Τι φταίει όταν τα παιδιά δε μελετούν στο σπίτι το μάθημά της μουσικής και τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να αντιστρέψει την κατάσταση;
Γράφουν: Θεώνη Σαμαρά, Ελισάβετ Χαλβατζιδάκη, Αλέξανδρος Φωτεινός (*)
Συχνά τα παιδιά δε μελετούν στο σπίτι το μάθημά τους της μουσικής κι έρχονται στο ωδείο «αδιάβαστα». Τι μπορεί να φταίει γι’ αυτό και τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να αντιστρέψει την κατάσταση;
Κατ’ αρχάς θα πρέπει να δώσουμε απάντηση στα εξής δυο ερωτήματα:
• Γιατί ξεκίνησε το παιδί να μαθαίνει μουσική; Το ζήτησε μόνο του; Μήπως το πίεσε ο γονιός να ξεκινήσει;
• Πόσο διατεθειμένος είναι ο γονιός να κάνει αυτά που πρέπει, για να βοηθήσει το παιδί να διατηρήσει ζωντανό το ενδιαφέρον του για τη μουσική και να εξελιχθεί;
Στα παιδιά που έχουν ζητήσει από μόνα τους να ξεκινήσουν μουσική, ας δούμε τις βασικότερες αιτίες, στις οποίες μπορεί να οφείλεται το ότι δε μελετούν:
• Δε βρίσκουν χρόνο - είναι φορτωμένα. Έχουν δηλαδή πολλά πράγματα να κάνουν και δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν το χρόνο τους
• Δεν έχουν διάθεση - βαριούνται
• Δεν έχουν πειστεί ότι πρέπει
• Δεν έχουν καταλάβει πώς να μελετάνε. Ίσως και να νομίζουν ότι «μελέτησαν»!
• Δε τους αρέσει το συγκεκριμένο τραγούδι
• Δε τους εμπνέει ο συγκεκριμένος δάσκαλος/δασκάλα
• Το κομμάτι είναι δύσκολο. (Δε τους ήρθε εύκολο κατ’ ευθείαν και δεν έχουν καταλάβει ότι «τα αγαθά κόποις κτώνται»).
• Τέλος, κάποιοι «ταλαντούχοι» επαναπαύονται στο ταλέντο τους και δεν προσπαθούν για το καλύτερο. Αυτό ίσως και να υποδηλώνει «τεμπελιά»
Ο γονιός σε συνεργασία με το δάσκαλο/δασκάλα θα πρέπει να εντοπίσουν τις αιτίες της μη μελέτης και να δώσουν λύσεις. Στα περισσότερα από τα παραπάνω οι λύσεις είναι αυτονόητες. Αλλά να και μερικές ακόμα ιδέες τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να υποστηρίξει το παιδί στη μελέτη του στο σπίτι, καθώς και στην προσπάθειά του να μάθει μουσική γενικότερα:
• Να βοηθήσει το παιδί να ξεκαθαρίσει μέσα του τι θέλει και να βάλει στόχους
• Να φροντίσει να έχει το παιδί το μουσικό όργανο που χρειάζεται. Και μάλιστα το όργανο κατά προτίμηση να είναι εκτεθειμένο και «ετοιμοπόλεμο» για χρήση ανά πάσα στιγμή. Π.χ. το καπάκι του πιάνου ανοιχτό, η κιθάρα έξω από τη θήκη κλπ.
• Να διατηρεί επαφή με το ωδείο. Να φροντίζει να ενημερώνεται για την πρόοδο του παιδιού τουλάχιστον κάθε 3 μήνες.
• Να δείχνει ενδιαφέρον για το μάθημα μουσικής του παιδιού. Αν δεν έχει ο ίδιος μουσικές γνώσεις, να κάθεται δίπλα στο παιδί, να του κάνει ερωτήσεις και να μαθαίνει μαζί του. Να του πει για παράδειγμα: «Για δείξε μου μήπως μπορώ να το παίξω κι εγώ».
• Να ενθαρρύνει και να ανταμείβει τις προσπάθειες και τα αποτελέσματα του παιδιού.
• Να έχει γνώση του προγράμματος μελέτης που δίνει ο δάσκαλος/δασκάλα. Π.χ. οργάνωση του διαβάσματος 2-3 φορές τη βδομάδα σε μέρες που δεν έχει το παιδί φροντιστήριο
• Να έχει μια κάποια γνώση του τρόπου μελέτης, δηλαδή κάποιων ασκήσεων ή γενικών συμβουλών που θα έχει δώσει ο δάσκαλος/δασκάλα στον μαθητή για τη μελέτη του στο σπίτι
• Να φροντίζει να υπάρχουν στο σπίτι οι κατάλληλες συνθήκες (ηρεμία κλπ) για μελέτη μουσικής
• Να φροντίσει να καταλάβει το παιδί ότι η μουσική αποτελεί εκτός των άλλων κι ένα θαυμάσιο διάλειμμα από τα διαβάσματα του σχολείου. Πολύ καλύτερο σαφώς από το να δει τηλεόραση, να παίξει στο play station ή να καθίσει στον υπολογιστή χωρίς ιδιαίτερο προορισμό.
• Τέλος να φροντίσει να ακούγεται συχνά μουσική στο σπίτι. Και όσο πιο συχνά, αλλά και πιο ποιοτική μουσική ακούγεται, τόσο πιο καλό «αισθητήριο ποιότητας» θα αναπτύξει το παιδί και πιο μεγάλο ενθουσιασμό για τη μουσική.
Συνεργασία λοιπόν γονιού, δασκάλου και παιδιού και όλα θα πάνε καλά.
Με την υποστήριξη του Ελεύθερου Ωδείου
_______
(*) Οι Θεώνη Σαμαρά, Ελισάβετ Χαλβατζιδάκη & Αλέξανδρος Φωτεινός είναι καθηγητές μουσικής και διδάσκουν στο Ελεύθερο Ωδείο.
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο