Συναισθηματικά φορτισμένο...

Γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι η αγάπη δεν θέλει ανταλλάγματα ότι δίνεις και δεν περιμένεις να πάρεις...κι όταν <πάρεις> θα χαρείς σα μικρό παιδάκι. Σκέφτηκες ποτέ πως όταν δίνεις χαίρεσαι περισσότερο από όταν παίρνεις; Πόσο δυστυχισμένος θα ήσουν αν αδυνατούσες να μου δείξεις την αγάπη σου εγώ πάντως δεν θα το άντεχα. Το δωμάτιο που κάποτε γέμιζε τις μέρες μας τώρα σου φαίνεται βαρύ και η ατμόσφαιρα εκεί μέσα ανυπόφορη. Δεν μπορείς να σταθείς ούτε για ένα λεπτό να κοιτάξεις το κρεβάτι γιατί ξέρεις πως θα θέλεις να είσαι εκεί μαζί μου όμως κάτι που είναι πάνω από εσένα θα σε εμποδίσει και αυτό είναι ο εγωισμός σου. Πόσες φορές οδήγησες άσκοπα με το αμάξι μπερδεύτηκες άσκοπα σε δρόμους γιατί νόμιζες πως έτσι θα χαθείς στους δικούς μου δρόμους. Κι ενώ η τιμή της βενζίνης είχε φτάσει στα ύψη και δεν ήθελες άσκοπες μετακινήσεις υπήρχαν στιγμές που για σένα το μόνο που υπήρχε ήταν ένας δρόμος και το αμάξι σου. Οι δρόμοι σου δεν ήταν γειτονιές μόνο δρόμοι ανοιχτοί και τεράστιοι για να μην νιώθεις ότι και εκεί σε πνίγουν. Ας θεωρούσες μια φορά το ''πρήξιμο'' ένδειξη αγάπης και ας σταματούσες να με πληγώνεις με κουβέντες που κι εσύ δεν ήθελες πραγματικά να ξεστομίσεις. Το μόνο που θες είναι ένα τηλεφώνημα συγγνώμης από μένα μόνο αυτό θα σε κάνει να ηρεμήσεις πραγματικά...Άραγε πόσες φορές ακόμα θα υποχωρήσω και χωρίς να φταίω θα σχηματίσω τον αριθμό σου στην οθόνη του κινητού μου;Μακάρι να είχα την δύναμη να μην ζηλεύω όταν δεν το σηκώνεις και να μην αναλώνομαι σε ανόητες σκέψεις. Τελικά μόνο έτσι θα νικούσα τον εγωισμό σου. Πόσο καιρό μου πήρε να το καταλάβω...Και μετά; Άν δε το σήκωνες; Άν είχες προδώσει την αγάπη μας και ήταν πλέον αργά; Τότε σίγουρα θα σε έχανα για πάντα... Άν χωρίσουμε κάνε το να φαίνεται ένα ψέμα έτσι ώστε κάποτε να μου πεις πως η αλήθεια είναι ότι δε χωρίσαμε και να είμαστε όπως πριν. Μην πετάξεις τίποτα δικό μου μόνο κρύψ'το ποτέ δε ξέρεις πότε θα νιώσεις την ανάγκη να με φέρεις πάλι κοντά σου. Ξέχασες κάτι...το τσιγάρο αναμμένο. Ευτυχώς που ξύπνησα από αυτόν τον εφιάλτη...σε αγκαλιάζω γιατί για μια στιγμή νόμιζα πως όλα αυτά τα ζούσα. Τι τυχερή που είμαι! Είσαι δίπλα μου! Για μια μέρα ακόμα,για μία εβδομάδα όσο κι αν είναι θα προσπαθήσω τώρα να σου δείξω πόσο σ αγαπώ κι ας φανώ δίπλα σου αδύναμη δεν με ενοχλεί αφού θα σε έχω τι με απασχολεί... Θα ζήσω πάλι το όνειρό μου κι ας χάνω την αξιοπρέπεια μου...Από την αγάπη κανείς δεν έχασε από το μίσος που προήλθε από την υπερβολική του αγάπη μπορεί...