Πόλη Των Σειρήνων

Πόλη των Σειρήνων ,
πόλη εκείνων που με πλάνεψαν πολύ
που μικρή με πήραν
και με μέθυσαν με πλούτο και χλιδή.

Πόλη των Σειρήνων ,
πόλη εκείνων που με γέλασαν πολύ
που με αγόρασαν και με πούλησαν
δίχως να ξέρω το γιατί.

Πόλη των Σειρήνων,
πόλη εκείνων που μου βιάσαν την ψυχή
που τα μάτια τους ήταν άδεια
και καθρεφτίστηκα εκεί.

Πόλη των Σειρήνων,
σαν τον Άδη εκείνων που με ήθελαν πολύ,
μα όταν ξανάβγαινε ο ήλιος
βρίσκανε πάντα αφορμή.

Πόλη των Σειρήνων,
πόλη εκείνων που μου σφυρίζαν μελωδία μαγική
κι εγώ δίχως κερί στα αυτιά έτρεχα
να προλάβω ένα φιλί.

Πόλη των Σειρήνων,
πόλη εκείνων που ξεχάσανε πως ήμουνα παιδί
κι όταν χάζευα όνειρα στις βιτρίνες
με τραβούσανε πίσω στη γη.

Πόλη των Σειρήνων,
πόλη εκείνων που με αγάπησαν για μια νύχτα,
που με μίσησαν για μια νύχτα
κι εγώ έμενα να περιμένω το πρωί.

Πόλη των Σειρήνων,
πόλη εκείνων που μου μάθαν το «γιατί»,
που με άφησαν στον άσσο
για να μάθω τη ζωή.