Επτά χιλιάδες άστρα κοίταξαν τη γη
Επτά χιλιάδες άνθρωποι κλαίγαν την αγάπη
Τις ώρες που η σιωπή ερχόταν απ' την έρημο.
Επτά χιλιάδες δάκρυα στάθηκαν ανάμεσά μας
Επτά χιλιάδες 'ΜΑ'... μας χώρισαν
Κι ο ήλιος έδυσε πίσω απ' τη Βαβυλώνα
Αμμόλοφοι, κοχύλια, πέρλες και μετάξι
Σου χάρισαν τη γη, το φως και την αγάπη
Αμίλητος κοιτάς πέρα στο σκοτάδι
Προσμένοντας ξανά το τρομερό σημάδι
Επτά χιλιάδες ώρες περίμενα μονάχη
Επτά χιλιάδες δρόμοι από πέτρα
μπήκαν ανάμεσά μας, σιωπηλοί, ακίνητοι φρουροί
Επτά χιλιάδες μάτια βουρκωμένα
Επτά χιλιάδες στόματα κλειστά
Προσμένουνε μια λέξη, να 'ρθει απ' την Πόλη
-------
Ιούνιος 1991