Παρών

Ξανά γυρίζουν στο μυαλό μου,
εικόνες απ’ το παρελθόν,
τότε που φώναζα, «καρδιά μου»,
και εσύ μου φώναζες, «παρών»!

Κλέβω απ’ την σκέψη ένα φιλί σου,
και μια αγκαλιά για ζεστασιά,
και ασυναίσθητα φωνάζω:
«καρδούλα μου είσαι καλά»!

Μα μια εικόνα με τρομάζει,
σαν σε ταινία μια σκηνή,
δείχνει εσένα να βαδίζεις,
και εγώ να κλαίω σαν παιδί.

Μα μια εικόνα με τρομάζει,
σαν σε ταινία μια σκηνή,
δείχνει εσένα να φωνάζεις:
«τελειώσαμε εγώ και εσύ»!

Ξέθαψε πάλι η καρδιά μου
ένα δικό σου σ΄ αγαπώ,
και εγώ πετάχτηκα επάνω
και φώναξα, «παρών εδώ»!

Μια εικόνα θεέ μου τόσο αστεία,
θα την κρατήσω να γελώ,
σε λίγα χρόνια που θα σβήσω,
για πάντα ετούτο τον καημό.