αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

Ο Χαμένος Θησαυρός

Μέσα στον κήπο που έπαιζε γλυκιά αρχοντοκόρη
κρυβόταν λένε κάποτε ένα φτωχό αγόρι.
Δεν άφηνε απ’ τα μάτια του την όμορφη παιδούλα
μ’ αυτή να παίξει ήθελε έστω για μια στιγμούλα.

Δεν τόλμησε ούτε μια φορά να πάει να της μιλήσει
και την αγάπη του κρυφή για χρόνια είχε κρατήσει.
Ντρεπότανε το άμοιρο για τα παλιόρουχά του
κι έτσι μαζί της έπαιζε μόνο στα όνειρά του...

Γράφει το μέλος Πηγή Καφετζοπούλου (AlienP)
22 άρθρα στο MusicHeaven

Σχόλια

Πέμπτη 12 Μαΐ 2005

Τα χρόνια πέρασαν γοργά έγινε παλικάρι
κι ορκίστηκε τη μοίρα του στα χέρια του να πάρει.
Ερωτευμένος τράβηξε σε ξένη πολιτεία
κι ήταν ο μόνος του καημός να κάνει περιουσία.

Δούλευε ασταμάτητα κι έκρυβε τα λεφτά του
όλο ονειρευότανε την όμορφη κυρά του.
Όταν μια μέρα γέμισε χρυσάφι και διαμάντια
στον τόπο του επέστρεψε και έγινε κομμάτια.

¶δικα ξενιτεύτηκε κι έχασε τον καιρό του
η αγάπη του παντρεύτηκε κάποιο φτωχότερό του.
Που είχε θάρρος να τη βρει με ότι κι αν φορούσε
και τώρα μες τα χέρια του ο ξένος την κρατούσε.

Έμαθε πως οι θησαυροί δεν έχουν σημασία
μέσα στον κήπο έθαψε όλη την περιουσία.
Και από τότε χάθηκε γι’ αυτόν κανείς δεν ξέρει
που να ‘ναι τα διαμάντια του για να τους βάλω χέρι.

Από το ίδιο μέλος

No_Music

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

tolaruba

#5199 / 22.07.2006, 10:30 / Αναφορά
Ηταν πολυ ωραιο μπραβο...!Περισσοτερο μου αρεσε αυτο-

¶δικα ξενιτεύτηκε κι έχασε τον καιρό του

η αγάπη του παντρεύτηκε κάποιο φτωχότερό του.

Που είχε θάρρος να τη βρει με ότι κι αν φορούσε

και τώρα μες τα χέρια του ο ξένος την κρατούσε..

kamelia8

#13712 / 11.05.2008, 22:38 / Αναφορά
Πολύ όμορφη ιστορία...

Είναι αλήθεια ότι πρέπει να δοκιμάζουμε και να παλεύουμε γι' αυτά που αγαπάμε. Να, κι αυτός ο φτωχός, δεν τόλμησε να πει αυτά που ένιωθε και έχασε την ευκαιρία...

rWmS

#13718 / 12.05.2008, 16:06 / Αναφορά
Πολυ Ωραιο !!!

Το καλυτερο ομως ηταν αυτο:

"Και από τότε χάθηκε γι’ αυτόν κανείς δεν ξέρει

που να ‘ναι τα διαμάντια του για να τους βάλω χέρι."

NazeLee

#13897 / 24.05.2008, 01:53 / Αναφορά
"που να ‘ναι τα διαμάντια του για να τους βάλω χέρι."

...μια όμορφη έκπληξη στο τέλος του ποιήματος!

Ξαφνικά μπαίνει κι ο αφηγητής μέσα στη ιστορία και είναι σα να σου μιλάει εκείνη την ώρα-προσωπικά σε σένα. Σα να σου αφηγείται κάτι για να σου πει στο τέλος ότι αυτό που τον απασχολεί είναι: "που να ‘ναι τα διαμάντια του για να τους βάλω χέρι;"

Μου φάνηκε λίγο παιχνιδιάρικος στίχος. Σε ξυπνάει από ένα συγκεκριμένο μοτίβο που θεωρούσες δεδομένο. Εκεί που διαβάζεις ήρεμα, λες: "Τί?"

Και αλλάζεις γνώμη για το κλίμα που σου δημιούργησε το ποίημα. Φαντάζεσαι πως ο αφηγητής πρίν αρχίσει την ιστορία μιλάει για έναν μύθο κάποιου χαμένου θησαυρού κι αφού εξηγήσει την ιστορία του (του θησαυρού), αναρωτιέται που να βρίσκεται κρυμμένος.

Οκ το παράκανα και σας κούρασα-ωστόσο αυτή είναι η σκέψη μου.