Δε σε ξέρω αλλά σε αγαπώ

Είναι σα να μυρίζω το άρωμά σου, σαν να είσαι κοντά μου τις δύσκολες ώρες μοναξιάς και αγωνίας μου. Με ένα πακέτο τσιγάρα στο χέρι, μέρες τώρα ρωτάω τον εαυτό μου, ποιά να εισαι άραγε και με ποιό σκοπό ήρθες στη ζωή μου και με βρήκες. Όταν σε είδα,έδειχνες λυπημένη,κί ομως αυτή η λύπη, σου έκανε το πρόσωπο πιό λαμπερό κι από καθε αστέρι στον ούρανο.

Περπατούσα μόνος, χωρίς να με ενδιαφέρει ποιός με κοιτάζει, ποιός γελά και με χλευάζει. Περπατούσα απλά και μόνο για εμένα. Ξάφνου, μέσα στη βουβή θλίψη μου, είδα κάτι σαν σκία να φάινεται από μακρία. Ήταν η σκιά μιας γυναίκας που περπατούσε με κάπως αργό βήμα χαζεύοντας τα πουλιά που πετούσαν στον ουρανό. Καθώς πλησίαζα όλο και πιο κοντά σε αυτή τη σκιά, ένιωσα την καρδιά μου να φτερουγάει και το σώμα μου να τρέμει. Ήθελα να σου μιλήσω, μα δεν ήξερα τι να σου πω. Ήθελα να δω ποιά είναι αυτή η γυναίκα με το λεπτό σώμα που περπατούσε αργά κοιτάζοντας τα πουλιά που πετούσαν ελεύθερα, άλλα μόνα τους και άλλα ζευγάρια.

Πριν καν σκεφτώ να σου χτυπήσω ελαφρά την πλάτη, γύρισες το γεμάτο θλίψη πρόσωπό σου και πριν καν προλάβω να πω κουβέντα μου μίλησες με φωνή που έτρεμε. Μου είπες ''Κοίτα πώς πετούν! Άμα αυτό δεν είναι ελευθερία τοτε ποιό είναι?'' Τα έχασα και μη μπορόντας να σου απαντήσω κούνησα απλά το κεφάλι και είπα ''΄Ναι''. Ήθελα να σου μιλήσω κι άλλο. Να σου πω οτί είχες δίκιο. ''Το ξέρω''. Μου είπες διαβάζοντας τη σκέψη μου. ''Όπως επίσης ξέρω και οτί θα ήθλες κι εσύ να είσαι ελεύθερος''. Τότε, θλίψη βαθειά με διαπέρασε και ήθελα να είχα έναν ώμο να κλάψω πολυ μέχρι να φύγει για πάντα. Εσύ με αγγάλιασες και τότε δεν άντεξα και ξέσπασα. Δάκρυα τρεξαν από τα μάτια μου για ώρες κι εσύ εκεί, σαν πιστή σύντροφος στις λύπες και τις χαρές μου ακούραστη έμενες εκεί, κοντά μου. Όταν πια έπαψα να κλάιω με κοίταξες και μου είπες να βγω επιτέλους από τα κάγκελα που με εμποδίζουν να μιλήσω ελεύθερα, να τα σπάσω και να αρχίσω να εκφράζομαι.

''Κάπου σε έχω ξαναδέι, νομίζω''. ''Ναι''. '' ''Κάπου αλλού''. ''Πολλά χρόνια πριν''. Και ξεκίνησες να τρέχεις, κι εγώ σε φώναζα να περιμένεις.

Τώρα μόνος στο σπίτι σε σκέφτομαι. Δεν ξέρω αν είναι όνειρο αλλά θέλω να το ξαναζήσω. Να σε ξαναδώ, γιατί δεν ξέρω πια είσαι αλλά αισθάνομαι ότι σε ξέρω. Μπορει να μη σε ξέρω αλλά αισθάνομαι οτί σε αγαπάω. Εισαι το άλλο μου μισό. Η αδερφη ψυχή που όλοι ψάχνουμε. Όπου και να είσαι, όσο μακριά και να είναι θα ψάξω να σε βρω. Καλή σου νύχτα όπου και να εισαι.