Σε βλέπω να φεύγεις και με πνίγει η σκιά...
Σε βλέπω να φεύγεις μες στην άδεια ματιά
διαβάζω στο βλέμμα σου δε μ' αγαπάς
Πώς περάσαν τα χρόνια
ιδρωμένα σεντόνια
ξεβαμμένα κορμιά
Τόσοι όρκοι που 'σπάσαν
τεντώσαν και κάψαν
αισθημάτων σχοινιά
εραστές που πετάξαν
για μιαν άλλη φωλιά
Παίρνεις το πλοίο
λες το αντίο, φεύγεις μακριά
Άφήνεις πίσω ένα τσιγάρο να καίει
μια φωνή θα σε κλαίει
τις στάχτες πετάς
Σε βλέπω που φεύγεις
καρφωμένο μαχαίρι
και μια κρύα καρδιά
να παγώνει ένα ένα
ματωμένα φιλιά
Παίρνεις το τρένο
με σπασμένο το φρένο φεύγεις μακριά
μένει μόνο στα μάτια να ρέει
ένα δάκρυ που λέει
πίσω πια μη γυρνάς
Η ζωή τώρα μοιάζει
με βαλίτσα πηγάδι
στην αυλή του χειμώνα
με ρούχο τα χιόνια
σε βλέπω να φεύγεις και με πνίγει η σκιά.