παράδοσής μας εν γένει, είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμη και ανεκτίμητη !!! Αλλά αυτό που κου έκανε εντύπωση, ήταν το γεγονός ότι, ακόμη και σε πολύ μεγάλη ηλικία, η φωνή της ήταν, ακόμη, ακμαία, αλλά και η ίδια παρέμενε ένας ζωντανός άνθρωπος, γεμάτος αγάπη για τη ζωή αλλά και γεμάτος όρεξη για να συνεχίσει να ανακαλύπτει θησαυρούς του δημοτικού μας τραγουδιού !!! Αυτό το διαπίστωσα στα 90ς, όταν : α/ ένα καλοκαιράκι που βρέθηκα σε κάποιο Δημοτικό Θέατρο κάποιας πειραιώτικης συνοικίας [νομίζω του Κορυδαλλού], όπου παρουσίασε σμυρνέικα τραγούδια, κάνοντας όλον τον κόσμο να χορέυει το "Έχε γεια Παναγιά", β/ κάποια Χριστούγεννα, σε έναν χώρο στο Θησείο, όπου παρουσίασε κάλαντα απ' όλη την Ελλάδα [τη βραδυά εκείνη είχε προλογίσει ο Λάμπρος Λιάβας] και γ/ κάποια Αποκριά, όπου στο νυκτερινό κέντρο "Αστροφεγγιά" είχε παρουσιάσει τα ... "αθυρόστομα" παραδοσιακά αποκριάτικα τραγούδια !!! Σημειωτέον : και στις τρεις συναυλίες η είσοδος ήταν ελεύθερη !!! Δηλαδή ... μού προσέφερε - μαζί με τους συνεργάτες της, όπως ο Φιλιππίδης στις φλογέρες, ο Σινόπουλος στην πολίτικη λύρα, οι νέοι άνθρωποι, αγόρια και κορίτσια, που μαθήτευαν δίπλα της στα παραδοσιακά τραγούδια κλπ - τρεις βραδυές πολύτιμες και ανεκτίμητες για τη μουσική μου διαπαιδαγώγηση με ελέυθερη είσοδο !!!
Γι' αυτό .... πόσο μα πόσο δυσαναπλήρωτο είναι το κενό που μάς αφήνουν τέτοιοι άνθρωποι όταν φεύγουν από δίπλα μας ... πόσο μα πόσο "φτωχότεροι" γινόμαστε με την απουσία τους .....
----------------- How can we Dance when our earth is turning / How do we sleep while our beds are burning ??? [Midnight Oil - Beds Are Burning]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 11-03-2012 00:47 ]
Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα της! Ευχαριστούμε για όσα μας προσέφερε... Ευχαριστούμε για το έργο και την προσφορά της που θα μένει ες αεί... Καλό Παράδεισο!
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ από βάθους καρδιάς και απέραντη ευγνωμοσύνη για την τεράστια προσφορά της στη διάσωση και διαιώνιση της μουσικής μας παράδοσης και ταυτότητας.
Μοναδικό παράδειγμα αυθεντικότητας, δημιουργικότητας, ήθους και γενναιοδωρίας που είθε να βρει μιμητές...
Αυτή την γυναίκα δίχως να την έχω δει ποτέ δυστυχώς από κοντά, νιώθω πως την αγαπώ! Αγαπώ την φωνή της, το έργο της, την ανθρωπιά της, την αγάπη της για την παράδοσή μας, την παρουσία της γενικότερα! Στεναχωρήθηκα πολύ στο άκουσμα του θανάτου της! Σίγουρα αφήνει ένα τεράστιο έργο μέσα από την έρευνά της πάνω στην παραδοσιακή μουσική, μα και ένα τεράστιο και αναντικατάστατο κενό! Ας είμαστε περήφανοι για όσα μας πρόσεφερε, για όσα μας έμαθε, για όσα μας άφησε! Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα της! Καλό ταξίδι, κυρά-Δόμνα!
Πολυ λυπαμαι.... νιωθω οτι εφυγε ενας συγγενης μας που ειχα χρονια να τον δω...
Οταν λεμε ελληνικη παραδοσιακη μουσικη, το νου μου παει πρωτα στην Δομνα Σαμιου!
Παιζει ρολο τελικα τι ακουει καποιος σε μικρη ηλικια... μαζι με τα παιδικα στην τηλεοραση, εβλεπα τις Κυριακες και τις εκπομπες με την ελληνικη παραδοσιακη μουσικη, κι εκεινη την εποχη για καλη μας τυχη , παρουσιαζε πολυ συχνα την Δομνα Σαμιου!
Απο εκεινη δηλαδη γνωρισα την ελληνικη παραδοσιακη μουσικη απο ολη την Ελλαδα (και κατ'επεκταση, εμαθα να ακουω, να ψαχνω και να αγαπαω κι αλλα ειδη μουσικης)
Την ευχαριστουμε για ολα οσα μας προσφερε και για τον τροπο που μας τα προσφερε, ως το τελος...
Θα παραμεινει ζωντανη μεσα απο το εργο της αλλα και στις καρδιες και τις μνημες των Ελληνων, οπου κι αν βρισκονται.
Μια φωνή που το άκουσμά της γεννά εικόνες μιας άλλης Ελλάδας που πολλοί δεν ζήσαμε μα πάντα θα νοσταλγούμε ...Σαν τα εκπληκτικά ντοκιμανταιρ του Νέστορα Μάτσα που σε κάνουν πάντα να δοξάζεις τον Θεό που γεννήθηκες Έλληνας και Χριστιανός Ορθόδοξος ...η φωνή της Δόμνας Σαμίου σε ταξιδεύει παραμονές Χριστουγέννων σε γειτονιές και ρούγες χιονισμένες , παρέα με αγνούς μικρούς καλαντιστές ...κι ανήμερα του Πάσχα σε κάθε λουλουδοστόλιστο μακρινό ξωκκλήσι που λαμπρύνεται και αγάλλεται ...Αυτή και ο υπέροχος Χρόνης Αηδονίδης θα δακρύζουν πάντα τις άνυδρες ψυχές μας ...Καλό Παράδεισο κελαηδιστό !!!
τρομερη απωλεια τετοιοι καλλιτεχνες και ανθρωποι θα μπορουσα να γραψω πολλα αλλα δεν εχει νοημα, το μονο που θα πω ειναι οτι η δομνα η Σαμιου ηταν ενας ακρογωνιαιος λιθος στο οικοδομημα της δημοτικης και εντελει της μονης αυτης καθεαυτης Ελληνικης μουσικης...
