Δε ξέρω αν είναι ποίημα, δε ξέρω αν είναι απλές σκέψεις… Ξέρω όμως ότι είναι αφιερωμένο σε ένα περίεργο συναίσθημα που καθώς το έγραφα, ένιωσα…..
Μα τι ζητάς όταν εγώ βουλιάζω στην οδύνη σου...?
Και τι ζητάς από την πλάνη σου που κάθε μέρα σκοτεινιάζει το παραθύρι σου....?
Όταν το τέλος σου σε χαιρετά από το Όνειρο σου
Ξάφνου ζητάς λίγο νερό να ξεδιψάσεις το θυμό σου και την μοίρα που σ’ εφερε εδώ….
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#18344 / 26.04.2009, 12:33 / Αναφορά Μου άρεσε πολύ η διευκρίνιση που έκανες στην αρχή! Νομίζω ότι αυτό είναι που αξίζει σε ένα γραπτό. Δεν είναι ανάγκη να έχεις εξακριβώσει το λόγο που σε έκανε να το γράψεις. Απλώς το γράφεις! Απλό και εκφραστικό! |