Μην ξεχαστώ - κι ας το εύχομαι-
Και μείνω στη Γρανάδα
-αρμέγοντας τους ροδανθούς
και πίνοντας τους κρίνους-
Που η ζωή μου πέταξε
Απ’ άνυδρη κορφή
Μόνο για λίγο να γευτεί
Απ’ αγιασμένο χώμα
Που ανθοφορούν
Αγέρωχα σώματα ποιητών!
Ασκληπιάδα Κυριάκου
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#17080 / 13.11.2008, 19:13 / Αναφορά Μου αρέσει πολύ να διαβάζω και να αναλύω τα κείμενά σου. Κάτι σημαίνει για σένα η Γρενάδα αν δεν κάνω λάθος αναφέρεσαι σ' αυτή τη νήσο που είναι στην κεντρική Αμερική η στην Ισπανική και τις συγκρούσεις τις κοινωνικές που έγιναν εκεί. Είναι ας πούμε κάτι σαν τη χώρα των Λωτοφάγων η σαν το νησί των σειρήνων πρέπει ώμος να είναι παραμυθένια αρμέγοντας τους ροδανθούς και πίνοντας τους κρίνους Που ανθοφορούν Αγέρωχα στα σώματα των ποιητών! |