Μια καινούργια μόνιμη στήλη, ακόμα και στον Μουσικό Παράδεισο, αναπόφευκτα ξεκινά
με πολλά ‘θα’. Κάθε μήνα λοιπόν, θα ρίχνουμε από εδώ, από τις Προεκτάσεις
μια κάπως διαφορετική ματιά σε θέματα που αφορούν τη σημερινή μουσική.
Θα μας προβληματίζουν διάφορα -και διαφορετικά κάθε φορά- ζητήματα: η μορφή της, η
αισθητική της, οι προβληματισμοί που γεννά ή τη γεννούν, τα μέσα έκφρασής της,
ο κοινωνικός της ρόλος, οι συγκινήσεις που προκαλεί ή την προκαλούν, η σχέση
της με άλλες τέχνες -αλλά και με την επιστήμη. Κάπου - κάπου θα μας απασχολεί η
ιστορία της - η προσπάθεια να δικαιολογήσουμε το παρόν μας μέσα από το
παρελθόν- ή θα προβληματιζόμαστε για το μέλλον της, πάντα όμως αφετηρία θα
είναι το ‘σήμερα’...
Γνωριμία
Δεν θα
ξεχωρίζουμε την ‘λόγια’ από την ‘υπόλοιπη’ μουσική. Αυτό μάλλον αφορά τους
‘δογματικούς’, τους ‘κολλημένους’ σε κάποιο είδος. Η στήλη αγαπά τη μουσική,
γενικά και απλά. Αναγνωρίζει, τόσο αριστουργήματα, όσο και ‘πατάτες’ σε όλα της
τα είδη. Άλλωστε, το κύριο χαρακτηριστικό της σήμερα είναι ο πλουραλισμός, η
πολλαπλότητα της έκφρασης, η οποία έχει οδηγήσει σε πολλά διαφορετικά και
αντιθετικά μουσικά συστήματα. Οι περισσότεροι συνθέτες, παρουσιάζουν στα έργα
τους ένα ευρύ φάσμα τάσεων, που πολλές φορές αφορούν σε δευτερογενή
χαρακτηριστικά ακόμα και μέσα στο ίδιο έργο.
Αυτό που
έχει σημασία, όπως θα έλεγε και ο Γεράσιμος Βώκος, είναι ότι το μουσικό έργο,
ανεξάρτητα από το είδος στο οποίο θα μπορούσαν κάποιοι να το κατατάξουν, ‘λέει
μιαν αλήθεια για τον κόσμο και την αλήθεια αυτή κανείς δεν μπορεί να την πει
στη θέση του.’
Βέβαια, οι
Προεκτάσεις θα είναι πάντα ανοικτές στον δημιουργικό διάλογο. Η
αντιπαράθεση απόψεων είναι αυτονόητη, ειδικά σε ένα δικτυακό τόπο όπως αυτός
εδώ, που ουσιαστικά ανήκει στα μέλη του. Τις ‘δύσκολες’ απόψεις θα προσπαθούμε
να τις στηρίζουμε τόσο με επιχειρήματα, όσο και με αναφορά σε πηγές και
βιβλιογραφία. Αρκετές φορές θα αναλύουμε απόψεις που δεν ‘υιοθετούμε’ προσωπικά,
αλλά αποτελούν μέρος της μουσικής πραγματικότητας. Άλλοτε θα παίρνουμε θέση. Άλλοτε
απλά θα τις παραθέτουμε, στοχεύοντας στον δικό σας προβληματισμό και στον
διάλογο. Ας μη ξεχνάμε ότι η ίδια η μουσική είναι ένας διάλογος, ένα
πνευματικό παιχνίδι. Όσο νομίζουμε ότι την καταλαβαίνουμε, άλλο τόσο μας
ξαφνιάζει με κάποιο καινούργιο έργο, με κάποιο καινούργιο τραγούδι: δημιουργεί
νέες καταστάσεις, νέα ερεθίσματα, νέα ερωτήματα.
Μια
καινούργια μόνιμη στήλη, λοιπόν, στον Μουσικό Παράδεισο και σίγουρα, το πρώτο
πράγμα που θα αναρωτηθήκατε για μένα: ποιος είναι;
Επιτρέψτε
μου να μην αποκαλύψω τίποτα, πέρα από όσα αναφέρω στο
προφίλ
μου εδώ στο
ΜΗ. Άλλωστε, πιστεύω ότι οι ουσιαστικές πληροφορίες θα
κρύβονται πάντα στη σκιά κάποιου curriculum vitae.
Βέβαια,
μπορείτε να διαβάσετε τα παλιά μου άρθρα, τα σχόλιά μου, τις ερωτήσεις και τις
απαντήσεις μου στο forum. Κάτι
δικό μου, μια δημοσίευση εργασίας μου, μπορείτε να διαβάσετε επίσης
εδώ.
Με τον καιρό θα γνωριστούμε…
Όσο για
το ‘παρελθόν’: είναι η λεπτομέρεια, η ‘προσωπική στιγμή’, που καθορίζει και
οδηγεί – δίχως απαραίτητα να φαίνεται ότι μπορεί αργότερα να αποτελέσει
ουσιαστική πληροφορία, ή να έχει,έστω και φαινομενικά, σχέση με κάποιο σύνολο
πράξεων ή αποφάσεων. Βέβαια ο τόπος, η εποχή, το κοινωνικό και πολιτικό
γίγνεσθαι έχουν τον πρώτο λόγο, χαρακτηρίζουν και ίσως συντελούν περισσότερο κι
από το προσωπικό βίωμα στην καταγραφή στη μνήμη και την αξιολόγηση κάθε τέτοιας
‘στιγμής’.
Όμως, ας
μην πούμε για μένα τίποτα. Δεν θα σήμαινε και πολλά…
Ευχαριστώ
–προκαταβολικά- για τις ευχές σας. Εύχομαι να περάσουμε καλά εδώ, στις
Προεκτάσεις.
Με
εκτίμηση,
Παναγιώτης
Βουλιάκης
Υ.Γ.: Επειδή δεν είστε υποχρεωμένοι
να ξέρετε λατινικά:
curriculum
vitae = βιογραφικό
(Υπόσχομαι
να εξηγώ ή να μεταφράζω πάντα κάτι τέτοια ‘δύσκολα’…)