Παρακολουθώ, ενώ σερφάρω κι όλας, τα βραβεία Αρίων.
Με έκπληξη διαπίστωσα, πως σύμφωνα με τα εν λόγω βραβεία, καλύτερος λαικός τραγουδιστής για τη χρονιά που πέρασε ήταν ο
Γιάννης Πλούταρχος και όχι ο Δημήρης Μητροπάνος ή ο
Γιάννης Πάριος που ήταν επίσης υποψήφιοι. Η
Πέγκυ Ζήνα (που είναι και στην επιτροπή) ανακοίνωσε χωρίς καμμία επιφύλαξη το αποτέλεσμα, μες την καλή χαρά. Του χρόνου μπορεί να βγει καλύτερος συνθέτης ο Θεοφάνους από το Χατζιδάκι, θα βρουν τρόπο...
Και μόνο αυτό αρκεί για να καταλάβουμε για τι βλακεία πρόκειται.
΄Οσοι διαβάζετε και τα δικά μου σχόλια εδώ μέσα, θα ξέρετε πως συχνά υπερασπίζομαι και το λεγόμενο "εμπορικό" τραγούδι. Εδώ όμως σηκώνω τα χέρια ψηλά. Τα βραβεία είναι ηλίθια και καθαρά τηλεοπτικής ποιότητας...
Είναι δυνατόν μια σπουδαία λαική τραγουδίστρια (ανεξαρτήτως ρεπερτορίου) σαν την
Κατερίνα Στανίση, να συναγωνίζεται με την Αποστολία Ζώη?
Τα βραβεία αυτά, που είναι καλά διοργανωμένα και έχουν έναν έξοχο παρουσιαστή, συμβάλλουν στην παραπληροφόρηση και στην αμορφωσιά. Δε βλέπω την Αλεξίου φέτος από κάτω. Βλέπω την Ελένη Μενεγάκη με τον άντρα της. Απορώ πως θα βραβευθεί η
Δόμνα Σαμίου ή η
Μαρινέλλα.
Γκρινιάζουμε για τη Γιουροβίζιον, που στο κάτω κάτω δεν την επινοήσαμε εμείς, αλλά θα έπρεπε να διαμαρτυρηθούμε έντονα για τη σάχλα των συγκεκριμένων βραβείων. Ο πνευματικός κόσμος της χώρας θα έπρεπε να σταματήσει αυτό το σούργελο, όπου κυριαρχούν οι τηλεοπτικές περσόνες και σαν άλλοθι, κανονικά σαν άλλοθι, χρησιμοποιούνται κάποια ονόματα με βάρος και μέγεθος, για να μεταδοθεί το βολικό για τις εταιρείες σύνθημα "η μουσική είναι μία''. Ε δεν είναι μία.
